Παρατηρώ με υπομονή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ως παλαιά καραβάνα
πλέον γνωρίζω σ’ αυτά πολύ καλά ανθρώπινους τύπους και συμπεριφορές. Γνωρίζω
ακόμη καλύτερα τις πολιτικές συμπεριφορές. Ακόμη καλύτερα τις αριστερές
πολιτικές συμπεριφορές.
Θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε ένα ζήτημα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
είναι αυτά που μας έχουν απομείνει ως ΣΥΡΙΖΑ για να διατυπώνονται οι απόψεις
του στο ευρύτερο κοινό. Πως τα χρησιμοποιούμε ως τώρα (από τις 7 Ιουλίου και
μετά); Θεωρώ με άτεχνο τρόπο, αν και υπήρξαμε παλαιότερα πρωτοπόροι στη χρήση
τους. Αρχικώς τα έτη 2008 και 2009, αλλά και κατά την περίοδο του μνημονίου τα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης άνοιξαν δρόμους, ώστε ν’ ακουστούν οι απόψεις μας.
Σήμερα διανύουμε για δεύτερη φορά την αντιπολιτευτική περίοδο. Οι αντίπαλοί μας
έχουν οργανωθεί πλέον για να μας αντιμετωπίσουν και να κλείσουν οποιαδήποτε
χαραμάδα ενημέρωσης. Και τι κάνουν πολλοί από μας; Προχωρούμε σε μια κριτική
των πεπραγμένων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και σε κριτική των πρώην υπουργών
και των νεοεκλεγέντων βουλευτών και ευρωβουλευτών ως κυρίαρχο στοιχείο στις
αναρτήσεις μας.
Βεβαίως ο καθένας έχει δικαίωμα να γράφει ότι θέλει. Κυρίως έχει δικαίωμα
να ιεραρχεί ποιο είναι το μέγιστο στην πολιτική επικαιρότητα. Για παράδειγμα
είναι πολύ σημαντικό για κάποιους να λύσουν ζητήματά με την συμπεριφορά των
«πασοκογενών» που έχουν ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι να αναδείξουν την
καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ. Μα έχουν κάθε δικαίωμα θα αντιτείνει
κάποιος. Βεβαίως κι έχουν αυτό το δικαίωμα, αλλά κρίνονται για την επιλογή αυτή
όπως ο καθένας μας.
Το παρόν ιστολόγιο από την εμφάνισή του στο δίκτυο δεν έμεινε χωρίς να
κάνει κριτική. Ακολουθούσε και ακολουθεί όμως κάποιους άγραφους κανόνες.
Επιλέγει τη στιγμή της κριτικής, χωρίς να επιτίθεται προσωπικά σε κανέναν (ούτε
καν πολιτικό αντίπαλο). Κανέναν δεν εξωραΐζει και κυρίως προσπαθεί να εκφράσει
τεκμηριωμένα την αλήθεια. Ο «αστυάνακτας» είναι κατά της αποσιώπησης αλλά και
κατά της λάθους ερμηνείας.
Είναι πράγματι πολύ δύσκολο να επιλέξεις την κατάλληλη στιγμή της
έκφρασης, όταν δεν θα χει χαθεί ακόμη το παιχνίδι. Είναι πολύ δύσκολο να μην
παρεκτραπείς σε χαρακτηρισμούς. (μου έχει συμβεί πολλάκις). Το συμπέρασμα είναι
ότι, θα πρέπει να βουτάς το δάχτυλο στο μυαλό πριν χτυπήσεις τα πλήκτρα.
Εγώ ο ίδιος ήμουν κατά περίπτωση για κάποιους, άλλοτε δεξιός,
αντικομμουνιστής, γκαιμπελίσκος, άλλοτε αριστερός, ακραίος συριζαίος, και τώρα
πρώην ΠΑΣΟΚος ή ακόμη και μη σοβαρός.
Η μια και μοναδική αλήθεια η άποψή μου ως η καλύτερη απ όλες. εκτός από
χαρακτηρισμούς μοιράζει και τύφλα. Και η πολιτική τύφλωση παράγει
αντιδημοκρατικές συμπεριφορές ακόμη κι αν να κοιμάσαι με ολόκληρο το Kεφάλαιο του Μάρξ αγκαλιά ή και με κάθε μαρξιστικό βιβλίο δίπλα σου. Το κυριότερο είναι ότι η
τύφλωση σε αποτρέπει να δεις την πραγματικότητα και βεβαίως να την ερμηνεύσεις.
Δεν επέστρεψα εδώ για να κάνω κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν παλεύω για το
κόμμα μου, αλλά πριν απ όλα για τη χώρα και τον άνθρωπο. Παλεύω για την αλήθεια
και τη Δημοκρατία η οποία καταπατά βάναυσα η νέα κυβέρνηση. Δε γνωρίζω με
επάρκεια την κάθε πτυχή του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γνωρίζω, βλέπω δηλαδή ότι
κι αν κερδίσαμε θετικό στη κοινωνία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη το ξηλώνει. Αυτό
πρωτίστως με ενδιαφέρει. Ούτε, τα ένα προς ένα χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε
τα πρόσωπα. Έχω γνωρίσει όλα τα χρόνια (και είναι πάρα πολλά) που είμαι
οργανωμένος στην αριστερά εξαίρετους ανθρώπους με ευρύτατο πνεύμα και
δημοκρατικές αξίες αν και κινούνταν στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Δεξιάς.
Ομοίως έχω γνωρίσει ανθρώπους οι οποίοι αν και αριστεροί δεν είχαν καμιά σχέση
με τη δημοκρατία, καμιά σχέση με το διάλογο.
Η σημερινή κυβερνητική πολιτική είναι η σκληρότερη πολιτική που πρόκειται
να γνωρίσει ο τόπος. Σφιχταγκαλιασμένη με τη διαπλοκή εκείνο που την ενδιαφέρει
είναι να σβήσει τα τέσσερα και πλέον χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση. Είναι
μια πολιτική βαθύτατα απάνθρωπη και βαθύτατα ρεβανσιστική. Δεν πρόκειται να
χαρίσω ούτε γρανάζι στη μηχανή της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Ο στόχος μας πρέπει να είναι η αποκαθήλωση αυτής της πολιτικής πριν η
χώρα επιστρέψει σε παλαιές μεθόδους.
Προσκαλώ διαδικτυακούς φίλους να συμμετάσχουν με κείμενά τους στη νέα
προσπάθεια. Είμαστε μια χαραμάδα στο ζόφο της ενημέρωσης. Ας την κάνουμε ρωγμή
ας το κάνουμε ρήγμα.
ΥΓ: Τα σχόλια βεβαίως και θα εγκρίνονται πριν δημοσιευθούν διότι οι ύβρεις δεν είναι δημοκρατία.
