Αγαπημένοι φίλοι και φίλες σαν σήμερα έκλεισαν 5 χρόνια από την
παρουσία του αστυάνακτα ως blogger
στο διαδίκτυο. Το έναυσμα για τη δημιουργία του ιστολογίου ήταν εκείνη την
εποχή, η απουσία της φωνής της ριζοσπαστικής αριστεράς, του Συνασπισμού και του
ΣΥΡΙΖΑ, από τα καθεστηκυία ΜΜΕ. Πολλές φορές είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε
αποσιώπηση και παραχάραξη της αλήθειας και των θέσεων της ριζοσπαστικής
αριστεράς. Δεν υπήρξε κάποια κεντρική συνεννόηση, όπως κάποιοι εκτός ΣΥΡΙΖΑ
υπέθεσαν στην αρχή, αλλά μόνο πρωτοβουλία ενός απλού μέλους. Η επιλογή του
τίτλου του ιστολογίου αστυάνακτας έγινε μετά από πολύ σκέψη. Η αγάπη του
διαχειριστή για την Ιστορία με οδήγησε σ’ ένα πρόσωπο αγνοημένο. Από τότε κύλησε
πολύ νερό στ’ αυλάκι. Πολλές ιστοσελίδες που ανήκαν στον ίδιο χώρο «φύτρωσαν»
στο δίκτυο και στο τέλος εμφανίστηκαν οι επίσημες ιστοσελίδες του ΣΥΡΙΖΑ όπως
εκείνο τώρα τελευταία του Left.gr
Η αρχή ήταν δύσκολη γιατί ο διαχειριστής της ιστοσελίδας δεν είναι
δημοσιογράφος, αλλά εργαζόμενος ο οποίος δεν διαθέτει άπλετο χρόνο για να κάνει
συχνές αναρτήσεις, ώστε να ενημερώνει το blog. Η συνέχεια ήταν ακόμη δυσκολότερη, αφού έπρεπε ν’ απαντάει εκτός
των καλοπροαίρετων σχολίων και σε σχόλια, τα οποία ήταν γεμάτα ύβρεις και χαρακτηρισμούς.
Η κεντρική ιδέα στην οποία ο διαχειριστής κινήθηκε και κινείται ακόμη
και σήμερα έχοντας υπόψη του κάποιες προσωπικές αξίες ως αριστερού άνθρωπου,
όπως:
Ότι προσπαθεί ν’ αναδείξει προβλήματα για την Αριστερά και τον
Άνθρωπο.
Ότι υπερασπίζεται τις αξίες της ριζοσπαστικής αριστεράς, ως μέλος του
ΣΥΡΙΖΑ και όχι ως «μέλος» κάποιας τάσης ή συνιστώσας του. Αυτό ιδιαίτερα στο ΦΒ
δεν του συγχωρέθηκε και πολλές φορές προσπάθησαν να τον εντάξουν εδώ, εκεί,
αλλού.
Ότι μιλάει ανοιχτά και σε χρόνο που επιλέγει ο ίδιος έχοντας υπόψη του
τον πολιτικό πολιτισμό.
Ότι είναι ανοιχτός στο διάλογο.
Κριτικάρει τους πάντες ακόμη και εσωκομματικά με ιδεολογικά
επιχειρήματα χωρίς κραυγές και επιλέγει τον κατάλληλο χρόνο..
Είναι πάντα υπερασπιστής της ενότητας των αριστερών δυνάμεων, χωρίς
αυτό να σημαίνει ότι αποσιωπούνται οι διαφορές και η ιδεολογική πάλη. Ποτέ δεν
ήμουν οπαδός της «άδειας καρέκλας». Γενικώς ποτέ δεν ήμουν οπαδός, αλλά
σκεπτόμενος άνθρωπος.
Ο αστυάνακτας υπερασπίζεται και συμμετέχει στα κινήματα επειδή τα
θεωρεί απαραίτητα στη διαμόρφωση μιας διαφορετικής κοινωνίας.
Τι δεν έχει καταφέρει;
Δεν ενημερώνει συχνά το ιστολόγιο κι αυτό γιατί όπως είπαμε και πιο
πάνω, δεν είναι επαγγελματίας του είδους.
Πολλές φορές στα σχόλια «ξεφεύγει» προσπαθώντας ν’ απαντήσει. Ζητώ
συγνώμη απ’ όσους θίχτηκαν από τυχόν άστοχες απαντήσεις μου ή τοποθετήσεις μου.
Βέβαια οι άστοχες απαντήσεις του, ήταν σε σχόλια υβριστικά και σε άθλιους χαρακτηρισμούς.
Στην περίοδο που θ’ ακολουθήσει θα γίνει προσπάθεια να μετριαστούν οι
αδυναμίες που είναι εντελώς ανθρώπινο χαρακτηριστικό.
Ευχαριστώ όλους του αναγνώστες μου για την κατανόηση και τα καλά τους
λόγια. Άλλοι bloggers ή σχολιαστές απ’ όλο το φάσμα της αριστεράς, που έκαναν και
κάνουν παρατηρήσεις και σχόλια, βοηθούν τα μέγιστα στην προσπάθεια και τους ευχαριστώ.
Καλή συνέχεια σε όλους μας. Και να μη ξεχνάμε: Η
αλλαγή της κοινωνίας δε θα γίνει στα πληκτρολόγια, αλλά στους δρόμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου