Στο κέντρο της αρένας

Οσο περνάει ο καιρός όλο και πιο πολύ τα social media και γενικώς το δίκτυο διαμορφώνεται ως μια αρένα ποτισμένη με αίμα. 

Οι άνθρωποι που γνώριζα και γνωρίζω έχουν ανακατανεμηθεί σε άλλα στρατόπεδα. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχει διάλογος. Βγαίνουν στην αρένα κραδαίνοντας την "σπάθα-πληκτρολόγιο" και αποκεφαλίζουν όποιον βρουν. Αν είναι και πολιτικός αντίπαλος κάποιος η απόσταση δημιουργεί ασφάλεια. Το παιχνίδι "Γίνε Μονομάχος στο ΦΒ" εξαπλώνεται γοργά. 

Ξαφνικά εκείνος που δε μιλούσε καν μιλάει ακαταπαύστως ή μάλλον γράφει. 

Εκείνος που θέλει να κάνει πολιτική ή συνδικαλιστική καριέρα διανθίζει τη σελίδα του με φωτογραφίες, ανακοινώσεις κλπ κλπ. 

Εκείνος που είναι καλλιτέχνης δημοσιεύει τα δημιουργήματά του διότι αλλιώς ποιος θα τα βλέπε...και άλλα πολλά είδει προσωπικοτήτων.

Ας πάμε λοιπόν στο πολιτικό ον. 

Ο δεξιός , ο φιλελεύθερος ή νεοφιλελεύθερος έχει μια καθαρή άποψη για τα πράγματα, τα οποία θεωρεί και απλά. Οι λέξεις δημόσιος υπάλληλος, κράτος, αριστερά είναι κόκκινο πανί.Οι λέξεις επιχειρηματικότητα και ιδιωτικοποιήσεις είναι θέσφατον και ανώτερη αξία...

Ο Αριστερός όμως δείχνει μια πολυπλοκότερη συμπεριφορά. Δε διαφωνεί μόνο με τους δεξιούς ή γενικά με τους νεοφιλελεύθερους, αλλά και με πλειάδα άλλων αριστερών.Ο κάθε αριστερός μάλιστα όπως έκαναν και οι θρησκείες πολεμάει περισσότερο απ όλους τους εχθρούς που προήλθαν από του κόλπους του. Οι αιρέσεις όπως σε οποιαδήποτε θρησκεία είναι επικίνδυνες για την επίσημη θρησκεία. Οι λέξεις ιδιωτικοποίηση επιχειρηματικότητα αλλά και μεταρρυθμιση είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί..πόσο μάλλον να το κάνει ένας αριστερός...οι λέξεις κράτος και υπεραξία αναγάγονται ως θεσφατα.... 

Μέσα σε όλα και ιστοσελίδες που καθυβρίζουν τον αντίπαλο.

Βάλτε τα όλα αυτά στο καζάνι των social media και καταντά αιμοσταγής αρρένα. Τα social media φτιάχνουν "προσωπικότητες", άλλες ανώνυμες και άλλες επώνυμες επώνυμες όμως γι αυτά. 

Όσο πιο άγνωστος είναι κάποιος τόσο πιο λυσσαλέα η επίθεσή του στο αντίπαλο.

Προσωπικότητες υποβιβάζονται, συκοφαντούνται, υβρίζονται, λοιδορούνται... 

Αν τώρα μετά από όλα αυτά κάποιος, κάποια έχει εξουσία (κάθε είδους) ή αποκτά αξίωμα ή είχε αξίωμα τότε η αντίδρασή του είναι πιο δυνατή.

Μάλλον βρισκόμαστε στην αρχή μιας άθλιας περιόδου, η οποία δε γνωρίζουμε ακριβώς τι μας επιφυλάσσει. Για την ώρα επικηρύσσεται ο κανονικός διάλογος, η άλλη άποψη, ακόμη και η δημοκρατία όπως την γνωρίζουμε. 

Για την ώρα δεν είμαστε σε θέση όχι να δούμε την πραγματική κατάσταση της χώρας μας, αλλά ούτε τον διπλανό μας, ούτε τον πρώην σύντροφό μας, ούτε τον φίλο μας. Αρνούμαστε ν ακούσουμε διότι "εμείς (οι κάθε λογής εμείς) έχουμε το δίκιο". 

Όταν θα βλέπουμε τον εαυτό μας στο καθρέφτη και δεν θα τον αναγνωρίζουμε, όταν δεν θα τα βρίσκουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό επειδή θα έχει επικρατήσει ο χειρότερός μας εαυτός τότε ας γνωρίζουμε ότι μάλλον είμαστε στο μάτι του κυκλώνα. 

Στο κέντρο της αρένας