Χωρίς ορίζοντα κλεισμένος
Ακούω της πολιτείας τους ήχους
Ένα εχθρικό ουρανό κοιτάζω
και του κελιού τους άδειους τοίχους
Η μέρα φεύγει ιδού που ανάβει
μια λάμπα μες στη φυλακή
Είμαστε μόνοι στο κελί μου
όμορφη διαύγεια ακριβή μου λογική
Γκυγιώμ Απολλιναίρ, Ποιήματα,
μτφρ. Σπ. Τζούβελης, εκδ. Καστανιώτη 1999
Ο Απολλιναίρ γεννήθηκε στη Ρώμη το 1880.Αργότερα ταξιδεύει στο Μονακό, τις Κάννες , τη Νίκαια και το 1902 εγκαθίσταται στο Παρίσι. Έχει φίλους τους Α. Μπρετόν, Ζ. Κοκτώ και Λ. ΑραγκόνΈξαίρετος λυρικός και αντιπολεμικός ποιητής "Ποιός το ' λεγε πως θα γινόμαστε τόσο ανθρωποφάγοι Και θα χρειαζόμασταν τόση φωτιά για να ψηθεί το ανθρώπινο σώμα" και ο λαμπερός στίχος του ποιήματος: "15 ιουνίου 1915", Όχι ξίφος, αλλά Ελπίδα" τον κατατάσσουν στους μπροστάρηδες της σύγχρονης ποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου