του Δημήτρη Φύσσα, εκδόσεις Εστίας 2006
Το βιβλίο «Πλατεία Λένιν πρώην Συντάγματος» του Δημήτρη Φύσσα μας δίνει, με μυθιστορηματικό τρόπο, πλοκή και ανατροπές, την εικόνα που θα είχε η Ελλάδα, αν κατά τον εμφύλιο είχε επικρατήσει το ΚΚΕ. Μια εικόνα φανταστική που όμως έχει τόσα πολλά πραγματικά στοιχεία για να βασιστεί, ώστε μπορεί να θεωρηθεί επιστημονική υπόθεση. Η μορφή των αντίστοιχων «δημοκρατιών» του ανατολικού μπλοκ είναι τόσο συγκεκριμένη και τόσο παρόμοια ώστε το φανταστικό λίγο απέχει από το πραγματικό. Το βιβλίο ξεκινά με ένα πραγματικό ντοκουμέντο, την απολογία (για το ανεπαίσχυντο έγκλημα της διαφωνίας) του μεγάλου αγωνιστή της αντίστασης και του εμφυλίου Κώστα Καραγιώργη, του θρυλικού «Γυφτοδήμου», που υπήρξε τραγικό θύμα και εξοντώθηκε πολιτικά και φυσικά από τον έλληνα Στάλιν, Ζαχαριάδη.
Το εξαιρετικό βιβλίο σκιαγραφεί απόλυτα τη ζοφερή πραγματικότητα της κομμουνιστικής Ελλάδας. Στην κυβέρνηση βρίσκονται άνθρωποι εγκεκριμένοι ή και απεσταλμένοι της εκάστοτε ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης, όπως άλλωστε συνέβη στην πραγματικότητα με τους γενικούς γραμματείς του ΚΚΕ, που άλλαζαν κάθε φορά που η ηγεσία του ΚΚΣΕ άλλαζε πρόσωπα και προσανατολισμό. Στις φυλακές υπάρχουν πραγματικοί ή και φανταστικοί αντιφρονούντες, οι ρουφιάνοι βρίσκονται παντού και στη χώρα επικρατεί τρομοκρατία και σιωπή. Κατηγορούμενοι ως εχθροί του κόμματος και του λαού, ακόμη και υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΕ, εκβιάζονται, βασανίζονται και εξαναγκάζονται να παραδεχθούν την «ενοχή» τους, κατά αναλογία με τις πραγματικές δίκες του Στάλιν. Προδότες, πράκτορες του εχθρού και εξιλαστήρια θύματα κατασκευάζονται συνέχεια για να δικαιολογήσουν λάθη, παραλείψεις ή και απλές δυσλειτουργίες του καθεστώτος. Καθώς η δράση εκτυλίσσεται στο 1973, ξεσπά η φοιτητική εξέγερση του Πολυτεχνείου εναντίον της κομμουνιστικής δικτατορίας που γρήγορα εξελίσσεται σε επανάσταση του καταδυναστευμένου λαού. Μολονότι η εξέλιξη της επανάστασης μπορεί να θεωρηθεί προβλέψιμη, οι λεπτομέρειες και οι συνέπειες είναι εντυπωσιακά απρόβλεπτες.
Το αριστουργηματικό πολιτικό βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα αποκρυσταλλώνει και συγκεκριμενοποιεί όλα εκείνα που και οι τολμηρότεροι αριστεροί γνωρίζουν αλλά προτιμούν να τα απωθούν στο βάθος του μυαλού τους αρνούμενοι να κοιτάξουν την αλήθεια κατάματα. Ίσως νιώθουν ενοχές, αν όμως συνεχίζουν να προτιμούν τη σκοπιμότητα από την αλήθεια αυτό είναι ένα λάθος από το οποίο η αριστερά πρέπι άμεσα να απαλλαγεί.
Το εξαιρετικό βιβλίο σκιαγραφεί απόλυτα τη ζοφερή πραγματικότητα της κομμουνιστικής Ελλάδας. Στην κυβέρνηση βρίσκονται άνθρωποι εγκεκριμένοι ή και απεσταλμένοι της εκάστοτε ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης, όπως άλλωστε συνέβη στην πραγματικότητα με τους γενικούς γραμματείς του ΚΚΕ, που άλλαζαν κάθε φορά που η ηγεσία του ΚΚΣΕ άλλαζε πρόσωπα και προσανατολισμό. Στις φυλακές υπάρχουν πραγματικοί ή και φανταστικοί αντιφρονούντες, οι ρουφιάνοι βρίσκονται παντού και στη χώρα επικρατεί τρομοκρατία και σιωπή. Κατηγορούμενοι ως εχθροί του κόμματος και του λαού, ακόμη και υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΕ, εκβιάζονται, βασανίζονται και εξαναγκάζονται να παραδεχθούν την «ενοχή» τους, κατά αναλογία με τις πραγματικές δίκες του Στάλιν. Προδότες, πράκτορες του εχθρού και εξιλαστήρια θύματα κατασκευάζονται συνέχεια για να δικαιολογήσουν λάθη, παραλείψεις ή και απλές δυσλειτουργίες του καθεστώτος. Καθώς η δράση εκτυλίσσεται στο 1973, ξεσπά η φοιτητική εξέγερση του Πολυτεχνείου εναντίον της κομμουνιστικής δικτατορίας που γρήγορα εξελίσσεται σε επανάσταση του καταδυναστευμένου λαού. Μολονότι η εξέλιξη της επανάστασης μπορεί να θεωρηθεί προβλέψιμη, οι λεπτομέρειες και οι συνέπειες είναι εντυπωσιακά απρόβλεπτες.
Το αριστουργηματικό πολιτικό βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα αποκρυσταλλώνει και συγκεκριμενοποιεί όλα εκείνα που και οι τολμηρότεροι αριστεροί γνωρίζουν αλλά προτιμούν να τα απωθούν στο βάθος του μυαλού τους αρνούμενοι να κοιτάξουν την αλήθεια κατάματα. Ίσως νιώθουν ενοχές, αν όμως συνεχίζουν να προτιμούν τη σκοπιμότητα από την αλήθεια αυτό είναι ένα λάθος από το οποίο η αριστερά πρέπι άμεσα να απαλλαγεί.
Adromaxi έγραψε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου