Ο Δαϊλάκης....στο κλαρί...και η κυβέρνηση συμβασιούχος

...Η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας μόνο ομάδα δεν είναι...ξεχωριστά μέλη ανεβαίνουν στα κεραμμίδια...ο καθένας έχει χαθεί στα βουνά και κάνει "δήθεν αντάρτικο"....επειδή δε το αντάρτικο έχει στόχους ,σκέψη και κόπο...μάλλον τείνουν να γίνουν περιφερόμενοι περιηγητές και περπατητές με περιπάτους που κάνουν καλό στην καρδιά...και η κυβέρνηση τι κάνει;;....απλά περιμένει να τελειώσει η σύμβασή της....

Πολιτική απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Ολοκληρώθηκαν το Σάββατο, 27/9, οι διήμερες εργασίες της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ με την ψήφιση, κατά πλειοψηφία, της Πολιτικής Απόφασης.

Το κείμενο της πολιτικής απόφασης έχει ως εξής:


"ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΡΙΣΗ"

Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε στις ΗΠΑ με την πτώχευση οικονομικών κολοσσών, παρά την προσπάθεια ανακοπής της με μέτρα όπως η κρατικοποίηση των ζημιών, δεν φαίνεται να ανακόπτεται. Το πέρασμά της στην πραγματική οικονομία κάνει φανερό ότι το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο οδηγεί σε αδιέξοδο ακόμα και μερίδες του κεφαλαίου.
Η χρηματοπιστωτική κρίση, η πετρελαϊκή, η διατροφική, η περιβαλλοντολογική, σε συνδυασμό με το επιθετικό δόγμα των ΗΠΑ στην εξωτερική πολιτική (Βολιβία, αντιπυραυλική ασπίδα στην Ευρώπη, Γεωργία, προετοιμασία για νέους πολέμους (Ιράν), οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε μια περίοδο που εγκυμονεί ραγδαίες αλλαγές και ανακατατάξεις σε πλανητικό επίπεδο.
Είμαστε πια έτοιμοι να επαναλάβουμε με σιγουριά ότι αυτή η κρίση είναι δομική και πολύ δύσκολα θα ξεπεραστεί. Αυτό που πρέπει να προσέξουν και να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι και στο σύνολό της η αριστερά με συνεργασία, διεθνιστική αλληλεγγύη και ανάπτυξη κινημάτων να αποτρέψουν τις ζημιές που θα επιδιώξουν να μεταφέρουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στους ίδιους τους λαούς.
Ταυτόχρονα όμως, ειδικότερα, μετά το Όχι της Ιρλανδίας , για την Ευρωπαϊκή Αριστερά μεγαλώνουν οι απαιτήσεις στην πορεία για τις ευρωεκλογές για τη διεκδίκηση μιας ριζικά διαφορετικής πορείας της που θα ακυρώνει το Σύμφωνο Σταθερότητας και θα πορεύεται σε μια ευρωπαϊκή ενοποίηση χωρίς νεοφιλελευθερισμό και ευρωατλαντισμό.
Η κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου ανοίγει μεγάλες προοπτικές για την αριστερά σ’ όλο τον κόσμο, να επεξεργαστεί και να παρουσιάσει την εναλλακτική πρόταση για μια διαφορετική πορεία, προοδευτική, αριστερή με όραμα και στόχο σοσιαλιστικές κοινωνίες, ελεύθερες και δημοκρατικές.

Η κατάσταση στην Ελλάδα

Από τις εθνικές εκλογές μέχρι και σήμερα παρατηρούμε την περαιτέρω αποσταθεροποίηση του δικομματικού συστήματος, που εκφράζεται με την απώλεια της εκλογικής δύναμης των κομμάτων που τον αποτελούν (στο 50 – 60% και για τα δύο κόμματα).
Οι αιτίες που οδηγούν το λαό να αμφισβητεί και να απομακρύνεται από τα «κόμματα εξουσίας» απορρέουν κυρίως από τις ασκούμενες όλα αυτά τα χρόνια νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες σήμερα παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας.

Η επίκληση της διεθνούς κρίσης για να παίρνονται ακόμα σκληρότερα μέτρα είναι υποκριτική και δεν πείθει.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αποτέλεσαν και αποτελούν μέρος της κρίσης, όχι μόνο γιατί αμέσως υιοθέτησαν το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο, αλλά γιατί ήταν από τους πιο επιμελείς και σκληρούς στην εφαρμογή του.
Ενστερνίστηκαν και οι δύο και εφάρμοσαν την ιδεολογία του λιγότερου κράτους, ιδιωτικοποιώντας το τραπεζικό σύστημα, την ενέργεια, τις επικοινωνίες, μεγάλο μέρος των ελεύθερων χώρων κλπ. Με το την υιοθέτηση δόγματος της ελεύθερης αγοράς εκτόξευσαν την ακρίβεια στα ύψη, τα κερδοσκοπικά κεφάλαια κινούνται ανεξέλεγκτα, το εμπόριο σε πλήρη απελευθέρωση κ.λπ.

Οι πολιτικές που εφαρμόζονται και οι επιπτώσεις τους που οδηγούν στην αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής ασφάλισης, είναι:
- Η ανεργία: πλήττει τους νέους και τις γυναίκες, αλλά και σε υψηλά ποσοστά ανθρώπους του ενεργού πληθυσμού ηλικιών 40-45 ετών.
- Η καθήλωση των μισθών και συντάξεων σε πολύ χαμηλά επίπεδα: μειώνει την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, καθιστώντας σχεδόν απαγορευτική την προμήθεια ακόμα και των πιο αναγκαίων αγαθών για σίτιση και ένδυση.
-Η ακρίβεια καλπάζει ιδιαίτερα σε είδη βασικής ανάγκης.
-Η ανασφάλιστη εργασία, η επισφαλής εργασία, η μη μόνιμη, η 4ωρη, η εργασία με μπλοκάκι δημιουργούν τρομακτικό πρόβλημα στη νέα γενιά, τη γενιά των 400-600€
-Η συνειδητή πολιτική επιλογή εξαφάνισης του δημόσιου χώρου. Το ξεπούλημα όσο-όσο κρίσιμων τομέων όπως ενέργεια, συγκοινωνίες, επικοινωνίες, τράπεζες κλπ στον ιδιωτικό τομέα.
-Η προσπάθεια κατεδάφισης του ΕΣΥ, η επιδίωξη ακύρωσης του άρθρου 16 με την εισαγωγή των ιδιωτικών και αμφιβόλου ποιότητας ιδρυμάτων και τέλος προσπάθεια να στρέψει τους ασφαλισμένους προς την ιδιωτική ασφάλιση.
-Η κατάρρευση της αγροτικής οικονομίας λόγω της μεγάλης αύξησης της τιμής των γεωργικών μέσων και εφοδίων από τη μια και καθήλωση των τιμών των προϊόντων από την άλλη οδηγεί τους μικρομεσαίους αγρότες στην απόλυτη φτώχεια.
-Η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, συνταξιούχων, μεσαίων στρωμάτων, μαζί με την καλπάζουσα ακρίβεια είναι οι βασικές αιτίες δημιουργίας μεγάλης κρίσης στα μικρά και μικρομεσαία εισοδήματα.
-Σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης για οικολογική ανασυγκρότηση και προστασία του περιβάλλοντος υιοθετούνται προτάσεις και εφαρμόζονται πολιτικές που προωθούν την μόλυνση, καταστρέφουν τα οικοσυστήματα στο βωμό της εξυπηρέτησης μεγάλων οικονομικών συμφερόντων στο χώρο ιδιαίτερα της βιομηχανίας, της ενέργειας, του τουρισμού και του μοντέλου ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής.

Τελευταία, η κυβέρνηση βλέποντας τον προϋπολογισμό να καταρρέει, για να εισπράξει έσοδα υιοθετεί την προσφιλή και βαθιά ιδεολογική της θέση που βρίσκεται στον πυρήνα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. «Δεν θίγουμε το μεγάλο κεφάλαιο, τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, τα μεγάλα εισοδήματα» και αυτά με το «πρόσχημα» της διευκόλυνσης των επενδύσεων. Από την άλλη μεριά δεν μειώνει τους έμμεσους φόρους, αντίθετα τους αυξάνει, κι επιβάλλει φόρους στα μικρομεσαία εισοδήματα, στους αυτοαπασχολούμενους και τους συνταξιούχους.

Αυτή η πολιτική σε συνδυασμό με τα σκάνδαλα τα οποία εμφανίζονται καθημερινά, στο πυρήνα των οποίων βρίσκονται κυβερνητικά στελέχη προκαλούν τη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει με την πολιτική και τις προτάσεις του ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ
Είναι όμως ολοφάνερο ότι ισχυρές οικονομικές δυνάμεις, που διαπλέκονται με ηλεκτρονικά ΜΜΕ και έντυπα στη χώρα μας, δεν επιθυμούν να συνεχιστεί η απαξίωση των δύο πυλώνων του δικομματισμού. Αυτό όχι γιατί ενδιαφέρονται για το κοινωνικόσύνολο που υποφέρει, αλλά γιατί βλέπουν ότι υπάρχουν δυσκολίες να περάσουν πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιλογές δικών τους συμφερόντων.
Είναι φυσικό ότι επιδιώκουν να συμβάλλουν στην αναστήλωση αυτού του δικομματικού συστήματος.
Σ’ αυτή τη φάση λόγω του πλήγματος αξιοπιστίας που έχει δεχθεί η κυβέρνηση, ανέλαβαν να πείσουν το λαό ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει επικοδομητικές προτάσεις, αντεπιτίθεται, είναι η μόνη αντιπολίτευση, πάει στο λαό, υπόσχεται πολλά, είναι τίμια δύναμη κλπ χωρίς να επισημαίνεται ότι όλα αυτά είναι μακριά από την ουσία της πολιτικής και εντάσσονται στην παραπολιτική.
Η αποκάλυψη των σημερινών πολιτικών επιλογών της ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι απαραίτητος όρος για να είναι δυνατή η απόκρουση του δικομματισμού.

Ο ΣΥΝ, η Ριζοσπαστική Αριστερά
Στην προσπάθεια αναστήλωσης του δικομματισμού χρησιμοποιούνται προσχηματικά επιχειρήματα όπως: δεν έχουμε θέσεις, δεν έχουμε συνολική προγραμματική εναλλακτική πρόταση, δεν θέλουμε συνεργασίες, είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας.
Η απάντησή μας είναι σαφής: θέσεις και μάλιστα εναλλακτικές σε πολλά θέματα παρουσιάζουμε στη Βουλή, στη δε κοινωνία συγκροτούν πολύ συχνά μέτωπα πάλης και διεκδίκησης εργαζομένων, νεολαίας και γυναικών. Εναλλακτικό προγραμματικό πλαίσιο διαμορφώνουμε και μάλιστα με πλατιές δημοκρατικές συμμετοχικές διαδικασίες ώστε να υπάρχει ουσιαστική συμβολή όλων όσων ενδιαφέρονται για ένα διαφορετικό τοπίο στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα λέμε ευθέως ότι το θέμα σήμερα για τη χώρα μας δεν είναι εκείνη ή η άλλη διαχείριση του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου. Το θέμα και η πρόκληση της εποχής μας, για να αποφύγουμε τον επερχόμενο κοινωνικό μεσαίωνα, είναι να ανατρέψουμε το νεοφιλελεύθερο μοντέλο και να ανοίξουμε νέους σύγχρονους προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους.

Αυτός ο στόχος είναι πια, μετά τις νέες εξελίξεις, πιο ρεαλιστικός διότι:
-υπάρχει ιδεολογική υπεροχή και αυτοπεποίθηση στους αριστερούς, όχι μόνο γιατί από καιρό είμαστε εναντίον αυτού του μοντέλου κι είχαμε προβλέψει την κατάρρευση του, αλλά και γιατί οι αγώνες που οργανώναμε και συμμετείχαμε έχουν τα αποτελέσματά τους. Μπορούμε να είμαστε πια πιο πειστικοί στο λαό.
-τα επιχειρήματα στη φάση της ιδεολογικής υπεροχής του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου (όχι κράτος και μάλιστα παρεμβατικό, ελεύθερη αγορά χωρίς παρεμβάσεις, ελεύθερη διακίνηση του χρηματιστηριακού κεφαλαίου κλπ), έχουν πια απομυθοποιηθεί και καταρρέουν.
-Όλες οι παρεμβάσεις στο εισόδημα και την εργασία (συρρίκνωση δικαιωμάτων, καθήλωση μισθών και συντάξεων, συρρίκνωση κοινωνικών παροχών κλπ), αποδείχτηκε ότι ενώ οδηγούν εκατομμύρια εργαζόμενους στο περιθώριο και κάτω από τα όρια της φτώχιας, δεν μπόρεσαν να σώσουν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο.

Προς τούτο οφείλουμε
-Να αναβαθμίσουμε την ουσιαστική, προγραμματική, αποδομητική αντιπολίτευση στις νεοφιλελεύθερες επιλογές της ΝΔ. Είναι πολύ σημαντικό στη συνείδηση του κόσμου να παραμείνουμε η ουσιαστική, η μόνη αντιπολίτευση. Ιδιαίτερα με ένταση θα συνεχιστούν τις επόμενες ημέρες οι αγώνες των εργαζομένων για να μην ξεπουληθούν η Ολυμπιακή, τα λιμάνια και ο ΟΣΕ. Καλούμε όλους τους έλληνες πολίτες να συμμετάσχουν ενεργά σ΄ αυτή την προσπάθεια.

-Το «μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση» θα το κερδίζουμε στο βαθμό που θα αποδεικνύουμε με επιχειρήματα πειστικά στο λαό το χαρακτήρα των προτάσεων (αν υπάρχουν) της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, ότι κινούνται δηλαδή, στα ίδια περίπου πλαίσια, κι αυτό φάνηκε από τις 10 προτάσεις του ΠΑΣΟΚ στην έκθεση της Θεσ/νίκης.
-Να στραφούμε όλες οι δυνάμεις της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για θέματα και προτάσεις που όχι μόνο βελτιώνουν αλλά κυρίως ανατρέπουν τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου.
-Να στραφούμε σε αγωνιστικές συσπειρώσεις όλων όσων συνειδητοποιούν ότι υποφέρουν και ασφυκτιούν από την εφαρμοζόμενη ανάλγητη πολιτική και τις επιπτώσεις της. Να διαμορφωθούν μέτωπα πάλης κι αντίστασης, ιδιαίτερα στους τομείς της παιδείας, της οικονομίας, του περιβάλλοντος. Είναι απαραίτητη η οργάνωση και η συμμετοχή όλων όσων θίγονται. Το κόμμα μας πρέπει να κάνει ότι είναι δυνατό για να συμβάλλει στην επιτυχία αυτής της προσπάθειας.
-Ιδιαίτερα θα αγωνιστούμε για να επιβληθεί έλεγχος στην ελεύθερη διακίνηση των κερδοσκοπικών κεφαλαίων, για μια δημοσιονομική πολιτική που θα επιδιώκει την αναβάθμιση και κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης.
-Θα αγωνιστούμε για τη διαφύλαξη του Δημόσιου χώρου από τις ιδιωτικοποιήσεις που προχωράει η κυβέρνηση . Είναι πια ώριμο να διεκδικήσουμε την επιστροφή υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο στρατηγικών και αναπτυξιακών τομέων της οικονομίας όπως τράπεζες, ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες. Γιατί είναι επιχειρήσεις που εκτός από το αναπτυξιακό και κοινωνικό έργο που μπορούν να προσφέρουν, είναι κερδοφόρες ή μπορούν με τον εκσυχρονισμό τους να γίνουν.
-Να διεκδικήσουμε την επιστροφή της καταπατημένης και χαριστικά εκχωρημένης δημόσιας γης.
-Να διεκδικήσουμε τα δάση να φύγουν από τα ιδιωτικά χέρια και να περιέλθουν εκεί που πρέπει να ανήκουν, στο δημόσιο.

Στο ερώτημα «με τι λεφτά θα τις πάρουμε πίσω;» απαντάμε ότι στην Ελλάδα παράγεται πολύς πλούτος. Το θέμα είναι πώς κατανέμεται, μέσα από την αύξηση των μισθών και συντάξεων, ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, τη σύλληψη της φοροδιαφυγής, το χτύπημα της φοροκλοπής στη βάση των προτάσεων που κατά καιρούς το κόμμα μας έχει διατυπώσει. Η δική μας πρόταση είναι η αναδιανομή να γίνει υπέρ του κοινωνικού συνόλου κι όχι υπέρ των λίγων. Έτσι βρίσκονται τα χρήματα.

Ο ΣΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
-Απευθύνεται πρώτα και κύρια στους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και νέες, τις γυναίκες, σε όλους αυτούς που υποφέρουν από τις νεοφιλελεύθερες επιλογές.
-Απευθύνεται στους οπαδούς και ψηφοφόρους της Αριστεράς κι όλους όσους αποδεσμεύονται από τα κόμματα εξουσίας
-Απευθύνεται σ’ όσους έχουν αυξημένη οικολογική ευαισθησία
-Απευθύνεται σε όλες ανεξαιρέτως τις αριστερές δυνάμεις της χώρας μας και τις καλούμε

Συσπειρωμένοι να αγωνιστούμε μέσα στα κινήματα, τους συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς αγώνες, για την αποτροπή των καταστροφικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Ταυτόχρονα επιδιώκουμε να διεκδικούμε την εφαρμογή της εναλλακτικής προγραμματικής μας πρότασης που ανοίγει το δρόμο για ένα διαφορετικό τοπίο. Η επιδίωξή μας θα είναι η αλλαγή καθημερινά των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Αυτή η πορεία συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα διεκδικίσει και κυβερνητικές λύσεις της Αριστεράς με πυρήνα τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.»

****

Στη διαδικασία της ψηφοφορίας, η Ανανεωτική Πτέρυγα δήλωσε τα εξής:

«Η Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ υπέβαλε στην ΚΠΕ ένα ολοκληρωμένο κείμενο-συμβολή στο διάλογο για την αποσαφήνιση της στρατηγικής του κόμματος το επόμενο διάστημα. Το κείμενο αυτό υποστηρίχτηκε και στη διαδικασία της συζήτησης στην ΚΠΕ. Δεν ψηφίσαμε το τελικό σχέδιο απόφασης επειδή δεν απαντά στις πραγματικές ανάγκες που θέλουν οι επιταχυνόμενες πολιτικές εξελίξεις.»


28/9/2008 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΟΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΔΕΚΟ

Με αφορμή τροπολογία που κατέθεσε ο Υπουργός Μεταφορών τη νύχτα στη Βουλή, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει:

Η νυχτερινή τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Μεταφορών με τίτλο «Ειδική εκκαθάριση δημοσίων επιχειρήσεων» αποτελεί πρωτοφανές κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με το οποίο ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη διάλυση, εκποίηση του ευρύτερου δημόσιου τομέα με γενικές, μαζικές άνευ προηγουμένου για τα χρονικά της χώρας απολύσεις, χωρίς μάλιστα καμιά υποχρέωση και αποζημίωση στους απολυμένους.

Το κατάπτυστο αυτό τερατούργημα διάλυσης του δημόσιου τομέα ως πρώτη εφαρμογή του θα έχει την Ολυμπιακή και τον ΟΣΕ, οργανισμούς στους οποίους προβλέπεται να πεταχτούν κυριολεκτικά στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενοι με την χαριστική παράδοση των οργανισμών στα ιδιωτικά συμφέροντα ή ακόμη με τη διάλυση και εκποίηση των παγίων τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά την άμεση απόσυρση της τροπολογίας. Το πραξικόπημα αυτό δεν θα περάσει από ένα μεγάλο ενιαίο μέτωπο του κόσμου της εργασίας, ο οποίος θα υπερασπίσει το δημόσιο πλούτο, την επιβίωση χιλιάδων εργαζομένων και κυρίως το μέλλον της εργατικής τάξης στη χώρα.

26/9/2008 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδι σε βάθος δεκαετίας, ζήτησε ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος, ξεκινώντας την ομιλία για τη ναυτιλία στην ανοιχτή σύσκεψη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που έγινε σήμερα στη Βουλή.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε:

«Το Σαββατοκύριακο αλλά και σήμερα είχαμε μία σειρά νέες αποκαλύψεις σε σχέση με την υπόθεση του Βατοπεδίου. Σήμερα στις εφημερίδες, για την τεράστια διασπάθιση δημοσίου χρήματος που έγινε μέσα από τη διαδικασία της ανταλλαγής με ευθύνη της Ν.Δ. Χθες επίσης, από κυριακάτικη εφημερίδα, ότι υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί ζητούσαν απεγνωσμένα από την κυβέρνηση Σημίτη να υπερασπιστεί τον δημόσιο χαρακτήρα των εκτάσεων στη Βιστωνίδα, πράγμα το οποίο δεν έγινε.
Μʼ αυτή την έννοια και μια που είμαστε στη Βουλή εμείς ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς επαναλαμβάνουμε για μια ακόμη φορά και περιμένουμε επιτέλους μια απάντηση, από μια κυβέρνηση η οποία κωφεύει, αλλά και από τις άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, το αίτημά μας για την άμεση σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το θέμα του Βατοπεδίου, όπως εξελίχθηκε την τελευταία δεκαετία.»

Η Ελευσίνια πορεία περιβάλλοντος

Σήμερα στις 7.30 πραγματοποιείαται από τον ΑΣΔΑ (φορείς και δημοτικές κινήσεις Δ. Αθήνας ) η Ελευσίνια πορεία περιβάλλοντος με εκκίνηση στην πλατεία Εσταυρωμένου στο Αιγάλεω. Για τη συγκεκριμένη πορεία έχει αναπτυχθεί πλούσιος προβληματισμός στη διεύθυνση του ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ: http://xpolis.blogspot.com/2008/09/h_17.html

αφού υπάρχουν κινήσεις που διαφοροποιούνται με τη λογική του ΑΣΔΑ (αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δ. Αττικής) και καταλογίζουν τόσο στη Νομαρχία όσο και σε άλλους φορείς απραξία για μία σειρά θέματα όπως τον ελαιώνα το στρατόπεδο στο Χαϊδάρι, κλπ

Μια ερώτηση και μία απορία...

Μια καλοπροαίρετη ερώτηση...έτσι για να γίνει κουβέντα....μιας και δεν είναι σημερινή μου μόνο απορία...

Διάβασα στο χτεσινό κυριακάτικο Ριζοσπάστη (είδατε σ. του ΚΚΕ διαβάζω Ριζοσπάστη...όχι Ριζοσπάστη μέσω Αυγής, όπως εσείς Αυγή μέσω Ριζοσπάστη!!..σε σένα πάει Φάρε αυτό..) ότι την επόμενη κυριακή "οι κομματικές και οι κνίτικες οργανώσεις "θα μοιράσουν τις θέσεις του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ έτσι ώστε: " να φτάσουν οι θέσεις του Κόμματος στη κάθε λαική οικογένεια"...

Δεν αντιλαμβάνομαι πως ορίζεται αυτό το "λαική οικογένεια"Αν δεν είναι ένα απλό επικοινωνιακό κόλπο ,τότε πως ορίζεται....βάσει του εισοδήματος, βάσει της εντοπιότητας, δυτικά ανατολικά, βόρεια προάστια, Πειραιάς ,επαρχία;; ....και γιατί αποκλείεται η μη λαϊκή οικογένεια;; Αυτή εκ θέσεως είναι αντικομμουνιστική;;

Οι ερωτήσεις μου είναι καλοπροαίρετες, αφού επιθυμώ να δω τις κοινωνικές αναλύσεις του ιδεολογικού τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ και πόσο αυτές έχουν φτάσει "κάτω" στη βάση.

Η μη τυχόν συμμετοχή των σ. ΚΚΕ δων bloggers στην ανάρτηση αυτή (άλλωστε δεν συμμετέχουν σε "οπορτουνιστικά" blogs πέραν μίας,της σ. Παρτιζάνας) θα την καταλάβω...

αφιερωμένο εξαιρετικά στους σ. ΚΚΕδες bloggers Φάρο, Παρτιζάνα, radiocollectiva κ.αλ.

«Αφήνουμε τον γάμο και πάμε για πουρνάρια»

συνέντευξη του Αλ. Αλαβάνου στα Νέα 29.09.2008

Η έλλειψη αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές είναι λύση γιατί θα γονατίσει την αυθαιρεσία του δικομματισμού, δηλώνει με συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» ο Αλέκος Αλαβάνος μία εβδομάδα μετά την κατάθεση πρότασης έξι σημείων για κοινή δράση με τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Παράλληλα, στο ερώτημα για το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ απαντά αφοπλιστικά ότι στον ΣΥΡΙΖΑ «αφήνουμε τον γάμο και πάμε για πουρνάρια». O πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει πως το κόμμα του θα συνεχίσει, να παίρνει ανάλογες πρωτοβουλίες, δείχνοντας να αγνοεί την κριτική που δέχτηκε και από το εσωτερικό του ΣΥΝ για την απόφασή του να καταθέσει πρόταση συνεργασίας και επιτίθεται στο ΠΑΣΟΚ διότι, όπως λέει, «αρνείται τις λιτές μας προτάσεις για κοινή αντιπολιτευτική δράση». Κύριε πρόεδρε, πολλοί σχολίασαν ότι τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων σάς ανάγκασαν να κάνετε στροφή και να προτείνετε έξι σημεία κοινής δράσης προς τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Τι τούς απαντάτε; Η αντιπολιτευτική μας δράση στηρίζεται σε σταθερά σημεία που δεν επηρεάζονται από καμιά δημοσκόπηση. Το πρώτο, κεντρικό μέτωπό μας η Ν.Δ. Το δεύτερο, συνεχείς πρωτοβουλίες προς την υπόλοιπη δημοκρατική αντιπολίτευση για κοινές δράσεις, ώστε να παρεμποδισθεί η εφαρμογή αντικοινωνικών μέτρων της Ν.Δ. Τα έξι σημεία που συγκυριακά απορρέουν από τη θεματική της περασμένης βδομάδας δεν ήταν «στροφή». Θυμηθείτε τις συνεχείς μας προτάσεις στη Βουλή όσον αφορά το δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό, το νομοσχέδιο για το εγγυημένο εισόδημα, τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους, το πολιτικό χρήμα. Θα συνεχίσουμε έτσι, γιατί και το πιστεύουμε και το ζητούν οι δημοκρατικοί πολίτες.

ΕΙΠΕ
ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΓΑΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ:
Να απαντήσω με μια λαϊκή ρήση; «Αφήνουμε τον γάμο και πάμε για πουρνάρια». Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για πουρνάρια. Θέλουμε να ξεφύγουμε από την παρακμή ως μοίρα μας. Ονειρευόμαστε έναν τόπο που τις πουρναριές και τα πεύκα δεν θα τα καίνε οι οικοπεδοφάγοι, δεν θα τα βάζουν στο χρηματιστήριο οι συμβολαιογράφοι και οι παπάδες

ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΡΩΤΟΥΝ

Γιάννης Δογάνης Θεωρείτε δημοκρατικό και δίκαιο να θέλει ένα κόμμα περίπου τού 10% να αποτελεί τον ρυθμιστή της πολιτικής ζωής στη χώρα και να βάλει στο περιθώριο την αξιωματική αντιπολίτευση αρνούμενο τον διάλογο;

Ναι. Όχι μόνο ένα κόμμα όπως εμείς, αλλά και ένας απλός πολίτης να αγωνίζεται για τις δικές του προσδοκίες για τον τόπο μας με βάση τις αξίες του. Αυτό είναι δημοκρατία, όχι η κληρονομική κυριότητα της εξουσίας. Δεν θέλουμε να βάλουμε κανέναν στο περιθώριο. Θέλουμε να φέρουμε την Αριστερά, που δεκαετίες αποκλειόταν από έναν πρωταγωνιστικό ρόλο με εμφύλιους, δικτατορίες, αμερικανοκρατίες αλλά και με τα δικά της λάθη, στο επίκεντρο. Πυρήνα μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας.

Στέλιος Δεβεράκης Το ΠΑΣΟΚ το 1981 κέρδισε τις εκλογές πολεμώντας τη Δεξιά χωρίς να θίγει την παραδοσιακή Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι θα κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών κάνοντας αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση;

Εμείς είμαστε η ριζοσπαστική Αριστερά. Η εποχή είναι άλλη. Ο δρόμος μας καινούργιος. Συμφωνώ όμως μαζί σας. Αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση είναι άρνηση ενός ηγετικού ρόλου που μπορεί να κατακτήσει η Αριστερά. Στόχος μας είναι η κυβέρνηση της Ν.Δ. Μην ξεχνάτε ότι την εποχή της μπουνάτσας του Καραμανλή εμείς ταράζαμε τα νερά και μας βάζαν όλοι διαγωγή κοσμία. Δεν πρόκειται όμως να λογοκρίνουμε τις θέσεις μας στο όνομα οποιασδήποτε σκοπιμότητας. Αν τρεις φορές, όσες κι ο Απόστολος Πέτρος, η κυβέρνηση Σημίτη αρνήθηκε την κυριότητα του Δημοσίου στην υπόθεση της ιεράς Siemens, εμείς και θα το πούμε, και θα ζητήσουμε εξεταστική επιτροπή, όπως και για τις ακόμα πιο ακραίες ενέργειες της Ν.Δ.

Ανδρέας Βαρελάς, Κωνσταντίνος Σκιντζής Αγαπητέ κ. Αλαβάνε, όσο τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν διψήφια η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ αποκλειόταν. Μόλις έπεσαν, άνοιξε αυτομάτως η πόρτα του διαλόγου. Τι λέτε;

Δεν έχετε δίκιο. Άλλο η συνεργασία σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που είναι αδύνατη για δυνάμεις οι οποίες σε κρίσιμα θέματα έχουν διιστάμενες θέσεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Άλλο οι καθημερινές κοινές δράσεις σε ειδικά σημεία. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από τη μια, λέει ότι θέλει την αυτοδυναμία. Από την άλλη, καθημερινή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι έξω από τη λογική του η ευκαιριακή συνεργασία κορυφής. Αυτό, λυπάμαι, είναι παραλογισμός. Υπάρχει και δεύτερος. Το ΠΑΣΟΚ ζητάει πλήρη κυβερνητική συνεργασία και ταυτόχρονα αρνείται τις λιτές προτάσεις μας για κοινή αντιπολιτευτική δράση σε ζητήματα της επικαιρότητας. Λέει ότι είναι υπερβολικές. Είμαι βουλευτής Κρήτης. Ας φέρουν έναν αγωνιστή του ΠΑΣΟΚ που να είναι υπέρ του Νατοϊκού Κέντρου Ναυτικής Αποτροπής που δημιουργείται στη Σούδα με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. Έναν μόνο. Ας μας πουν το όνομά του. Κι όμως δεν δέχθηκαν την πρότασή μας. Στην Ολυμπιακή, τόσο η Ομοσπονδία όσο και η ΠΑΣΚΕ επιδιώκουν εθνικό αερομεταφορέα. Το ΠΑΣΟΚ απέρριψε την πρότασή μας. Θα τρελαθούμε...

Παναγιώτης Τσέλλος, Πέτρος Βερίκιος Σε τι διαφέρουν εν τέλει οι απόψεις του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ και οι δικές σας σε ό,τι αφορά την κοινωνική και οικονομική πολιτική που θα ασκούσατε ως αυτοδύναμη κυβέρνηση από τις απόψεις του ΚΚΕ; Αν κρατάτε την ίδια στάση με το ΚΚΕ, γιατί κάποιος να ψηφίσει ΣΥΝ;

Δεν ανήκω σε καμία τάση. Είμαι πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Εμείς επιχειρούμε να συνδυάσουμε την τομή με τον ρεαλισμό. Δέστε τις 10 εναλλακτικές προγραμματικές προτάσεις που κάναμε στο φορολογικό νομοσχέδιο. Μόνο να αναστρέψουμε την ποσοστιαία σχέση φορολογίας κεφαλαίου και εργασίας, άμεσων και έμμεσων φόρων, να θέσουμε πράσινους φόρους στις ρυπαίνουσες επιχειρήσεις, να καταργήσουμε τους νόμους Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για φορολογικές απαλλαγές Εκκλησίας και εφοπλιστών, να έχουμε υψηλότατο συντελεστή για είδη πολυτελείας και μηδενικό για είδη πρώτης ανάγκης, να μειώσουμε τις στρατιωτικές δαπάνες στο μισό, να αξιοποιήσουμε κερδοφόρες επιχειρήσεις αντί να τις ξεπουλάμε όπως ΟΤΕ, Εθνική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, θα είχαμε, ταχύτατα, σημαντικά και απτά αποτελέσματα.

Βασίλης Βρεττός, Κωνσταντίνος Ντουρντούνης Κύριε πρόεδρε, εάν γίνουν εκλογές και δεν υπάρξει αυτοδυναμία, θα κάνατε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ; Ποια υπουργεία θα ζητούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή πού θα έριχνε το βάρος του;

Για τα υπουργεία, φαντάζομαι ότι κάνετε πλάκα. Το να δει η Αριστερά τα υπουργεία όπως τα είδε το ΄89 δεν θα προσφέρει τίποτα. Δεν δεχόμαστε το στερεότυπο πολιτική επιτυχία ίσον καρέκλα. Για μας αλλού κρίνονται κυρίως τα πράγματα: σε στόχους μετασχηματισμού που κερδίζουν την κοινωνία και την κάνουν να σκέφτεται και να δρα διαφορετικά. Για την έλλειψη αυτοδυναμίας, από μια άποψη, χωρίς να απλοποιώ, δεν είναι το ερώτημα, είναι η λύση. Φαντασθείτε τη στιγμή. Η αλαζονεία, η διαφθορά που τη συνοδεύει, η αυθαιρεσία του δικομματισμού θα έχουν γονατίσει. Η πολιτική ζωή της χώρας θα έχει απελευθερωθεί προς εντελώς άλλες κατευθύνσεις. Η κοινωνία θα αλλάξει ψυχολογία, θα έχει αυτοεκτίμηση, θα μπορεί επιτέλους η ίδια να κρίνει τις εξελίξεις. Ελπίζω ότι ο σπόρος μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας που φυτεύουμε σήμερα θα βλαστήσει. Και χειμώνα να γίνουν αυτά, στην ψυχή του κόσμου θα είναι άνοιξη.

Βασίλης Αξελής, Ζίκος Δημήτρης Τι σας εμποδίζει να γίνει, επιτέλους, ο γάμος με το ΠΑΣΟΚ; Ποια η άποψή σας σε μια έμπρακτη συνεργασία ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ- Οικολόγων; Τελικά μπορείτε να αποκλείσετε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας; Να απαντήσω με μια λαϊκή ρήση; «Αφήνουμε τον γάμο και πάμε για πουρνάρια». Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για πουρνάρια. Θέλουμε να ξεφύγουμε από την παρακμή ως μοίρα μας. Ονειρευόμαστε έναν τόπο που τις πουρναριές και τα πεύκα δεν θα τα καίνε οι οικοπεδοφάγοι, δεν θα τα βάζουν στο χρηματιστήριο οι συμβολαιογράφοι και οι παπάδες. Στη σκιά τους θα κάθονται στο σχόλασμα μαθήτριες και μαθητές από ένα δημόσιο σχολείο που σε μαθαίνει να αγαπάς τη γνώση, να βρίσκεις τα ταλέντα σου και θα επιστρέφουν σε ένα σπίτι χωρίς αγωνία για την επιβίωση.

Θανάσης Μπουλασίκης Κύριε πρόεδρε, όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «ξεφουσκώνει». Αν επιστρέψετε στα περσινά ποσοστά, αυτό θα υποδηλώνει αδυναμία διαχείρισης του 17-18% που σας έδιναν το γκάλοπ; Θα είναι μία μεγάλη χαμένη ευκαιρία που θα «κάψει» το κόμμα σας αλλά και τον εκλεκτό σας κ. Τσίπρα;

Έχετε δίκιο, αν και δεν μου αρέσει καθόλου η ορολογία σας. Είμαστε υπό δοκιμασία και υπό αίρεση. Μεγάλα τμήματα της νεολαίας, φίλων του σοσιαλιστικού χώρου, ανθρώπων με οικολογική συνείδηση έχουν εναποθέσει τις προσδοκίες τους σε μας. Αναρωτιούνται, ελέγχουν, κρίνουν. Αυτό σημαίνει μεγάλες απαιτήσεις από μας. Ειλικρίνεια και εντιμότητα. Εναλλακτικότητα και προγραμματικό ριζοσπαστισμό. Κινηματική δράση. Αποτελέσματα. Και, περισσότερο από όλα, σε αυτό το γκρίζο τοπίο, πολύχρωμο όραμα.

Αλέξανδρος Γιοβάς φοιτητής Κύριε πρόεδρε, μας λέτε να χτυπήσουμε τον δικομματισμό, αλλά ταυτόχρονα απαντάτε όχι στο ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Είστε δηλαδή υπέρ της ακυβερνησίας;

Ακυβερνησία είναι όταν επί δεκαετίες χωρίς σχέδιο, χωρίς δημοκρατική συμμετοχή, χωρίς κοινωνικό κράτος, χωρίς δημόσιο χώρο λύνουν και δένουν οι τράπεζες και το Real Εstate. Ξεφυλλίστε την Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Οι μεγάλες αλλαγές περνούν μέσα από τη βάσανο της κυοφορίας. Η αλλαγή δεν γίνεται με το τηλεκοντρόλ. Δεν έχουμε να τρέξουμε δρόμο 100 μέτρων. Έχουμε μαραθώνιο.

Μάνος Ανδριόπουλος Κύριε πρόεδρε, επιθυμώ να γίνω ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο θέλω να γνωρίζω εάν στις επόμενες εκλογές θα είστε υποψήφιος βουλευτής. Έχετε καταλήξει στην απόφασή σας; Ευχαριστώ.

Το χαρακτηριστικό όμως του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν είναι προσωποκεντρικός χώρος. Η γοητεία του συνδέεται με την ικανότητά του να λειτουργεί συλλογικά και με αλληλεγγύη. Έχω τις σκέψεις μου, δεν χρειάζεται όμως βιασύνη. Λυπάμαι που δεν μπορώ να σας απαντήσω με μεγαλύτερη σαφήνεια. Τελειώνοντας, να ευχαριστήσω πολύ τους αναγνώστες για τις ερωτήσεις. Με τιμάτε. Μίλησα αποκλειστικά για τις σχέσεις μας με το ΠΑΣΟΚ, γιατί εσείς το ζητήσατε. Ας σκεφθούμε όμως. Ας μη παγιδευτούμε στην άγονη αριθμητική ενός κλειστού και ξεπερασμένου συστήματος. Ας γκρεμίσουμε καλύτερα τους τοίχους του. Ας επισκεφθούμε νέα τοπία. Ας απελευθερωθούμε.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

Ο αστυάνακτας ασχολήθηκε από την πρώτη στιγμή με την αύξηση των διοδίων...με μεγάλη χαρά παρακολουθήσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ Αχαίας σε συννενόηση με εκείνο της Κορίνθου να οργανώνουν δράσεις ενάντια σ' αυτή την ληστρική σύμβαση και να προτρέπουν τους οδηγούς σε ανυπακοή και απειθαρχία...δηλαδή να αρνούνται να πληρώσουν τον κεφαλικό φόρο των διοδίων σε Ρίο και Ζευγολατιό, για δρόμους καρμανιόλα....

αστυάνακτας

αντιγράφω από την ιστοσελίδα του ΣΥΝ Αχαϊας: http://syn-achaias.pblogs.gr/

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η κινητοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ στα διόδια Ρίου και Ζευγολατιού.
Ειδικά στο Ρίο παρά την καταρρακτώδη βροχή 200 μέλη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ με έντονη παρουσία της νεολαίας άνοιξε για μια ώρα τα διόδια. Μοίρασε στους οδηγους προκήρυξη με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τους παρότρυνε να αντισταθούν στην ληστρική σύμβαση παραχώρησης και το χαράτσι των διοδίων. Η ανταπόκριση των πολιτών ήταν ενθουσιώδης.

η «Ανδρομάχη» του Ρακίνα

τμήμα παράστασης που απεικονίζει ηνίοχο και πάνοπλο οπλίτη. Τμήμα ακέραιο δίνου μελανόμορφης τεχνικής από το ζωγράφο της Ακρόπολης.

Ο αστυάνακτας ως πρόσωπο αναφέρεται στη νεώτερη τραγωδία του Ρακίνα "Ανδρομάχη"...ίσως ακόμη μια απόδειξη ότι δε χάθηκε στα ερείπια της Τροίας...

αστυάνακτας

Tραγωδία σε πέντε πράξεις, του μεγάλου Γάλλου κλασικού που την εμπνεύστηκε από ένα απόσπασμα της Αινειάδας του Βιργιλίου. Το έργο είναι γραμμένο το 1867 σε δωδεκασύλλαβο και καθιέρωσε άμεσα τον συγγραφέα
Με δύο λόγια ας περιγράψουμε την υπόθεση:
Η Ανδρομάχη, χήρα του Έκτορα, μετά την καταστροφή της Τροίας από τους Έλληνες βρίσκεται μαζί με τον γιο της Αστυάνακτα στην Ήπειρο, αιχμάλωτη του Πύρρου, γιου του Αχιλλέα. Στην Ήπειρο καταφτάνει και ο Ορέστης, ζητώντας τον μικρό Αστυάνακτα για λογαριασμό των Ελλήνων, οι οποίοι φοβούνται το παιδί ως μελλοντικό εκδικητή της Τροίας.
Ο Πύρρος διεκδικεί τον έρωτα της Ανδρομάχης, με αντάλλαγμα τη σωτηρία του παιδιού, αλλά η Ανδρομάχη αρνείται τον εκβιασμό του Πύρρου, μένοντας πιστή στη μνήμη του Έκτορα. Τότε ο Πύρρος αποφασίζει να παραδώσει το παιδί στους Έλληνες.
Οι καταστάσεις περιπλέκονται περισσότερο όταν η Ανδρομάχη, προκειμένου να σώσει τον Αστυάνακτα, προσποιείται ότι δέχεται τον έρωτα του Πύρρου, έχοντας ήδη πάρει την απόφαση να αυτοκτονήσει μετά τον γάμο.

το έργο ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το 2007 σε πολλές πόλεις της Ελλάδας
Μετάφραση - διασκευή - σκηνοθεσία: Δημήτρης Μαυρίκιος Σκηνοθεσία: Δημήτρης ΜαυρίκιοςΣκηνικά - κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου Μουσική: Νίκος Κυπουργός Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Χορογραφία - κινησιολογία: Αποστολία Παπαδαμάκη Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαρία Βαρδάκα - Μανώλης Δούνιας Κινηματογραφικές προβολές: σκηνοθεσία Χρήστος Δήμας Πρωταγωνιστούν: Λυδία Φωτοπούλου, Νίκος Καραθάνος, Μαρία Κεχαγιόγλου, Δημήτρης Ντάσκας, Ευγενία Αποστόλου, Τατιάνα Παπαμόσχου, Χρήστος Θαλασσινός, Ιάσων Σαντιξής, Κωνσταντίνος - Φραγκίσκος Ψυλλάκης

...τι άλλο θα διαβάσουμε σύντροφοι;;;

...δεν πάμε καλά...διαβάζοντας σήμερα το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη νόμισα ότι ζούσα σε άλλη εποχή πριν το 50!! Η Επίθεση στον Στάλιν...ανέκραξε ο Ριζοσπάστης...εκεί στον περισσό δεν τα πάνε καλά....ένα φάντασμα αιωρείται πάνω από τον Περισσό ....το φάντασμα του Στάλιν απειλώντας τους όλους με διαγραφές...γκούλαγκ.....ψυχοθεραπείες....εκτελέσεις.....Γι' αυτό είπαν ας το βαλουμε πρώτο θέμα....μπας και αγαλλιάσει η ψυχή του "πατερούλη"....

Κοιτάξτε και το...http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/09/22/22-9-2008/

Ενα Πασόκ προσχηματικό....το Mega και η διαστρέβλωση....

Παρακολουθήσαμε χθες τις ειδήσεις του Mega...Στη συζήτηση μεταξύ των δημοσιογράφων και αφού αναφέρθηκαν για μία ακόμη φορά τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων και το "κεφάλι" που πήρε το Πασοκ έναντι της ΝΔ,ξεκίνησαν τη συζήτηση περί συνεργασιολογίας Πασοκ και ΣΥΡΙΖΑ.... (που την είδαν;;) μάλιστα αναφέρθηκαν ότι την πρόταση συνεργασίας στο Πασοκ την έκανε ο Αλ. Αλαβάνος (ποια πρόταση βρε φοβεροί δημοσιογράφοι;;)

Δεν μπήκαν βέβαια στο κόπο (και γιατί να μπουν!) να αναφερθούν στις προτάσεις του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνου, (ούτε καλέσαν κάποιο εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση) Δεν είπαν τίποτε ότι οι προτάσεις αναφέρονταν σε όλη την αντιπολίτευση και δεν είχε να κάνει με πρόταση κυβερνητικής συνεργασίας...Αρχίσαν ξανά το παραμύθι...Σ΄αυτό το παραμύθι σιγοντάρει και η ηγεσία του ΚΚΕ και ο σ. Μεντρέκας...Μόνο που αναφέρθηκαν στον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ κ. Παπακωνσταντίνου και στην απάντησή του ότι είναι προσχηματικές οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ...Δεν είπαν όπως δεν είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου ότι δεν συμφωνούν με τις προτάσεις.....δηλαδή: Θέλουν να γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις και μάλιστα της Ολυμπιακής, δεν θέλει το Πασοκ το χωρισμό εκκλησίας και Κράτους, Δεν θέλει να διερευνηθεί το σκάνδαλο Βατοπαιδίου, θέλουν τα ΚΕΣ και την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας,δεν θέλει την απλή αναλογική,και θέλει να εγκατασταθεί στη Σούδα κέντρο επιχειρησιακής εκπαίδευσης ναυτικής Αποτροπής του Νάτο...Όλα τα άλλα είναι σαχλαμάρες....Προσχηματική λοιπόν είναι η αντιπολίτευση που κάνει το Πασοκ, προσχηματικές είναι οι δήθεν φιλολαϊκές προτάσεις του.... Για την ηγεσία του ΚΚΕ δε λέω...ας πούνε οι φίλοι του....

...το αίσχος δεν έχει τελειωμό...

Σε ποιον ανήκε η ιδέα να φωτογραφηθεί η Λόπεζ στην Ακρόπολη; Οι κιτσαρίες και η δήθεν προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό στο όνομα της αύξησης του τουρισμού πάνε κι έρχονται...τι μας απομένει να δούμε;; και να σκεφτεί κάποιος ότι το "ιερός βράχος" και τα άλλα ωραία που εκστομίζουν...οι διάφοροι πολιτικοί (κυρίως οι υπουργοί) κάνουν με περίσσια υποκρισία ότι τα πιστεύουν...Ποιος πήρε την απόφαση;;Ο υπουργός του ΥΠΠΟ, ο υπουργός τουριστικής ανάπτυξης,οι γενικοί γραμματείς των αρμόδιων υπουργείων, το κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, η αρμόδια υπηρεσία;;
Τι αλήθεια μας απομένει να δούμε, στο όνομα της ανάπτυξης...μήπως και κανένα αυθαίρετο δίπλα στον Παρθενώνα με πισίνα...μετά τη βόλτα τους στα αρχαία οι VIP θα μπορούν να πλατσουρίζουν με θέα τον Παρθενώνα...αν είναι για την τουριστική ανάπτυξη...
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων διαμαρτυρήθηκε....αλλά ποιος τον ακούει;;

Συνέντευξη του Αλ. Αλαβάνου στο Έθνος της Κυριακής 21.09.2008

Ο Αλαβάνος πάλι χτύπησε...Επειδή το ΠΑΣΟΚ και οι συν αυτώ μας λένε, ότι προτάσεις δεν έχουμε (εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ) και το μόνο που θα πρεπε να σκεφτόμαστε είναι πως θα κάνουμε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ...(μη φάτε έχουμε γλάρο!) ορίστε λοιπόν ας δούμε σε πιο από τα παρακάτω συμφωνεί το ΠΑΣΟΚ....έτσι για να μένει έκθετο όταν λέει ότι διαφέρει η πολιτική του από εκείνη της ΝΔ....Βρε παιδιά του ΠΑΣΟΚ μια φορά φερθείτε αληθινοί....μη κρύβεστε πίσω από "αριστερά" λόγια...απαντήστε για τα παρακάτω...έστω σε' ένα...

Αα...οι προτάσεις απευθύνονται και στην ηγεσία του ΚΚΕ (με το ΛΑΟΣ δε κάνουμε κουβέντα και το ξέρετε...)

αστυάνακτας

".....Ορίστε, από την εφημερίδα σας μπορώ να διατυπώσω έξι προτάσεις, με βάση μόνο τη θεματολογία της εβδομάδας που πέρασε, προς όλη την αντιπολίτευση και προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Πρώτον, κοινή δράση για τον δημόσιο χαρακτήρα μιας ανανεωμένης Ολυμπιακής και απόρριψη κάθε είδους ιδιωτικοποίησης.

Δεύτερον, κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους.

Τρίτον, Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδιο, από την πρώτη στιγμή που ανέκυψε το πρόβλημα, το 1999, με την εγκατάλειψη της δικαστικής διεκδίκησης της δημόσιας κυριότητας, μέχρι σήμερα.

Τέταρτον, άμεση δράση για τη συνταγματική υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου με την κατάργηση όλων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια.

Πέμπτον, μια που έχει αρχίσει η συζήτηση για τις εκλογές, ενδεχομένως αλλεπάλληλες, κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για την απλή αναλογική.

Εκτον, κοινή δράση για να μην εγκατασταθεί στη Σούδα το Κέντρο Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκε αυτήν την εβδομάδα στη Βουλή, με κόστος μάλιστα των Ελλήνων φορολογουμένων.
Ας δούμε λοιπόν τι πόρτες, ποιος τις ανοίγει και ποιος τις κλείνει, και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας καλόπιστα".

Προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αύξηση των δημοσίων εσόδων

Ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, προτείνουμε για συζήτηση 10 κατευθύνσεις για την αύξηση των δημοσίων εσόδων στη χώρα μας.
Τις αναφέρω κωδικά:
1. Αύξηση των μη φορολογικών εσόδων μέσα από την αξιοποίηση της δημόσιας επιχειρηματικότητας, κάτι που βλέπουμε ότι καταπατάται μʼ έναν στυγνό τρόπο, όπως με την εν ψυχρώ «δολοφονία» της Ολυμπιακής Αεροπορίας και των σιδηροδρόμων, όπου έχουν συσσωρευτεί τεράστια ελλείμματα πολιτικής δράσης από τη μεριά και των προηγούμενων κυβερνήσεων
2. Με τη μείωση των δαπανών εκείνων, οι οποίες δεν έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, όπως είναι οι στρατιωτικές δαπάνες, την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, την αντιμετώπιση της κομματοκρατίας στο δημόσιο, τους ελέγχους νομιμότητας και σκοπιμότητας για τις δαπάνες
3. Με ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, όπως είναι ένας αξιόπιστος και απλός μηχανισμός ελέγχου, οι βεβαιώσεις για την είσπραξη φορολογικών υποχρεώσεων, το πόθεν έσχες, η κατάργηση του φορολογικού απορρήτου και η υποχρέωση πάνω από ένα ορισμένο ποσό οι συναλλαγές να γίνονται είτε με προσωπικές επιταγές είτε μέσω τραπεζών
4. Οι πράσινοι φόροι, στη βάση του «ο ρυπαίνων πληρώνει»
5. Η διαφοροποίηση της έμμεσης φορολογίας. Αντιστροφή της σχέσης έμμεσης και άμεσης φορολογίας, φόρων εργασίας και φόρων κεφαλαίου
6. Η επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας
7. Η κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος για τους εφοπλιστές
8. Η κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος της εκκλησίας
9. Πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, που δημιουργούνται από τον φορολογικό ανταγωνισμό, τον αποτελεσματικό έλεγχο και την φορολόγηση των off shore, των παράκτιων εταιριών και τη διάλυση των φορολογικών παραδείσων, που είναι ο μόνος παράδεισος σήμερα, ο οποίος ανθεί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση
10. Με το φόρο Tobin , δηλαδή την επιβολή ειδικής φορολογίας στις διασυνοριακές βραχυπρόθεσμες κινήσεις κεφαλαίων.

από την ομιλία του Αλ. Αλαβάνου στην ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ για το Φορολογικό (09.09.2008 )

Ο κ. Δ. Γουσέτης

Προχώρησα στην ανάρτηση αυτή γιατί μέσω σχολίων έχουμε ασχοληθεί με τον κ. Γουσέτη επιδερμικά οφείλω να ομολογήσω. Θεωρώ ότι οι επιστολές στην Αυγή του σ. Κ. Μακρόπουλου (σσ δεν τον γνωρίζω) που αναδημοσιεύω από την Αυγή και με τις οποίες συμφωνώ προχωρούν το θέμα που χωρά πολύ συζήτηση ανάμεσα στα μέλη του ΣΥΝ

Κάποιες παρατηρήσεις
Είμαι ενάντια σε κάθε φίμωση οποιασδήποτε ιδέας! Αρκεί ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ να διαχωρίζει τη θέση του από αυτές τις απόψεις στο ίδιο ή σε άλλο φύλλο. Δεν θεωρώ ότι η Αυγή πρέπει να είναι το προνομιακό πεδίο και μόνο του κ. Γουσέτη και άλλων ομοίων αντιλήψεων… Η φίμωση που πραγματοποιήθηκε από την «Αυγή» ενάντια στον σ. Μακρόπουλο, έτσι όπως με πρώτη ματιά φαίνεται, από την πλευρά εκείνη που επαγγέλλεται ανανεωτικές απόψεις , αλλά βγαίνουν αλλοίμονο, στην επιφάνεια ως κράμα σταλινισμού και δογματισμού. Με τις "νεοφιλλελεύθερες" απόψεις του κ. Γουσέτη διαφωνώ απόλυτα.
Τέλος αν και πρώτη φορά αναφέρομαι σε εσωκομματικά του ΣΥΝ, θεωρώ υγεία και όχι εσωστρέφεια την ιδεολογική αντιπαράθεση αλλά με ίσους όρους και με ανθρώπους που τη δέχονται και την αντέχουν, με ανθρώπους που δεν αρέσκονται στο μονόλογο της εφημερίδας τους, με ανθρώπους που αγωνίζονται μέσα από τα κινήματα με τους εργαζόμενους… όχι ενάντιά τους κ. Γουσέτη. Αυτή δεν είναι άλλη αντίληψη, αλλά συγκεκριμένη νεοφιλελεύθερη αντίληψη…

αστυάνακτας

Περί «Αυγής» και κ. Γουσέτη το ανάγνωσμα
Ο Κ. Μακρόπουλος συνοψίζει τις απόψεις του για άρθρα του συνεργάτη μας Δ. Γουσέτη

Είμαι αναγκασμένος να αναφερθώ σε κύρια σημεία των τριών επιστολών μου. Η πρώτη απαντούσε σε άρθρο του Διονύση Γουσέτη στην Αυγή της 15 Μάρτη 2008 με τίτλο «Μερικές αριστερές σκέψεις για τον ΟΣΕ»,λ΄’εγοντας εν μέσω τέτοιου ξεσηκωμού των εργαζομένων για το αντιασφαλιστικό έκτρωμα,γιατί,στον καιρό που ο λαός μας, η νεολαία και οι εργαζόμενοι προσβλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ με μεγαλύτερο ενδιαφέρον,τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να αναπτύξει πιο πολύ αριστερά φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά και τους δεσμούς του με την ελληνική κοινωνία προς μία άλλου τύπου ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων, δημοσιεύονται απόψεις σε μια έγκριτη εφημερίδα της αριστεράς, στο όνομα του πλουραλισμού των απόψεων, της ελευθερίας του λόγου, οι οποίες εκθέτουν την ίδια την αριστερά. Αν δεν υπογραφόταν το άρθρο αυτό, θα ήμουν σίγουρος ότι θα ήταν ένα άρθρο του ανεκδιήγητου Γ. Μαρίνου με «προτροπές προς την αριστερά, δίνοντας επιχειρήματα στην κυβέρνηση ή και «αριστερά» άλλοθι
Δημοσιεύτηκε στο μεταξύ στην «Αυγή» του Σαββάτου νέο άρθρο του Δ. Γουσέτη, το οποίο προσπαθεί να απαντήσει στο δικό μου.
Με τη δεύτερη δική μου (ενν. επιστολή) ,σημειώνω τα εξής: «Πριν μπω σε ζητήματα που βάζει ο κ. Γουσέτης σήμερα, θέλω να επισημάνω ότι ο κώδικας δημοσιογραφικής δεοντολογίας και δημοκρατικής ευαισθησίας επέβαλε, σε άρθρο το οποίο απαντά σε κάποιο άλλο, να υπάρχει και η δημοσίευση εκείνου για το οποίο γίνεται κριτική, πράγμα το οποίο δεν κάνατε ποτέ. ΑΠΑΙΤΩ, λοιπόν, μαζί με το σημερινό μου σημείωμα να δημοσιευθεί και το ως άνω άρθρο. Εκτός πια αν κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους…»
Και «σαν σταλινιστής», όπως ούτε λίγο ούτε πολύ με αποκαλεί θέλω να ξεκαθαρίσω ότι με το σημερινό μου άρθρο δεν έχω διάθεση να ανοίξω προσωπική βεντέτα με τον κ. Γουσέτη, έχω όμως ανοιχτό μέτωπο ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης με ό,τι κατά τη γνώμη μου βλάπτει, προσβάλλει, δημιουργεί εμπόδια στην υπόθεση της αριστεράς και σε όλους εμας(χωρίς να θέλω να εκπροσωπήσω κανέναν) που αγωνιζόμαστε μέσα από συνδικάτα, μαζικούς φορείς και την κοινωνία και όχι πίσω από τα γραφεία της δήθεν διανοουμενίστικης, δημοκρατικής(;) και αριστερής(;) ασφάλειας εξαπολύοντας μύδρους επί παντός επιστητού. Με ότι κατά τη γνώμη μου, δημιουργεί εμπόδια, συγχύσεις και αναστολές στην ταυτότητα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρ΄ όλα αυτά, οι ιδέες και απόψεις δεν υπερίπτανται, προσωποποιούνται και εκφράζονται, δημιουργούν ρεύμα από συγκεκριμένους ανθρώπους. Αν αυτή η θέση μου μπορεί να θεωρηθεί «ιδεολογική Καθαρότητα» και «σταλινισμός», λίγο με απασχολεί, θα ήθελα όμως να πω ότι και στις δύο εκδοχές τις έζησα στο πετσί μου…
Η κριτική για μένα πρέπει να γίνεται με γνώμονα τι τι ισχύει στη ζωή, με όρους κοινωνικούς, πολιτικούς και κινηματικούς, με στόχο το πώς θα βελτιώσουμε τη λειτουργία, τη φυσιογνωμία του ΣΥΝ, το πώς αυτή θα γίνει κτήμα της κοινωνίας και στόχος της για κατάκτηση
Ζητήματα τέτοια όμως που δημιουργούν συγχύσεις, αν μη τι άλλο, μας αναγκάζουν, χωρίς να το θέλουμε να αισθανόμαστε απολογούμενοι και είναι για μένα «σταλινικά» καταδικαστέα.
Με αυτήν την έννοια, και η δήθεν ανεξάρτητη «Αυγή», που θυμάται την ανεξαρτησία της μέχρι να επικαλεστεί τη βοήθεια και την ενίσχυση του κυρίου και βασικού της μετόχου, του ΣΥΝ< έχει υποχρέωση να συμβάλλει προς αυτήν τη κατεύθυνση και όχι στο όνομα ενός δήθεν «πλουραλισμού» απόψεων, που είναι ζήτημα κατά πόσον εκφράζουν τον ΣΥΝ, να ενισχύει αυτές τις συγχύσεις. Αλλά επ’ αυτού την ουσιαστικότερη και καλύτερη απάντηση στην «Αυγή» και τον Δ. Γουσέτη την έδωσαν οι σ. από τον ΟΣΕ, οργανισμό στον οποίο αναφέρονταν ο αρθρογράφος στις 21.3.2008 μέσα από τις στήλες της «Αυγής», απάντηση την οποία τόσο εύκολα και ειρωνικά προσπερνάει ο κ. Γουσέτης». Στην Τρίτη (επιστολή) γράφω: «Η υπομονή έχει και τα όριά της!!!Γιατί πάει πολύ να επιδεικνύεις τέτοια στην επιμονή της «Αυγής» να συνεργάζεται με τον κ. Δ. Γουσέτη από τη μία και από την άλλη να παριστάνει ο κύριος αυτός το θύμα και την αθώα περιστερά. Είμαι ίσως από τους πρώτους που εγγράφως προσπάθησα να απαντήσω στην αρθρογραφία του εν λόγω κυρίου και με τις οποίες καυτηρίαζα το απαράδεκτο, κατά τη γνώμη μου, γεγονός της δημοσιοποίησης τέτοιων απόψεων σε ένα αριστερό έντυπο σαν την «Αυγή» Ο κ. Γουσέτης επανήρθε δριμύτερος με άρθρο του στο φύλλο της 30.08.08 απειλώντας θεούς και δαίμονες, κατ’ αρχάς θεούς και δαίμονες λέγοντας ότι επιφυλάσσεται «ίσως¨(!) για το μέλλον να απαντήσει σε παρόμοιες καταγγελτικές επιστολές. Τολμάει να μιλήσει για «κουλτούρα ανελευθερίας που αποπνέει μια κάποια αριστερά» και «χρήση χαρακτηρισμών και επιχειρημάτων» όταν εγώ ο ίδιος είμαι θύμα μιας τέτοιας νοοτροπίας, μια και η «Αυγή» έπνιξε τις επιστολές μου και απαντώντας (;) ο κ. Γουσέτης μέσω της ¨Αυγής» στην πρώτη απ’ αυτές( την οποία του είχα κοινοποιήσει και με e-mailμε χαρακτήρισε Σταλινιστή, χωρίς να απαντήσει επί της ουσίας!!! Θεωρεί πολιτική βρισιά(!) να κριτικάρουμε απόψεις και πολιτικές και να τις κατατάσσουμε σ’ αυτήν ή την άλλη ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση, έχοντας για κάτι τέτοιο κατασταλαγμένο πολιτικό κριτήριο και άποψη και να μην είμαστε «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ» όπως θέλει εκείνος. Γι’ αυτό θίγεται με τον χαρακτηρισμό «νεοφιλελεύθερος» που του αποδίδεται και «δεν θέλει να εντάξει(εγκλωβίσει) τις ιδέες του κάπου, για κάποιες από τις οποίες μάλιστα έχει αμφιβολίες» Δικαίωμα του, λέω εγώ, αλλά τι φταίμε όλοι οι άλλοι να ταυτιζόμαστε και να απολογούμαστε γι’ αυτόν… Και καταλήγει λέγοντας ότι «δεν συνηθίζει να απαντάει σε καταγγελίες που στερούνται επιχειρημάτων» (sic) και ότι οι καταγγελτικές εναντίον του επιστολές «στοχεύουν σε μια σχολή σκέψης, υπαρκτής μέσα στην αριστερά, περιλαμβανομένου και του ΣΥΝ, η οποία βάλλεται συντονισμένα (ξανά sic!). Κοντά σ’ αυτόν, ορισμένοι επιστολογράφοι που θέλουν να τον υπερασπιστούν, θυμούνται και τονίζουν την ιδιότητά τους ως μικρομετόχων της «Αυγής» Α.Ε. Ας μας πούνε όμως, κρίνοντας και από την ημερησία κυκλοφορία της «Αυγής». Πόσοι απ’ αυτούς παίρνουν καθημερινά την εφημερίδα και γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΣΥΝ δεν καλύπτεται απ’ αυτήν και δεν την αγοράζει. Με την ευκαιρία, ζητάω από την ηγεσία του ΣΥΝ να διοργανωθεί συζήτηση σε όλες τις Π.Κ. του κόμματος για το θέμα της «Αυγής». Μιας και ο ΣΥΝ είναι βασικός της μέτοχος. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και θα βοηθήσουμε νομίζω. Κλείνοντας θέλω να πω ότι ο κ. Γουσέτης αν μη τι άλλο, επιδιώκοντας να εκφράσει μια άλλη σχολή σκέψης, όπως λέει, η οποία όμως έσερνε τον ΣΥΝ στα όρια της ανυπαρξίας και στην ουρά του ΠΑΣΟΚ, θαύμαζε και είχε σαν πρότυπό της τα ιταλικά πειράματα διακυβέρνησης (είτε πρόσφατα, είτε παλαιότερα τύπου Ελιάς) με τα τραγικά για την αριστερά αποτελέσματα, γενικότερα μια πολιτικής που καταψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία από το 4ο Συνέδριο του ΣΥΝ και δώθε, γίνεται επικίνδυνος και για την «Αυγή» και για την αριστερά και για τον κόσμο της εργασίας και του πολιτισμού και για τη νεολαία. Αλλά επειδή, όντως δεν είναι έτσι τα πράγματα στο χώρο αυτόν που τάχα θέλει να εκφράσει, ας βγουν πρώτοι εκείνοι να τον καταδικάσουν γιατί, τουλάχιστον , τους προσβάλλει ΥΓ.: Δεν έχω κανέναν ενδοιασμό για τον χαρακτηρισμό «επικίνδυνος» γιατί, επί της ουσίας έχω απαντήσει στον κύριο αυτό με τις επιστολές μου. Αλλιώς θα έχω πειστεί από τα επιχειρήματα των συντρόφων μου που δεν αγοράζουν την «Αυγή», θα προσθέσω και εγώ ένα μαζί τους και θα πάψω να αγοράζω ένα έντυπο, όχι μόνο ανεπαρκέστατο, αλλά που δεν με εκφράζει και με προσβάλλει»

Κώστας Μακρόπουλος,

μέλος γραμματείας ΠΚ Βύρωνα του ΣΥΝ,

μέλος ΝΕ Ανατολικών Συνοικιών Αθήνας.

αναδημοσίευση από την Αυγή 13.09.08

Ο ζωγράφος του Κλεοφράδους

Ο ζωγράφος του Κλεοφράδους ανήκει στον πρώϊμο 5ο αιώνα π.Χ. (505-475 π.Χ) Πιθανώς να μαθήτευσε σε εργαστήριο της Πελοποννήσου και ειδικότερα της Κορίνθου. Ονομάστηκε έτσι από τον κεραμέα που υπέγραψε σε ένα αγγείο το οποίο αυτός ζωγράφισε. Ο αρχαιολόγος J.Boardman υποθέτει ότι ήταν γιος άλλου κορυφαίου ζωγράφου ,του Αμάσεως. Πάνω από 100 αγγεία έχουν αγνωριστεί ως δικά του.

Στην παράσταση της εικόνας απεικονίζεται στη μέση ο πληγωμένος Πρίαμος ο οποίος κάθεται στο βωμό του Έρκειου Δία κρατώντας με τα δυο του χέρια το κεφάλι του και στην αγκαλιά του κείτεται νεκρός ο μικρός Αστυάνακτας. Μπροστά από τον Πρίαμο, ο Νεοπτόλεμος υψώνει το ξίφος του απειλητικά.

Προχώρησα στην ανάρτηση ψάχνοντας σιγά-σιγά ότι έχει σχέση με τον Αστυάνακτα (αφού το θέμα με αφορά,χωρίς να κάνω τον ειδικό)

Οχι στις επεκτάσεις των ΕΛΠΕ (πρώην Πετρόλα)

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠΕ (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ) & ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ

Τηλ : 210-5537308-9 -10. fax: 2130681360. Κιν. 6977180196 -6944306700. Email: epitropiagona@gmail.comΑγώνας υπέρ βωμών και εστιών ..

► Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ .

► ΜΑΧΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΛΑ.

►Συνέλευση της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ στο 2ο ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ «ΠΥΡΟΥΝΑΚΕΙΟ» Σήμερα Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου στις 7.00 μμ

► Να μη αμελήσουμε να ειδοποιήσουμε όλους τους γνωστούς και φίλους μας. Αναλαμβάνουμε όλοι δράση!

Η Συντονιστική Γραμματεία

Το διαβάσαμε στο ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ http://xpolis.blogspot.com/2008/09/blog-post_17.html το υποστηρίζουμε και το διαδίδουμε...

Ποιο το χρώμα....

40 χρόνια απο τη διάσπαση του ΚΚΕ

Διαβάσαμε στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" ότιτο ΚΚΕ έβγαλε στη δημοσιότητα τα πρακτικά της ΚΕ του ΚΚΕ του 1968. (Ελπίζουμε να ακολουθήσουν και άλλα ντοκουμέντα) Δεν τα διαβάσαμε ακόμη αλλά έως τότε εσείς μπορείτε να ενημερώνεστε για το θέμα από το Μπλογκ του Σύριζα Βύρωνα http://syriza-vyrona.pblogs.gr/1968-2008-40-hronia-apo-th-diaspash-toy-kke.html

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ-ΑΝΑΔΟΧΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΝΔ

ΟΧΙ ΔΙΟΔΙΑ (ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΧΙ ΑΥΞΗΣΕΙΣ) ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ…

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Ο ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

ΟΔΗΓΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΛΗΣΤΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Aστυάνακτας blogger

Συνέντευξη Γ. Παπανδρέου....

Μετά την συνέντευξη του Παπανδρέου στη ΔΕΘ κατά την οποία σύμφωνα με φίλα προσκείμενες εφημερίδες "Έδειξε νέο πρόσωπο" (Ελευθεροτυπία 15/09/2008)-το παλιό πιο ήταν δεν μας το είχαν πει ποτέ (Χαζοί είναι;;) ...μου γεννήθηκαν ερωτήματα. Έχουμε αυτό το κακό εμείς οι αριστεροί να κατεβάζουμε ερωτήματα και να δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν....

Έχουμε και λέμε λοιπόν

Για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και το άρθρο 16 δεν είπε τίποτε

Για τον ΟΣΕ, τα λιμάνια,τις ΔΕΚΟ,τις ιδιωτικοποιήσεις τίποτε ......μη ΤΖΙΙΙΙΖ!!!

Γιατους εργαζόμενους που εργάζονται με stage είπε ότι θα τους καταργήσει....Ποιος τους δημιούργησε;;

Για τους συμβασιούχους άφησε υπόνοια ότι θα τους "τακτοποιήσει"..αλήθεια ποιος πρωτοάρχισε αυτόν τον άθλιο θεσμό;

Για το ζήτημα της εξεταστικής που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου είπε ότι δεν είναι ανάγκη να το εξετάσουμε από γενέσεως του προβλήματος...δηλαδή από κυβέρνησεως ΠΑΣΟΚ η οποία και το δημιούργησε..

Για τις Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα είπε ότι είναι υπέρ ....

Για τους αγρότες είπε ότι φταίει οτι δεν πάνε να σπουδάσουν αγροτική καλλιέργεια και κτηνοτροφία...ελπίζω να τον άκουσαν οι αγρότες στη Καρδίτσα και να ετοιμάζονται να γράψουν Πανελλαδικές

Για τον Σημίτη είναι σίγουρος...(πόσο σίγουρος;;) ότι εργάζεται για να πέσει αυτή η κυβέρνηση.

Για τον Συριζα έτεινε χέρι συνεργασίας...ή στην παραγματικότητα χέρι βοήθειας;; δε μας ρώτησε όμως!!

Για τον Ε. Βενιζέλο δε θέλησε να το πει,αλλά όσο μακρύτερα τόσο καλύτερα....Βαγγέλη Ευρώπη σε βλέπω...και να αναλαμβάνεις και την ευθύνη μιας εκλογικής αποτυχίας στις ευρωεκλογές.

Αυτά.... και αν κάποιος μπορούσε να απαντήσει, όχι ο Γεώργιος Παπανδρέου...κάποιος , κάποιος που να πίστεψε αυτά που είπε ο Παπανδρέου ας απαντήσει...για το ποδήλατο άλλωστε ο Παπανδρέου απάντησε...και πήγε η καρδιά στη θέση μας! Ναιαιαι.... συνεχίσει και κάνει ποδήλατο...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ!»

(“HANDS OFF VENEZUELA!” –
http://greek.handsoffvenezuela.org/ - Τηλ. Επικοινωνίας 210-8211628, 6937-247393, e-mail : handsoffven@yahoo.gr)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 12/9/2008

ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ ΓΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΙ ΒΙΑΙΕΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΚΑΙ ΒΟΛΙΒΙΑ
-ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ!
-ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ
-ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ

Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και οι ντόπιες διεφθαρμένες ολιγαρχίες της Λατινικής Αμερικής αντεπιτίθενται για να συντρίψουν τη Λατινοαμερικάνικη επανάσταση.
Στη Βολιβία εξελίσσεται τις τελευταίες μέρες μια απόπειρα ανοιχτής κατατρομοκράτησης των δυνάμεων της επανάστασης και χθες στο πλαίσιό της, 8 αγρότες δολοφονήθηκαν από φασίστες γκάνγκστερ της ολιγαρχίας. Στην εργατική περιοχή Plan 3000, της περιφέρειας Σάντα Κρουζ, ο λαός απώθησε τους φασίστες που προσπάθησαν να εισβάλουν σε αυτή την περιοχή και να σπείρουν τον τρόμο. Σαν αποτέλεσμα αυτών των προκλήσεων ο πρόεδρος Έβο Μοράλες απέλασε τον πρέσβη των ΗΠΑ από τη χώρα.
Το απόγευμα της Πέμπτης, μια συνομωσία πραξικοπήματος αποκαλύφθηκε στη Βενεζουέλα. (Δείτε σχετικά http://www.venezuelanalysis.com/news/3786). Ο λαός αμέσως συγκεντρώθηκε έξω από το Προεδρικό Μέγαρο και ο πρόεδρος Τσάβες απευθύνθηκε στους συγκεντρωμένους ανακοινώνοντάς τους την απέλαση του πρέσβη των ΗΠΑ. (Δείτε σχετικά http://www.venezuelanalysis.com/news/3789).
Μια μαζική συνάντηση αγωνιστών και ηγετών του νέου Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSUV) οργανώθηκε στο Fuerte San Carlos του Καράκας και εκεί συμφωνήθηκε να διοργανωθεί μια διαδήλωση έξω από το στρατόπεδο Fuerte Tiuna, το μεγαλύτερο στρατόπεδο της πρωτεύουσας. Επίσης αποφασίστηκε να διεξαχθούν μαζικές διαδηλώσεις σε όλες τις πρωτεύουσες των περιφερειών της χώρας, το Σάββατο.
Είναι πολύ σημαντικό ζήτημα να κινητοποιηθούν σε διεθνές επίπεδο όλοι οι αγωνιστές που υποστηρίζουν τη Μπολιβαριανή επανάσταση και γενικότερα την επανάσταση στη Λατινική Αμερική, για να καταγγείλουν την έλλειψη σεβασμού που επιδεικνύουν για άλλη μια φορά η ολιγαρχία και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στη διακηρυγμένη θέληση των λαών σε Βενεζουέλα και Βολιβία να κλιμακώσουν την επανάσταση για να αλλάξουν τη μοίρα τους.
Σήμερα που η ολιγαρχία προκαλεί, τα κυριαρχικά δικαιώματά της πάνω στη γη, τις τράπεζες και τη βιομηχανία πρέπει να καταργηθούν και όλος αυτός ο πλούτος να απαλλοτριωθεί και να χρησιμοποιηθεί - κάτω από τον δημοκρατικό έλεγχο των εργαζόμενων – για να βγουν οι λαοί σε αυτές τις χώρες από τη φτώχια και τα βάσανα, που τους έχουν βυθίσει ιστορικά ο ιμπεριαλισμός και οι ντόπιες ολιγαρχίες.
Η Ελληνική Επιτροπή της Διεθνούς Καμπάνιας «Κάτω τα Χέρια απ’ τη Βενεζουέλα!» απευθύνει επείγουσα έκκληση για συμπαράσταση στους λαούς της Βενεζουέλας και της Βολιβίας .
Σας ζητάμε στην παρούσα φάση να υπογράψετε το παρακάτω κείμενο – ψήφισμα, να το θέσετε προς έγκριση στους χώρους σας και να ζητήσετε από φίλους και συναδέλφους σας να υπογράψουν και αυτοί. Το ψήφισμα θα επιδοθεί στους επίσημους εκπροσώπους της Βενεζουέλας και της Βολιβίας στην Ελλάδα και θα σταλεί στις κυβερνήσεις τους και στις μαζικές επαναστατικές οργανώσεις των δύο χωρών.
Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί από την Επιτροπή μας ένα πρόγραμμα δράσης για την αλληλεγγύη στη Λατινοαμερικάνικη επανάσταση, σε συντονισμό και συνεργασία με άλλες συλλογικότητες και μαζικές οργανώσεις.

Αρχή φόρμας

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΚΑΙ ΒΟΛΙΒΙΑ!
Όλοι εμείς,
υποστηρικτές του δίκαιου αγώνα των εργαζόμενων ανθρώπων στη Βενεζουέλα και τη Βολιβία για να βγάλουν τις χώρες τους από το σκοτάδι της φτώχειας, της υπανάπτυξης και της ιμπεριαλιστικής καταπίεσης,
καταγγέλλουμε τις βίαιες αντεπαναστατικές προκλήσεις και τις συνομωσίες πραξικοπήματος που εξελίσσονται σε αυτές τις δύο χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στις επαναστάσεις της Βενεζουέλας και της Βολιβίας και την απόφασή μας να τις υπερασπίσουμε από τις αντεπαναστατικές ενέργειες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των ντόπιων ολιγαρχιών.

ΟΝΟΜΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ, ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ Ή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ

Παρακαλούμε στείλτε τις υπογραφές στο e-mail : handsoffven@yahoo.gr

Το κουδούνι του νεοφιλελευθερισμού χτυπά τα νήπια

Παρά τις εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας κ. Στυλιανίδη, ότι κανένα νήπιο δεν θα μείνει εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, τα στοιχεία της εκπαιδευτικής κοινότητας αποδεικνύουν την υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και του κοινωνικού κράτους.
Συγκεκριμένα για τα νηπιαγωγεία:
60.000 παιδιά αποκλείονται από τα δημόσια νηπιαγωγεία
το 70% των νηπιαγωγείων είναι χωρίς ιδιόκτητη στέγη και ως εκ τούτου στεγάζονται σε υπόγεια, ημιυπόγεια και νοικιασμένα μαγαζιά, με ανύπαρκτες αυλές
το 85% αυτών δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της υγιεινής και ασφάλειας
τα τμήματα είναι υπεράριθμα, ακόμη και άνω των 25 παιδιών (25 όρισε το Υ.Π.Ε.Π.Θ.)
γίνεται σταδιακή μείωση των διορισμών νέων νηπιαγωγών έως και 50% μέχρι το 2010
και για τους παιδικούς σταθμούς:
Το 76% λειτουργεί με υπεράριθμα τμήματα
το 67% δεν πληροί τις προϋποθέσεις λειτουργίας του ίδιου του Υπουργείου Παιδείας
το 50% περίπου του υπάρχοντος προσωπικού απασχολείται με προγράμματα Stage ή εργάζεται με μερική απασχόληση
ενώ εξαγγέλθηκαν 16.000 θέσεις για τη «δημιουργική απασχόληση» στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, έχουν καλυφθεί μόλις οι 6.325 θέσεις.

Η απάντηση του υπουργού σε όλα τα παραπάνω προβλήματα ήταν να εκχωρήσει προνόμια και κέρδη στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι:
εκχωρεί το δικαίωμα σε ιδιώτες για την ανέγερση σχολείων με το καθεστώς των ΣΔΙΤ (σύμπραξη Ιδιωτικού-Δημόσιου τομέα). Το δημόσιο και οι γονείς, ενώ θα πληρώνουν ακριβά όλες τις υπηρεσίες (καθαριότητα, φύλαξη, κυλικείο κλπ), το κτίριο για 25 έτη θα ανήκει στη κατασκευαστική, που θα μπορεί να λειτουργήσει και άλλες δραστηριότητες, όπως internet café.
αντί της δημιουργίας νέων παιδικών σταθμών στους δήμους, παρέχονται κουπόνια ελεημοσύνης στους δημότες, για να ενισχυθούν οι ιδιωτικοί σταθμοί
οι μετανάστες και οι άνεργοι γονείς δεν μπορούν να εγγράψουν τα παιδιά στους σταθμούς, εφόσον δεν έχουν ένσημα
Αποτέλεσμα αυτής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής είναι η αύξηση των εγγεγραμμένων παιδιών στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία (από 4800 σε 35000, από το 2006 μέχρι το 2008). Αυτό συνοδεύεται από μεγάλες αυξήσεις των διδάκτρων (από 350 έως 500€, όταν ο βασικός μισθός είναι 570 €)

Το Γυναικείο Δίκτυο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, διεκδικεί:
δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση δημόσιου χαρακτήρα
εξασφάλιση κτιριακών υποδομών
αύξηση διορισμών στα νηπιαγωγεία και μόνιμο προσωπικό στους παιδικούς σταθμούς
15 παιδιά /τμήμα, σύμφωνα με τις σύγχρονες παιδαγωγικές αρχές
Ανάκληση των εγκυκλίων που επιμηκύνουν το ωράριο λειτουργίας των νηπιαγωγείων

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

Ο Συριζα και η πολιτική πραγματικότητα.

Το Φθινόπωρο άρχισε όπως ευχόμασταν σε άλλη ανάρτησή μας θερμό. Μπορούμε να το κάνουμε θερμότερο.

Έχουμε λοιπόν τα εξής πολιτικά δεδομένα: Η κυβέρνηση της ΝΔ παραπαίει, το Πασοκ μοιάζει αδύνατο να ανακάμψει, ο δικομματισμός στα χαμηλότερα δημοσκοπικά ποσοστά. Η υπόθεση Βατοπεδίου και Βουλγαράκη, η παραίτησή του, δίνει ένα γερό χτύπημα στο δήθεν «δόγμα» της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού «σεμνά και ταπεινά». Οι δημοσκοπήσεις τρέχουν και ο ΣΥΡΙΖΑ δε φαίνεται να υποχωρεί όσο θέλουν. Το ΚΚΕ μένει σταθερό σε μία αντιαριστερή πολιτική, «πριονίζει το κλαδί που κάθεται και το ίδιο» Σήμερα ο Ριζοσπάστης έχει ένα ακόμη άρθρο στις σελίδες του προσπαθώντας να αποδείξει πόσο σοσιαλδημοκράτες είμαστε… Ότι και αν γίνεται στη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρει το Ριζοσπάστη. Η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ είναι αστεία, δεν αντέχει καν σε κριτική. Αυτό το ξέρουν οι πολίτες που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ.
Ο Α. Τσίπρας δίνει συνέντευξη στη ΔΕθ και τονίζει:
Α) δεν υπάρχει πιθανότητα συνεργασίας με το Πασοκ, αφού πρόκειται για ένα από τους δύο πόλους του συστήματος
Β) τη συγκρότηση κυβέρνησης αριστεράς.
Ο Αλ. Αλαβάνος μιλά για τη συγκρότηση ενός προγράμματος αριστερής διακυβέρνησης.
Εμείς (δηλ η βάση) τι κάνουμε;;
Ήρθε η ώρα η βάση του ΣΥΡΙΖΑ να αναπτύξει πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, να νοιώσει ότι δε μπορεί να τα περιμένει όλα από τα πάνω. Η συγκρότηση τοπικών πυρήνων ΣΥΡΙΖΑ εκεί όπου δε λειτουργούν, είναι μία αναγκαιότητα. Την πρωτοβουλία πρέπει να την πάρουμε εμείς. Οι από κάτω. Η δράση τους πρέπει να είναι αυτόνομη και ουσιαστική συνεπής σε όλες τις μάχες που δίνουν τα κινήματα , αλά και στη κατεύθυνση των ευρωεκλογών και των εκλογών τοπικής αυτοδιοίκησης (δε ξέρεις ποτέ και των Εθνικών εκλογών ίσως)
Πρέπει να δυναμώσουμε τα κινήματα, να δημιουργήσουμε πολιτικό υποκείμενο εκεί που δεν υπάρχει.

Τι είναι ρεαλιστικό;;

Ορμώμενοι από τη χθεσινή συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΝ στη ΔΕΘ να κάνω ένα ερώτημα;;
Τι είναι ρεαλιστικό;;
Να τα ξεπουλήσουμε όλα Παιδεία, ΟΤΕ, ΔΕΗ, Ολυμπιακή, κτλ ή να δούμε ποιοι είναι οι φτωχοί και παράλληλα αιμοδότες αυτού του κράτους....
Τι είναι ρεαλιστικό;;
Να πάρει η κυβέρνηση από αυτούς που έχουν(τράπεζες, πετρελαιάδες κτλ) ή από αυτούς που δεν έχουν( γενιά των 700 ευρώ);;
Τι είναι ρεαλιστικό;;
Να τιμωρηθούν οι πολιτικές που χρεωκόπησαν το κράτος ή να κάνουμε τους κινέζους...

Ξεχάστε το...

Αγαπητοί κ.κ δημοσιογράφοι που κόπτεστε καθώς και ηγεσία του ΚΚΕ που θερμοπαρακαλάτε να γίνει....Θα σας το ξαναπούμε τελευταία φορά...(;;) Μη ρωτάτε τον Τσίπρα. (βαρέθηκε ο άνθρωπος να του κάνουν τις ίδιες ερωτήσεις) Ρωτήστε εμάς...

Συνεργασία Πασοκ -ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υπάρξει. ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟ....

Κυβέρνηση Αριστεράς για να ανασάνουμε.Θα δανειστούμε το "παλαιοκομμουνιστικό":

ΟΛΟΙ ΣΤ' ΑΡΜΑΤΑ, ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ. Όπου άρματα βάλτε ότι εσείς καταλαβαίνετε...

Για να δείτε ποιος πειράχτηκε από τη χθεσινή συνέντευξη...δείτε το σημερινό Ριζοσπάστη (''ο λεγόμενος Τσίπρας";;) και τα ΝΕΑ ("επίθεση στο ΠΑΣΟΚ" μόνο;;)

ΕΝΟΧΛΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ εε;;;

Μ' ΑΡΕΣΕΙ.....

Μόνος ο Καραμανλής στη Βουλή με 152 βουλευτές...Βοήθειά του!!

Τα όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν στη βουλή κατά τη τελευατία συζήτηση δεν έχουν όρια. Ο Μανώλης και ο Μιχαλολιάκος να διαφωνούν αλλά να ψηφίζουν το φορολογικό νομοσχέδιο και τη φορολόγηση της γενιάς των 700 ευρώ.Σκέψου να συμφωνούσαν κιόλας.
Η πλάκα έχει και συνέχεια ...το ΠΑΣΟΚ να παρακαλάει (υποτίθεται) να υπάρξουν αντάρτικες κινήσεις και ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ να προσπαθεί να υπερασπίσει τους αντάρτες και το ιστορικό τους...(οτι θυμούνται χαίρονται αυτοί)

Aποσπάσματα από τη Συνέντευξη Τύπου του Προέδρου του ΣΥΝ, Αλέξη Τσίπρα, στη Θεσσαλονίκη.

Για τον Πρωθυπουργό και τη κυβέρνηση

Πριν από λίγες μέρες, σ' αυτό εδώ το βήμα ήταν ο Πρωθυπουργός της χώρας. Η παρουσία του εδώ μετά την πολύμηνη απουσία του από το δημόσιο λόγο, -έχει καταγραφεί ως ο καλύτερα κρυπτόμενος από τα προβλήματα- σηματοδότησε ένα τέλος εποχής.
Από τη μηδενική ανοχή περνάμε στην απεριόριστη ανοχή, στη συγκάλυψη και στη συνενοχή.
Η παρουσία του εδώ σηματοδότησε ένα τέλος εποχής, διότι το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης, δεν μπορεί πια να πείσει ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Και δεν μπορεί να πείσει γιατί η κοινωνία έχει μετατραπεί σε ένα καζάνι που βράζει. Γιατί σήμερα κάθε οικογένεια σηκώνει το δικό της σταυρό με τα δάνεια, με τις πιστωτικές κάρτες, με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, με τα φροντιστήρια, με το πετρέλαιο. Γιατί οι νέες και οι νέοι δεν μπορούν πια να βρουν δουλειά και ας σκοτώνονται από το Λύκειο για μια θέση στην αγορά εργασίας με 600,00 Ευρώ ανασφάλιστοι. Γιατί οι συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων είναι στα επίπεδα των 600,00 Ευρώ το μήνα και αναγκάζονται να επιβαρύνουν τις οικογένειές τους.
Αυτοί οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πια, έστω και ενστικτωδώς, ότι την ώρα που οι δυσκολίες τους πολλαπλασιάζονται, την ώρα που είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν όλο και περισσότερο για να καλύπτουν όλο και λιγότερες ανάγκες τους, την ίδια στιγμή που αγωνιούν για να τα βγάλουν πέρα με τις Τράπεζες, το Σούπερ Μάρκετ, τα φάρμακα, τη βενζίνη, τα είδη πρώτης ανάγκης, ακριβώς την ίδια στιγμή υπάρχουν κάποιοι που βουλιάζουν στα κέρδη.
Ακριβώς την ίδια στιγμή υπάρχουν κάποιοι που κερδοσκοπούν. Κερδοσκοπούν φτιάχνοντας Καρτέλ στα τρόφιμα, στα φάρμακα, στα καύσιμα, στα είδη πρώτης ανάγκης. Πλέον ο Πρωθυπουργός, δεν μπορεί να πείσει κανέναν. Η κοινωνία πια έχει καταλάβει, ότι η πολιτική του επιλογή να ενισχύει τους πλουσιότερους και να κάνει τους φτωχούς φτωχότερους, είναι αυτή που μας έχει οδηγήσει στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Την ίδια στιγμή έχουμε μια Κυβέρνηση, όπου έχει μετατραπεί σε γραφείο real estate. Έχουμε μια Κυβέρνηση με Υπουργούς που συμπεριφέρονται ως μεσίτες και ατζέντηδες για την εκποίηση του δημόσιου πλούτου είτε αυτό έχει να κάνει με τον ΟΤΕ, είτε έχει να κάνει με την ενέργεια, είτε με την Ολυμπιακή, είτε με τα φιλέτα της δημόσιας γης, όπως στην περίπτωση του Βατοπεδίου.

Η περίπτωση Βατοπεδίου

Η περίπτωση Βατοπεδίου ξεκινά από πολύ παλιά. Από το 1999, την περίοδο που κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεν μπορεί να παίζει το ρόλο του Εισαγγελέα και του κατήγορου. Στο εδώλιο, ως κατηγορούμενοι, μαζί με τους Υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να κάτσουν και οι τότε Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ.
Γιατί μόνο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς άραγε από το 1999 έως σήμερα προσπαθεί με διαρκείς ερωτήσεις και κινητοποιήσεις να αναδεικνύει αυτό το θέμα;
Εδώ υπάρχουν μια σειρά από αναπάντητα ερωτηματικά, τα οποία θα σας τα θέσω.
Γιατί το 1998, με απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, έγινε δεκτή η άποψη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Κράτους, ότι το Δημόσιο δεν διεκδικεί την κυριότητα των Αγίων Θεοδώρων και της Νησίδας Μπουρού; Τότε Κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ και Υπουργός Οικονομίας ήταν Υπουργός του ΠΑΣΟΚ.
Γιατί με απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας το 2002, πάλι επί ΠΑΣΟΚ, το δημόσιο παραιτείται από τη διεκδίκηση 25.000 στρεμμάτων στη λίμνη Βιστωνίδα;
Γιατί στην ερώτηση του βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς του Γιάννη του Δραγασάκη το 2003, ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας δεν απαντά. Και ο κ. Βενιζέλος τότε, Υπουργός Πολιτισμού του εγχειρίζει τις απόψεις της 12ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που αποτελούν καταπέλτη σε σχέση με τις αποφάσεις τής τότε Κυβέρνησης, αλλά η Κυβέρνηση δεν αποφασίζει να επαναδιεκδικήσει τις εκτάσεις.
Γιατί άραγε εδώ και 9 χρόνια από κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επικρατεί Ιερή σιωπή για το όλο θέμα;
Και φτάσαμε στην ανάγκη να πάμε σε μια δυναμική κινητοποίηση και η βουλευτής του Συνασπισμού η Λίτσα Αμανατίδου να σπάσει το άβατο και να μπει μέσα στο χώρο του Αγίου Όρους προκειμένου να αναδείξουμε το θέμα;
Γιατί υπάρχει άραγε αυτή η ιερή σιωπή; Και βεβαίως, τι δουλειά είχαν όλο το προηγούμενο διάστημα στην Μονή του Βατοπεδίου πρωτοκλασάτα στελέχη των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του ΠΑΣΟΚ; Άραγε για να σώσουν την ψυχή τους και να προσευχηθούν;
Είναι αναπάντητα ερωτηματικά. Οι πολίτες όμως καταλαβαίνουν. Οι πολίτες κατανοούν ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο, εδώ και 15 χρόνια, ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τώρα και οι παλιότερα Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, εκποιούν το δημόσιο πλούτο και μεταφέρουν τα βάρη στις ασθενέστερες οικονομικά κοινωνικές δυνάμεις.
Αυτή η κατάσταση πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Ο κόσμος καταλαβαίνει, ότι τα μέτρα που σκοπεύει να πάρει η Κυβέρνηση, για να αντιμετωπίσει υποτίθεται την κρίση, είτε αφορούν στην φορολογία, είτε στις ιδιωτικοποιήσεις, είτε στα εργασιακά, είτε στο ασφαλιστικό, είναι μέτρα που αποσκοπούν όχι στην τόνωση της εργασίας, ούτε στην οικονομική ανάπτυξη. Είναι μέτρα που αναδιανέμουν τον κοινωνικό πλούτο από τους φτωχούς προς τους πλούσιους.
Και εγώ διερωτώμαι. Πώς μπορεί ο Πρωθυπουργός να μαζεύει χθες το Υπουργικό Συμβούλιο και να κάθεται απέναντι από τον κ. Αλογοσκούφη και τον κ. Βουλγαράκη και να τους βλέπει; Να κάθεται απέναντι από έναν Υπουργό ο οποίος προκειμένου να φοροδιαφύγει, φτιάχνει off sore εταιρείες για να διασώσει τη μεγάλη του περιουσία. Και δίπλα του να κάθεται ένας άλλος υπουργός, ο οποίος προσπαθεί να καταληστέψει τους χαμηλόμισθους και τους χαμολοσυνταξιούχους, τη γενιά των 700,00 Ευρώ, όλων όσων εργάζονται με μπλοκάκι.
Πώς μπορεί ο Πρωθυπουργός να τους έχει απέναντί του σε ένα Υπουργικό Συμβούλιο; Και δεν τους μαζεύει να τους πει, ότι η παράσταση έλαβε τέλος. Δεν τους μαζεύει να τους πει, ότι αυτός ο κυβερνητικός θίασος πρέπει να σταματήσει πια να λειτουργεί, να δίνει παραστάσεις, και να οδηγήσει τη χώρα στις κάλπες προκειμένου να δοθεί λύση.
Μας λένε ότι για όλα αυτά φταίει η διεθνής οικονομική κρίση. Ότι η διεθνής οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει την ανάγκη να οδηγηθούμε σ' αυτή την ανάλγητη πολιτική. Και εμείς διερωτόμαστε. Αλήθεια γι' αυτή την κρίση ποιος ευθύνεται; Ποιες πολιτικές την δημιούργησαν;
Διερωτόμαστε αν η χώρα μας είναι ένας ουδέτερος παρατηρητής σ' αυτές τις εξελίξεις. Μήπως η πολύφερνη οικονομική κρίση, η διεθνής οικονομική κρίση είναι ένα φυσικό φαινόμενο, σαν τον τυφώνα Γκουστάβο που σάρωσε το προηγούμενο διάστημα την Καραϊβική;
Δεν δημιουργήθηκε και δεν γιγαντώθηκε αυτή η οικονομική κρίση από τη δογματική προσήλωση των κυβερνήσεων σε μια πολιτική συγκέντρωσης του πλούτου σε ελάχιστα χέρια; Δεν δημιουργήθηκε και δεν γιγαντώθηκε από την ενίσχυση της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας στις διεθνείς αγορές;
Η χώρα μας άραγε, πώς θα αντιμετωπίσει αυτή την κρίση;
Για να πούμε του λόγου το αληθές, η κρίση δεν είναι το ίδιο πράγμα για όλους. Κρίση αντιμετωπίζουν οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Κρίση αντιμετωπίζουν οι συμβασιούχοι, τα νοικοκυριά που αναγκάζονται να πληρώνουν μεγάλο μέρος του οικογενειακού τους προϋπολογισμού στα φροντιστήρια για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, που πηγαίνουν στα Σούπερ Μάρκετ και βλέπουν τις τιμές να ανεβαίνουν ραγδαία. Αυτοί αντιμετωπίζουν κρίση.

Η Κρίση και τα κέρδη του κεφαλαίου

Δεν αντιμετωπίζει καμία κρίση ο κ. Βγενόπουλος, που μου έκανε και αγωγή πριν από λίγους μήνες. Δεν αντιμετωπίζουν καμία κρίση οι εφοπλιστές που βλέπουν τα κέρδη τους να υπερδιπλασιάζονται ή οι Τραπεζίτες που στους τελευταίους ισολογισμούς είχαν 120% αύξηση της κερδοφορίας τους.
Η κρίση δεν είναι το ίδιο για όλους. Εκεί που πραγματικά έχει ξεσπάσει οικονομική κρίση, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, βλέπουμε τους τραπεζίτες να παρακαλάνε το κράτος να κοινωνικοποιήσει τις ζημιές τους. Εδώ δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο.
Όντως είναι ένα πραγματικό φαινόμενο η διεθνής οικονομική κρίση και σηματοδοτεί την αποτυχία ενός μοντέλου δογματικά προσανατολισμένου στην κερδοφορία, δηλαδή την αποτυχία της οικονομίας των εμπορεύσιμων αξιών.
Για να αντιμετωπίσει κανείς αυτή την κρίση πρέπει κατ' αρχάς να προσπαθήσει να δει τις αιτίες της και να αλλάξει πολιτική. Η Κυβέρνηση η δική μας και βεβαίως, και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών της Ευρώπης, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Αντί να αλλάξουν πολιτική ενισχύουν την ίδια πολιτική, η οποία έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσεις την κρίση, είναι να κλείσεις τα μάτια. Ένας άλλος τρόπος είναι να ζητήσεις, να ανιχνεύσεις νέα μοντέλα ανάπτυξης. Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσεις την κρίση είναι να ενισχύσεις τη δόση της ίδιας αδιέξοδης νεοφιλελεύθερης πολιτικής, με περισσότερες θυσίες για τα λαϊκά στρώματα, τους ανέργους, τους χαμηλόμισθους, τους μικροεπαγγελματίες, τους συμβασιούχους. Με περισσότερους έμμεσους φόρους, φορολογική ασυλία για τους έχοντες. Με καθήλωση των μισθών. Ένας άλλος τρόπος είναι να αλλάξεις ρότα. Και να ενισχύσεις την κοινωνική συνοχή.
Κατά τη γνώμη μας η λογική στην οποία είναι δογματικά προσηλωμένη η Κυβέρνηση και ο κ. Αλογοσκούφης, είναι μια επικίνδυνη λογική. Στόχος τους, λένε, είναι να αποφύγουν την ενίσχυση του δημόσιου ελλείμματος. Στόχος τους, λένε, είναι να μειώσουν το έλλειμμα.
Για μας ο στόχος αυτός ενδεχομένως να είχε αντίκρισμα αν εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο το οποίο θα έθετε ταυτόχρονα ως στόχο τον μηδενισμό της ανεργίας, την επιδίωξη συνθηκών πλήρους απασχόλησης, την καταπολέμηση της φτώχειας, τη διασφάλιση βιωσιμότητας της κοινωνικής ασφάλισης, της διασφάλισης βιωσιμότητας ενός συστήματος που καταρρέει.
Τίποτα από αυτά δεν είναι στόχος. Μονάχα να μειωθεί το έλλειμμα και να μην αυξηθεί ο πληθωρισμός.
Ο αυτόνομος αυτός ο δημοσιονομικός στόχος για τον μηδενισμό του ελλείμματος, λειτουργεί απλά ως άλλοθι για μονιμοποίηση και νομιμοποίηση των πολιτικών της μονόπλευρης λιτότητας.
Αν η Συνθήκη του Μάαστριχτ πριν από 15 - 16 χρόνια αποτελούσε μια επιθετική ταξική επιλογή στην Ευρώπη για το κεφάλαιο εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας, στη σημερινή νέα ιστορική φάση, που σηματοδοτεί η διεθνής κρίση-, διότι είναι μια νέα ιστορική φάση, μια περίοδος καμπής- η εμμονή στα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας, δεν αποτελεί απλά μια ταξική επιλογή, αλλά μια εγκληματική πράξη για το μέλλον της Ευρώπης, για την κοινωνική συνοχή.
Δεν μπορεί να συνεχίζουμε εσαεί ενώ υπάρχουν νέα δεδομένα να αναδιανέμουμε τον παραγόμενο πλούτο από τους φτωχούς προς τους πλούσιους. Διότι όλες οι τελευταίες Κυβερνήσεις αυτό κάνουν. Επιτρέψτε μου, να αναφερθώ στα τελευταία φορολογικά μέτρα της Κυβέρνησης.

Τα φορολογικά μέτρα.

Η Κυβέρνηση μόλις προχθές ανακοίνωσε ότι θα εξαντλήσει κάθε δυνατότητα να βγάλει χρήματα από τους μισθωτούς, αφού ήδη τους έχει εξαντλήσει φορολογικά μαζί με τους συνταξιούχους, οι οποίοι καταβάλλουν ήδη το 50% της συνολικής φορολογίας των φυσικών και νομικών προσώπων. Αποφασίζει να κυνηγήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, το εμπόριο και τους ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Την ίδια στιγμή που ανακοινώνει αυτά τα μέτρα, η εκκλησιαστική περιουσία είναι στο απυρόβλητο. Την ίδια στιγμή που ανακοινώνει αυτά τα μέτρα οι χρηματιστηριακές συναλλαγές είναι στο απυρόβλητο. Οι εφοπλιστές δεν φορολογούνται. Την ίδια στιγμή που ανακοινώνει αυτά τα μέτρα, εκατομμύρια ευρώ σπαταλούνται για εξοπλιστικές δαπάνες, προκειμένου κάποια λόμπι να βγάλουν ακόμη περισσότερα.
Εμείς δεν είμαστε αντίθετοι με το να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή. Θεωρούμε όμως ότι αυτό που μπορεί να γίνει μέσα στα πλαίσια ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, είναι η αναδιανομή του πλούτου.
Θα σας δώσω ένα μόνο παράδειγμα: ξέρετε πόσο συμβάλλουν οι εφοπλιστές στην ενίσχυση του δημόσιου Ταμείου; Έψαχνα προχθές στον προϋπολογισμό και είδα ότι συμβάλλουν μόλις με 13 εκ. ευρώ.
Ξέρετε πόσο συμβάλλουν οι μετανάστες; Αυτοί οι κακόμοιροι άνθρωποι που έρχονται εδώ για να βρουν στον ήλιο μοίρα και τους λέμε ότι πρέπει να βγάλουν Πράσινη Κάρτα η οποία κοστίζει 900 ευρώ για τον καθένα. 60 εκ. ευρώ.
Εμείς λέμε ότι το πρώτο βήμα είναι ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα. Χρειάζεται μια ενιαία φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα, που θα κλιμακώνεται βαθμιαία. Χρειάζεται η ανατροπή της σχέσης έμμεσων και άμεσων φόρων. Χρειάζεται η διεξαγωγή αποτελεσματικών φορολογικών ελέγχων, που θα αντιμετωπίζουν τη φοροδιαφυγή σε όλα τα επίπεδα. Αυτές δεν είναι μόνο δικές μας προτάσεις. Τις υποστηρίζουν οι πιο έγκυροι και σοβαροί οικονομικοί αναλυτές.
Τι κάνει όμως αντ' αυτών ο κ. Αλογοσκούφης; Πρώτον ανακοινώνει γενική μείωση φορολογικών συντελεστών ειδικά για τις επιχειρήσεις που σήμερα είναι σκανδαλωδώς ευνοημένες. Σας επισημαίνω ότι μόνο το 2007, μέσω της μείωσης του φορολογικού συντελεστή κατά 4 μονάδες, από 29 σε 25% χαρίστηκαν στις Τράπεζες πάνω από 160 εκ. ευρώ. Τώρα θα χαριστούν ακόμη περισσότερα, προφανώς ως επιβράβευση για τις ληστρικές πρακτικές, στις οποίες επιδίδονται και για τη σκανδαλώδη ψαλίδα μεταξύ επιτοκίου χορηγήσεων και καταθέσεων.
Επειδή προφανώς δεν ήταν αρκετά τα 5 δις ευρώ που τους χαρίστηκαν από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, ανακοινώνει ότι θα μειωθεί περαιτέρω ο φορολογικός συντελεστής.
Από την άλλη ο κ. Αλογοσκούφης -κι αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο- με την απόφασή του να επιτεθεί εναντίον δικαίων και αδίκων, με έμμεσους φόρους, με την περίφημη περαίωση, με τη φορολόγηση των αυτοαπασχολούμενων, έφερε στην επιφάνεια ταυτόχρονα ένα άλλο πολύ σημαντικό πρόβλημα. Το περίφημο μπλοκάκι.
Η συντριπτική πλειοψηφία της δικής μου γενιάς, νέοι άνθρωποι που έχουν πάρει το πτυχίο τους κι έχουν κάνει και μεταπτυχιακό, αδυνατούν να βρουν δουλειά στην αγορά εργασίας. Βρίσκουν δουλειά με δελτίο παροχής υπηρεσιών. Βρίσκουν δουλειά χωρίς να εντάσσονται στο μισθολόγιο, χωρίς να παίρνουν επιδόματα αδείας, χωρίς να έχουν 14 μισθούς το χρόνο, μόλις 12.
Έρχεται τώρα ο κ. Αλογοσκούφης και λέει σε αυτούς τους ανθρώπους που παίρνουν 700 ευρώ και ονομάστηκαν «Η γενιά των 700 ευρώ», που παρανόμως δουλεύουν με αυτό το καθεστώς διότι έχουν σχέση σταθερής εργασίας με τον εργοδότη τους, έρχεται και τους λέει «εσάς, θα φορολογήσω». Έρχεται και τους λέει ότι «δεν πειράζει που δεν παίρνετε 14 μισθούς και παίρνετε 12, θα δίνετε κι άλλο ένα στην Εφορία»!
Το χειρότερο όμως είναι φίλες και φίλοι ότι με αυτή την πρακτική της η Κυβέρνηση έρχεται να νομιμοποιήσει την παρανομία που γίνεται εις βάρος των νέων εργαζομένων. Κυρίως έρχεται να νομιμοποιήσει τη μη εφαρμογή της εργασιακής νομοθεσίας.
Πλέον βρισκόμαστε στη φάση όπου θα περάσουμε από τη «Γενιά των 700 ευρώ», στην κοινωνία των 700 ευρώ. Διότι μέχρι σήμερα αυτό αφορούσε τους νέους ανθρώπους, αύριο θα αφορά όλους. Ποιος εργοδότης, τη στιγμή που ξέρει ότι αυτό είναι νόμιμο ή εν πάση περιπτώσει νομότυπο ή εν πάση περιπτώσει κλείνουμε τα μάτια σε αυτή την παρανομία, ποιος εργοδότης δεν θα απολύσει τον 50ρη, τον 45ρη, τον 55ρη ο οποίος είναι στο μισθολόγιο, προκειμένου να προσλάβει κάποιον άλλον, είτε νεότερο είτε μεγαλύτερο, χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα;
Επιτρέψτε μου δυο λόγια σε σχέση με την κύρια κατηγορία που ακούμε το τελευταίο διάστημα. Μας κατηγορούν ότι είμαστε μια δύναμη διαμαρτυρίας. Ότι είμαστε μια δύναμη που δεν έχουμε λύσεις, δεν προτείνουμε λύσεις. Η αλήθεια είναι ότι αυτό που εννοούν όταν μας τα λένε αυτά, είναι ότι οι λύσεις που προτείνουμε, δεν συμφωνούν…
Χρειάζεται να δούμε είναι τι είδους κράτους θέλουμε και πως το θέλουμε. Προφανώς δεν θέλουμε το κράτος που δημιούργησαν οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Προφανώς δεν θέλουμε ένα κράτος το οποίο θα είναι απαξιωμένο, το οποίο θα υπάρχει για να εξυπηρετεί τα πελατειακά μικροκομματικά του συμφέροντα.
Θέλουμε δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, θέλουμε ένα κράτος που θα παρεμβαίνει. Αυτή τη στιγμή βέβαια για να αντιμετωπίσουν τη διεθνή οικονομική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το κράτος παρεμβαίνει υπέρ των πλουσίων.
Δείτε την υπόθεση της Φάνι Μέι και της Φρέντι Μακ, των μεγάλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών, που κρατικοποιούνται προκειμένου να κοινωνικοποιήσουν τη ζημιά. Έχουμε περάσει σε μια νέα φάση όπου πολλοί την έχουν χαρακτηρίσει ως τον σοσιαλισμό των πλουσίων.

Ο νεοφιλελευθερισμός

Εμείς δεν θέλουμε ένα τέτοιο κράτος. Αλλά όταν την ίδια στιγμή οι μουλάδες του νεοφιλελευθερισμού, οι ορθόδοξοι του νεοφιλελευθερισμού προχωράνε σε τέτοιου είδους κρατικοποίηση, όταν έχουμε ένα κράτος το οποίο παρεμβαίνει υπέρ των πλουσίων, γιατί το κράτος να μη μπορεί να παρέμβει υπέρ των φτωχών;
Ορισμένα αγαθά εμείς λέμε ότι πρέπει να βγουν έξω από τη σφαίρα της αγοράς. Και δεν πρόκειται, πιστέψτε με, περί δογματικής εμμονής. Η ιδιωτική σφαίρα δεν μπορεί να τα καλύψει με επάρκεια. Η υγεία, η παιδεία, οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν μπορούν να καλυφθούν από την ιδιωτική σφαίρα.
Πάρτε ένα παράδειγμα. Μπορούν οι ιδιώτες να καλύψουν με ασφάλεια και επάρκεια την ενέργεια της χώρας; Μπορεί ένας ιδιωτικοποιημένος ΟΤΕ να καλύψει με ευρυζωνικά δίκτυα και το τελευταίο χωριό αυτής της χώρας, όταν στόχος του θα είναι το κέρδος προφανώς και όχι η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών.
Μπορεί άραγε ένας αερομεταφορέας ιδιωτικός να καλύψει τις ανάγκες που κάλυπτε για πολλά χρόνια η Ολυμπιακή Αεροπορία; Ανάγκες σε ασφάλεια πτήσεων πάνω από όλα, διότι η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ' όλα, αλλά και κάλυψη όλου του εθνικού δικτύου. Μπορεί, μια ιδιωτική εταιρεία όταν στόχος της είναι το κέρδος, να πηγαίνει στο Καστελόριζο ή να μεταφέρει ασθενείς από την Ικαρία; Δεν μπορεί και δεν θα το κάνει.
Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Όλα αυτά δεν ιδιωτικοποιούνται για να ελαφρυνθεί ο φορολογούμενος όπως ισχυρίζεται ο κ. Καραμανλής. Ιδιωτικοποιούνται γιατί αποφέρουν τεράστια κέρδη. Γι' αυτό η απαξίωση του δημόσιου τομέα είναι στρατηγικός στόχος για την κυβέρνηση και το βλέπετε από το πώς προσπαθούν να τινάξουν στον αέρα την Ολυμπιακή.
Στον αντίποδα μιας τέτοιας πολιτικής εμείς θέλουμε ένα δημόσιο τομέα που θα είναι βιώσιμος. Θέλουμε έναν δημόσιο τομέα που θα υπηρετεί με συνέπεια το δημόσιο συμφέρον, που θα μπορεί να αναλάβει έναν σχεδιασμό για την ανάπτυξη για όλους τους τομείς. Στην παιδεία, την έρευνα, την ενέργεια, τις επικοινωνίες, τις τεχνολογίες, τις υποδομές, το περιβάλλον. Κάτι τέτοιο ο ιδιωτικός τομέας έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να πράξει.
Θα κλείσω λέγοντας ότι η δική μας εναλλακτική πρόταση στηρίζεται σε ένα σχέδιο ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, ανάπτυξης του δημόσιου πλούτου, ριζικής αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, κοινωνικής δικαιοσύνης, διεύρυνσης και ανασυγκρότησης του δημόσιου χώρου, αύξησης των δημοσίων δαπανών για την παιδεία, την υγεία, την έρευνα.
Υποθέτω θα με ρωτήσετε αργότερα, καλά τα λες αλλά που θα βρείτε τους οικονομικούς πόρους, που θα βρείτε τα λεφτά; Η απάντηση μου είναι: τα λεφτά τα βλέπετε γύρω σας. Τον πλούτο τον βλέπετε γύρω σας και είναι προκλητικός. Πλούτος υπάρχει. Υπάρχει στους εξοπλισμούς. Να σας δώσω ένα παράδειγμα για τους εξοπλισμούς.
Μία φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού από, από τις 6 που προγραμματίζουμε πάρουμε το επόμενο διάστημα, κοστίζει 370 εκ. Ευρώ. Όσο δηλαδή το επίδομα 1.000 Ευρώ για 370.000 φτωχούς συμπολίτες μας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δέκα πολεμικά αεροσκάφη, από τα 60 που σκοπεύουμε να πάρουμε το επόμενο διάστημα, κοστίζουν 550 εκ. Ευρώ. Όσο δηλαδή το επίδομα θέρμανσης για 1,5 εκ. συμπολίτες μας αυτό το χειμώνα.
Λεφτά υπάρχουν όχι μόνο στους εξοπλισμούς, αλλά και σε ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα. Βλέπουμε τον προκλητικό τρόπο ζωής πολλών που γίνανε πολύ πιο πλούσιο το τελευταία διάστημα. Τα τελευταία χρόνια το 20% των πιο πλούσιων στη χώρα μας, έχει 6 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το 20% των φτωχότερων. Χρήματα και λεφτά υπάρχουν σε μια πιο παραγωγική λειτουργία του δημόσιου τομέα.
Θα με ρωτήσετε: πόσο ρεαλιστικά είναι όλα αυτά; Εγώ θα σας πω ότι είναι ρεαλιστικό να διεκδικούμε το αυτονόητο. Είναι ρεαλιστικό να διεκδικούμε όταν ένας άνθρωπος αρρωστήσει να μπορεί να πάει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και να έχει περίθαλψη και να μη σκέφτεται που θα πέσει και να μη σκέφτεται ότι πρέπει να έχει 3.000 Ευρώ ή 6.000 Ευρώ αν του τύχει κάτι κακό στη ζωή του.
Λέμε ότι είναι ρεαλιστικό κάποιος να θέλει να σπουδάσει ακόμα κι αν οι γονείς του δεν έχουν χρήματα να τον πάνε στο φροντιστήριο. Λέμε ότι είναι ρεαλιστικό να έχουμε κοινωνική πρόνοια. Λέμε ότι είναι ρεαλιστικό το να έχουμε μισθούς αξιοπρέπειας και όχι αυτούς τους μισθούς που έχουμε σήμερα.
Και μιας και είπα για κοινωνική πρόνοια χθες έκανα μια συνάντηση με την Κοινότητας Προαγωγής Αυτοβοήθειας, μια θεραπευτική κοινότητα ενός προγράμματος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Λειτουργεί εδώ και 7 χρόνια χωρίς μεγάλο κόστος, 160.000 Ευρώ ετησίως, στο οποίο συμμετέχουν πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι, τοξικοεξαρτημένοι ή χρήζοντες βοήθειας ψυχικής και το οποίο εδώ και αρκετούς μήνες είναι στο δρόμο, είναι στον αέρα, διότι ο Υπουργός Υγείας δεν φροντίζει να δώσει ένα μικρό κονδύλι, όπως και πάρα πολλά άλλα προγράμματα του ΟΚΑΝΑ είναι στον αέρα.
Και συνάντησα χθες μια μητέρα. Ήρθε και μου είπε, κάντε κάτι, τα παιδιά μας εκεί είχαν τη δυνατότητα να σωθούν. Που θα πάνε τώρα; Θα πάνε σε ιδιωτικά κέντρα αποτοξίνωσης τα παράνομα που λειτουργούν και θέλουν 3.000 Ευρώ το μήνα; Όμως ο Υπουργός δεν δίνει το κονδύλι των 160.00 Ευρώ, όσο κοστίζει μια δεξίωση για τους φαρμακοβιομήχανους. Αυτή είναι η κατάντια μας ως χώρα. Και εμείς λέμε, δεν πάει άλλο.
Το τελευταίο που θα με ρωτήσετε όμως είναι ποιος θα κάνει πράξη αυτή την πολιτική. Απαντάμε: αυτή την πολιτική θα την κάνει πράξη η δύναμη του λαού.
Θα την κάνει πράξη ένα τέτοιο πολιτικό σχέδιο που θα αναδειχθεί ως εναλλακτική πρόταση στη σημερινή κρίση του δικομματικού συστήματος, ένα πολιτικό σχέδιο που θα στηρίζεται σε μια ευρεία συμμαχία κοινωνικών στρωμάτων και θα έχει σαν πυρήνα τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ένα τέτοιο πολιτικό σχέδιο μπορεί μόνο να στηριχθεί αν αλλάξουν οι συσχετισμοί, αν ενταθούν οι κοινωνικές διεκδικήσεις, αν ενταθούν οι διεκδικήσεις των κοινωνικών κινημάτων.
Κλείνω λέγοντας ότι το επόμενο διάστημα είμαστε βέβαιοι ότι η κοινωνία θα αναζητήσει λύση και ελπίδα. Και λύση και ελπίδα υπάρχει. Δεν βρίσκεται στη διαιώνιση ενός συστήματος που έχει φάει τα ψωμιά του. Δεν βρίσκεται στα δυο κόμματα που κυβέρνησαν όπως κυβέρνησαν τον τόπο και τον έχουν οδηγήσει εκεί που τον έχουν οδηγήσει σήμερα.
Η λύση βρίσκεται στην Αριστερά, γι' αυτό θα διεκδικήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις μια νέα πλειοψηφία, με πρωταγωνιστικό ρόλο τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μια νέα πλειοψηφία η οποία θα μπορέσει να φέρει μια κυβέρνηση, κυβέρνηση Αριστεράς που θα δώσει λύση στα προβλήματα. Σας ευχαριστώ πολύ. Είμαι στη διάθεσή σας.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Να περάσουμε στο σκέλος των ερωτήσεων. Υπενθυμίζω πριν την ερώτηση να αναφέρετε όνομα και μέσο και είμαι στη διάθεση σας. (δημοσιεύονται κάποιες από αυτές)

Το ΠΑΣΟΚ

Γ. ΜΕΛΙΓΚΩΝΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε στις πρώτες δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου παρατηρούμε πολλοί μια ελαφρά αύξηση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και θα ήθελα να σας ρωτήσω, δεδομένου ότι έχετε ζητήσει να φύγει αυτή η κυβέρνηση το συντομότερο δυνατόν, εάν επιβεβαιωθούν όσοι λένε πως στις επόμενες δημοσκοπήσεις ενδέχεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να περάσει μπροστά, πώς θα βλέπατε το ενδεχόμενο όχι συνεργασίας, αυτό το έχετε απαντήσει, τουλάχιστον το να συμφωνήσετε με την αξιωματική αντιπολίτευση σε τέσσερα - πέντε βασικά θέματα, στα οποία προγραμματικά τουλάχιστον καταρχήν έχετε συμπέσει. Για παράδειγμα το ελάχιστο εγγυημένο επίπεδο διαβίωσης, τα του περιβάλλοντος, ο χωρισμός εκκλησίας - κράτους, το 5% για την παιδεία κλπ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Μελιγκώνη βλέπουμε το τελευταίο διάστημα στις δημοσκοπήσεις τα δύο μεγάλα κόμματα να παίζουν το παιχνίδι της μιζέριας στο ποιο από τα δύο θα είναι πρώτο σε ποσοστά γύρω στο 26, 27%, τη στιγμή που στις προηγούμενες εκλογές είχαν ποσοστά γύρω στο 40%.
Εμείς αυτό το παιχνίδι της μιζέριας τους βλέπουμε, τους χαιρόμαστε, να χαίρονται τον ανταγωνισμό τους, δεν θα ασχοληθούμε με αυτό το παιχνίδι. Και θα σας απαντήσω ευθέως. Στόχος μας δεν είναι να στηρίξουμε ένα από τα μέρη του συστήματος. Στόχος μας δεν είναι μετά τις εκλογές να γίνουμε και εμείς μια δύναμη, η οποία θα προσπαθήσει να επωφεληθεί από τη δυναμική της, να διαψεύσει τις προσδοκίες των πολιτών, ώστε να μείνει το σύστημα ανέπαφο.
Το ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι έχει μεγάλες διαφορές από τη Νέα Δημοκρατία, είναι μέρος του συστήματος. Είναι μέρος της κρίσης. Δεν είναι μέρος της λύσης. Με αυτή την έννοια δικός μας στόχος είναι η ριζική ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, η δημιουργία των προϋποθέσεων ώστε μετά από τις επόμενες εκλογές να δοθεί λύση αριστεράς για τον τόπο.
Δεν μας ενδιαφέρει, δεν μας αφορά αυτό που βλέπουμε να αφορά τα πρώην κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που βγαίνουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το βλέπει κανείς στο βλέμμα τους, το βλέπει κανείς στα μάτια τους ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι πώς θα ξαναγίνουν Υπουργοί. Δεν μας αφορά αυτό. Δεν αφορά τον τόπο, δεν αφορά την κοινωνία, δεν αφορά τη γενιά των 700ων ευρώ που οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ δημιούργησαν, σε όποιο μεγάλο θέμα και αν σηκώσεις από το Βατοπέδι μέχρι το ασφαλιστικό. Από τις εργασιακές σχέσεις και την απελευθέρωσή τους μέχρι τις ιδιωτικοποιήσεις και τις μετοχοποιήσεις. Βλέπεις πολιτικές που το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε.
Είναι βεβαίως, θα έλεγε κανείς, μια προσπάθεια που κάνει το τελευταίο διάστημα η ηγεσία του να αποδείξει ότι υιοθετεί αιτήματα και συνθήματα της αριστεράς. Δεν είναι η πρώτη φορά που το είδαμε αυτό. Διάβασα την ομιλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Θησείο και νόμιζα ότι διαβάζω προπέρσινες ομιλίες του Αλέκου Αλαβάνου για τη γενιά των 700ων ευρώ, για τους νέους που μένουν στο σπίτι με τους γονείς τους.
Χαιρόμαστε που υιοθετούν αυτές τις απόψεις αλλά πρέπει να απολογηθούν ή να κάνουν την αυτοκριτική τους γιατί είναι μέρος της κρίσης, δημιούργησαν τη γενιά των 700ων ευρώ, δημιούργησαν αυτές τις σχέσεις μέσα στην κοινωνία.
Εγώ θα είμαι κατηγορηματικός. Στόχος μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα. Στόχος μας είναι να έρθει επιτέλους ελπίδα σε αυτό τον τόπο. Στόχος μας είναι να έχουμε νέους συσχετισμούς που θα διαμορφώσουν μια νέα πλειοψηφία πάνω σε ένα πρόγραμμα, στο οποίο θα συμφωνούν ευρύτερες δυνάμεις, αριστεροί, κομμουνιστές, οικολόγοι, σοσιαλιστές, όλοι όσοι δεν συμφωνούν με την κυρίαρχη κατεύθυνση της σοσιαλδημοκρατίας σήμερα.

Για τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ

Β. ΒΕΓΙΡΗ («ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»): Καλημέρα, κ. Τσίπρα ζητάτε εκλογές, λέτε όμως ότι "δεν θα συνεργαστείτε με το ΠΑΣΟΚ".
Λέτε ότι θα "είναι εκλογές ελπίδας", μιλάτε για "συνεργασία με αριστερούς κομμουνιστές σοσιαλιστές οικολόγους", τη στιγμή που τουλάχιστον τα οργανωμένα κομματικά σχήματα από αυτούς τους χώρους μάλλον δεν πρεσβεύουν από ότι γνωρίζουμε προοπτική συνεργασίας μαζί σας.
Τι είναι τελικά αυτό που εσείς ξέρετε κι εμείς δεν ξέρουμε, σε ότι αφορά συνεργασίες, γιατί διαφορετικά τα νούμερα τουλάχιστον με βάση τις δημοσκοπήσεις δε βγαίνουν για "εκλογές ελπίδας" όπως μόλις οριοθετήσατε.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ακούστε, υπάρχουν δύο τρόποι για να διαβάζει κανείς τις δημοσκοπήσεις. Ο ένας τρόπος είναι να μελετάει τις αυξομειώσεις των ποσοστών και να αλλάζει στρατηγική.
Όπως έκανε για παράδειγμα ο Πρωθυπουργός που ήρθε στη Θεσσαλονίκη, είπε αυτά που είπε, είδε ότι πέφτει στα ποσοστά και μάζεψε το Υπουργικό Συμβούλιο για να αλλάξει επικοινωνιακή τακτική. Ή όπως έκανε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος πριν τις διακοπές έλεγε ότι "οι ευρωεκλογές θα είναι χαλαρή ψήφος" και μετά έγιναν ξαφνικά δημοψήφισμα.
Υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος για να βλέπει κανείς τις δημοσκοπήσεις, υπάρχει κι ο τρόπος να βλέπει τις δημοσκοπήσεις κανείς όχι για να καθορίζει την πολιτική του απ΄ αυτές, να βλέπει τις τάσεις, να βλέπει αυτά που διαμορφώνονται στην άποψη των πολιτών, όλα όσα διαμορφώνονται, αλλά να τις βλέπει προκειμένου να δει πως θα τις ανατρέψει τις δημοσκοπήσεις.
Αυτό κάναμε όταν ήμασταν στο 3%, αυτό κάνουμε και τώρα που οι δημοσκοπήσεις μας δείχνουν σε πολύ μεγαλύτερα νούμερα και αυτό που σκεφτόμαστε, όχι που ξέρουμε, αυτό που σκεφτόμαστε εμείς και ίσως δεν σκεφτόσαστε εσείς είναι ότι το επόμενο βράδυ των εκλογών η κάλπη θα καταγράψει μια μεγάλη σεισμική δόνηση και τίποτα δεν θα είναι ίδιο όπως πριν.
Τίποτα δε θα είναι ίδιο όπως πριν αν ο δικομματισμός, ένα σύστημα το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει τις ευθύνες του τόπου τα τριάντα τέσσερα τελευταία χρόνια, υποστεί καθίζηση ριζική. Τίποτα δε θα είναι ίδιο αν η Αριστερά αυτά τα δημοσκοπικά ποσοστά κι ακόμα μεγαλύτερα τα καταγράψει στην κάλπη.
Θα έχουμε ένα νέο τοπίο, νέες δυνάμεις, αν θέλετε και στις υπάρχουσες δυνάμεις άλλη θα είναι η διάθεσή του την επόμενη μέρα, άλλες θα είναι αν θέλετε οι διαθέσεις του την επόμενη μέρα, το κυρίαρχο όμως για μας είναι αυτή η σεισμική δόνηση να συνοδευτεί από μία διαρκή στήριξη ενός λαϊκού κινήματος που θα μεγαλώνει, κοινωνικών αντιστάσεων και διεκδικήσεων που θα μεγαλώνουν.
Διότι η λύση που σας προτείνουμε, η λύση Αριστεράς στα μεγάλα προβλήματα του τόπου δεν είναι μία λύση κοπτοραπτικής σε επίπεδο κυβερνητικών θέσεων, είναι μία λύση που έρχεται από τη στήριξη διαρθρωτικών αλλαγών και μετασχηματισμών από τον ίδιο το λαό.

Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και η σχέση του με το ΚΚΕ

Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ»): Θέλω μια δική σας ερμηνεία για τις αυξομειώσεις του ΣΥΝ στα ποσοστά των δημοσκοπήσεων και ένα δεύτερο: Η κα Παπαρήγα δυο μέρες σας περιποιήθηκε δεόντως, είπε ότι είστε δηλητηριώδες ρεύμα του οπορτουνισμού, φοράτε με την ίδια ευκολία σμόκιν και τζιν και αυτό που προτείνετε τελικά είναι κάτι σαν τη μεθαδόνη.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Η κα Παπαρήγα έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ εφευρετικότητας όταν πρόκειται ν' αναφερθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα εξάμηνο τώρα αν καταγράψει κανείς τους χαρακτηρισμούς τους οποίους έχει εφεύρει, θα έχει να δει και να διασκεδάσει φαντάζομαι, διότι είναι χαρακτηρισμοί που πρώτη φορά ακούγονται.
Το ζήτημα ξέρετε ποιο είναι; Ότι η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, όλο το τελευταίο διάστημα προσπαθεί και πριονίζει με πάθος ένα κλαδί πάνω στο οποίο όμως κάθεται κι η ίδια.: Το κλαδί της Αριστεράς.
Προσπαθεί κι έχει αναγάγει σε κυρίαρχο εχθρό της, όχι του δικομματισμού, όχι τον καπιταλισμό και το νεοφιλελευθερισμό, τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό είναι ν' απορεί κανείς. Κατά τη γνώμη μ ας αυτή η στάση δεν προσφέρει υπηρεσίες, ούτε στην δυνατότητα διεξόδου, ούτε στο Λαϊκό Κίνημα. Πιστεύουμε ο ότι όσο συνεχίζει μ' αυτό τον τρόπο, χάνει την εμπιστοσύνη των αριστερών πολιτών, χάνει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του Κομμουνιστικού Κόμματος, στους οποίους εμείς απευθυνόμαστε. Όχι για να μας ψηφίσουν.
Απευθυνόμαστε για να τους πούμε ότι η μόνη λύση, η μόνη δυνατότητα προοπτικής είναι η ενότητα τις Αριστεράς. Ξέρετε, στον ΣΥΡΙΖΑ βρισκόμαστε από πολλές και διαφορετικές συλλογικότητες, έχουμε διαφορετικές απόψεις σε πολλά ζητήματα. Όμως συνθέτουμε αυτές τις διαφορετικές απόψεις και γνωρίζουμε ότι ο μόνος δρόμος για να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά, είναι να συνθέσουμε αυτές τις απόψεις και μέσα από έναν πλουραλισμό να είμαστε δυνατότεροι και να δώσουμε μια ελπίδα για τον τόπο.
Αυτό δυστυχώς η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος δεν το έχει καταλάβει. Θα περιμένουμε όμως. Θα περιμένουμε μέχρι να διαψευσθούν οι μύχιοι πόθοι όλων όσων θέλουν να μας καταγράψουν σαν μια δύναμη του συστήματος. Θα περιμένουμε και θα έχουμε τη πόρτα του διαλόγου ανοιχτή.
Για τις δημοσκοπήσεις: Σας είπα και πιο πριν ότι εμείς έχουμε έναν διαφορετικό τρόπο να διαβάζουμε τις δημοσκοπήσεις. Παρ' όλα αυτά θα σας πω ότι αυτό που για μας έχει ιδιαίτερη σημασία είναι σ' αυτές τις δημοσκοπήσεις που εδώ κι ένα εξάμηνο δείχνουν ένα τελείως διαφορετικό τοπίο με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει σχεδόν τριπλασιάσει τις δυνάμεις του γιατί ακόμα και οι τελευταίες που δείχνουν κάποιες αυξομειώσεις στη στάθμιση των αναποφάσιστων, δείχνουν τριπλάσιο ποσοστό απ' αυτό που πήραμε στις προηγούμενες εκλογές.
Αυτό που για μας έχει σημασία είναι δυο στοιχεία πάρα πολύ σημαντικά. Πρώτο στοιχείο: Ποιο είναι το κόμμα που κάνει την πιο ουσιαστική αντιπολίτευση: Με 35-40% ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερο στοιχείο: Ποιο είναι το ποσοστό που παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ηλικίες 20-35; Σταθερά γύρω και πάνω από το 20%. Αυτά είναι ποιοτικά στοιχεία που για μας είναι πάρα πολύ σημαντικά. Ακούμε εδώ και έξι μήνες, από τότε που οι δημοσκοπήσεις κατέγραφαν 15-16%, ενώ τώρα καταγράφουν 13, ότι πέφτει ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μύχιος πόθος, τους κατανοούμε. Χαιρόμαστε να βλέπουμε αυτά να γράφονται.
Τους κατανοούμε διότι ξέρουμε ότι κάθε βράδυ πηγαίνουν στις δεξιώσεις και τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους, το μόνο που τους αφορά, το μόνο που τους προβληματίζει, όχι οι δημοσιογράφοι, αυτοί έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν εξωθεσμικά το πολιτικό σύστημα, η μόνη τους αγωνία είναι τι θα γίνει μ' αυτό τον ΣΥΡΙΖΑ. Τ θα γίνει μ' αυτή τη δύναμη η οποία είναι ανεξέλεγκτη και απρόβλεπτη; Πώς θα γίνει να πέσει;
Και αυτός ο μύχιος πόθος καταγράφεται και πολλές φορές σε άρθρα μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδων, καταγράφεται παντού. Άρα λοιπόν αν πέφτει έξι μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκεται σήμερα σ' αυτά τα ποσοστά του τριπλασιασμού, στην πραγματικότητα άρα πόσο είχε ανέβει και μας το κρύβατε; Είχε φτάσει στο 30;
Να σοβαρευτούμε: Εμείς τις δημοσκοπήσεις δεν τις βλέπουμε για να καθορίζουμε την πολιτική μας από αυτές. Τις βλέπουμε προκειμένου να δούμε πώς ακόμα και αυτές θα τις ανατρέψουμε. Δε μας αρκεί ούτε το 10, ούτε το 12 ούτε το 15 ούτε το 18. Δεν θέλουμε να είμαστε αυτάρεσκοι σε δημοσκοπικά ποσοστά, θέλουμε να πάμε σε μια ριζική ανατροπή των συσχετισμών για δοθεί ελπίδα στον τόπο.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ («ΑΥΓΗ»): Με βάση τα σημερινά δεδομένα θέλω να σας ρωτήσω πόσο ρεαλιστικό είναι να μιλάμε για κυβέρνηση της Αριστεράς και δεύτερον, αν μπορείτε να μας προσδιορίσετε με ποσοστά όταν μιλάτε για αλλαγή των συσχετισμών.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είπα και πιο πριν ότι το τι είναι ρεαλιστικό και τι δεν είναι ρεαλιστικό έχει να κάνει με τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν. Αυτό είναι που καθορίζει το τι είναι ρεαλιστικό και τι δεν είναι ρεαλιστικό.
Μέχρι πρότινος, η μόνη ρεαλιστική επιλογή ήταν η διαιώνιση ενός συστήματος το οποίο είχε εναποθέσει την τύχη του κόσμου στην κερδοφορία, ήταν ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα. Σήμερα βλέπουμε στον κόσμο ότι αναγκάζονται ακόμα και σε μεγάλες χώρες, μητροπόλεις του καπιταλισμού, ν' αλλάζουν κατεύθυνση.
Σήμερα βλέπουμε ότι τα πράγματα αρχίζουν και αλλάζουν, ότι μπαίνουμε σε μια νέα ιστορική φάση. Και αυτά που μέχρι χθες δεν τολμούσαμε να τα πούμε με ευκολία, σήμερα γίνονται σχεδόν αυταπόδεικτα και αυτά που λέμε σήμερα και επίσης θεωρούν ότι δεν είναι ρεαλιστικά όλα όσα λέμε, αύριο θα τα πουν κάποιοι άλλοι. Εμείς τα λέμε σήμερα όμως. Εμείς λέμε ότι είναι ρεαλιστικός στόχος. Κι αν θέλετε είναι αναγκαίος στόχος. Είναι η μόνη λύση διεξόδου.
Για τα ποσοστά ξέρετε, δεν θα ήθελα να μπω σε μια συζήτηση επί των ποσοστών, διότι αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε και τον συσχετισμό των δυνάμεων. Διότι αλλιώς είναι να έχει 20%, 25% ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά να έχουν 40% και 42% οι άλλες δυνάμεις και αλλιώς είναι ο συσχετισμός των δυνάμεων με χαμηλότερα ποσοστά να είναι τελείως διαφορετικός. Άρα αντιλαμβάνεστε ότι δεν έχει νόημα μια τέτοια συζήτηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΕΡΤ3»): Να γυρίσουμε λίγο στις δημοσκοπήσεις και να σας ρωτήσω αν βλέπετε το μεγάλο ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου, που πλέον γίνεται τρίτο κόμμα σε πολλές από αυτές, αφήνει κάποια περιθώρια για δημιουργία νέου κόμματος.
Και δεύτερον αν η δημοτικότητά σας, που εμφανίζεται σταθερά πρώτη σε πολλές πρόσφατες δημοσκοπήσεις, σας ικανοποιεί, ή σαν σας περνάει ποτέ από το νου ο φόβος μην καταλήξετε στη ρήση του Λεωνίδα Κύρκου «μας αγαπάνε αλλά δεν μας ψηφίζουνε»;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο Λεωνίδας έλεγε «δεν μας παντρεύονται», αλλά εγώ ξέρετε δεν έχω καμιά τέτοια διάθεση να με παντρευτεί κανένας, οπότε το ζήτημά μου δεν είναι η δημοτικότητά μου. Ξέρετε, εμείς στην αριστερά έχουμε και μια άλλη κουλτούρα. Δεν μας ενδιαφέρει και δεν έχουμε και την αντίληψη ότι θα έρθει κάποιος να μας σώσει, τη μεσσιανική αντίληψη, και πιστεύουμε ότι συλλογικοί αγώνες και συλλογικές ηγεσίες δίνουν λύσεις. Κι εγώ είμαι σήμερα, αύριο δεν θα είμαι, θα είναι κάποιος άλλος, όπως και χθες ήταν κάποιος άλλος στη θέση μου, δεν είναι εκεί το ζήτημα. Το ζήτημα είναι να μπορέσει να καταλάβει ο κόσμος ότι η δύναμη είναι στους δικούς του αγώνες, ότι έχει δύναμη στα χέρια του και πρέπει να τη χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμη.
Τώρα, στο πρώτο σκέλος του ερωτήματός σας. Ακούστε, τα κόμματα υπάρχουν όταν έρχονται να καλύψουν κάποιες κοινωνικές ανάγκες. Αναρωτιέται κανείς ποια κοινωνική αναγκαιότητα θα έρθει να καλύψει ένα νέο κόμμα, και μάλιστα με αυτά τα σενάρια που απεργάζονται κάποιοι κύκλοι περί κόμματος των επιχειρηματιών.
Δεν φτάνει δηλαδή που αυτοί οι επιχειρηματίες πλουτίζουν εις βάρος της κοινωνίας, δεν φτάνει που κερδίζουν περισσότερα διότι φοροδιαφεύγουν, διότι επωφελούνται και προσπαθούν να κερδίσουν πατώντας επί πτωμάτων, θα ζητήσουν και την ψήφο όσον εκμεταλλεύονται, δήθεν θα μας λύσουν τα προβλήματα.
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω ότι ένα τέτοιο σενάριο μπορεί να έχει ρεαλιστική εφαρμογή στη χώρα. Είχε ενδεχομένως στην Ιταλία σε μια ιδιόμορφη περίοδο, αλλά έχω εμπιστοσύνη στην κρίση και στη νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών και το κατανοούν και οι ίδιοι, τα έχουν νομίζω αποσύρει αυτά τα σενάρια.
Θα προσπαθήσουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να δυναμώσουν -και κάνουν ό,τι μπορούν- για να δυναμώσουν το δικομματισμό, όμως ο δικομματισμός στη συνείδηση των πολιτών κατά την εκτίμησή μας έχει καταρρεύσει, έχει φάει τα ψωμιά του. Είναι δομικά τα προβλήματα. Όσο και αν τον στηρίξουν, δεν θα καταφέρουν να τον σώσουν.
Γ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ («ΑΡΙΣΤΕΡΑ»): Το κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ στη φετινή μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση ήταν «δεν πάει άλλο». Η κατάσταση στην κοινωνία όντως είναι αφόρητη. Πάρα πολλοί εργαζόμενοι βλέπουν το χειμώνα που έρχεται με τρόμο. Πόσο αναγκαία και επιτακτική είναι πλέον η ενωτική δράση της αριστεράς, στην οποία έχει πρωτοστατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μην είναι τόσο βαρύς ο χειμώνας για τους εργαζόμενους;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όταν πριν από χρόνια ξεκινούσαμε αυτό το παράτολμο εγχείρημα της συνύπαρξης, σε ένα φόρουμ διαλόγου, αργότερα σε κοινωνικούς αγώνες, πλατιών δυνάμεων της αριστεράς, πιστεύαμε και ξέραμε ότι ξεκινάμε ένα πολύ δύσκολο πρωτοποριακό τόλμημα. Όταν η αριστερά στη χώρα μας έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την πολυδιάσπαση, ξέραμε ότι ξεκινάμε ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα.
Ξέραμε όμως ταυτόχρονα ότι ό,τι μεγάλο έχει γίνει σε αυτή τη χώρα -και έχουν γίνει σημαντικά πράγματα- ό,τι μεγαλύτερο, ό,τι λαμπρότερο έχει να δείξει η ιστορία αυτής της χώρας έγιναν όταν η αριστερά ήταν ενωμένη και απευθύνθηκε ανοιχτά σε πλατιές κοινωνικές δυνάμεις. Το έπος της Εθνικής Αντίστασης, το ΕΑΜ, αργότερα μετά τις στάχτες του εμφυλίου, από τα ξερονήσια και τις φυλακές σταθήκανε στα πόδια τους, και μέσα από μια πλατιά ενότητα, με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά κατάφεραν να γίνουν μια δύναμη που συγκλόνισε και έγινε αξιωματική αντιπολίτευση. Πολύ αργότερα όταν στον αντιδικτατορικό αγώνα, παρά τις διασπάσεις, κατάφερε να γίνει μία δύναμη που συγκίνησε τους νέους ανθρώπους σε έναν αγώνα για τη δημοκρατία και την ελευθερία, πολύ αργότερα όταν δημιούργησε τον ενιαίο Συνασπισμό, παρά το γεγονός ότι αυτός προδόθηκε από ευθύνες της ίδιας της αριστεράς.
Ξέρουμε λοιπόν και τώρα ότι αν υπάρχει μια προοπτική να φτιάξουμε κάτι μεγάλο, κάτι σημαντικό, να αλλάξουμε τα πράγματα, να γράψουμε λαμπρές σελίδες στην ιστορία αυτού του τόπου, αυτό θα το κάνουμε μέσα από την ενότητα και την κοινή δράση των δυνάμεων της αριστεράς.
Και μέσα από τη συνύπαρξης μιας πολιτικής αριστεράς με τους κοινωνικούς αγώνες και διεκδικήσεις, που είναι για μας το προαπαιτούμενο να αναπτυχθούν και να γιγαντωθούν το επόμενο διάστημα σε όλους τους κοινωνικούς χώρους.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΓΗ»): Θα ήθελα να ρωτήσω κ. Τσίπρα, ας ακούω τόση ώρα να μιλάτε για Κυβέρνηση όχι Κεντροαριστεράς, Κυβέρνηση Αριστεράς. Θεωρείτε ότι η ελληνική κοινωνία έχει πάψει να είναι φοβική στην Αριστερά;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ξέρω αν το επιχείρημα που θα ακούσουμε το επόμενο διάστημα αν συνεχίσει να αποτελεί ελπίδα για τον τόπο η δυναμική η κοινωνική του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα είναι αντίστοιχο με τα επιχειρήματα που ακούγαμε τη δεκαετία του '60, όταν να έρθει στα πράγματα η Αριστερά θα πάρει την περιουσία των φτωχών και το πιστεύανε αυτό κάποιοι που είχαν ένα βόδι και ένα γάιδαρο και τρομάζανε ότι θα έρθουν οι Κόκκινοι να τους πάρουν τα λεφτά.
Ακούμε αντίστοιχα όμως επιχειρήματα, ότι αυτοί δεν έχουν ρεαλιστικές προτάσεις και αν έρθουν στα πράγματα θα διαλυθεί η οικονομία. Πόσο άλλο να διαλυθεί αυτή η οικονομία, δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλο περιθώριο.
Νομίζω όμως ότι το κυρίαρχο στοιχείο της εποχής μας είναι, ότι πρέπει να δοθεί λύση. Δεν αποτελούν λύσεις οι επιλογές που έκαναν οι προηγούμενες Κυβέρνησης, οι επιλογές της τελευταίας 15ετίας, οι νεοφιλελεύθερες επιλογές που μας ήρθαν ως μονόδρομος, νεοφιλελεύθερες δήθεν, διότι ούτε νέες ήταν, ούτε φιλελεύθερες, επιλογές που μείνανε στην ασυδοσία της λειτουργίας των αγορών. Πρέπει να δοθούν λύσεις ενίσχυσης της κοινωνίας. Αυτές οι λύσεις, είναι λύσεις Αριστεράς.
Άρα, λοιπόν, όταν ρωτάτε πώς θα πάμε σε λύσεις Αριστεράς, εμείς λέμε ότι θα πάμε βεβαίως με αλλαγή συσχετισμού, αλλά και με ένα πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών και μετασχηματισμών που θα δίνει λύσεις στα προβλήματα. Διότι αν θέλετε, το νέο στοιχείο είναι ότι σήμερα πρέπει να απαντήσουμε, πώς αυτό το χειμώνα δεν θα πεθάνουν από το κρύο χιλιάδες συμπολίτες μας επειδή δεν θα έχουν πετρέλαιο να πάρουν.
Πώς θα ενισχύσουμε την αγροτική παραγωγή και το εισόδημα χιλιάδων αγροτών που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης όταν διαρκώς ακριβαίνουν οι ζωοτροφές και όταν το καρτέλ των τροφίμων τους έχει στραγγαλίσει.
Πώς θα μπορέσουμε να γλιτώσουμε χιλιάδες συμπολίτες μας από την μέγγενη των Τραπεζών, που έχουν φτιάξει τις εισπρακτικές εταιρείες που τους κατατρώνε τη ζωή και τους παίρνουν τα σπίτια. Είναι ερωτήματα.
Εμείς λέμε ότι σ' αυτά τα ερωτήματα έχουμε απαντήσεις. Εύκολες; Όχι δύσκολες. Έχουμε όμως απαντήσεις. Η άλλη πλευρά δογματικά προσηλωμένη σε μια πολιτική που γεννά αντιθέσεις δεν έχει καμία απάντηση.
.
To Γραφείο Τύπου