21 ΙΟΥΝΗ. Ημέρα Μουσικής

Αύριο ημέρα της Μουσικής θα λείπω από την Σελίδα για μια βδομάδα. Ελπίζω όταν γυρίσω να έχω πολλά σχόλιά σας ,να διαβάσω πολλά να σας πω. Όλοι σας να περνάτε καλά.

«Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος»

του Δημήτρη Φύσσα, εκδόσεις Εστίας 2006

Το βιβλίο «Πλατεία Λένιν πρώην Συντάγματος» του Δημήτρη Φύσσα μας δίνει, με μυθιστορηματικό τρόπο, πλοκή και ανατροπές, την εικόνα που θα είχε η Ελλάδα, αν κατά τον εμφύλιο είχε επικρατήσει το ΚΚΕ. Μια εικόνα φανταστική που όμως έχει τόσα πολλά πραγματικά στοιχεία για να βασιστεί, ώστε μπορεί να θεωρηθεί επιστημονική υπόθεση. Η μορφή των αντίστοιχων «δημοκρατιών» του ανατολικού μπλοκ είναι τόσο συγκεκριμένη και τόσο παρόμοια ώστε το φανταστικό λίγο απέχει από το πραγματικό. Το βιβλίο ξεκινά με ένα πραγματικό ντοκουμέντο, την απολογία (για το ανεπαίσχυντο έγκλημα της διαφωνίας) του μεγάλου αγωνιστή της αντίστασης και του εμφυλίου Κώστα Καραγιώργη, του θρυλικού «Γυφτοδήμου», που υπήρξε τραγικό θύμα και εξοντώθηκε πολιτικά και φυσικά από τον έλληνα Στάλιν, Ζαχαριάδη.
Το εξαιρετικό βιβλίο σκιαγραφεί απόλυτα τη ζοφερή πραγματικότητα της κομμουνιστικής Ελλάδας. Στην κυβέρνηση βρίσκονται άνθρωποι εγκεκριμένοι ή και απεσταλμένοι της εκάστοτε ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης, όπως άλλωστε συνέβη στην πραγματικότητα με τους γενικούς γραμματείς του ΚΚΕ, που άλλαζαν κάθε φορά που η ηγεσία του ΚΚΣΕ άλλαζε πρόσωπα και προσανατολισμό. Στις φυλακές υπάρχουν πραγματικοί ή και φανταστικοί αντιφρονούντες, οι ρουφιάνοι βρίσκονται παντού και στη χώρα επικρατεί τρομοκρατία και σιωπή. Κατηγορούμενοι ως εχθροί του κόμματος και του λαού, ακόμη και υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΕ, εκβιάζονται, βασανίζονται και εξαναγκάζονται να παραδεχθούν την «ενοχή» τους, κατά αναλογία με τις πραγματικές δίκες του Στάλιν. Προδότες, πράκτορες του εχθρού και εξιλαστήρια θύματα κατασκευάζονται συνέχεια για να δικαιολογήσουν λάθη, παραλείψεις ή και απλές δυσλειτουργίες του καθεστώτος. Καθώς η δράση εκτυλίσσεται στο 1973, ξεσπά η φοιτητική εξέγερση του Πολυτεχνείου εναντίον της κομμουνιστικής δικτατορίας που γρήγορα εξελίσσεται σε επανάσταση του καταδυναστευμένου λαού. Μολονότι η εξέλιξη της επανάστασης μπορεί να θεωρηθεί προβλέψιμη, οι λεπτομέρειες και οι συνέπειες είναι εντυπωσιακά απρόβλεπτες.
Το αριστουργηματικό πολιτικό βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα αποκρυσταλλώνει και συγκεκριμενοποιεί όλα εκείνα που και οι τολμηρότεροι αριστεροί γνωρίζουν αλλά προτιμούν να τα απωθούν στο βάθος του μυαλού τους αρνούμενοι να κοιτάξουν την αλήθεια κατάματα. Ίσως νιώθουν ενοχές, αν όμως συνεχίζουν να προτιμούν τη σκοπιμότητα από την αλήθεια αυτό είναι ένα λάθος από το οποίο η αριστερά πρέπι άμεσα να απαλλαγεί.

Adromaxi έγραψε

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠΕ (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ) &ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ

Επικοινωνία : τηλ : 210-5537308-9 -10. fax: 5537220. Κιν. 6977180196 -6944306700
Email: epitropiagona@gmail.com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 16/6/2008

Έσπειραν ανέμους θανάτου στο Θριάσιο…
28 Ιουνίου : όλοι έξω από την ΠΕΤΡΟΛΑ!

Ανήμερα του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος 3 Υπουργοί της Κυβέρνησης οι κ.κ Σουφλιάς, Φώλιας και Βουλγαράκης, αγνοώντας τις αντιδράσεις των πολιτών και των αυτοδιοικητικών φορέων του Θριάσιου, χωρίς την παραμικρή διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, εξέδωσαν την πρώτη άδεια για το σχέδιο γιγάντωσης και εδαφικής επέκτασης του Διυλιστηρίου της ΠΕΤΡΟΛΑ στην Ελευσίνα .
Η δυσμενής για το περιβάλλον και την ασφάλεια του Θριάσιου πράξη των 3 Υπουργών αποτελεί θρυαλλίδα για την εξέγερση του λαού του Θριάσιου . Ήδη:

· Ο Δήμος Ελευσίνας σε συνεργασία με την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ διοργανώνουν Ολονύχτια Πολιτιστική Διαμαρτυρία έξω από το Διυλιστήριο της ΠΕΤΡΟΛΑ για το Σάββατο 28 Ιουνίου. Εκτός από τους κοινωνικούς φορείς του Θριάσιου στην εκδήλωση συμμετέχουν: η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δυτ. Αττικής , οι Δήμοι Ασπροπύργου, Μάνδρας , Μαγούλας , Μεγάρων , Νέας Περάμου , Ζεφυρίου και ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτ. Αθήνας (ΑΣΔΑ) .

· Στην αυριανή του συνεδρίαση ( ώρα 8.30μμ) το Δημοτικό Συμβούλιο Ελευσίνας θα αποφασίσει την υποβολή Αιτήσεων Ακυρώσεως και Αναστολής στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της Κοινής Υπουργικής Απόφασης . Το ίδιο αναμένεται να πράξουν και τα Συμβούλια όλων των Δήμων του Θριάσιου καθώς και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δυτ. Αττικής

Τα καταστροφικά αυτά σχέδια είναι παράνομα και παράλογα . Αντιστρατεύονται τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης του κορεσμένου βιομηχανικά και περιβαλλοντικά Θριάσιου. Εκθέτουν σε μεγαλύτερους κίνδυνους την ασφάλεια των οικισμών. Η ασφυκτική γειτνίαση των νέων μονάδων με την εγκατάσταση της ΠΥΡΚΑΛ γίνεται πλέον θανάσιμη. Οδηγεί στο σταδιακό κλείσιμο της μη ρυπογόνου ΠΥΡΚΑΛ και στο πέταγμα στο δρόμο των εκατοντάδων εργαζομένων της .

Δυστυχώς απεδείχθη απατηλή η δημόσια συγνώμη του Πρωθυπουργού στις 16/3/2003 ενώπιον του λαού της Ελευσίνας :«Ζητώ συγγνώμη από τους κατοίκους της Ελευσίνας που πληρώνουν την βιομηχανική ανάπτυξη και δεσμεύομαι να αποδείξω έμπρακτα την ανάληψη της ευθύνης που βαραίνει την πολιτεία» !

Η Κυβέρνηση έσπειρε για πολλοστή φορά ανέμους θανάτου στο Θριάσιο . Τώρα ήρθε η ώρα να θερίσει τις θύελλες της εξέγερσης της κοινωνίας μας .. Όλη, πλέον, η ευθύνη δική της !



Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΥΠΕΧΩΔΕ – ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ

Στις 2 Ιουνίου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ παρουσίασε τις αποφάσεις του γιά τους Νέους Αυτοκινητόδρομους Αττικής συνολικού μήκους 83 χλμ περίπου και προϋπολογισμού 1.5 δις. ευρώ,εκ των οποίων τα 55 χλμ προβλέπεται να κατασκευαστούν με Συμβάσεις Παραχώρησης (Σ.Δ.Ι.Τ) σε ιδιώτες-εργολάβους,οι οποίοι θα τους εκμεταλλεύονται, μέσω διοδίων, για αρκετές δεκαετίες.

Ζήτημα 1ο: Υπουργική Αυθαιρεσία
Σύμφωνα με τον υπουργό, «…οριστικοποιήθηκαν οι κυκλοφοριακές μελέτες και οι μελέτες οδοποιίας (χάραξη, μηκοτομές,κόμβοι,διατομές κλπ )..»,ενώ «…παράλληλα επικαιροποιείται η εκπονηθείσα περιβαλλοντική μελέτη λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές που έγιναν μετά από συζήτηση με τις δημοτικές αρχές και άλλους φορείς..» ώστε «…μέχρι τέλους του έτους να γίνει η προκήρυξη του διαγωνισμού..»
Παρατήρηση : Ο υπουργός δεν έχει ενημερώσει ουσιαστικά κανέναν, εφ' όσον μέχρι σήμερα δεν έχει δώσει σε καμία δημοτική αρχή και σε κανένα άλλο φορέα τις οριστικοποιημένες μελέτες που αναφέρει. Αντίθετα αποκρύπτει και δεν παραδίδει τα αναλυτικά σχέδια,δίνοντας στη δημοσιότητα έναν απλό χάρτη-σκαρίφημα,από τον οποίο δεν προκύπτουν τα ακριβή στοιχεία των νέων αυτοκινητόδρομων. Με αυτό τον τρόπο ο υπουργός επιχειρεί να υφαρπάξει μια καταρχήν συναίνεση η οποία να στηρίζεται στην άγνοια των πραγματικών δεδομένων, φέρνοντας τούς πάντες προ τετελεσμένων γεγονότων.

Ζήτημα 2ο: Υπάρχει αναγκαιότητα ενός τέτοιου αυτοκινητόδρομου;
Στη περιοχή μας, προγραμματίζεται η κατασκευή της Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού μήκους 14,5 χλμ ως επέκταση της Αττικής Οδού, πάνω από την Καισαριανή, τον Βύρωνα (Καρέα), την Ηλιούπολη,την Αργυρούπολη και διαμέσου του Ελληνικού, μέχρι την παραλιακή Λεωφ. Ποσειδώνος.
Ο νέος αυτοκινητόδρομος θα έχει 3 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, κεντρική διαχωριστική νησίδα, Λωρίδες Έκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ) και,σύμφωνα με τον υπουργό «…είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να μη θίγονται έστω και κατ' ελάχιστο οι κάτοικοι των όμορων Δήμων..»
Παρατήρηση: Αφ' ενός, ο υπουργός αποκρύπτει ότι οι κάτοικοι των όμορων Δήμων έχουν ήδη εκδηλώσει την αντίθεσή τους στα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ επειδή αντιλαμβάνονται ότι θίγονται. Αφ' ετέρου,ερωτάται ο υπουργός,με βάση ποιά μελέτη σκοπιμότητας, ποιά στοιχεία και ποιές προβλέψεις κυκλοφοριακών φόρτων προκύπτει η ανάγκη για έναν τόσο μεγάλο αυτοκινητόδρομο στην Ν.Α Αθήνα,του μεγέθους της Εθνικής Οδού Πάτρας-Αθήνας-Θεσσαλονίκης, ενώ η υπό επικαιροποίηση μελέτη του ΥΠΕΧΩΔΕ του 2006,προέβλεπε 2 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση; Η ερώτηση που θέτουμε είναι ρητορική˙ όλοι γνωρίζουμε ποιοι θα επωφεληθούν από το έργο αυτό...

Ζήτημα 3ο: Γιατί υπογειοποίηση στο βουνό;
Από όσα αναφέρει ο υπουργός προκύπτει ότι στη Δυτική Περιφ. Λεωφ. Υμηττού θα είναι υπογειοποιημένα τα 12 από τα 14,5 περίπου χλμ.
Παρατήρηση: Η επιλογή της υπογειοποίησης προέκυψε για να καμφθεί η αυξανόμενη πίεση των κατοίκων, των τοπικών κινήσεων και φορέων. Ισχυρίζονται ότι αυτό το έργο δε θα επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής μας.
Η πραγματικότητα όμως, τους διαψεύδει! Σε αντίστοιχες περιπτώσεις υπογειοποίησης προκύπτουν σημαντικά προβλήματα, όπως το "φαινόμενο της καμινάδας" (όλο το καυσαέριο διοχετεύεται στις εισόδους και εξόδους των τούνελ), καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, αποξήρανση του εδάφους, επιπτώσεις στη χλωρίδα και πανίδα του Υμηττού, αύξηση του ενδεχομένου να σημειωθούν πλημμυρικά φαινόμενα.
Είμαστε αντίθετοι σε ένα τέτοιο έργο.
-Γιατί η κατασκευή ενός νέου αυτοκινητόδρομου στον Υμηττό, ακόμα και αν υπογειοποιηθούν τελικά εκτεταμένα τμήματά του,θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην οικολογική ισορροπία του βουνού,όπως αναφέρουν ακόμα και ειδικοί επιστήμονες,και στην αλλοίωση των φυσικών χαρακτηριστικών του,ιδιαίτερα στα σημεία των προβλεπόμενων κόμβων (Σακέττα Βύρωνα, Αγ. Μαύρα Ηλιούπολης),αποτελώντας το πρώτο βήμα για οικιστικές επεκτάσεις και εμπορικές εκμεταλλεύσεις. Παράλληλα, δυσχεραίνει την ελεύθερη πρόσβαση στο βουνό. Ήδη στη περιοχή Σακέττα έχουν εκδηλωθεί οι προθέσεις της δημοτικής αρχής Βύρωνα,της εκκλησίας και ιδιωτών για τη διαμόρφωση ενός νέου διοικητικού –εμπορικού πόλου,αλλοιώνοντας τον υφιστάμενο δασικό χαρακτήρα της.
-Γιατί η κατασκευή αυτού του νέου αυτοκινητόδρομου, δεν γίνεται για να επιλυθούν τα ήδη υπάρχοντα κυκλοφοριακά προβλήματα στην Ηλιούπολη (όπως φαντάζονται ή ισχυρίζονται κάποιοι),τα οποία θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο με τη δημιουργία μιας νέας υπερτοπικής λεωφόρου, της Λεωφ. Σοφ. Βενιζέλου και των απολήξεών της προς την Λεωφ. Βουλιαγμένης. Ήδη η Αττική Οδός παρά τομεγάλο αντίτιμο το οποίο έχει για διόδια, λίγα χρόνια μετά την κατασκευή της έχει αρχίσει να μπλοκάρει και οι συγκοινωνιολόγοι εκτιμούν ότι σε 2 χρόνια θα έχει κορεστεί!
-Γιατί,όπως ήδη αναφέρθηκε,ο νέος αυτοκινητόδρομος δεν θα αποτελεί μια δημόσια υποδομή αλλά μια ακόμη κερδοφόρα επένδυση για κάποιες κατασκευαστικές εταιρείες,(όπως η Αττική Οδός),όπου ο κάθε κάτοικος ή εργαζόμενος στη περιοχή θα καλείται να πληρώνει ένα διόλου ευκαταφρόνητο αντίτιμο για να τον χρησιμοποιήσει.
Τι προτείνουμε
Αν θέλαμε να σκιαγραφήσουμε μια λύση για τα κυκλοφοριακά προβλήματα της Αθήνας η κατεύθυνση είναι:
- Προτεραιότητα στην επέκταση των δημόσιων μεταφορικών μέσων και υποδομών και στην ενίσχυση της χρήσης τους από τους κατοίκους και τους εργαζόμενους

- Αποτροπή της χρήσης του Ι.Χ αυτοκινήτου και εξασφάλιση άνετης μετακίνησης με μέσα σταθερής τροχιάς,λεωφορεία,ποδήλατα και με τα πόδια για κοντινές διαδρομές. Δηλαδή προτεραιότητα στη δημιουργία λεωφορειολωρίδων, ποδηλατόδρομων, δίκτυου πεζόδρομων,απελευθέρωση πεζοδρομίων από εμπορικές δραστηριότητες,παρκαρισμένα αυτοκίνητα κ.ά.

Όσον αφορά τη περιοχή μας ,προτείνουμε:

- Κανένας νέος αυτοκινητόδρομος στον Υμηττό, κανένας νέος κόμβος σύνδεσης με το υπάρχον τοπικό οδικό δίκτυο. Για μας,τα έργα που προωθούνται, καμιά σχέση δεν έχουν να κάνουν με την βελτίωση της ζωής μας και την επίλυση των οξυμένων κυκλοφοριακών προβλημάτων από τη διερχόμενη υπερτοπική κυκλοφορία οχημάτων μέσα από το Δήμο μας.
- Κατάργηση του προβλεπόμενου νέου αυτοκινητόδρομου από Σακέττα (Βύρωνα) προς Κορωπί – Αεροδρόμιο – Αγ. Μαρίνα – Παραλιακή Λεωφόρο Σουνίου, ο οποίος μετά την έξοδο από το σχεδιαζόμενο τούνελ θα είναι επιφανειακός και θα προκαλέσει σημαντικά και ανεπανόρθωτα πλήγματα στον δασικό χώρο της Ανατολικής πλευράς του Υμηττού,ανατρέποντας εκ των πραγμάτων τις σημερινές χρήσεις και επιβάλλοντας κερδοσκοπικές δραστηριότητες.

Σε κάθε περίπτωση διαχωρίζουμε τη στάση μας απέναντι σε λογικές που υιοθετούνται είτε από τη δημοτική αρχή είτε από τις δημοτικές παρατάξεις και προσπαθούν να επιλύσουν το κυκλοφοριακό προτείνοντας εναλλακτικούς τρόπους κατασκευής του νέου αυτοκινητόδρομου.

Η επιτροπή είναι ανοιχτή και επιδιώκει την εμπλοκή όσο το δυνατόν περισσότερων κατοίκων με έναν ισότιμο τρόπο, προκειμένου να συντονιστούν οι δράσεις για το ζήτημα αυτό!

ΟΥΤΕ ΔΡΟΜΟΣ ΟΥΤΕ ΚΟΜΒΟΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ
ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΔΕ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΕΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΙΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ Ι.Χ. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΥΜHΤΤΟΥ




ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ


http://epitropilioupolis.blogspot.com/
6979145366 - 6973939061

Ο ΣΥΡΙΖΑ για το νέο Μουσείο Ακρόπολης.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Άννα Φιλίνη παρέστη σήμερα στο συμβολικό αποκλεισμό του Νέου Μουσείου Ακρόπολης που πραγματοποίησε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων. Σημειώνεται ότι παρότι ο σύλλογος είχε ομόφωνα αποφασίσει και εξαγγείλει την πραγματοποίηση τριών διαδοχικών 24ωρων πανελλαδικών απεργιών, η συγκεκριμένη απεργία κρίθηκε παράνομη.
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έκανε στη συγκέντρωση του συλλόγου αρχαιολόγων την ακόλουθη δήλωση:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ υποστηρίζει την απεργία των Ελλήνων Αρχαιολόγων και καταγγέλλει την ενέργεια του Υπουργού Πολιτισμού να προωθήσει την κήρυξη της απεργίας –ενός αναφαίρετου δικαιώματος των εργαζομένων- ως παράνομη.
Το Υπουργείο Πολιτισμού, με μια σειρά ενεργειών το τελευταίο διάστημα, επιχειρεί να εισάγει ένα νέο καθεστώς στον τομέα της διαχείρισης των πολιτιστικών αγαθών και ιδιαίτερα των Κρατικών μας Μουσείων, αποσπώντας αρμοδιότητες από τους φορείς και υποτάσσοντάς τες στη λογική του μάνατζμεντ. Δυστυχώς σ’ αυτήν την κατεύθυνση κινείται το νέο νομοσχέδιο για το Μουσείο της Ακρόπολης.
Ήδη το ΥΠ.ΠΟ υποβάθμιζε τα Κρατικά Μουσεία Σύγχρονης Τέχνης, όταν με τροπολογία που εσπευσμένα προώθησε, κατήργησε αρμοδιότητες των Διευθυντών των Μουσείων Σύγχρονης Τέχνης. Με τη ρύθμιση αυτή, όχι μόνο αφαιρέθηκε το επιστημονικό και καλλιτεχνικό κύρος των Διευθυντών τους αλλά και υπονομεύτηκε τελικά η λειτουργία τους ως μουσείων τέχνης.
Η ίδια λογική διέπει και το προσχέδιο νόμου που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το ΥΠΠΟ, το οποίο μετατρέπει το Μουσείο Ακρόπολης σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, το αποδεσμεύει από το ΥΠ.ΠΟ και την Αρχαιολογική Υπηρεσία, το αποσπά από τον αρχαιολογικό χώρο του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης. Επίσης, το αποδυναμώνει από το ειδικό επιστημονικό προσωπικό του και παραδίδει τη διαχείριση του Μουσείου σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο για το οποίο δεν διασφαλίζονται συγκεκριμένα επιστημονικά προσόντα. Είναι καταγεγραμμένη και η σχετική απόφαση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, οι οποίοι θεωρούν ότι με αυτό το σχέδιο νόμου αποκόπτεται θεσμικά το μουσείο από τις δομές του Υπουργείου, ενώ το Διοικητικό του Συμβούλιο αποκτά μεγαλύτερη «ευελιξία» για κατά βούληση συμπράξεις με ιδιώτες.
Έχω ήδη καταθέσει σχετική επίκαιρη ερώτηση προς τον Υπουργό Πολιτισμού για το σημαντικό αυτό ζήτημα της μεθοδευμένης υποβάθμισης των Κρατικών Μουσείων της χώρας. Η επίκαιρη ερώτηση πρόκειται να συζητηθεί μεθαύριο, οπότε αναμένουμε ο Υπουργός Πολιτισμού να λάβει ξεκάθαρη θέση για τις προθέσεις του ως προς την τύχη που επιφυλάσσει για τα Κρατικά Μουσεία της χώρας και πολύ περισσότερο να αιτιολογήσει επιστημονικά και δεοντολογικά τις προωθούμενες αλλαγές στο καθεστώς του Νέου Μουσείου Ακρόπολης.»
18.6.08

Εκδήλωση για το ασφαλιστικό

Σε καλούμε στην εκδήλωση - συζήτηση με θέμα:"Μετά το ασφαλιστικό, τι;"
την Παρασκευή 20 Ιούνη, στις 7:30 μ.μ.στο Πάρκο Δημοτικών Σφαγείων - Ταύρος(Κλαζομενών & Επταλόφου, απέναντι απ' την πλατεία Παναγίτσας)Δεν θέλουμε να έρθεις να παρακολουθήσεις.Θέλουμε να έρθεις, να πάρεις τον λόγο, να τα πεις.Να ανταλλάξουμε τις γνώμες μας, τις εμπειρίες μας, τις αγωνίες μας.
Μετά το τέλος της συζήτησης θα ακολουθήσει ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ με το συγκρότημα "Υπεραστικοί".
Στο χώρο θα λειτουργήσει έκθεση φωτογραφίας - βιβλίου.
Ανοιχτή Συνέλευση Εργαζομένων & Ανέργων για το Ασφαλιστικόanoixti_synelefsi@yahoo.gr

...και πάλι για τον Άρη.

Επειδή αυτή τη Κυριακή το ΚΚΕ, όπως πάντα, κάνει ξεχωριστή συγκέντρωση στη Μεσούντα για να τιμήσει τον Άρη ξεχνώντας ότι κάποτε τον διέβαλε και η αποκαταστασή του όταν ήρθε ήταν κουτσουρεμένη γιατί όλοι πιστεύουν ότι "ναι μπορεί να έκανε λάθος ο Ζαχαριάδης, αλλά κι ο Άρης έπρεπε να πειθαρχήσει, επομένως σωστά τον διέγραψε το κόμμα"...έκανα "δώρο" σ' ένα άσπονδο ψηφιακό " φίλο μου" Blogger του ΚΚΕ ένα από τα τελευταία γράμματα του Άρη. Έως τώρα δεν το δημοσίευσε στο Blog του (ξέρουν οι σύντροφοι που το παρακολουθούν.....) όπως και άλλα σχόλια μου για τη Γιάλτα κλπ. Αναμένω τη δημοσίευση...ελπίζω έως τώρα να μην είναι παρά τεχνικό λάθος.

astyanaktas

Γράμμα του Άρη Βελουχιώτη σε όλα τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ (24 Μάρτη 1945)

Από το βιβλίο του Γρ. Φαράκου «Άρης Βελουχιώτης. Το χαμένο αρχείο – Άγνωστα Κείμενα» εκδ. Ελληνικά Γράμματα. σελ.400-404

Προς όλα τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ
Αγαπητοί σύντροφοι,

Με το σημείωμά μου τούτο θα προσπαθήσω να τραβήξω την προσοχή σας στα πιο κάτω
1. Όπως πιστεύω, θα έχετε πειστεί και εσείς τώρα πως οι Έλληνες αντιδραστικοί και οι Άγγλοι κατακτητές δεν έχουν καμιά πρόθεση να εφαρμόσουν έστω κι αυτή την ετεροβαρή, επιζήμια στα συμφέροντα του λαού μας και μη δίδουσα καμιά εγγύηση –ομολογία δική σας – για το σεβασμό των ελευθεριών του λαού μας, συμφωνία της Βάρκιζας. Οι παραβάσεις είναι καθημερινές και σοβαρές. Τις ξέρετε εσείς καλύτερα και δεν συντρέχει κανένας λόγος να τις απαριθμήσω.
2. Αν δεν σας ήταν εύκολο να γνωρίζετε προοπτικά τις προθέσεις της ελληνικής αντίδρασης και των Άγγλων εχθρών της Ελλάδας, τώρα, θέλω να πιστεύω πως πρέπει να μπορείτε να τις βλέπετε. Πρόθεσή τους είναι: όχι να συμβάλουν σε προσπάθεια για ομαλή εξέλιξη της πολιτικής ζωής του τόπου, ή έστω να ανεχθούν απλώς τη δική σας προσπάθεια προς την τέτοια κατεύθυνση, αντίθετα, να οργανώσουν και να διεξαγάγουν με πλεονεκτικές γι’ αυτούς συνθήκες τον εμφύλιο πόλεμο μ’ όλα τα μέσα.
3. Η διάσκεψη και συμφωνία της Γιάλτας δεν πρέπει να έχετε καμιά αυταπάτη πως είναι δυνατό να επιδράσει σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να στρέψει το τιμόνι της χώρας που αφήσατε να κρατούν γερά στα χέρια τους οι Άγγλοι. Η Σοβιετική Ένωση, όπως πρέπει να σας είναι γνωστό, δεν μπορεί να κάνει «ελληνική» πολιτική ώστε να επέμβει ενεργά στο ελληνικό δράμα. Γιατί δεν κάνει ούτε Σέρβικη, ούτε Βουλγάρικη, ούτε Ρώσικη ακόμα πολιτική. Κάνει πολιτική παγκόσμιας επανάστασης, και δεν είναι διατεθειμένη ούτε κατ’ ελάχιστο να την διακινδυνεύσει για το μικρό αυτό ποσοστό της ανθρωπότητας που λέγονται Έλληνες, που οι ίδιοι –δια των ηγετών τους- οδηγήθηκαν στη νέα σκλαβιά και που στο κάτω κάτω, αργά ή γρήγορα, μετά την πλήρη νίκη της πολιτικής της παγκόσμιας επανάστασης της Σ.Ε. δεν μπορεί παρά να είναι στο πλευρό του σοσιαλισμού.
4. Η Σ.Ε. θα μπορούσε να επέμβει «ενεργότερα», όπως, δεν αποκλείεται, κι αυτή η Αμερική, αν εμείς –εσείς δηλαδή- ήσασταν ικανοί να δημιουργήσετε στην Ελλάδα διαφορετική κατάσταση, ανάλογη περίπου με την της Γιουγκοσλαβίας και ίσως και καλύτερη, με μια ορθή και συνεπή πολιτική και όχι γεμάτη «αριστερά» και δεξιά οπορτουνιστικά λάθη στα βασικότερα προβλήματα της χώρας. Οι δυνατότητες υπήρχαν όλες για μια τέτοια πολιτική και για δημιουργία μιας τέτοιας διαφορετικής κατάστασης στη χώρα μας. Και όποιος δεν το βλέπει και δεν παραδέχεται αυτό πρέπει να είναι ή μαρξιστικά αγράμματος ή ... τι να πω.
Μπορεί όπως μου παρήγγειλε ρητά ο σ. Γιάννης δια του σ. Ζήση (Γιάννης Ιωαννίδης, Ζήσης Ζωγράφος), να υπάρχει «σαφής παραίνεση» των Ρώσων συντρόφων προς το ΚΚΕ για το κλείσιμο της συμφωνίας της Βάρκιζας. Όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Μετά τη σωρεία των σοβαρών οπορτουνιστικών τακτικών λαθών από των αρχών του 1943 στη διεύθυνση του αγώνος από μέρους σας και το εγκληματικό επιστέγασμά τους, τη μάχη των Αθηνών, έχασαν την εμπιστοσύνή τους κι αναγκάστηκαν, για να μην οδηγήσετε τη χώρα και το λαό της σε μεγαλύτερες καταστροφές, να σας «συμβουλέψουν» να υποχωρήσετε και να κλείσετε τη συμφωνία της Βάρκιζας. Τις απόψεις του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣΔ για τις δυνατότητες συνέχισης του αγώνα είμαι σίγουρος ότι δεν τις είπατε πουθενά και συνεπώς δεν γνώριζαν οι Ρώσοι σύντροφοι αν μπορούσε και σε ποιες δυνάμεις να βασιστεί μια άλλη πολιτική.
5. Το ΕΑΜ ως το Λίβανο ακολουθούσε ανιούσα γραμμή ανάπτυξης. Από εκεί κι ύστερα πήρε την κάτω βόλτα. Από τη «μάχη της Αθήνας» κι ύστερα και την ήττα και, πολύ περισσότερο, μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, χάνει σε επιρροή ραγδαία. Προβλέπω ως το δημοψήφισμα και τις εκλογές και πιθανή διάσπασή του.
6. Το ΚΚΕ έχασε από την αίγλη του και τη δύναμη συγκέντρωσης και μέσα στο ΕΑΜ και μέσα στο λαό. Ακόμα έχασε σε στενούς οπαδούς του και σε μέλη του. Τις στατιστικές εσείς τις κρατάτε και είμαι βέβαιος πως θα έχετε διαπιστώσει ήδη σημαντικό ποσοστό διαρροής. Προοπτική μου είναι ότι αυτό το ποσοστό θα δυναμώσει πολύ.
7. Η «διαφώτιση» του λαού, των οπαδών του ΕΑΜ και των οπαδών και μελών του ΚΚΕ επί της «αναγκαιότητας» της πολιτικής της Βάρκιζας είναι αστεία κυριολεκτικά και κανένα μέλος του ΚΚΕ δεν την πιστεύει. Μα και τι διαφώτιση να γίνει; Κατά ποιο ταχυδακτυλουργικό τρόπο θα μπορούσε το άσπρο να γίνει μαύρο; Αφήνω τους οπαδούς του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, δεν υπάρχει κανένα μέλος απλό, γραμματέας βάσης, αχτιδικός ή περιφερειακός, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων στους τελευταίους αυτούς, που η δύναμη της συνήθειας και η ρουτίνα δεν τους αφήνει να δούνε, που να μην έρχεται να με συναντήσει με λαχτάρα σε κάθε χωριό που περνάω και να μου ρίχνει βροχή τα ερωτήματα: Γιατί το κάνατε αυτό; Για πού πάμε, γιατί χύσαμε το αίμα μας και κάψαμε τα σπίτια μας επί τρία χρόνια; Γιατί μας παραδίνετε αμαχητί; Τί θα κάνουμε τώρα; Πού είναι η λαϊκή μας δικαιοσύνη και η αυτοδιοίκηση; Γιατί και πάλι θα μας χαρακτηρίζουν το βιός μας ως λαθραίο και θα ξαναπληρώνουμε 2.000 δραχμές για ένα τσιγάρο χωριάτικο καπνό με εφημερίδα; Τί θα κάνουμε με τους εθνοφύλακες – μπουραντάδες που άρχισαν τις έρευνες, του ξυλοδαρμούς, τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, συνελεύσεων κλπ; Τί θα κάνουμε με την αντίδραση των χωριών μας που σήκωσε κεφάλι και μας απειλεί ανοιχτά ότι θα μας σφάξουν όλους; Με τι να προστατευθούμε; Με τον «εθνικό στρατό»; Μα πώς θα γίνει τέτοιος αφού εμάς δεν μας δέχονται χαρακτηρίζοντάς μας ανίκανους οι επιτροπές με χίλιες ψεύτικες δικαιολογίες; Δεν το βλέπετε πως στην περιοχή Καρδίτσας από την κλάση του 1939 δεν πήραν ούτε 20% από τους αμαρκάριστους ως δικούς των; Όλα αυτά θα ήταν ένας σίφουνας ενάντιά σας, αν εγώ για να αποφύγω διασπάσεις κλπ δεν έκανα την πρόταση να πάω έξω και να θέσω τις απόψεις μου, μη τυχόν και λυθεί κομματικά το ζήτημα, κι έβγαζα από τα χωριά τους τους 200 και πλέον αντάρτες που είχα καταγράψει στο βουνό και άρχιζα τον πόλεμο.
8. Παντού οι οργανώσεις είχαν μουδιάσει. Η αντίδραση είχε σηκώσει κεφάλι. Το πέρασμά μας δημιουργεί ρίγη συγκινήσεως και ενθουσιασμού και οι γυναίκες ακόμα βγαίνουν και μας καλωσορίζουν, μας εύχονται «καλή επιτυχία και καλή λευτεριά από το νέο κατακτητή». Η αντίδραση κρύβεται. Πολλοί φεύγουν για τις πόλεις. Το ξεκαθάρισμα ΕΔΕΣιτών στην Ευρυτανία, που είχαν έλθει με ρητή εντολή να οργανώσουν εκεί ένοπλες ομάδες αντίδρασης, επικροτήθηκε από όλους. Θα ξεκαθάριζα και την ομάδα του Π. Μελιά (Ευρυτανία – Λεπιανά) και την ομάδα Σούρλα σε μια εβδομάδα, αν δεν ερχόταν ο αντιπρόσωπός σας. Στους κομματικούς των χωριών λέμε ότι για ειδικούς λόγους δεν πρέπει να εμφανιστούμε. Περπατάμε όλη νύχτα και κρυβόμαστε την ημέρα για να φανούμε συνεπείς σ’ ό,τι συμφωνήσαμε με σας. Μα οι κομματικοί επιμένουν και με τρόπο το διαλαλούν οι ίδιοι στους χωριανούς τους: «ξαναβγήκαν αντάρτες μας. Σε λίγο θα βγούμε και πάλι όλοι, ο Άρης μας είναι εδώ μη φοβάστε. Ξέρει αυτός και θα νικήσουμε και πάλι Έλληνες αντιδραστικούς και Άγγλους κατακτητές».
9. Εσείς δεν τα βλέπετε όλα αυτά. Έχετε απομονωθεί από τη λαϊκή μάζα και έχετε χάσει τον παλμό της. Συνέλθετε έστω και τώρα. Δεν είναι αργά. Αργότερα σίγουρα θα είναι πολύ αργά και θα χρειαστούν τεράστιες θυσίες σε κόπους και σε αίμα για ν’ αρχίσει κάτι σοβαρό. Μην αφήνεται να θρονιαστεί η αντίδραση οριστικά. Μην πιστεύεται ότι η «εθνοφυλακή» είναι πραγματικά εθνικός στρατός και μην βάζετε τον κόσμο να τους δέχεται τους Μπουραντάδες ως «παιδιά του λαού», ενώ αυτοί τους δέρνουν. Μην κάνετε το έγκλημα να επιτρέψετε στην εθνοφυλακή να εγκατασταθεί παντού και να παίξει το ρόλο της παλιάς χωροφυλακής.
10. Μην αυταπατάστε ότι τα όπλα που κρύψαμε θα μπορέσετε αργότερα να τα χρησιμοποιήσετε. Όχι! Θα τα βρουν σε λίγο οι εθνοφύλακες, χρησιμοποιήστε τα –έστω και μέρος τους- από τώρα. Βγάλτε από τώρα, έστω και λίγους αντάρτες, έστω από μια ομάδα σε κάθε επαρχία. Μην τη χρωματίζετε ως δική σας ή ως συνέχεια του ΕΛΑΣ. Αφήστε την καμουφλαρισμένη, αφού δεν καταλαβαίνετε ότι πρέπει να ξαναπάρει τα όπλα ο ΕΛΑΣ. Δε θέλετε εμένα επικεφαλής τους; Βρείτε έναν άλλον. Πάντως μην κάνετε το έγκλημα να αργείτε. Ενεργήστε σύντομα και δραστήρια.
11. Εγώ συνεχίζω το ταξίδι για το Ηπειρωτικό γραφείο και από εκεί για έξω. Όμως με κάποια επιβράδυνση γιατί κινούμαστε όπως ξέρετε και λέων και πιο πάνω.
Επί όλων των ανωτέρω ελπίζω να έχω γραπτή απάντησή σας με έκτακτο σύνδεσμο ώσπου να φτάσω στο Ηπειρωτικό γραφείο. Εύχομαι να σκεφτείτε ώριμα έστω και την τελευταία στιγμή.

Εν πορεία 24/3/45

Συντροφικά Άρης Βελουχιώτης.

Η διαγραφή της διαγραφής ....ώ ωραίο ΠΑΣΟΚ!.... Ή αλλιώς το μαύρο πάει και σε ΝΔ και σε ΠΑΣΟΚ

Ποιος θα το πίστευε ότι το ΠΑΣΟΚ θα διέγραφε Σημίτη Μαντέλη και Τσουκάτο. Τελικά αυτό που έλεγε ο Αντρέας;....Μάλλον δεν τους βγήκε!!! Απ' ότι φαίνεται το ΠΑΣΟΚ και κατακερματίζεται... και με λίγη καλή θέληση διασπάται! Αν τώρα το μαύρο χρήμα της SIEMENS τους βάψει μαύρους στις εκλογές από σας , τους ενεργούς πολίτες εξαρτάται.

Για ώρες τρέχουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και οι δύο. κι όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο μοιάζουν αυτά τα κόμματα. Σαν τα παντρεμένα ζευγάρια που μετά από χρόνια μοιάζουν μεταξύ τους. Άντε βρε παιδιά και εις γάμον....

Η αυταρχικότητα της κυβέρνησης

Από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων σας μεταφέρω την είδηση ότι η κυβέρνηση προσέφυγε στα δικαστήρια και κήρυξε την απεργία "παράνομη και καταχρηστική". Αλήθεια τι πρωτότυπο!!! Σας μεταφέρω την ανακοίνωση του ΔΣ του Συλλόγου.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, κατ’ εφαρμογήν της ομόφωνης απόφασης της Γενικής του Συνέλευσης προχώρησε σήμερα 18.6.2008 σε 24ωρη απεργία, με κύρια αιτήματα:
α) την απόσυρση του Νομοσχεδίου για τη μετατροπή του Μουσείου Ακρόπολης σε ΝΠΔΔ, β) την αύξηση των αποδοχών για την αξιοπρεπή διαβίωση των αρχαιολόγων, γ) τη στοιχειώδη χρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για την προστασία των μνημείων και την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Η πολιτική ηγεσία, αντί να συζητήσει τα δίκαια αιτήματά μας, προσέφυγε, με πρωτοφανείς συνοπτικές, διαδικασίες στα δικαστήρια, ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία μας. Κατά την ακροαματική διαδικασία μοναδικός μάρτυρας του ΥΠΠΟ κατά του δικαιώματος των εργαζομένων αρχαιολόγων του Υπουργείου Πολιτισμού να διεκδικούν τα δίκαια αιτήματά τους ήταν ο κ. Δημήτριος Παντερμαλής, πρόεδρος του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Η Πρόεδρος Πρωτοδικών που διεξήγαγε τη δίκη και εξέδωσε τη σχετική απόφαση, ήταν η κ. Σπυριδούλα Μοσχονά.
Η δικαστική απόφαση μας κοινοποιήθηκε αφού είχε ήδη ξεκινήσει η προγραμματισμένη 24ωρη απεργία (8.15 π.μ. της 18.6.2008). Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης πληροφορηθήκαμε ότι κατ’ εντολήν της πολιτικής ηγεσίας ζητήθηκαν τηλεφωνικά και προς εκφοβισμό, ονομαστικοί κατάλογοι των απεργούντων!
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων είναι υποχρεωμένος, μετά από όλα αυτά, να καταγγείλει τον ακραίο αυταρχισμό, την πρωτοφανή αδιαλλαξία και τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία, στην ουσία, με τον τρόπο αυτόν επιχειρεί να ακυρώσει το δημοκρατικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία.
Εμείς, οι μαχόμενοι αρχαιολόγοι του Υπουργείου Πολιτισμού, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα μας, ανυποχώρητοι.
Τα μνημεία ανήκουν σε όλους μας και δεν εκχωρούνται.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Η διάσκεψη της Γιάλτας και το ΚΚΕ.

Δεν ξέρω αν η περιβόητη ποσοστολογία που γράφει ο Τσώρτσιλ για τις χώρες και τη κατανομή τους σε σφαίρες επιρροής όντως υπήρξε όμως δεν μας εμποδίζει σε τίποτε εκ του αποτελέσματος και μετά από ντοκουμέντα που βγαίνουν σιγά-σιγά στο φως να πιστέψουμε ότι η συμφωνία της Γιάλτας όχι μόνο υπήρξε (η μορφή παίζει λίγο σημασία) αλλά απορρέουν τεράστιες ευθύνες στο Σοβιετικό παράγοντα για την αποτυχία του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα.

Τα ντοκουμέντα που ακολουθούν είναι από την εισήγηση του Ιορδάν Μπάεφ, «Τα Βαλκάνια-η πρώτη εστία του ψυχρού πολέμου στην Ευρώπη», από τα Πρακτικά της επιστημονικής συνάντησης, Δεκέμβρης 44, Νεότερη έρευνα-Νέες προσεγγίσεις, Αθήνα1996,σελ.165-189, εκδ. Φιλίστωρ.(επιμ. Γρ. Φαράκος)

Το 44 αποχωρούν τα βουλγαρικά στρατεύματα από τη Δράμα. Στα αίτημα για βοήθεια του ΕΑΜ με όπλα από το ΒΕΚ(Κ) το ΠΓ (το Βουλγαρικό)αποφάσισε:
"….Δεν είναι δυνατό να ικανοποιηθεί το αίτημα των ελλήνων συντρόφων:1)λόγω έλλειψης όπλων και 2) λόγω κινδύνου διεθνούς περιπλοκής με την Αγγλία …."
(Κεντρικά Κομματικά αρχεία στη Σόφια, ντοσιέ 1, φύλλο 6,μονάδα αρχείου584)

Τηλεγράφημα του Π. Ρούσσου προς τον Δημητώφ, 9.12.1944
« Η ανοιχτή επέμβαση των Άγγλων φέρνει τον αγώνα μας σε πολύ δύσκολη θέση. ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΔΩΣΕ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ, αλλά σε κάθε περίπτωση να αμύνονται. Ο αγώνας απαιτεί ηθική υποστήριξη, όπλα και τρόφιμα. Παρακαλούμε να δώσετε τη γνώμη σας. Μπορούμε να περιμένουμε από την πλευρά των κοινών μας φίλων ενεργητική μεσολάβηση, ενάντια στην αγγλική επέμβαση, και σε πιο βαθμό μπορούμε να περιμένουμε κάποια βοήθεια και ποια; Εάν στην παρούσα περίοδο απέχει η ΕΣΣΔ από άμεση ανάμιξη, ποια θα είναι η συμβουλή σας σε αυτή την περίπτωση;» ….(Κεντρικά Κομματικά αρχεία στη Σόφια, ντοσιέ 146, φύλλο 2,μονάδα αρχείου 14)

Η Απάντηση του Δημητρωφ:

«Εξηγήστε προσωπικά και φιλικά στον Ρούσσο , ότι στη τωρινή κατάσταση οι Έλληνες φίλοι δεν μπορούν να υπολογίζουν σε ενεργητική μεσολάβηση και βοήθεια από εδώ… επίσης η Βουλγαρία να μη δεσμεύεται άμεσα με τίποτα σχετικά με την ανάπτυξη του εσωτερικού αγώνα στην Ελλάδα» ….

(Κεντρικά Κομματικά αρχεία στη Σόφια, ντοσιέ 146, φύλλο 2,μονάδα αρχείου 14)

Ο Στάλιν για τον εμφύλιο στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 45
« Εγώ συμβούλεψα να μη ξεκινήσουν αυτό τον αγώνα στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι του ΕΛΑΣ δεν έπρεπε να βγουν από τη κυβέρνηση Παπανδρέου…Προφανώς υπολόγιζαν ότι ο κόκκινος στρατός θα κατέβει μέχρι το Αιγαίο… Εμείς δε μπορούμε να στείλουμε στην Ελλάδα τα στρατεύματά μας. Οι Έλληνες έκαναν βλακεία» ….

(Κεντρικά Κομματικά αρχεία στη Σόφια, ντοσιέ 146, φύλλο 2,μονάδα αρχείου 15)
Λίγο μετά όλως τυχαίως έγινε η Βάρκιζα

Και για να μη πάρουμε και το παράσημο της βλακείας που μας απονέμει ο «σ.» Στάλιν επειδή πολεμήσανε στα Δεκεμβριανά…να τι έλεγε.....«μας συμβούλευε» σε τηλεγράφημα ο Δημητώφ την 9.12.1944 δηλαδή καταμεσής των Δεκεμβριανών:
«Το ελληνικό ΠΓ (Σιάντος) ΕΧΕΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΥΝΔΕΣΗ με μένα. ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΒΕΒΑΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ, αλλά προς το παρόν δεν μπορούν να υπολογίζουν σε βοήθεια απ’ έξω» ….

(Κεντρικά Κομματικά αρχεία στη Σόφια, ντοσιέ 1, φύλλο 7μονάδα αρχείου 199)

Αυτά τα ολίγα. Τα συμπεράσματα δικά σας ποιος ώθησε στην αρχή τους Έλληνες κομμουνιστές να συνεχίσουν να πολεμάνε και ποιος στο τέλος τους πούλησε .

Οι νεολαίοι του ΣΥΝ ενάντια στην ακρίβεια

Σήμερα 19 του μηνός, ομάδα νέων του Συνασπισμού πραγματοποίησαν κατάληψη στα γραφεία της λεγόμενης "Επιτροπής Ανταγωνισμού". Είναι μία συμβολική κίνηση των νέων του Συνασπισμού ενάντια στην ακρίβεια της κυβέρνησης που ξεδιάντρωπα και χωρίς κουκούλα μας τρομοκρατεί. Μπράβο και εις άλλα...καλά τέτοια!

ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΟΣ ΜΟΥ...
ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ;

Εν κρυπτώ και παραβύστω η κυβερνητική επιτροπή προετοίμασε ένα νομοσχέδιο που αφορά ζητήματα οικογένειας και επιμέλειας τέκνων όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ξηλώνει ένα σημαντικό άρθρο του νόμου 1329/1983 για το οικογενειακό δίκαιο, νόμου που αποτέλεσε τομή για τα γυναικεία δικαιώματα στην Ελλάδα και για την ισότητα των δύο φύλων στην οικογένεια. (Το νομοσχέδιο έχει και άλλα ιδιαίτερα αρνητικά στοιχεία, αλλά εμείς εδώ επικεντρωνόμαστε σε ένα).
Συγκεκριμένα προτείνεται η γυναίκα να μην διατηρεί αναγκαστικά το οικογενειακό της επίθετο, όπως προβλέπει ο ισχύων νόμος, αλλά να παίρνει αυτό του συζύγου, εφόσον υπάρχει συναίνεση και των δύο.
Αφήνει δηλαδή τη γυναίκα βορά στις πιέσεις του συζύγου και του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος για αλλαγή του επιθέτου της, γιατί γνωρίζουμε στην πατριαρχική Ελλάδα τι σημαίνει «συναίνεση και των δύο συζύγων».
Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την οπισθοδρομική πρόταση και απαιτούμε να την αποσύρει η κυβέρνηση.
Ζητούμε να αποσύρει μαζί και τα γελοία επιχειρήματα πάνω στα οποία στηρίζει την πρότασή της, ότι δήθεν δεν προκύπτει από επίσημα έγγραφα η συζυγική σχέση των δύο, άρα, λέει, αν πάνε στο εξωτερικό θα έχουν προβλήματα (π.χ.. να μείνουν στο ίδιο ξενοδοχείο). Αν έχουν προβλήματα τα ζευγάρια που επισκέπτονται χώρες με θεοκρατικούς νόμους, τότε ας βγάλει η κυβέρνηση ένα επίσημο χαρτί όπου θα αναφέρεται ο γάμος των δύο, αντί να οδηγεί την Ελλάδα σε θεοκρατικά βήματα.
Ζητούμε από όλες τις βουλευτίνες να απορρίψουν αυτή την κατάργηση κεκτημένου δικαιώματος και να επαναβεβαιώσουν ότι ο νόμος χρειάζεται βελτίωση και όχι υπονόμευση.
Υπενθυμίζουμε δε, ότι εκτός του θέματος αρχής, υπάρχει και θέμα πρακτικό για τις γυναίκες, τώρα που ο γάμος δεν διατηρείται συνήθως για όλη τη ζωή και τα διαζύγια είναι συχνά. Είναι γνωστό στις παλιότερες διαζευγμένες γυναίκες πόσα χαρτιά χρειαζόταν να συμπληρώσουν και πόσες ταυτότητες, διπλώματα οδήγησης, βιβλιάρια ΙΚΑ, δημοτολόγια και λοιπά και λοιπά μετά από ένα διαζύγιο. Οι γυναίκες που έπαιρναν διαζύγιο από έναν σύζυγο με βάση παλιότερους γάμους, αντιμετώπιζαν ένα συνεχές τρεχαλητό με τη γραφειοκρατία για να φτιάξουν τα χαρτιά τους.
Τώρα που η κυρία Λυμπεροπούλου που είχε πάρει «με συναίνεση» το όνομα του αντρός της, τον χώρισε, θα αλλάξει δεκάδες επίσημα έγγραφα για να επιστρέψει στο πατρικό της επίθετο, για να τα ξανααλλάξει όλα όταν θα παντρευτεί τον κύριο Παπαδόπουλο, να τα ξανα-αλλάξει όταν τον χωρίσει και λοιπά και λοιπά. Αυτό δεν πτοεί την κυβέρνηση, που προκειμένου να ικανοποιήσει πατριαρχικές πιέσεις και το συντηρητισμό της, φορτώνει και άλλα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Μήπως να θυμίσουμε ότι στην ελληνική επαρχία η γυναίκα εκτός από το επίθετο του άντρα της παλιά, έπαιρνε και το όνομα και την έλεγαν Κώσταινα ή Γιώργαινα; Πού πάμε; Επιστρέφουμε σ’ αυτό το μακρινό παρελθόν;
Διακηρύσσουμε για άλλη μια φορά ότι είμαστε αυτόνομα άτομα, έχουμε όνομα και επίθετο δικό μας (έστω κι αν προέρχεται από τον πατέρα μας) και απαιτούμε ισονομία εκεί όπου δεν υπάρχει, αντί της απαλλοτρίωσης κεκτημένων δικαιωμάτων.

Πριν από δεκάδες χρόνια φωνάζαμε στους δρόμους:
Δεν είμαι του αντρός μου
Δεν είμαι του πατρός μου
Θέλω να είναι ο εαυτός μου
Το ξαναφωνάζουμε και σήμερα

Υπογράφουν οι οργανώσεις:

Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης
Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (ελληνικό δίκτυο)
Προπτυχιακά προγράμματα σπουδών για θέματα φύλου και ισότητας ΕΠΕΑΚ ΙΙ, ΤΕΙ Πάτρας
13-6-08

Επικοινωνία:
http://gr.mc256.mail.yahoo.com/mc/compose?to=omadaginekon@yahoo.gr

http://gr.mc256.mail.yahoo.com/mc/compose?to=svovou@otenet.gr

Επιπλέον ενημερώνουμε:

Τι ισχύει σήμερα
Το οικογενειακό δίκαιο που ισχύει σήμερα στη χώρα μας τέθηκε σε ισχύ από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον νόμο 1329 του 1983 και καταγράφηκε ως ένα από τα δημοκρατικότερα της Ευρώπης για την εποχή που εισήχθη. Διέπονταν από μια νέα αντίληψη που δε φοβόταν τη σύγκρουση ανάμεσα σε «παραδοσιακά» και «νεωτεριστικά» οικογενειακά ήθη. Ενίσχυε τα ήθη εκείνα που ανταποκρίνονταν στις νέες κοινωνικές συνθήκες και που απηχούσαν σύγχρονες αξίες και ιδέες. Προωθούσε πρότυπα συμπεριφοράς, που έστω κι αν δεν είχαν καθολική κοινωνική στήριξη αντιμάχονταν τον αυταρχισμό και την ανισότητα μέσα στην ελληνική οικογένεια και εισήγαγε την αρχή της ισονομίας των φύλων στα πλαίσια της οικογενειακής ζωής. Οι βασικές μεταρρυθμίσεις που επέφερε όσον αφορά την ισονομία των δύο φύλων στην έγγαμη σχέση ήταν:
1) Κατήργησε την ανδρική αρχηγία στο γάμο και την πατρική εξουσία στα τέκνα (αντικαθιστώντας την με την από κοινού γονική μέριμνα)
2) Ορισε ότι οι δύο σύζυγοι φέρουν από κοινού τα βάρη του γάμου (εργασία εντός και εκτός σπιτιού και ανατροφή παιδιών).
3) Καθιέρωσε το αμετάβλητο του επωνύμου της γυναίκας μετά το γάμο για τις έννομες σχέσεις.
4) Κατήργησε το θεσμό της προίκας από τον γονέα της προσερχόμενης σε γάμο γυναίκας προς τον σύζυγο (υπόψιν ότι η επικαρπία τη προίκας εκ του νόμου ανήκε στον σύζυγο) και τον αντικατέστησε με τη γονική παροχή προς τα τέκνα ανεξαρτήτως φύλου.
5) Αναγνώρισε το δικαίωμα στην έγγαμη γυναίκα να έχει αυτοτελή κατοικία, ενώ μέχρι τότε υποχρεωτικά με το γάμο κατοικία της οριζόταν η κατοικία του συζύγου (οπότε όταν η σύζυγος για επαγγελματικούς κυρίως λόγους είχε χωριστή διαμονή, μπορούσε ο σύζυγος να επικαλεστεί διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης ).
6) Κατήργησε διατάξεις, οι οποίες απαγόρευαν την συμμετοχή σε συνεταιρισμό των γυναικών χωρίς τη συναίνεση του συζύγου τους.
Επί 25 συνεχή χρόνια, ένα τέταρτο δηλαδή του αιώνα οι έγγαμες γυναίκες στην Ελλάδα απολάμβαναν έστω την τυπική νομική ισότητα μέσα στο γάμο και διατηρούσαν το οικογενειακό τους επώνυμο. Ακόμη κι όταν οι πιέσεις του συζύγου και του συγγενικού του περιβάλλοντος να αλλάξουν επώνυμο ήταν έντονες – και γνωρίζουμε βέβαια ότι αυτό συνέβαινε συχνά – οι γυναίκες είχαν αν μη τι άλλο σύμμαχό τους το νόμο και μπορούσαν να τον επικαλεστούν: το επώνυμο της συζύγου δεν αλλάζει, γιατί ο νόμος έτσι ορίζει. Επιπλέον μία σημαντική συνέπεια είναι ο παιδαγωγικός χαρακτήρας των οικογενειακών μεταρρυθμίσεων που εισήχθησαν με το νόμο 1329/1983. Οι σύζυγοι, το οικογενειακό περιβάλλον, τα παιδιά, το δικαστικό σώμα, η κοινωνία άρχισαν να συνειδητοποιούν – αργά, αλλά σταθερά – ότι η έγγαμη γυναίκα δεν είναι πλέον υπό την κηδεμονία και την εξουσία του συζύγου, αλλά παραμένει μία ανεξάρτητη και αυτοτελής προσωπικότητα, η οποία έχει τη δική της ταυτότητα και εκτός από τις οικογενειακές της υποχρεώσεις διεκδικεί όπως και ο άνδρας τους προσωπικούς επαγγελματικούς και κοινωνικούς της στόχους στη ζωή.

Τι εισάγει η σημερινή κυβέρνηση

Πρέπει εξαρχής να τονίσουμε ότι πρόκειται για την πρώτη νομοθετική ρύθμιση ενάντια στην ισότητα των δύο φύλων τουλάχιστον μετά από τη δικτατορία. Καμμία άλλη μεταπολιτευτική κυβέρνηση δεν τόλμησε να εισάγει ρύθμιση που να ενθαρρύνει τη δυσμενή μεταχείριση των γυναικών από την ίδια την πολιτεία. Αντίθετα όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις προσπάθησαν, άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο, να εναρμονισθούν στο νομοθετικό πλαίσιο τόσο με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όσο και με τα αιτήματα του γυναικείου κινήματος.. Προσπάθησαν δηλαδή να απαλείψουν όλες εκείνες τις νομοθετικές διατάξεις που έμμεσα ή άμεσα συντηρούσαν ανισότητες σε βάρος των γυναικών και να εισάγουν αντίστοιχα διατάξεις που να ενθαρρύνουν την ισότιμη αντιμετώπιση των γυναικών από το νόμο και να άρουν τις μακροχρόνιες διακρίσεις σε βάρος τους.

Τι λέει το νομοσχέδιο;

“Η ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΩΝΥΜΟ: Επίσης, με το σχέδιο αυτό, τροποποιείται το άρθρο 1388 Α Κ. Με βάση την ήδη ισχύουσα ρύθμιση, η γυναίκα διατηρεί και μετά το γάμο το επώνυμό της και μόνο στις κοινωνικές σχέσεις μπορεί να χρησιμοποιεί και το επώνυμο του συζύγου της. Ωστόσο μετά τη διαγραφή, αρχικά από τα διαβατήρια και κατόπιν από τις ταυτότητες, του ονόματος του συζύγου είναι πολύ δύσκολο στα νόμιμα ζεύγη να αποδείξουν, ταξιδεύοντας κυρίως στο εξωτερικό, ότι είναι καθ’ όλα νόμιμα ζεύγη και όχι παράνομα, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται, κατά τη διενέργεια διαφόρων συναλλαγών. Με την εισαγόμενη ρύθμιση, προς άρση των εμφανιζομένων προβλημάτων, παρέχεται η δυνατότητα στους συζύγους να έχουν το ίδιο επώνυμο, εάν φυσικά αμφότεροι το επιθυμούν..”

Δεν μπορούσε να εφευρεθεί πιό γελοία επιχειρηματολογία, ούτε και πιο ύπουλος τρόπος εισαγωγής τέτοιας οπισθοδρομικής μεταρρύθμισης μετά από 25 χρόνια Θα πρέπει επομένως να σκεφθούμε ποια συμφέροντα πραγματικά εξυπηρετεί αυτή η διάταξη, ποιοι πιέζουν για την εφαρμογή της – η εκκλησία ενδεχομένως και κάποιοι υπερσυντηρητικοί πολιτικοί και κοινωνικοί κύκλοι. Εφόσον όμως η κυβέρνηση επικαλείται το πρόβλημα με τα διαβατήρια, άρα επικαλείται πρωτίστως δυσλειτουργία διοικητικού χαρακτήρα, ας απορρίψουμε αυτόν τον ισχυρισμό:
α) Σε καμμία – μα καμμία - χώρα του κόσμου δεν γίνεται έλεγχος της νομιμότητας ενός ζευγαριού κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του σ’ αυτήν, εκτός ίσως από ελάχιστες χώρες με αυστηρά θεοκρατικά καθεστώτα. Σ’ αυτές τις χώρες τα ζευγάρια θα προσκομίζουν άλλα έγγραφα, όπως πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης.
β) Οι διοικητικές δυσλειτουργίες ενδεχομένως θα είναι ασύγκριτα περισσότερες εντός Ελλάδας με τη ρύθμιση αυτή. Ολες οι νέες γυναίκες σήμερα μορφώνονται, αποκτούν πτυχία και διπλώματα, κάνουν αγοραπωλησίες, υπογράφουν επίσημα έγγραφα. Επιπλέον τα διαζύγια σήμερα είναι πολύ πιο συχνά, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να ταλαιπωρούνται με τη γραφειοκρατία.
Ο υπουργός δικαιοσύνης θα ισχυριστεί ότι δεν παραβιάζεται η αρχή της ισότητας των φύλων, διότι η αλλαγή επωνύμου θα γίνει μόνο «εφόσον οι σύζυγοι το επιθυμούν». Βέβαια γνωρίζει ο κ. υπουργός ότι κανείς άνδρας δεν θα δεχόταν στην Ελλάδα – και πολύ σωστά, αφού το όνομα είναι βασικό στοιχείο της ταυτότητας του ατόμου - να αλλάξει το επώνυμό του και να πάρει αυτό της συζύγου του. Γνωρίζει όμως ταυτόχρονα ότι σε μια κοινωνία με βαθειά πατριαρχικά ιδεολογικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά και με μια έντονα συντηρητική παράδοση , η μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών θα δέχεται πανταχόθεν πιέσεις, από το σύζυγο, από τους συγγενείς, από την εκκλησία να εγκαταλείψει το δικό της επώνυμο – να αρνηθεί δηλαδή ένα μέρος της ταυτότητάς της σαν παιδί, σαν μαθήτρια, σαν σπουδάστρια, σαν εργαζόμενη, σαν πολίτισσα, να αρνηθεί το όνομα της μισής της ζωής – και να προσλάβει αυτό του συζύγου.

Πρόκειται για ευθεία επίθεση ενάντια στην αυτονομία των γυναικών. Μετά από ένα τέταρτο του αιώνα επιστροφή στην παράδοση της ελληνικής πατριαρχικής οικογένειας και στην υποτέλεια της γυναίκας.

Δεν πρέπει να περάσει το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης που επαναφέρει το κοινό επώνυμο των συζύγων

O Max Ernst

"Une Semaine de Bonté; La Clé des chants"1934

ΠΑΣΟΚ & ΜΜΕ

Στο ΠΑΣΟΚ γίνεται της κακομοίρας και τα ΜΜΕ κάνουν αφιέρωμα στην αποτυχία της Εθνικής. Ωραία ευκαιρία για να υποβαθμίσουμε ή να αποσιωπήσουμε τα γεγονότα στο ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε ποιος έχει κέρδος από τη σιωπή αυτή. Μόνο το δικομματικό σύστημα. Υπηρέτες του τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι που κάνουν ότι μπορούν. Ας γκρινιάζει το ΠΑΣΟΚ για υπονόμευση από τα ΜΜΕ. Απλά δεν του κάνουν τις χάρες έτσι όπως θέλει αυτό. Για ώρες!

Τεκμήριο

Μια μέρα τούτο το βιβλίο

θα βρίσκεται στη έδρα του δικαστηρίου

δίπλα σε σκουριασμένους σιδεροσωλήνες, οδηγούς ρητορικής σε

χάρτες επιτελικούς κομμάτια ασβέστη από σπασμένα α-

γάλματα

Θα βρίσκεται κι αυτό κιτρινισμένο δίπλα στα τεκμήρια

σαν νεκροκεφαλή

της δεκαετίας μου

που εσείς δολοφονήσατε

εσείς

πολεμοκάπηλοι

εσείς

ψευτοκουμμουνιστές.

Άρης Αλεξάνδρου, "Ποιήματα", εκδ. καστανιώτη 1978

Τα τελευτάια Γκάλοπ

Τα τελευταία γκάλοπ δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου παίρνει από 12 έως 17%. Ωραία ακούγονται στ' αυτιά μας, αλλά δεν πρέπει να εφυσηχάζουμε. Τα γκάλοπ δεν είναι εκλογικά αποτελέσματα.Μόνο η δουλειά μας στο χώρο εργασίας, στα κινήματα θα μας δώσουν τα πραγματικά αποτλέσματα. Έστω και έτσι όμως αποκτάμε τεράστιες ευθύνες απέναντι στο κόσμο, που περιμένει πολλά από εμάς. Αυτό σε συνδυασμό με την ανυπαρξία του ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση δημιουργεί δυνατότητες τεράστιες σε μας να ανοιχτούμε στο κόσμο.Τα ΜΜΕ κάνουν τη δουλειά τους. Ότνα ο Τσίπρας ήταν μέσο για να κάνουν αντιπολιτευση και να παίξουν παιγχνίδια στο εσωκοματικό πεδίο του ΠΑΣΟΚ , τον προέβαλαν. Τώρα που βλέπουν ότι δεν είναι "μπαλόνι και δεν ξεφουσκώνει," αλλά πραγματική δύναμη αντιπολίτευσης τον απορρίπτουν από τη δημοσιότητα. Άρχισαν να ξιφουλκούν ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ. Πάλι μας ταυτίζουν με τη βία στα πανεπιστήμια, μας καλούν να τη καταδικάσουμε και άλλα ωραία. Εμείς ξέρουμε ότι με τη δουλέιά μα στο χώρο της Αριστεράς για την ενότητά της θα δούμε αποτελέσματα. Αυτό φοβούνται.

Το Νέο Μουσείο Ακρόπολης και η μεταροπή του σε ΝΠΔΔ

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων καταδικάζει τη μετατροπή του Νέου Μουσείου Ακρόπολης σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι γίνονται προσπάθειες να δοθεί στο μεγάλο κεφάλαιο και ο τομέασ του Πολιτισμού.

Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης

Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων ομόφωνα απορρίπτει την μετατροπή του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως σε ΝΠΔΔ, για τους παρακάτω ιδεολογικούς, νομικούς, πολιτικούς και πρακτικούς λόγους:
Αν και ο υποτιθέμενος στόχος της μετατροπής του καθεστώτος των Δημόσιων Μουσείων σε ΝΠΔΔ είναι η αύξηση της ευελιξίας και της αποδοτικότητας των Μουσείων, ωστόσο, όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη, τα Ν.Π.Δ.Δ. δεν είναι πιο ευέλικτα, αφού στη διαχείριση των οικονομικών τους διέπονται και αυτά από τα ισχύοντα για το δημόσιο λογιστικό.
Τα Διοικητικά Συμβούλια των ΝΠΔΔ, που δεν απαρτίζονται κατά κανόνα από ειδικούς επιστήμονες, δεν εγγυώνται απαραίτητα την επικράτηση της επιστημονικής δεοντολογίας, αλλά ούτε και την εξυπηρέτηση του στόχου της κοινωνικοποίησης της γνώσης με τη διαρκή επιμόρφωση των πολιτών.
Η πρόσφατη εμπειρία με τα δύο Μουσεία Σύγχρονης Τέχνης όπου ακυρώθηκε κάθε δυνατότητα πρωτοβουλίας από τον αρμόδιο διευθυντή του Μουσείου και υπήχθησαν τα πάντα στο διορισμένο από τον Υπουργό Δ.Σ. είναι απολύτως διδακτική και επιβεβαιώνει την άποψη του Σ.Ε.Α.
Όσον αφορά στην υποτιθέμενη οικονομική αυτονόμηση, είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η λειτουργία ακόμη και των Μουσείων που είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, όπως το Μουσείο Μπενάκη στηρίζεται κατά κύριο λόγο από τις μεγάλες επιχορηγήσεις του Δημοσίου.Η μετατροπή αρχαιολογικών μουσείων σε Ν.Π.Δ.Δ. έχει ως πρότυπο την λειτουργία των μεγάλων Μουσείων του εξωτερικού (Λούβρο, Βρετανικό, Μητροπολιτικό Νέας Υόρκης). Αυτή όμως είναι μία εντελώς ατυχής προσπάθεια εξομοίωσης, καθώς τα τελευταία προέκυψαν κάτω από εντελώς διαφορετικές ιστορικές συνθήκες και εξυπηρετούν πολύ διαφορετικούς στόχους. Αποτελούμενα από ανομοιογενείς συλλογές θησαυρών, έργων τέχνης και αρχαίων αντικειμένων από όλα τα μέρη του κόσμου που αποκτήθηκαν συχνά με αθέμιτους τρόπους και είναι αποκομμένα από τα ιστορικά πολιτισμικά τους συμφραζόμενα, τα μουσεία αυτά που γεννήθηκαν στο πλαίσιο της αποικιοκρατικής αντίληψης του 19ου αι. είναι σήμερα περισσότερο ή λιγότερο ιδιωτικοί οργανισμοί με στόχο κυρίως το κέρδος.
Αντίθετα τα ελληνικά μουσεία που δημιουργήθηκαν για να στεγάσουν μνημεία της εθνικής παράδοσης, οφείλουν να εξυπηρετούν τη διαδικασία της αυτοσυνειδησίας και της διαρκούς επιμόρφωσης των πολιτών της χώρας μας αλλά και του κόσμου και πρέπει να ανήκουν στο κράτος, όπως συμβαίνει και με όλα τα εθνικά μουσεία των χωρών, οι οποίες έχουν να επιδείξουν μακραίωνη ιστορία (π.Χ. Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Ινδία, Αίγυπτος κ.λ.π.).
Άλλωστε, το συγκριτικό πλεονέκτημα των ελληνικών αρχαιολογικών μουσείων είναι ακριβώς το γεγονός ότι υποστηρίζονται από τα ανεξάντλητα και συνεχώς ανανεούμενα αποθέματα ευρημάτων που εξασφαλίζουν κυρίως οι πολυάριθμες σωστικές ανασκαφές, γεγονός που ισχύει κατ’ εξοχήν για τα Μουσεία των μεγάλων πόλεων, όπως το Αρχαιολογικό και το Μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού της Θεσσαλονίκης και τα Αρχαιολογικά Μουσεία Πάτρας και Ηρακλείου. Στην περίπτωση μάλιστα των Δελφών και της Ολυμπίας, οι στεγασμένες εκθέσεις των κινητών ευρημάτων βρίσκονται σε άμεση και απόλυτη συνάφεια με τους αρχαιολογικούς χώρους από τους οποίους προέρχονται και που τις περιβάλλουν. Τα παραπάνω ισχύουν κατ’ εξοχήν για το μουσείο της Ακροπόλεως το οποίο δεν νοείται να λειτουργεί ξεκομμένο από τον αρχαιολογικό χώρο.
Σύμφωνα με τη σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη, μουσείο είναι ολόκληρος ο χώρος με τα κινητά ευρήματα και τα ακίνητα μνημεία του, που αποτελεί ένα ενιαίο ιστορικό και πολιτισμικό σύνολο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι, όπως αποδεικνύεται από τους αριθμούς των εισιτηρίων, αυτή ακριβώς η συνύπαρξη είναι που γοητεύει και προσελκύει τους επισκέπτες.
Η Διοικητική απόσχιση της συλλογής των κινητών από τα ακίνητα μνημεία ενός συνόλου και η δημιουργία δύο απόλυτα διακριτών, λειτουργικά και νομικά διαφοροποιημένων, διαχειριστικών μονάδων: του ΝΠΔΔ «Μουσείου» αφ’ ενός και του υπαγόμενου στην εφορεία αρχαιοτήτων «Αρχαιολογικού Χώρου» αφ’ ετέρου, που προτείνεται να εφαρμοστεί, διασπά το ενιαίο και οργανικό σύνολο των μνημείων ενός τόπου και αποτελεί άστοχο και άκριτο ιδεολογικό αναχρονισμό.
Το σχήμα αυτό αντί να λύσει τα υπάρχοντα προβλήματα προστασίας, διαχείρισης και προβολής των αρχαιοτήτων θα δημιουργήσει πληθώρα νέων δυσχερειών και δυσλειτουργιών, αφού απολύτως ασαφές στα πλαίσια του νέου σχεδίου παραμένει όχι μόνον το οργανόγραμμα των Μουσείων, αλλά και μια σειρά κρίσιμων θεμάτων όπως:
Ποιος και πως θα διαχειρίζεται τα νέα ευρήματα που θα προκύπτουν στο μέλλον (θα κατασκευαστούν νέες αποθήκες, εργαστήρια συντήρησης και λοιποί βοηθητικοί χώροι για τα ευρήματα των σωστικών και λοιπών ανασκαφών των εφορειών στους χώρους που φυσικά εξακολουθούν να είναι ενεργοί;)
Ποιος θα αποφασίζει πότε και ποια νέα ευρήματα θα εκτεθούν;
Πως θα γίνεται η επικοινωνία της υπεύθυνης του χώρου εφορείας με το αυτόνομο Μουσείο του χώρου;
Ποιος θα οργανώνει και θα έχει την ευθύνη της παρουσίασης του συνόλου (κινητών και ακινήτων) στο κοινό;
Πως θα εξασφαλίζεται η ενιαία πληροφόρηση και θα αποφεύγεται η σύγχυση των επισκεπτών;
Πως θα αντιμετωπιστεί η αύξηση των δαπανών που αυτό το σχήμα συνεπάγεται και γιατί, αντί αυτά τα χρήματα να διατεθούν για την αναβάθμιση των υποδομών και των υπηρεσιών που προσφέρονται τώρα στους επισκέπτες, θα διατεθούν για την δημιουργία προβληματικών διοικητικών σχημάτων;
Και ενώ η διοικητική αυτονόμηση από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με τη μετατροπή του σε Ν.Π.Δ.Δ. του μουσείου δεν υπόσχεται να βοηθήσει το ίδιο να αντιμετωπίσει τα λειτουργικά προβλήματά του, είναι βέβαιο ότι, αποσπώντας από το ΤΑΠ ένα σημαντικό ποσοστό από τα εισοδήματά του, θα δημιουργήσει πολύ μεγάλο πρόβλημα στο έργο της προστασίας των υπόλοιπων μικρότερων Μουσείων και αρχαιολογικών χώρων της χώρας και θα δυσχεράνει ακόμη περισσότερο την ήδη προβληματική διαδικασία των απαλλοτριώσεων εις βάρος τόσο των μνημείων όσο και των πολιτών.
Μεγαλύτερη ευελιξία, αποτελεσματικότητα και ορθότερη αντιμετώπιση του επιστημονικού και παιδευτικού ρόλου των μουσείων σε συνάφεια πάντα με τους αρχαιολογικούς χώρους στους οποίους ανήκουν, μπορεί να επιτευχθεί μόνο στο πλαίσιο της λειτουργίας τους σαν αναπόσπαστα τμήματα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας με απλές διοικητικές ρυθμίσεις που θα τα αναβαθμίζουν και κυρίως με την στελέχωσή τους με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό και με τη διάθεση ικανών πόρων για τον εξοπλισμό και τη βελτίωση των εκθεσιακών και των λοιπών χώρων τους, αλλά και των υπηρεσιών (εκπαιδευτικά προγράμματα, εκδηλώσεις, περιοδικές εκθέσεις κ.λ.π.) που προσφέρουν στο κοινό.Ειδικότερα όσον αφορά στο επίμαχο νομοσχέδιο που αφορά στην μετατροπή του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως σε ΝΠΔΔ, πέραν όλων των άλλων, αυτό απορρίπτεται διότι:
δημιουργεί έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό διαχείρισης, όπου εξαφανίζεται η κυρίαρχη λειτουργία του Μουσείου ως χώρου παιδείας, αναψυχής και πολιτισμού μέσω της ανάδειξης των μνημείων, χάριν μιας στείρας, οικονομίστικης αντίληψης.
η αποκοπή του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως, δηλαδή του χώρου που στεγάζει κατά κύριο λόγο τα θραύσματα των γλυπτών του Παρθενώνα, του Ερεχθείου και των υπόλοιπων ναών της Ακρόπολης από τον Αρχαιολογικό χώρο του Ιερού Βράχου που είναι μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και ύψιστο σύμβολο του ελληνικού έθνους, είναι θεσμικά, ιδεολογικά και λειτουργικά απαράδεκτη, αφού, αντιμετωπίζοντας τα γλυπτά θραύσματα των αρχιτεκτονικών μνημείων που προφανώς αποτελούν μια ενιαία σύλληψη και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τους ναούς από τους οποίους προέρχονται, σαν αυτόνομα κινητά ευρήματα υπονομεύει το κύριο επιχείρημα μας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και αντίκειται στην ουσία του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Η ιδέα της πώλησης ή της ανταλλαγής έργων τέχνης από τα περιεχόμενα του συγκεκριμένου Μουσείου που προφανώς δεν είναι άλλα από τα ευρήματα του ιερού βράχου η οποία εμφανίζεται στην παράγραφο που αφορά στους πόρους του μουσείου αντιβαίνει όχι μόνο στο σύνταγμα, αλλά και στο κοινό αίσθημα όλων των Ελλήνων.
Το μουσείο Ακροπόλεως και ο Ιερός Βράχος αποτελούν μια αδιάσπαστη ενότητα και η διαχείρισή τους δεν μπορεί παρά να είναι ενιαία. Η απαραίτητη λειτουργική ευελιξία μπορεί να επιτευχθεί με την δημιουργία μιας αυτόνομης υπηρεσιακής μονάδας, μιας Διεύθυνσης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, με αντικείμενο τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο της Ακρόπολης, ώστε το ύψιστο μνημείο της χώρας να παραμείνει στη μέριμνα του δημοσίου όπως προβλέπει το Σύνταγμα.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Τετάρτη 18 Ιουνίου: 24ωρη απεργία. Συμβολικός αποκλεισμός του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης και του Μουσείου Ηρακλείου.
Τετάρτη 25 Ιουνίου: 24ωρη απεργία. Κινητοποίηση στον αρχαιολογικό χώρο των Αιγών (Βεργίνα).
Τετάρτη 2 Ιουλίου: 24ωρη απεργία. Κινητοποίηση στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών και του Παλατιού του Μεγάλου Μαγίστρου στη Ρόδο.
Επίσης παράλληλες κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν και σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία υψηλής επισκεψιμότητας, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η Κνωσσός, το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης κλπ.
Ακόμη, ο ΣΕΑ θα οργανώσει ειδική επιστημονική ημερίδα για το ρόλο των δημόσιων Μουσείων-Αρχαιολογικών χώρων και των Εφορειών Αρχαιοτήτων σήμερα

Εκδήλωση για τον Άρη

Πραγματοποιήθηκε στο χωριό Μεσούντα Άρτας, στο χωριό που ήταν κοντά στο τόπο που αυτοκτόνησε ο Άρης ή μάλλον αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει, πολιτικό μνημόσυνο. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε παρουσία του Προέδρου του Συνασπισμού Αλ. Τσίπρα, ο οποίος και χαιρέτησε και μίλησε για τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ. Ευχήθηκε την επόμενη φορά να γιορτάσουν τη μνήμη του, όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς. Στην εκδήλωση εκτός από αντιπροσωπείες των νομαρχιακών επιτροπών των νομών της περιοχής του Συνασπισμού παρευρέθηκαν και μίλησαν συναγωνιστές του Άρη, όπως ο Βασίλης Πριόβολος-Ερμής.

Γκυγιώμ Απολλιναίρ

Χωρίς ορίζοντα κλεισμένος

Ακούω της πολιτείας τους ήχους

Ένα εχθρικό ουρανό κοιτάζω

και του κελιού τους άδειους τοίχους

Η μέρα φεύγει ιδού που ανάβει

μια λάμπα μες στη φυλακή

Είμαστε μόνοι στο κελί μου

όμορφη διαύγεια ακριβή μου λογική

Γκυγιώμ Απολλιναίρ, Ποιήματα,

μτφρ. Σπ. Τζούβελης, εκδ. Καστανιώτη 1999

Ο Απολλιναίρ γεννήθηκε στη Ρώμη το 1880.Αργότερα ταξιδεύει στο Μονακό, τις Κάννες , τη Νίκαια και το 1902 εγκαθίσταται στο Παρίσι. Έχει φίλους τους Α. Μπρετόν, Ζ. Κοκτώ και Λ. ΑραγκόνΈξαίρετος λυρικός και αντιπολεμικός ποιητής "Ποιός το ' λεγε πως θα γινόμαστε τόσο ανθρωποφάγοι Και θα χρειαζόμασταν τόση φωτιά για να ψηθεί το ανθρώπινο σώμα" και ο λαμπερός στίχος του ποιήματος: "15 ιουνίου 1915", Όχι ξίφος, αλλά Ελπίδα" τον κατατάσσουν στους μπροστάρηδες της σύγχρονης ποίησης.

Πολιτισμικές Σελίδες

Με το τίτλο (ετικέτα) "Πολιτισμικές σελίδες" θα αναφερόμαστε συχνά και εν συντομία σε διάφορα πολιτιστικά γεγονότα και προσωπικότητες από το χώρο της τέχνης και του πολιτισμού. Ελπίζω αυτό το κομμάτι του "αστυάνακτα"να σας τραβήξει το ενδιαφέρον. Περιμένω την ενεργή συμμετοχή σας.

Ο Γιωργάκης νευρίασε…

Στο ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται η κρίση και ο Ε. Βενιζέλος ακονίζει τα μαχαιροπήρουνα του για να καταβροχθίσει τον Γιωργάκη. Για στιβαρός ηγέτης το πήγαινε ο Γιωργάκης, για καθόλου ηγέτης το πάει. Ή μάλλον ηγέτης σ’ ένα κόμμα που έχει μείνει ή σκιά του κι ο Γιώργος. Η σκιά της ΝΔ. Ευτυχώς υπάρχει η εναλλακτική λύση στο πολιτικό σκηνικό . Η Ριζοσπαστική Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δήλωση Αλ.Αλαβάνου σχετικά με την επιστολή Σημίτη

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με την επιστολή Σημίτη, δήλωσε τα εξής;
«Δεν θα ήθελα να κάνω παρέμβαση στα εσωτερικά των άλλων κομμάτων. Θέλω να πω όμως ότι όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχνεται η αντιπολίτευση σε προγραμματικές θέσεις, σε δράσεις απέναντι στη ΝΔ και ότι είναι ο πυρήνας μιας εναλλακτικής προσπάθειας που νομίζω ότι ήδη βρίσκει μεγάλη στήριξη στην κοινωνία.»

ΤΟ ΟΧΙ ΤΩΝ ΙΡΛΑΝΔΩΝ

Οι Ιρλανδοί είπαν ΟΧΙ στην ευρωσυνθήκη. Τη κουρέλιασαν. ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟΥ ΛΑΟΥ και μαζί όλων των λαών της Ευρώπης.

Η φτώχεια των παιδιών, το πρόγραμμα του νεοφιλελευθερισμού!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας, το 1 στα 4 παιδιά στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, στερούμενο βασικά είδη διαβίωσης. Αυτό κατάφεραν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις του δικομματισμού. Μάλιστα, μέσα σʼ ένα χρόνο το ποσοστό των φτωχών παιδιών αυξήθηκε από 19% σε 22%.
Οι μεταρρυθμίσεις της ΝΔ χτίζουν την κοινωνία της φτώχειας με βασικά θύματα τους νέους ανθρώπους. Ακρίβεια, χρέη στις τράπεζες, ανεργία και διάλυση της υπαίθρου, απόρριψη από το σχολείο, φτιάχνουν το παζλ μέσα στο οποίο η οικογένεια στην Ελλάδα μεγαλώνει τα παιδιά της.
Αυτό είναι το όραμα τους για τη νεολαία. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της «κοινωνικής πολιτικής» του νεοφιλελευθερισμού.
Με εξαγγελίες και ανύπαρκτα μέτρα η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει ότι έχει διαλέξει: οι νέοι άνθρωποι είναι στις προτεραιότητές της μόνο όταν πρέπει να δουλέψουν χωρίς ένσημα, να γίνουν πελάτες στην ιδιωτική εκπαίδευση, να καταναλώσουν πολιτιστικά και ψυχαγωγικά σκουπίδια, να δοκιμάσουν τα δακρυγόνα και την καταστολή της αστυνομίας.

Δόξα και τιμή στον Άρη

Το ψέμα έχει κοντά πόδια όπως έλεγε κι ο Χαρίλαος. Εγώ λέω ότι οι αφορισμοί και η λάσπη πέφτουν και πλακώνουν αυτόν που τα ξεστομίζει.
Έτσι επειδή μου αρέσει η ιστορία.(να μαθαίνουν οι νεώτεροι)

«Ανακοίνωση ΚΕ του ΚΚΕ
Το ΠΓ ενέκρινε τη δημοσίευση στο «Ριζοσπάστη» της απόφασης της 11ης ολομέλειας της κΕ για τον Άρη Βελουχιώτη (θανάση Κλάρα ή μιζέρια). Ο Κλάρας αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το ΚΚΕ γιατί λύγισε μπροστά στη τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στο καιρό του απελευθερωτικού αγώνα να εξαγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε. Το ΚΚΕ τούδωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη στιγμή, από δειλία και φόβο παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία του που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι ξαναπροδίνει το ΚΚΕ με την τυχοδιωκτική και ύποπτη δράση του που μονάχα τον εχθρό ωφελεί. Στο ΚΚΕ δεν έχει κανένας θέση, οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκει και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι, όταν οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωκομματική Πειθαρχία»

Μετά από αυτή τη κατάπτυστη ανακοίνωση με δύο αράδες αποκατέστησαν τη μνήμη του και ξεμπέρδεψαν.

ΟΛΟΙ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΗ, ΣΤΙΣ 11 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΣΟΥΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΟΝ ΑΡΗ. ΟΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ!

Εδώ Σημίτης..εκεί Σημίτης, που είναι ο Γιωργάκης;

Ο Γιωργάκης «διέγραψε» το Σημίτη και το ΠΑΣΟΚ ταρακουνιέται για τα καλά ακόμη μία φορά. Τα μέλη και οι φίλοι του αντί να βλέπουν το κόμμα τους να κάνει σοβαρές προτάσεις προς τα αριστερά, βλέπουν το Γιώργο και τον Σημιτάκο να τσακώνονται για αηδίες .Η ουσία είναι ότι ψήφισαν ΥΠΕΡ της ευρωσυνθήκης, ενώ το δημοψήφισμα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το ζητάει για λόγους επικοινωνιακούς. Αλλά τι περιμένεις, τα κόμματα του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα είναι δύο. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Ας συνεργαστούν επιτέλους και πρακτικά οι ηγεσίες τους για νέα κυβέρνηση, γιατί δε βλέπω να κάνουν κυβέρνηση αλλιώς. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ μη τον περιμένετε παγκαλο-διαμαντο-τζοχατζοπουλο δαμανακο και λοιποί.. Εμείς με τα κινήματα θα συνεργαστούμε. Τη μόνη ελπίδα του τόπου. Για την μεγάλη Αριστερά.

ΟΧΙ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΣΥΝΘΗΚΗ- ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ

Εκδήλωση προς τιμή του Άρη

Τη κυριακή 15 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί πολιτικό μνημόσυνο προς τιμή του Άρη Βελουχιώτη στο χωριό Μεσούντα στην Άρτα, στο οποίο (εκεί κοντά) βρήκε το θάνατο, (για την ακρίβεια αυτοκτόνησε) αποδιωγμένος από το κόμμα του"...ούτε νερό , ούτε φαί στον Άρη έλεγε η απόφαση του Κόμματος του που τον αποκήρυττε και περικυκλωμένος από τον εχθρό. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εκεί. Θα τιμήσει τη μνήμη του

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΣΥΝΘΗΚΗ – ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ!

Συνέντευξη τύπου έδωσε σήμερα η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της οποίας παρουσίασε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ΟΧΙ στην Ευρωσυνθήκη, που μπαίνει σε ψηφοφορία από το ελληνικό κοινοβούλιο την Τετάρτη 11 Ιουνίου, και την απαίτηση για δημοψήφισμα πάνω σ’ αυτό το ζήτημα.
Ομιλητές ήταν ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος, ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και εισηγητής της Κ.Ο. στην κοινοβουλευτική συζήτηση Γιάννης Μπανιάς και ο Ηλ. Νικολόπουλος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής ΔΗΚΚΙ.

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος στην ομιλία του τόνισε:

«Είναι προσβολή προς τη δημοκρατία η προσπάθεια της Ν.Δ. η συζήτηση για την Ευρωσυνθήκη, για τη Συνθήκη της Λισαβόνας να περιοριστεί σε λίγες ώρες μέσα στο Κοινοβούλιο -μιλάμε για 10 ώρες συζήτηση- προκειμένου να περάσει μέσα από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Ν.Δ. μία υπερσυνταγματική, δηλαδή που ξεπερνάει κατά ορισμένους ακόμη και τις προβλέψεις του ελληνικού Συντάγματος- συνθήκη της Ε.Ε. Είναι ντροπή αυτό. Την στιγμή κιόλας που τις ίδιες μέρες περιμένουμε το δημοψήφισμα το οποίο γίνεται στην Ιρλανδία, όπου εκεί είναι εντυπωσιακό, ενώ όλα τα κατεστημένα κόμματα και ειδικά τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, έχουν ταχθεί υπέρ της ευρωσυνθήκης, διαμορφώνεται ένα ρεύμα, που αυτή τη στιγμή είναι ισχυρότερο, υπέρ του όχι.
Μ΄ αυτή την έννοια έχει τεράστιες ευθύνες η Ν.Δ. και δείχνει ότι είναι ένας Πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση που φοβούνται τη δημοκρατία, φοβούνται το διάλογο, φοβούνται το λαό.

Μερικές παρατηρήσεις για την Ευρωσυνθήκη.

Το πρώτο. Το σκηνικό είναι εντελώς διαφορετικό από τότε που άρχισε, εδώ και μία δεκαετία περίπου, η συζήτηση για τη νέα Συνθήκη. Τότε στην Ε.Ε. εμφανίζονταν τάσεις μείωσης της ανεργίας, είχε δημιουργηθεί το ευρώ εδώ και 8 χρόνια περίπου, είχαν βελτιωθεί οι όροι της ανταγωνιστικότητας απέναντι στις ΗΠΑ, δεν είχε μπει μ΄ αυτό το δυναμικό τρόπο στην παγκόσμια αγορά η Κίνα, η Ινδία και άλλες χώρες. Σήμερα βλέπουμε ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό. Είναι σκηνικό κηδείας σε σχέση με τους στόχους και τις πολιτικές που περιλαμβάνονται στη Συνθήκη της Ε.Ε. Βλέπουμε μεγάλα απεργιακά κύματα, βλέπουμε τους ψαράδες να αποκλείουν λιμάνια, βλέπουμε τους ιδιοκτήτες επαγγελματικών αυτοκινήτων να κάνουν πορείες, βλέπουμε το πετρέλαιο να είναι στα ύψη, βλέπουμε μεγάλα τμήματα πια και των λαών της Ε.Ε., των κοινωνιών να αισθάνονται την στέρηση και τμήματα ακόμη να αισθάνονται την πείνα. Είναι εντελώς διαφορετικό σκηνικό που δείχνει πόσο ξένη είναι αυτή η συνθήκη.

Το δεύτερο. Η συνθήκη αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι το Ευρωσύνταγμα με μίνι φούστα. Δηλαδή είναι συμπυκνωμένες οι διατάξεις οι οποίες περιλαμβάνονταν στο σχέδιο Συντάγματος Ε.Ε. το οποίο καταψηφίστηκε στα δύο δημοψηφίσματα τα οποία πρόλαβαν να γίνουν. Δηλαδή στο δημοψήφισμα της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Και επανέρχεται σήμερα σε κόμπακτ παρουσία προκειμένου να φέρει τις ίδιες αρχές. Αν δείτε τα διάφορα άρθρα, η ανοιχτή οικονομία της αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό παραμένει πυρήνας της νέας συνθήκης. Οι δημοσιονομικές σταθεροποιητικές πολιτικές είναι στόχος της ‘Ένωσης και όχι πια μόνο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι δημόσιες υπηρεσίες μπαίνουν στον ελεύθερο ανταγωνισμό, δηλαδή ουσιαστικά έχουμε πορεία κατάλυσης του κοινωνικού και αναπτυξιακού κράτους, απελευθερώνεται ο τομέας ενέργειας, επιβεβαιώνονται οι δεσμοί με το ΝΑΤΟ, αυξάνονται οι στρατιωτικές δαπάνες κ.λπ. Δηλαδή όλη η ουσία, η οποία απορρίφθηκε από ευρωπαϊκούς λαούς, του Ευρωσυντάγματος επανέρχεται μ΄ έναν καλυμμένο τρόπο.

Τρίτο και πολύ σημαντικό. Βλέπει κανείς ότι αυτή η συνθήκη δεν δίνει απαντήσεις και δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα που έχουν προκύψει τους τελευταίους μήνες με όλες αυτές τις μεγάλες εξελίξεις που έχουμε, δηλαδή την κρίση στην χρηματοπιστωτική αγορά, την άνοδο των τιμών του πετρελαίου, την κατακόρυφη αύξηση των τιμών των τροφίμων, την είσοδο των άλλων δυνάμεων της Ανατολ. Ασίας στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι κ.λπ.
Σε όλα τα ζητήματα που προκύπτουν απ΄ αυτές τις εξελίξεις δεν μπορεί να δώσει καμία θετική απάντηση αυτή η συνθήκη. Για παράδειγμα, η χρηματοπιστωτική κρίση έφερε στην επιφάνεια το γεγονός ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούν οι αγορές χωρίς έλεγχο ή χωρίς ρυθμίσεις σε βασικά τους ζητήματα. Δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η φοβερή αδιαφάνεια, δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το πλασματικό κεφάλαιο που διαμορφώνεται από παράγωγα, από options, από δευτερεύουσες αγορές κ.λπ. και η οποία έχει φέρει τα πάνω-κάτω στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Δεν μπορεί οι τράπεζες να λειτουργούν τόσο ασύδοτα.
Ποια είναι η απάντηση της Συνθήκης; Καμία απάντηση. Η απάντηση της συνθήκης είναι ότι όλα αυτά είναι νόμιμα και τα αποδεχόμαστε.
Η εκτίναξη, από την άλλη μεριά, των τιμών των αγροτικών προϊόντων βάζει νέα ζητήματα. Δεν είναι το ίδιο το πλαίσιο σε σχέση με την αγροτική πολιτική που έπρεπε να ακολουθήσει η Ε.Ε. με τιμές οι οποίες ήταν το 1/3 και το 1/4 των σημερινών τιμών. Μ΄ αυτή την έννοια, στοιχεία πολιτικών που θα έπρεπε να βρει κανείς, δηλαδή παρεμβάσεις για να αναπτυχθεί η γεωργία στις αναπτυσσόμενες χώρες, επανεξέταση του θέματος των βιοκαυσίμων, στήριξη της αγροτικής οικογενειακής εκμετάλλευσης, δεδομένου ότι οι διεθνείς τιμές δίνουν μεγαλύτερα πια περιθώρια ανάπτυξης. Εξασφάλιση της ασφάλειας της διατροφικής στο χώρο της Ε.Ε. Τίποτα απ΄ αυτά δεν υπάρχει. Το μόνο που υπάρχει είναι αγορά χωρίς έλεγχο.
Έχουμε το νέο κύμα πληθωρισμού, το οποίο είναι πρωτοφανές για μια Ευρώπη του ευρώ. Πρώτη φορά παρουσιάζεται με τέτοια δυναμική και δυστυχώς στην Ελλάδα είναι πιο έντονο απ΄ όλες ίσως τις χώρες. Εκεί τι έχουμε; Έχουμε τα παραδοσιακά μέσα, δηλαδή την αύξηση των επιτοκίων, την οποία ουσιαστικά προανήγγειλε και ο κ. Τρισέ προχθές, χωρίς να παίρνει υπόψη και να ενσωματώνονται στις πολιτικές και το σύνταγμα της Ε.Ε. οι δομικές μεταβολές που πρέπει να γίνουν σχετικά με την αντιμετώπιση της κερδοσκοπίας, με τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, με την αντιμετώπιση των καρτέλ που λειτουργούν ασύδοτα και σε ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο.
Με την ευκαιρία αυτή να πω το εξής. Πριν από λίγες εβδομάδες, ένα-δυο μήνες, κατηγορηθήκαμε για την κριτική, αυστηρή κριτική που κάναμε προς τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ για τη συμφωνία που έκαναν με την εργοδοσία σχετικά με τις αυξήσεις τις μισθολογικές. Σήμερα αποδεικνύεται, με τα στοιχεία που έχουμε μόνο το Μάιο, ότι ο πληθωρισμός σε ετήσια κλίμακα 4,9% έχει ήδη ξεπεράσει το 4,6% που υπολογίζεται από τη ΓΣΕΕ ως μεσοσταθμική αύξηση για το 2008. Και μ΄αυτή την έννοια εμείς ζητάμε από τις δύο αυτές παρατάξεις της ΓΣΕΕ, κάτω από τη νέα επείγουσα κατάσταση, την οποία είχαμε προβλέψει -κι αν άκουγαν τον ΣΥΡΙΖΑ , θα την είχαν κατανοήσει περισσότερο- να ζητήσουν επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας η οποία έγινε.
Και, τέλος, να αναφέρω ότι δεν ανταποκρίνεται αυτή η συνθήκη σ΄ αυτή την τερατογένεση που έχουμε στην Ε..Ε Δηλαδή, είχαμε συνηθίσει να έχουμε -και το ξέραμε αυτό το φαινόμενο- στασιμότητα, πληθωρισμό, αδύνατο νόμισμα. Σήμερα έχουμε μια ισχυρή τάση πληθωρισμού με ένα πολύ ισχυρό νόμισμα, ένα ακριβό νόμισμα, το οποίο κάνει τις πιέσεις προς τα λιγότερο ευημερούντα και μικρότερου εισοδήματος στρώματα πάρα πολύ έντονες.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο να καταψηφίσουμε τη Συνθήκη της Ε.Ε. και να φέρουμε και μια μεγάλη συζήτηση, που άλλοι δεν τολμάνε να κάνουν.

Το τέταρτο σημείο. Οι πολιτικές της Ε.Ε. πια δέχονται κριτικές και από παράγοντες οι οποίοι είναι ενσωματωμένοι στο κατεστημένο, έχουν παίξει μεγάλο ρόλο στην ευρωπαϊκή εξέλιξη, έχουν ευθύνες για τις συνθήκες της ίδιας της Ε.Ε. και τις πολιτικές που ακολουθεί, αλλά συναισθάνονται από τη δικιά τους μεριά ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Πολύ λιγότερο απ΄ αυτό που πιστεύουμε εμείς, αλλά το συναισθάνονται. Και μ΄ αυτή την έννοια, θέλω να αναφερθώ στο κοινό άρθρο που είχαν υπογράψει, ανάμεσα στους άλλους ο κ. Ντελόρ ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής της Ε.Ε., ο κ. Σμιτ, πρώην καγκελάριος της Δυτικής -τότε- Γερμανίας, πρωθυπουργοί σοσιαλδημοκράτες της Σουηδίας, της Δανίας κ.λπ.- οι οποίοι ζητάνε στροφή στις ευρωπαϊκές πολιτικές και σαφή απάντηση στη χρηματοπιστωτική κρίση και πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Και είναι ένα μεγάλο ερώτημα που έχω. Πώς είναι δυνατόν σ΄ αυτό το ζήτημα το ΠΑΣΟΚ να συμπλέει με τη Ν.Δ. Ας μην δεχτεί τη δικιά μας δομική αντίθεση στις πολιτικές πραγματικότητες και τις πολιτικές κατευθύνσεις της Ε.Ε. Πώς γίνεται όμως με όλες αυτές τις εξελίξεις, με κορυφαία στελέχη και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας να διαφοροποιούνται από τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Πώς γίνεται η αξιωματική αντιπολίτευση εδώ να ευθυγραμμίζεται και στην ψήφο με τη Ν.Δ.
Εμείς κάνουμε μια πρόσκληση στο ΠΑΣΟΚ, έστω και την τελευταία στιγμή, να συνταχθεί με τις δυνάμεις εκείνες τις μεγάλες, τις ευρωπαϊκές, οι οποίες ασκούν μια κριτική και θεωρούν υπεύθυνες και τις πολιτικές και τις συνταγματικές τοποθετήσεις της Ε.Ε. για τη σημερινή κρίση αλλά και για τη σημερινή πίεση η οποία γίνεται προς μεγάλα τμήματα της κοινωνίας.

Το πέμπτο. Με αυτή τη βάση, πέρα από το Σύνταγμα, η Ε.Ε. χρειάζεται κατεπείγουσες παρεμβάσεις προκειμένου να ελαφρυνθεί το πρόβλημα των πιέσεων και των ανισοτήτων που διευρύνεται στην Ε.Ε. και το θέμα της ακρίβειας, το οποίο έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Θα έλεγα ότι δυστυχώς ότι ο πειραματικός σωλήνας είναι η Ελλάδα, δηλαδή που βλέπεις τα πιο ακραία φαινόμενα στο χώρο της ακρίβειας.
Υπογραμμίζουμε τα πέντε μέτρα τα οποία ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Άμεσα και ο κ. Καραμανλής ο οποίος πάει στη Σύνοδο των Πρωθυπουργών και των ηγετών της Ε.Ε., αντί να βρίσκει άλλοθι και να κάνει γενικές επικλήσεις στην ακρίβεια, πρέπει να ζητήσει συγκεκριμένα μέτρα απέναντι σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
- Να σταματήσει η ανεξέλεγκτη τιμολόγηση σε ενδοεπιχειρησιακό επίπεδο στις διάφορες χώρες της Ε.Ε. Αυτό που γίνεται, τα σούπερ-μάρκετ στη Γερμανία να έχουν πολύ χαμηλότερες τιμές από τα ίδια σούπερ-μάρκετ στην Ελλάδα, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Και αν ξεπεράσουν ένα ελάχιστο όριο διαφορών, να επιβάλλονται ποινές, μέχρι και το κλείσιμο των καταστημάτων εκείνων των σούπερ-μάρκετ, τα οποία επιδίδονται σε ανοιχτή κερδοσκοπία.
- Να υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός σχετικά με την κοστολόγηση των προϊόντων των εισαγωγικών επιχειρήσεων, οι οποίες και αυτές παρουσιάζουν εντελώς διαφορετικές τιμές σε κάθε χώρα της Ε.Ε. ανάλογα με το πόσο εφεκτική και πόσο δεμένη με τα μεγάλα συμφέροντα βρίσκουν την κυβέρνησή της, όπως την Ελλάδα για παράδειγμα. Κι εκεί, πέρα από ένα ελάχιστο περιθώριο διαφορών, που θα μπορούσαν να οφείλονται σε μεταφορικό κόστος κ.λπ., δεδομένου ότι έχουμε το ίδιο νόμισμα, να επιβάλλονται τιμές μέχρι και το κλείσιμο των σχετικών επιχειρήσεων.
- Να σταματήσει πλέον η εφαρμογή του κανονισμού της Ε.Ε. που επιβάλει την εναρμόνιση του ΦΠΑ και των άλλων φορολογικών συντελεστών προς ενιαίους συντελεστές. Με την έννοια ότι σήμερα πρέπει να παρθούν όλα τα μέτρα εκείνα, τα οποία θα μειώσουν το βάρος της ακρίβειας στα λαϊκά εισοδήματα.
- Άμεσα μέτρα σε σχέση με το καζίνο το οποίο υπάρχει στο θέμα του χρηματιστηρίου των τροφίμων, όπου παίζεται ένα βρώμικο παιχνίδι από μεγάλες ομάδες κεφαλαίων, το οποίο οδηγεί σε μια εκτίναξη των τιμών προς τα πάνω.
Εμείς ζητάμε μέτρα ελέγχου του χρηματιστηρίου εμπορευμάτων μέχρι και την απαγόρευση λειτουργίας του στα τρόφιμα, όπως έγινε στην Ινδία και διεκδίκηση της Ε..Ε. για διεθνή μέτρα σ΄ αυτόν τον τομέα και άμεσα να καταργηθούν ή να ανασταλούν τα options, δηλαδή τα δικαιώματα προαίρεσης που επιτρέπουν σε κάποιο κεφάλαιο να δηλώσει την επιθυμία αγοράς σε μελλοντικό χρόνο, αλλά δικαιούται να αγοράσει ή να μην αγοράσει στο μέλλον. Εδώ συμπεριλαμβάνονται τα παράγωγα σε άλλα συμβόλαια, οι αγορές index κ.λπ. , δηλαδή όλες αυτές οι κινήσεις, οι οποίες είναι κερδοσκοπικές κινήσεις, που δημιουργούν μεγάλες αυξήσεις στα τρόφιμα, πέραν από τα προβλήματα που δημιουργεί η μεγάλη ζήτηση.
Να υποχρεώνονται σε προκαταβολή έως 50% οποιοδήποτε κεφάλαιο θέλει να επενδύσει σε παράγωγο προϊόν ή σε option στο μέλλον σε σχέση με τα τρόφιμα. Και, ξαναλέω, μέτρα ελέγχου μέχρι μέτρα απαγόρευσης.
- Και, τέλος, το πέμπτο μέτρο που υπογραμμίζουμε ότι προτείνουμε εμείς, ειδικές χρηματοδοτήσεις από το Κοινωνικό Ταμείο της Ε.Ε. για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση.

Έκτο σημείο που θέλω να τονίσω. Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε μια συνθήκη-ζουρλομανδύα, δηλαδή η οποία επιβάλλει πολιτικές οι οποίες όχι μόνο είναι αντικοινωνικές, είναι εκτός της σημερινής πραγματικότητας, εκτός των παρεμβάσεων των κατεπειγόντων που χρειάζονται για να αντιμετωπιστεί μια κρίση η οποία είναι σε εξέλιξη.

Η τοποθέτησή μας δεν μένει στο όχι. Έχει θετικό πρόσημα -κι εκεί κυρίως ρίχνουμε το βάρος, ζητώντας μια εναλλακτική Ευρώπη, με κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς, αναπτυξιακούς ελέγχους στις αγορές, όπου το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας θα αντικατασταθεί από συμφωνία για την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία, όπου θα στηριχθεί το κοινωνικό κράτος και θα εκσυγχρονιστεί, όπου η ανεργία, ειδικά σε σχέση με τους νέους, τις γυναίκες και τις άλλες ευαίσθητες κατηγορίες, θα μπει σε προτεραιότητα, όπου η ειρήνη, ο αφοπλισμός και η αυτονομία από τις ΗΠΑ θα είναι τα κεντρικά στοιχεία της εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης.
Τέλος, καταλήγοντας, ξαναλέω ότι είναι λυπηρό ότι η κυβέρνηση φοβάται την αλήθεια, φοβάται το λαό, φοβάται τη συζήτηση, προσπαθεί να περιορίσει το θέμα μέσα σε λίγες ώρες, εν μέσω σεισμών και υποβαθμισμένο εντελώς στην ενημέρωση του ελληνικού λαού. Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ ζητάμε τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Θα δώσουμε τη μάχη γι αυτό και θα είμαστε παρόντες στους αγώνες στις κατευθύνσεις που σας ανέφερα και παραπάνω.»

Ο υπέροχος κόσμος των συμβασιούχων και η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων

Τον τελευταίο καιρό εξαιτίας των εξελίξεων στο ΥΠΠΟ και της πιο πρόσφατης χρησιμοποίησης των συμβασιούχων των δήμων ως απεργοσπαστικό μηχανισμό εναντίον των μονίμων συναδέλφων τους, ήρθε στο φως ο υπέροχος κόσμος των συμβασιούχων. Πρόκειται για έναν κόσμο ζοφερό, καθώς αποτελεί εισβολή των σκληρών εργασιακών σχέσεων του ιδιωτικού τομέα στο περιβάλλον των αξιοπρεπών εργασιακών σχέσεων του δημοσίου τομέα. Έτσι διαμορφώνονται δύο κατηγορίες εργαζομένων που ενώ εργάζονται στον ίδιο χώρο και απασχολούνται με τα ίδια καθήκοντα ως προς τα εργασιακά τους δικαιώματα ζουν σε δύο διαφορετικούς κόσμους
Η πρόσληψη συμβασιούχων αντί μονίμου προσωπικού για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών, δε σχετίζεται με οικονομικά αίτια, αφού και οι συμβασιούχοι λαμβάνουν το ίδιο μισθό, αλλά με την επιθυμία της εξουσίας να εξυπηρετεί πελατειακές σχέσεις και να διαθέτει ομήρους εργαζόμενους υποχείρια των πολιτικών επιλογών της. Ένα νέο είδος εργασιακής εκμετάλλευσης στο δημόσιο αποτελούν οι εργαζόμενοι με stage, οι οποίοι βιώνουν το χειρότερο εργασιακό μεσαίωνα, καθώς είναι ανασφάλιστοι, έχουν αυστηρή ημερομηνία λήξεως και πληρώνονται με 400 -500 ευρώ.
Καθώς ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η άρση της μονιμότητας στο δημόσιο θα σημάνει την αξιοκρατία και τη βελτίωση του δημοσίου δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στον κόσμο των συμβασιούχων που αντικατοπτρίζει την εικόνα του δημοσίου χωρίς μονιμότητα των υπαλλήλων. Στην εικόνα αυτή κυριαρχούν ο τρόμος της ανεργίας, ο φόβος για τη διεκδίκηση στοιχειωδών δικαιωμάτων, η εκμετάλλευση των εργαζομένων (άμισθη εργασία και άμισθη υπερωριακή απασχόληση), η αναξιοκρατία, η επιλογή των ημέτερων, η απόλυση των αντιφρονούντων, η ασυδοσία της εξουσίας που μπορεί να φτάσει μέχρι την προσβολή της προσωπικότητας ακόμη και τη σεξουαλική εκμετάλλευση (βλ. Τσέκου). Μέσα σε αυτό το νοσηρό εργασιακό περιβάλλον κάποιοι εργαζόμενοι μεταλλάσσονται και αποκαλύπτουν τις πιο σκοτεινές πλευρές της προσωπικότητας τους, γίνονται δουλοπρεπείς στην εξουσία και αρπακτικά απέναντι στους συναδέλφους. (Η γνωστή συμβασιούχος έφτασε μέχρι τον εκβιασμό).
Πριν από τέσσερα χρόνια οι συμβασιούχοι ήταν και πάλι στο προσκήνιο, όταν, μετά από πολυετείς και σκληρούς αγώνες, χωρίς να υποκύψουν σε πιέσεις, κατάφεραν να αποτινάξουν τη δαμόκλειο σπάθη της ανεργίας από πάνω τους και να μονιμοποιηθούν. Ο αγώνας αυτός πρέπει να δείχνει το δρόμο στους σημερινούς συμβασιούχους, οι οποίοι μαζί με τους μόνιμους συναδέλφους τους χρειάζεται να διεκδικήσουν τη μόνιμη και σταθερή εργασία τους και να διαφυλάξουν το δημόσιο τομέα, ο οποίος αποτελεί τον ύστατο φάρο των εργασιακών δικαιωμάτων που αν σβήσει, μαύρο σκοτάδι μας περιμένει όλους και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα.

Αντρέι Κρίλοβ

Για τον αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό, Μόσχα 1984

Γιάννης Καϊλατζής

Για τα μεταλλαγμένα (Από το www Heavy metal farm gr, εκδόσεις ΚΨΜ)

Μουσείο Ακρόπολης:προς την "ευελιξία" της αγοράς;

"Ιδρύεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία 'Μουσείο Ακρόπολης', με έδρα την Αθήνα, εποπτευόμενο από τον υπουργό Πολιτισμού. Αυτή η νομική μορφή για την σύσταση του Μουσείου της Ακρόπολης, επιλέχθηκε με γνώμονα την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη διοικητική και οικονομική του αυτοτέλεια. Δύο απαραίτητες προϋποθέσεις λειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας ενός Μουσείου Διεθνούς εμβέλειας. (...) Θέλουμε ένα δημόσιο αλλά πρωτοποριακό μουσείο. Ένα μουσείο που θα παρακολουθεί δυναμικά την πρόοδο που σημειώνεται στην πολιτική μουσείων διεθνώς. Που θα συμμετέχει ενεργά στα ευρωπαϊκά δίκτυα και προγράμματα. Ένα δημόσιο -σύγχρονο- μουσείο που θα παραμένει συνδεδεμένο με το κράτος όπως επιτάσσει το Σύνταγμα. Αλλά όχι ασφυκτικά δεμένο σε αυτό. (...) Το μουσείο το ίδιο, αναλαμβάνει τις ευθύνες και το ρόλο του. Με στόχους, όραμα και σχέδιο. Και ασφαλώς επιλέγει και τις μεθόδους για να τα πραγματοποιήσει. Με πραγματική ευελιξία. Παρεμβαίνει επιθετικά στο πολιτιστικό περιβάλλον. Τολμά. Υπερβαίνει ακαμψίες, γραφειοκρατίες. (...) Επιδιώκει καινοτομικές λύσεις για τα προβλήματα. Λύσεις ακόμα και στα μικρά προβλήματα, που δεν πρόκειται εύκολα να αγγίξει η κεντρική διοίκηση. Και γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτά τα μικρά προβλήματα είναι τις περισσότερες φορές που μπλοκάρουν την εξέλιξη στην Δημόσια Διοίκηση. Που είναι τροχοπέδη στην εκτέλεση των αποφάσεων και στην παραγωγή έργου".
Σε αυτά τα λόγια του υπουργού Πολιτισμού Μ. Λιάπη, κατά την παρουσίαση του σχετικού νομοσχεδίου (22.5.08), συμπυκνώνεται η φιλοσοφία των απανταχού "μεταρρυθμιστών", που τα τελευταία χρόνια ενσκήπτει και στα καθ' ημάς και στον χώρο της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το δόγμα των "μεταρρυθμιστών" εφαρμόζεται παντού~ στην παιδεία, την υγεία, στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, σε όλους τους τομείς δημόσιου χαρακτήρα. Πρόκειται για μια απλή και γνώριμη πλέον συνταγή: κρίσεις, καθυστερήσεις, ανεπάρκειες και δυσλειτουργίες του δημόσιου χώρου (υπαρκτές, χρόνιες, ανατροφοδοτούμενες, αλλά και τεχνηέντως διογκούμενες) δεν αποτελούν για τους "μεταρρυθμιστές" πρόβλημα προς επίλυση, αλλά αντίθετα μια εξαιρετική ευκαιρία. Αξιοποιούνται ή και προκαλούνται, ενίοτε, τεχνητά, προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή το κλασικό "μεταρρυθμιστικό" τρίπτυχο: συρρίκνωση της δημόσιας σφαίρας και ιδιωτικοποιήσεις - δραστική μείωση των δημόσιων δαπανών - απορρύθμιση των αγορών. Όπως ακριβώς και στους υπόλοιπους τομείς του δημοσίου, έτσι και στην πολιτιστική κληρονομιά, οι εναλλασσόμενοι πολιτικοί διαχειριστές τής όποιας "κρίσης" δεν ενδιαφέρονται (όπως υποκριτικά διατείνονται) για την θεραπεία και την εξυγίανση, αλλά αντίθετα εργάζονται για την υπογράμμιση του "νομοτελειακού" χαρακτήρα των αναδεικνυόμενων "δεινών". Απώτερος στόχος τους είναι η ιδιωτικοποίηση, μέσα από την άρση των όποιων κοινωνικών αντιστάσεων, τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, αλλά και την έντεχνη αξιοποίηση των αυθεντικών φωνών αγωνίας για την υπέρβαση των προβλημάτων. Ακόμη και ο εξαγγελλόμενος διάλογος αποδεικνύεται συνήθως προσχηματικός. "Είμαστε ανοικτοί στο διάλογο ο οποίος και θα ολοκληρωθεί στη Βουλή άμεσα"(!), δηλώνει ο υπουργός, την ίδια ώρα που ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων καταγγέλλει πως το σχέδιο νόμου παρουσιάστηκε αιφνιδιαστικά και χωρίς να έχει προηγηθεί κανενός είδους διαβούλευση... Το Νέο Μουσείο Ακρόπολης, "μείζον Εθνικό αλλά και Παγκόσμιο Αγαθό" κατά την αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Ακριβώς λόγω του πραγματικού και συμβολικού του ρόλου, αναδεικνύεται σε ιδανικό προπομπό μιας "μεταρρυθμιστικής" μουσειακής πολιτικής που δεν διστάζει -προκειμένου να περιγράψει με μελανά χρώματα πλευρές του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των δημόσιων μουσείων- να στηλιτεύσει τις "ακαμψίες", τις "γραφειοκρατίες", την έλλειψη "λειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας", τα μικρά προβλήματα που "μπλοκάρουν την εξέλιξη στη δημόσια διοίκηση" (αποσιωπώντας βέβαια τα επιτεύγματα πολλών μουσείων μας που, παρά τις αντιξοότητες, διακρίνονται ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο). Τα επιχειρήματα δεν διεκδικούν πρωτοτυπία. Επαναλαμβάνονται πανομοιότυπα σε κάθε επιχειρούμενη "μεταρρύθμιση" (πανεπιστήμια, ΕΣΥ, ΟΤΕ, Ολυμπιακή, λιμάνια κ.ο.κ.), αφήνοντας ασφαλώς στο απυρόβλητο τις ασκούμενες εδώ και χρόνια πολιτικές που οδηγούν στην απαξίωση του δημόσιου τομέα. Συνιστούν, παρ' όλα αυτά, μια ενδιαφέρουσα έμμεση παραδοχή μιας φαινομενικά αντιφατικής πραγματικότητας: της κρατικής συνέργειας στη σταδιακή απαξίωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, που υλοποιείται με κύρια εργαλεία την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωσή της. Τα ίδια, άλλωστε, επιχειρήματα είχαν χρησιμοποιηθεί και επί (υφ)υπουργίας Π. Τατούλη, κατά την -αποτυχημένη- προσπάθεια αλλαγής του Οργανισμού του υπουργείου Πολιτισμού, που μεταξύ άλλων προέβλεπε και την μετατροπή έντεκα μεγάλων μουσείων της χώρας σε ΝΠΔΔ. Πριν κι από αυτόν, με παρόμοια επιχειρήματα και φιλοσοφία (τον "εκσυγχρονισμό", την "ευελιξία", την "ανταγωνιστικότητα"), οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαν ξεκινήσει τη "μεταρρύθμιση" στο χώρο της πολιτιστικής κληρονομιάς: τη διάλυση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ), μέσω της ίδρυσης του Οργανισμού Προβολής του Ελληνικού Πολιτισμού (ΟΠΕΠ) με τη μορφή της Α.Ε.~ τη γιγάντωση του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (ΤΔΠΕΑΕ), ενός ΝΠΙΔ που συνεχίζει συστηματικά να αποσπά αρχαιολογικούς χώρους και έργα από τις αρμόδιες Εφορείες Αρχαιοτήτων~ την ίδρυση ποικιλώνυμων Οργανισμών, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Α.Ε., φορέων που προβάλλονται διαχρονικά ως πανάκεια, καθώς εμφανίζονται ως μηχανισμοί τάχα περισσότερο παραγωγικοί, αλλά πάντως απελευθερωμένοι από "γραφειοκρατικές αγκυλώσεις" και "τον σφιχτό κρατικό εναγκαλισμό". Δεν είναι τυχαίο ότι η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Πολιτισμού, Μ. Δαμανάκη, υπογράμμισε (δήλωση 23.5.08) πως "το θέμα δεν επικεντρώνεται στο αν το μουσείο θα αποτελεί Ειδική Περιφερειακή Υπηρεσία ή ΝΠΔΔ, όπως το υπουργείο Πολιτισμού εμφανίζει. Η διοικητική αυτοτέλεια είναι ζητούμενο, αλλά κάθε άλλο παρά διασφαλίζεται με το νομοσχέδιο"...

Στάθης Γκότσης

από την Κυριακάτικη ΑΥΓΗ, 8 Ιουνίου 2008