Ας είμαστε έτοιμοι!

 Ο ΣΥΡΙΖΑ/Ε.Κ.Μ. 

μπροστά σε νέες καταστάσεις και σε νέα καθήκοντα.  

(συμβολή στο διάλογο για τον ΣΥΡΙΖΑ/Ε.Κ.Μ.)

Ο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα του 4,5% το 2009,μετατράπηκε σε ΣΥΡΙΖΑ/Ε.Κ.Μ. και σε κόμμα του 27% το2012. Μετά αυτήν την πραγματικά μεγάλη επιτυχία που συνέβαλε λαός πέρα από αυτούς που ονομάζουμε με τη στενή έννοια αριστερούς,  θα ήταν μυωπικό αν δεν βλέπαμε ότι αντιμετωπίζουμε μια νέα πραγματικότητα.

Δυο ζητήματα που βοήθησαν στην πραγματοποίηση της μεγάλης αυτής επιτυχίας: 1. Η κυβερνητική πρόταση του ως εναλλακτική λύση μέσα από το προτεινόμενο πρόγραμμά του, 2. Η ενωτική πρόταση για συμπόρευση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς με  κύριο μέτωπο ενάντια στο μνημόνιο.

Τι δε βοήθησε για να ολοκληρωθεί η νίκη; 1. Η παλαιότερη πολυφωνία που κατ’ εμένα είναι υγιής, αλλά η κοινωνία δεν την αναλαμβάνετε το ίδιο και κυρίως  οι αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις (μη εξαιρουμένου και του ΚΚΕ δια της ηγεσίας του) που για δικούς τους λόγους εκμεταλλευτήκαν τις διαφορετικές απόψεις και εξαπέλυσαν δριμεία επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. 2.Ο χαμηλός βαθμός οργάνωσης του πολιτικού χώρου η οποία βοήθησε στο να δημιουργηθούν κενά στην προεκλογική δουλειά του.

Τι πρέπει να γίνει

1.       Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ να εξακολουθήσει να συμπαραστέκεται και να βρίσκεται στην πρωτοπορία ,χωρίς να καπελώνει όπως έκανε κάθε φωνή αντίδρασης  που αναπτύσσεται στη κοινωνία. Οι πλατείες μας περιμένουν!

2.       Τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ πλησίασε κόσμος για πρώτη φορά ο οποίος δεν έχει ενταχθεί στη κουλτούρα της αριστεράς. Επομένως χρειάζεται η οργανωτική του ενδυνάμωση που θα τον μετατρέψει σταδιακά (όχι σε μεγάλο χρονικό διάστημα) σ’ ένα κόμμα πραγματικά «νέου τύπου» Ας μη τρομάζουν κάποιοι δεν προτείνω να ισχύσει ο παρωχημένος δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, αλλά η απλή δημοκρατία και η αυτοδιοίκηση από τα κάτω, ώστε να γίνει κόμμα των μελών.

3.       Ως αξιωματική αντιπολίτευση  χρειάζεται να δυναμώσει και να οξύνει το λόγο του. Δεν χρειάζονται πισωγυρίσματα σε ήδη ληφθείσες αποφάσεις που στηρίζονται στο πρόγραμμά του.

Για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ.Κάποιες σκέψεις.

Το προεκλογικό πρόγραμμα μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την οργάνωση του νέου πολιτικού υποκειμένου της αριστεράς. Έως εκεί! Κατά τη γνώμη μου δε φτάνει!

Χρειάζεται  περαιτέρω ιδεολογική ενίσχυση το εγχείρημα, προβάλλοντας τις αξίες και την ιδεολογία της αριστεράς, τόσο για τους τακτικούς στόχους, όσο και για τους στρατηγικούς. Παράλληλα πρέπει να μορφοποιηθεί το νέο κόμμα, μεταφέροντας ότι καλύτερο από τις παραδόσεις της αριστεράς στη κοινωνία.

Για τους τακτικούς στόχους

Η αντιμετώπιση της πολιτικής των μνημονίων  πρέπει να γίνεται με εμφατικό τρόπο και να ακολουθείται πάντα από την προσπάθεια για ενότητα της αριστεράς. Στα πλαίσια αυτά πρεπει να υπερψηφιστεί το προταθέν νομοσχέδιο από το ΚΚΕ(κατι που ήδη έχουμε πει ότι θα κάνουμε)

Η βοήθεια για την ανάπτυξη του κινήματος αυτό το «έξω από τη βουλή» θα πρέπει να είναι ο δεύτερος τακτικός στόχος. Στα πλαίσια αυτά η πολιτική μας ενάντια στα μνημόνια πρέπει να οξύνεται ώστε να προωθούνται εντονότερα και τα στρατηγικά οράματα όπως:

-Τι κοινωνία θέλουμε μετά την παρέλευση των μνημονίων, κάτι το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν έχουμε πλήρως επεξεργαστεί.

-Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση;

-ποιοι οι σύμμαχοί μας εκ θέσεως τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό;

Απαντήσεις-προσωπικές θέσεις με λίγα λόγια.

1.       Η κοινωνία που θα επιδιώκουμε πρέπει να είναι μια κοινωνία η οποία θα εξελιχθεί με δημοκρατικό τρόπο (τουλάχιστον αυτό θα επιδιώξουμε από την πλευρά μας) σε μια σοσιαλιστική κοινωνία. Μια σοσιαλιστική κοινωνία που δε θα χει καμιά σχέση με τον ανύπαρκτο «σοσιαλισμό» των πρώην «σοσιαλιστικών « χωρών. Μια κοινωνία που θα χει τον πρώτο λόγο η κοινωνία και οι εργαζόμενοι. Μια κοινωνία συνδιοίκησης. Η διαμόρφωση των τελικών προτάσεων είναι δυνατόν να γίνουν μετά από ένα προγραμματικό συνέδριο.

2.       Αμέσως γεννιέται το ερώτημα. Τι ρόλο παίζει η Ε.Ε; Αυτή η Ε.Ε. τι ρόλο θα διαδραματίσει σε μια διαφορετική κοινωνία που θα πρωτοστατήσει η αριστερά και ο εργαζόμενος λαός; Η Ε.Ε και τα όργανά της δεν είναι τίποτε άλλο από εκπρόσωποι της διεθνούς κεφαλαιοκρατικής και χρηματοπιστωτικής τάξης. Χρειάζεται και έτσι την βλέπουμε ως πεδίο μάχης για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης της Ευρώπης. Η Ευρώπη πρέπει ν αλλάξει, αλλά αν έχουμε διαφορετικές συνθήκες στην Ελλάδα, αυτή η ΕΕ δε θα μείνει με σταυρωμένα χέρια. Η θεση μας στην Ε.Ε θεωρώ ότι πρέπει να διαφοροποιηθεί ώστε να είμαστε έτοιμοι να συγκρουστούμε μαζί της. Να είμαστε έτοιμοι και να επιβιώσουμε χωρίς αυτή. Ολοκληρωτική σύγκρουση  όχι με τους ευρωπαϊκούς λαούς, αλλά με τη κυρίαρχη αστική τάξη.

3.       Οι σύμμαχοί μας τόσο εντός της χώρας, όσο και εκτός είναι ο εργαζόμενος λαός, οι πολίτες. Καλώς ξεκινήσαμε διάλογο μέσα από τις ανοικτές συνελεύσεις και έτσι πρέπει να συνεχίσουμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ δεν μπορεί να υπόσχεται σοσιαλισμό από Δευτέρα, ούτε να περιμένει να σφαγιαστεί ο λαός μας στο βωμό των νεοφιλελεύθερων μνημονίων. Πρέπει να προχωρήσει με σταδιακά και γοργά βήματα, ώστε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια διαφορετική κοινωνία.

Οι νέες καταστάσεις μας φέρνουν όλους μπροστά σε νέα καθήκοντα. Ο καθενας  στη θέση του, να εμπλουτίσει ,να προσφέρει, ν’ απαιτήσει να δυναμώσει την προσπάθεια για τις νέες συνθήκες.

Μα θα μας αφήσουν; ρωτάνε κάποιοι…

Δε το γνωρίζω μπορεί ναι, μπορεί κι όχι. Το πρόσφατο παράδειγμα από τον προεκλογικό αγώνα μας αποδεικνύει ότι θα μας πολεμήσουν λυσσασμένα.  Και στον πόλεμο δεν απαντάς με λουλούδια. Με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει ένα πλατύ λαϊκό μέτωπο με πυρήνα την αριστερά και το λαό με το μέρος του.

Ας είμαστε έτοιμοι.