Ο Συριζα και η πολιτική πραγματικότητα.

Το Φθινόπωρο άρχισε όπως ευχόμασταν σε άλλη ανάρτησή μας θερμό. Μπορούμε να το κάνουμε θερμότερο.

Έχουμε λοιπόν τα εξής πολιτικά δεδομένα: Η κυβέρνηση της ΝΔ παραπαίει, το Πασοκ μοιάζει αδύνατο να ανακάμψει, ο δικομματισμός στα χαμηλότερα δημοσκοπικά ποσοστά. Η υπόθεση Βατοπεδίου και Βουλγαράκη, η παραίτησή του, δίνει ένα γερό χτύπημα στο δήθεν «δόγμα» της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού «σεμνά και ταπεινά». Οι δημοσκοπήσεις τρέχουν και ο ΣΥΡΙΖΑ δε φαίνεται να υποχωρεί όσο θέλουν. Το ΚΚΕ μένει σταθερό σε μία αντιαριστερή πολιτική, «πριονίζει το κλαδί που κάθεται και το ίδιο» Σήμερα ο Ριζοσπάστης έχει ένα ακόμη άρθρο στις σελίδες του προσπαθώντας να αποδείξει πόσο σοσιαλδημοκράτες είμαστε… Ότι και αν γίνεται στη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρει το Ριζοσπάστη. Η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ είναι αστεία, δεν αντέχει καν σε κριτική. Αυτό το ξέρουν οι πολίτες που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ.
Ο Α. Τσίπρας δίνει συνέντευξη στη ΔΕθ και τονίζει:
Α) δεν υπάρχει πιθανότητα συνεργασίας με το Πασοκ, αφού πρόκειται για ένα από τους δύο πόλους του συστήματος
Β) τη συγκρότηση κυβέρνησης αριστεράς.
Ο Αλ. Αλαβάνος μιλά για τη συγκρότηση ενός προγράμματος αριστερής διακυβέρνησης.
Εμείς (δηλ η βάση) τι κάνουμε;;
Ήρθε η ώρα η βάση του ΣΥΡΙΖΑ να αναπτύξει πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, να νοιώσει ότι δε μπορεί να τα περιμένει όλα από τα πάνω. Η συγκρότηση τοπικών πυρήνων ΣΥΡΙΖΑ εκεί όπου δε λειτουργούν, είναι μία αναγκαιότητα. Την πρωτοβουλία πρέπει να την πάρουμε εμείς. Οι από κάτω. Η δράση τους πρέπει να είναι αυτόνομη και ουσιαστική συνεπής σε όλες τις μάχες που δίνουν τα κινήματα , αλά και στη κατεύθυνση των ευρωεκλογών και των εκλογών τοπικής αυτοδιοίκησης (δε ξέρεις ποτέ και των Εθνικών εκλογών ίσως)
Πρέπει να δυναμώσουμε τα κινήματα, να δημιουργήσουμε πολιτικό υποκείμενο εκεί που δεν υπάρχει.