Η "νέα" προπαγάνδα δεν είναι διόλου νέα.

Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης (η οποία δημοσιευθηκε πριν λίγες μερες στην προσωπική μου σελίδα στο ΦΒ).

Επιβεβαιώνομαι με τις γραπτές αθλιότητες για παράδειγμα στο Protagon για το Λουκιανό Κηλαηδόνη, με στόχο την υπουργό Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου σε κείμενο του Ν. Ζαχαριάδη ο οποίος τελειώνει λέγοντας:"Και έτσι, μετά από τα νέα δεδομένα που έθεσε η υπουργός Πολιτισμού προκύπτει μόνο μια απορία: αν –χτύπα ξύλο– πεθάνει κάποιος από τους πολλούς καλλιτέχνες που κάποτε στήριξαν δημόσια τον ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια, επίσης δημόσια, δήλωσαν ότι έκαναν λάθος η υπουργός Πολιτισμού θα τους «αποχαιρετίσει» διαολοστέλνοντάς τους;" και τίτλο "Ο Κηλαηδόνης μας ένωσε η Κονιόρδου μας διχάζει" κι όλα αυτά γιατί τόλμησε η υπουργός να μιλήσει για την αντισυστημική στάση του τραγουδοποιού.

Ακολουθεί το παράλληλο σκίτσο του Χατζόπουλου στη Καθημερινή,το οποίο με σαφήνεια καθυβρίζει έναν καλλιτέχνη ο οποίος έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο. Ο κ. Χατζόπουλος μπλέκει το σκίτσο και δημιουργεί έναν άθλιο επικήδειο με τρόπο εντελώς διχαστικό.

Ακολουθεί το κείμενο της κ. Βιτάλη πάλι στο Protagon για τον σύμβουλο του Πρωθυπουργού κ. Καρανίκα επειδή τόλμησε ν ασχοληθεί με τον Μπακούνιν, και τους 4τροχούς. Ορίστε απάνθισμα χαρακτηρισμών και άθλιας δημοσιογραφίαςτης κ. Βιτάλη που απευθύνεται στον κ. Καρανίκα.

"Να σου πω την αλήθεια… Ψιλοβαριέμαι που σου γράφω. Χάσιμο δυνάμεων"

"Και θα καιγότανε η ψυχή σου να βλέπεις την κατάντια της Της αναρχίας εννοεί), σε «καμένα» τσογλανάκια της δεκάρας, που νομίζουν, ότι η φιλοσοφία της αρχίζει και τελειώνει με το να δείχνουν τα πουλάκια τους"

"Τι λες κατακαημένε;"

"Τέλος, μου αδίκησες την «Ελαφίνα». Τσοντοπεριοδικάκι......Τόσο μικρόψυχος; Τα σκέφτηκα εγώ, αν και γυναίκα και ‘συ ούτε λέξη; Βρε, μπας και δεν σταμάτησες ποτέ την «Ελαφίνα»;"

Ακόμη ένα διχαστικό κείμενο, ένας διχαστικός λόγος από τους υπέρμαχους του μη διχασμού.

Τέτοιες αθλιότητες δύσκολα βρίσκεις σε παλαιότερους καιρούς στην Πολιτική. Και για να εξηγούμαι για μια ακόμη φορά. Δεν είναι το θέμα η κριτική που ασκείται και καλώς όταν ασκείται, είναι ο τρόπος κριτικής των λεγομένων. 

Είναι ένας εντελώς φασίζων τρόπος να προσπαθείς να εξοντώσεις τον πολιτικό σου αντίπαλο ρίχνοντας κατά μέτωπον όλο σου το προπαγανδιστικό οπλοστάσιο. Ο Γκέμπελς έλεγε ότι η η όποια προπαγάνδα δεν θα πρέπει να είναι εξόφθαλμη έτσι ώστε να είναι πιστευτή. Τέτοια μέθοδος ακολουθείται, εντελώς Γκεμπελίστικη. 

Ένας λαός που υποφέρει από το 10 και μετά είναι ευκολόπιστος σε οτιδήποτε έγκυρο του προσφερθεί. Όταν δε τα λόγια ξεστομίζονται από επιφανή πρόσωπα και "έγκυρες" ιστοσελίδες γίνονται ακόμη πιο πιστευτές.

Η κυβέρνηση και τα στελέχη της θα έπρεπε να είχαν προβλέψει την υψηλή κλίμακα της επίθεσης. Θα έπρεπε να πάρουν τα μέτρα τους έτσι ώστε να μη δίνουν κανένα δικαίωμα. Εξακολουθούν και προσφέρουν θέαμα στην αρένα. Η άλλη παράταξη που ως τώρα κυβερνούσε των δυο κομμάτων του δικομματισμού δεν εννοεί να παραδεχθεί την εκλογική ήττα της. Όσο περνάει ο καιρός, επειδή δεν έχει τη δυνατότητα πολιτικής αντιπαράθεσης αφού και η σημερινή κυβέρνηση συμβιβασμένη κινείται στα πλαίσια των μνημονίων η μόνη διέξοδος για το παλιό πολιτικό κατεστημένο είναι η εξόντωση προσώπων. Στόχος τους είναι όταν έρθει η ώρα να εφαρμόσουν το σχέδιο Β του ρεβανσισμού.

Η παράταξη που έχασε στις εκλογές και οι συν αυτώ δρα όπως δρούσαν οι ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομάδες μετά τη συνθήκη της Βάρκιζας. Η μόνη διαφορά είναι ότι η κυβερνώσα παράταξη είναι άλλη.

Η Κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν να αφήσει μόνη της το κόσμου που την ακολούθησε ή την ακολουθεί.

Ο πολιτικός λόγος έχει εκπέσει και ο πόλεμος γίνεται με τα μέσα της εποχής κυρίως με τα διαδικτυακά μέσα και την προπαγάνδα. Για την ώρα.

Η κυβέρνηση καλείται να επαναφέρει τον πολιτικό λόγο στο κέντρο της πολιτικής ζωής του τόπου. Να είναι προσεκτική. Διότι οι αντίπαλοί της και εξουσία έχουν και εμπειρία αλλά και θέληση να οδηγήσουν στα άκρα την κατάσταση εν ονόματι του μη διχασμού, να διχάζουν.