Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη Γάζα
Η συνάντηση έγινε μετά από αίτημα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Αμέσως μετά το τέλος της συνάντησης έγιναν δηλώσεις:
Γ. ΜΠΑΝΙΑΣ: Ζητήσαμε από την κα Υπουργό να πάρει άμεσα όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, και στη συνάντηση με τους Υπουργούς Εξωτερικών της Ε.Ε. αλλά και ειδικότερα ως Ελλάδα, για να σταματήσει η σφαγή αυτή που έχει φτάσει και ξεπερνάει τα όρια της γενοκτονίας.
Επίσης απαιτήσαμε να επιμείνουν να μην υπάρξει χερσαία στρατιωτική επέμβαση, γιατί αυτή η κλιμάκωση είναι βέβαιον ότι θα δημιουργήσει άλυτα προβλήματα, κατά τη γνώμη μας. Δηλαδή, θα κλιμακώσει και τις συγκρούσεις και μετά τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Ένα τρίτο ζήτημα που θέσαμε ήταν να αρθεί οπωσδήποτε ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας, γιατί πραγματικά υπάρχει αδυναμία εισόδου φαρμάκων και άλλων εντελώς απαραίτητων εφοδίων. Πεθαίνουν παιδιά, πεθαίνουν άνθρωποι καθημερινά, ακριβώς γιατί υπάρχει αυτός ο αυστηρός αποκλεισμός.
Η Υπουργός μας διαβεβαίωσε ότι θα πάρει πρωτοβουλίες στο διπλωματικό επίπεδο, άμεσα, για να σταλεί ιατροφαρμακευτική βοήθεια, για την οποία απαιτούνται συνεννοήσεις με το Ισραήλ και τη Χαμάς.
Από την πλευρά μας θα θέσουμε το αίτημα να επισκεφθεί την περιοχή άμεσα διακομματική Επιτροπή της Βουλής. Κι εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ θα επισκεφθούμε την περιοχή.
Τ. ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Η κα Μπακογιάννη μας είπε ότι θα επιμείνει στη Διάσκεψη του Παρισιού να σταματήσουν άμεσα οι εχθροπραξίες.
Εμείς τονίσαμε την ανάγκη να σταματήσει η Ε.Ε. την πολιτική των ίσων αποστάσεων. Και, δεδομένου ότι υπάρχει μια ενθάρρυνση από την πλευρά των ΗΠΑ και άλλων δυνάμεων, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στο να πιεστεί το Ισραήλ να σταματήσει τους βομβαρδισμούς.
Η κα Μπακογιάννη συμφώνησε στο ζήτημα της ανθρωπιστικής βοήθειας και της παύσης των εχθροπραξιών.
Αυτό που είπαμε, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξουμε να συσταθεί μια διακομματική επιτροπή της Βουλής για να μεταβεί στην περιοχή. Και να προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο, να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί και οι εχθροπραξίες.
Μιλώντας σε εκπομπή του «ΙΟΝΙΟΝ FM», ο υπεύθυνος του τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝ, Πάνος Τριγάζης, τόνισε:
«Η Ε.Ε. πρέπει να πάψει να συμπεριφέρεται σαν “Πόντιος Πιλάτος” μπροστά στη νέα παλαιστινιακή τραγωδία. Να ζητήσει ευθέως τη διακοπή της ισραηλινής επιδρομής, η οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ως απάντηση στις ρουκέτες της Χαμάς. Άλλωστε, αυτό υποστηρίζουν και οι φιλειρηνικές δυνάμεις του Ισραήλ που διαδηλώνουν εναντίον του πολέμου από την πρώτη μέρα.
Η συνεχιζόμενη κατοχή και ο απάνθρωπος αποκλεισμός της Γάζας είναι η βασική πηγή της σύγκρουσης. Μόνο με τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, θα υπάρξει σταθερή ειρήνη στην περιοχή.
Αυτό θα είναι προς όφελος του ίδιου του Ισραήλ, της ασφάλειάς του και της προόδου του. Και φυσικά προς όφελος όλης της Μέσης Ανατολής, αφού το Παλαιστινιακό αποτελεί πρόβλημα - κλειδί για την ειρήνη σε όλη την περιοχή».
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
Να σταματήσουν οι Βομβαρδισμοί του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας...
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
Νοικοκυραίοι αντισταθείτε....
αστυάνακτας
Ο λογαριασμός ενίσχυσης της Κωνσταντίνας Κούνεβα, της συνδικαλίστριας που έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης με βιτριόλι της εργοδοτικής τρομοκρατίας.
5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς DECHEVA ELENA KUΝEVA KOSTADINKA NIKOLOVA
Σχετικά γράψαμε στο προ-προηγούμενο δημοσίευμα. Επειδή τα έχουμε πάρει στο κρανίο και επειδή το γεγονός έχει θάφτει από τα ΜΜΕ ανάμεσα στα έκτακτά μέτρα της τροχαίας για την έξοδο και τις ευχές του πατριάρχη για τα Χριστούγεννα, ας βάλουμε τα δυνατά μας. Προσφέρουμε ότι μπορούμε όχι από αυτά που μας περισσεύουν αλλά από αυτά που θα μας λείψουν. Δεν πειράζει. Είναι στοιχειώδης υποχρέωση κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης.
Και φυσικά Δεν μένουμε στην οικονομική ενίσχυση. Διαδίδουμε το μήνυμα το δημοσιεύουμε σε blog και sites και συμμετέχουμε σε κάθε κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης και δράσης.
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
Τρία γεγονότα αναζητούν ενότητα στη δράση....
Μία δολοφονική απόπειρα
Χθες πυροβολήθηκε ένα νεαρό παιδί , μέλος της ΚΝΕ στο Περιστέρι... φαίνεται ότι είτε οι επονομαζόμενοι νοικοκυραίοι παίρνουν το νόμο στα χέρια τος είτε η Αστυνομία κάτι άλλο κάνει....Αμέσως να διελευκανθεί αυτή η απόπειρα...να σταματήσει το κράτος να κινεί τους μηχανισμούς του κρατικούς ή μη.....
Η ανακοίνωση του ΣΥΝ ενδεικτική:
Το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΝ καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τη δολοφονική απόπειρα κατά 16χρονου μαθητή και άλλων συμμαθητών και συμμαθητριών του έξω στο Περιστέρι.
Και αυτό το περιστατικό ένοπλης βίας κατά του νεαρού μαθητή δείχνει τη μεγάλη, διπλή ευθύνη της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που από τη μία πλευρά εξακολουθεί να παρουσιάζει την εξεγερμένη νεολαία ως εχθρό της κοινωνίας και της ομαλότητας, παρωθώντας κύκλους της ανωμαλίας στην ένοπλη χρήση βίας, ενώ από την άλλη υποθάλπει την ένοπλη βία των οργάνων της τάξης, προβάλλοντας έτσι αρνητικά πρότυπα στην κοινωνία.
Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι με τέτοιες εκφοβιστικές ενέργειες θα κάμψει την αγωνιστική διάθεση του οργανωμένου μαθητικού κινήματος βρίσκεται σε πολύ σφαλερό δρόμο. Ας εγκαταλείψει, λοιπόν, πάραυτα τις πρακτικές συκοφάντησης και εκφοβισμού του μαθητικού κινήματος και ας αντιμετωπίσει με συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές τα αίτια που οδηγούν τη νεολαία στους δρόμους.
Τμήμα ΠαιδείαςΟΜΩΣ......ΟΜΩΣ.......ΟΜΩΣ......
ΚΟ…ΛΑΜΙΑ
Τι συμβαίνει με τα μεταλλεία στη Λαμία;; Ποιοι οργανώνουν αντισυγκεντρώσεις ενάντια σε συγκεντρώσεις κατοίκων, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τους κινδύνους που ελλοχεύουν τόσο για τη καταστροφή της φύσης της Γκιώνας, όσο και για τις ίδιες τις ζωές τους… Ποιος πιέζει για συμμετοχή των εργαζομένων σ΄ αυτές τις συγκεντρώσεις;; Ποιος ο ρόλος του Εργατικού κέντρου Λαμίας και τι λέει και πράττει ο πρόεδρός του, που ανήκει στο ΚΚΕ;; Τι λέει το επίσημο ΚΚΕ;;
….και Βωβαμάρα…..
Τι γίνεται με το γήπεδο του Παναθηναϊκού στο Βοτανικό και τις πορείες κατά του ΣΥΝ στη Κουμουνδούρου (λες και κυβερνά ο ΣΥΝ) Ποιος τις οργανώνει;; Το σωματείο που δεν υπάρχει…ή άλλοι;; Τι λέει ο δήμαρχος μετά τη σαφή πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την κατασκευή μόνο του γηπέδου και όχι του Εμπορικού κέντρου….Γιατί το ΚΚΕ, που είναι μάλιστα και κατά της κατασκευής και του γηπέδου δεν τα’ ακούει από τον κ. Βωβό;; Ποια η θέση του ΚΚΕ γι αυτές τις κινητοποιήσεις εργαζομένων;;;
Ενώ η ηγεσία του ΚΚΕ επιμένει, αφού αυτή όλα τα ξέρει ότι "οι κουκουλοφόροι είναι συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ....."
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ......
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
1.20’’ τηλεόραση από τα κάτω….
Σας έχουμε μάθει κ.κ της ΕΡΤ και των άλλων καναλιών έτσι γιατί θα έρθει και η δική σας σειρά…Προβάλλετε ότι σας πουν τα αφεντικά σας….και θάβετε θέματα που απασχολούν πραγματικά τη κοινωνία. Θάβετε τις απόψεις και τις θέσεις των κομμάτων της Αριστεράς (μιλώ για όλα τα κόμματα της Αριστεράς και πέραν των δύο, αλλά και της ανένταχτης αριστεράς), συλλογικοτήτων της κοινωνίας. Τι προβάλλατε έως τώρα;; Ας πούμε για την απεργία πείνας των μεταναστών στη Κρήτη;;;…… Λειτουργείται σαν εκπρόσωποι κόμματος ( του κόμματος του δικομματισμού). Τώρα πάτε να καταλαγιάσετε το θόρυβο με τη ψυχρή δολοφονία του 15χρονου, που δε λέει να κοπάσει, ξεσηκώνεται τους νοικοκυραίους και τον Κακλαμάνη με μόνο στόχο τα δέντρο και το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Για εκεί (για τον Ελαιώνα) δε λέτε τίποτε…ή μάλλον λέτε για αναβάθμιση της περιοχής κτλ. Ποιος θα φταίει αν μπουκάρει στο Μέγκα και στο Σταρ για να πει τις απόψεις του για τον Ελαιώνα;;; Βαρέθηκα να ακούω τον Τράγκα τον Πρετεντέρη, τη Μακρή, τον Καψή και όλους όσους βγαίνουν με τη σφραγίδα του έγκυρου και επιθυμούν να μας δώσουν τα φώτα τους….Ας ακούσουμε μια φορά και κάποιους άλλους…Δεν βλάπτει τη δημοκρατία….Βλάπτει εσάς , μα τι να κάνουμε…Το κυρίαρχο σύστημα των δημοσιογράφων που τους χαϊδεύει τα αυτιά πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων και τώρα τελευταία και η κ. Παπαρήγα, (δυστυχώς) πρέπει να σπάσει….Οι νέοι αυτοί κάνανε μία αρχή…Η τηλεόραση έγινε για 1.20΄΄ συμμετοχική! Μπορούμε να την κάνουμε περισσότερο… Κι έχουμε να πούμε ουουου!!
Κι όλα αυτά καλά έως εδώ. Λογικό είναι από τη κυβέρνηση, από αυτή τη κυβέρνηση, να ακούγονται ανοησίες και από κάθε εκπρόσωπό της. Όμως από το ΠΑΣΟΚ γιατί η καταδίκη, (επειδή είναι ο ένας πόλος του δικομματισμού και φοβάται κι αυτό;;;), και από το ΚΚΕ γιατί αυτή η κριτική αντιμετώπιση (αφού ούτε κουκουλοφόροι ήταν, ούτε σε βίαιες ενέργειες προέβησαν….επειδή δεν λένε αυτά που λέτε;; Αυτό δεν είναι δυνατόν)
ΥΓ. Δεν ανάρτησα αμέσως κάτι γιατί ήθελα να δω τις θέσεις των κομμάτων….αλλά και τις σημερινές εφημερίδες που άλλες όπως η Ελευθεροτυπία και ο Ριζοσπάστης το θάβουν στις μέσα σελίδες και άλλες όπως η Αυγή, Νέα, Έθνος το έχουν πρωτοσέλιδο. Πρωτοσέλιδο το έχουν και η Καθημερινή και άλλες γαλάζιες σχολιάζοντάς το αρνητικά…..Ήδη όμως τα bloggs άναψαν από την πρώτη στιγμή.
Πρόλαβα και τη κατάληψη της ΓΣΕΕ , καθώς και το πανώ στην Ακρόπολη από τη Νεολάια του ΣΥΝ.......και πολύ το χάρηκα….. ΑΥΡΙΟ;;;
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008
Ο παραπάνω πίνακας βρίσκεται στο Μουσείο Γερμανικής Ιστορίας στο Βερολίνο. Ονομάζεται "Η απεργία", δυστυχώς δεν έχω πρόχειρο το όνομα του Καλλιτέχνη, αναφέρεται σε γεγονότα κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής επανάστασης και απεικονίζει εργάτες να εκδηλώνουν με έντονες διαμαρτυρίες τα αιτήματά τους ενώπιον των εργοδοτών τους....
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008
Ένα επίκαιρο κείμενο
Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται ν' αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και δυστυχώς γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας..
Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί μ' «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν ...ανακαλύπτονται..
Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ.»
Άρθρο του Μάνου Χατζιδάκι για τα επεισόδια που έγιναν τον Μάιο του 1986….
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Το Τέταρτο", αναδημοσίευση από το Blog, Το άρωμα του τραγουδιού.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
...και κατά συνέπεια η ποίηση
είναι μια υπόθεση αντικοινωνική.
Πιστεύει σε λέξεις και ιδεογράμματα
και δε βλέπει λόγου χάρη
πως άλλο ένα δέντρο να ξαπλωθείς στον ίσκιο του
κι άλλο το ίδιο δέντρο να πάρεις την ξυλεία του.
Το πράγμα είναι σοβαρό: Κάτω από τα σχήματα (δήθεν ποιητικά)
κρύβεται το μαχαίρι που μας χτυπάει πισώπλατα.
Εξομοιώνοντας τα πάντα
παραβλέποντας συνθήκες χρόνο τόπο
οι στιχοπλόκοι καταντούν να υποστηρίζουν
πως τα κόκκαλα κ’ οι φλέβες
βαραίνουνε το ίδιο στη ζωή του κάθε ανθρώπου
επιμένουν να πιστεύουν πως μια πληγή κακοφορμίζει
με την ίδιαν ακριβώς αιτιοκρατία
κι όταν την άνοιξαν οι σφαίρες
των αγροτών του Κόκκινου Στρατού
που χτύπησαν τους εργάτες διαδηλωτές του Βερολίνου
κι όταν την άνοιξαν τα βόλια
των εργατών της Deutsche Wehrmacht
τότε που τα δέχτηκαν στους δρόμους της Aθήνας οι γεωπόνοι σπουδαστές.
Ο ποιητής, ξεκομμένος απ’ τους πόθους του λαού
καταντάει τελικά να μην πασχίζει γι’ άλλο
παρά μονάχα πώς θα πει την προσωπική του αλήθεια
καταντάει να λέει τις σφαίρες σφαίρες
και τους πληγωμένους πληγωμένους
κι όλο το πρόβλημά του στενεύει μες στα όρια
μιας αναζήτησης σωστού λεξιλογίου
έτσι που με κάθε θυσία
αδιάφορος για όλα
ακόμα και την πάλη των τάξεων
να φτάσει τελικά να καυχηθεί
πως ναι, αυτό πάσχιζα να πω
όπως βλέπει ένα σώμα στερεό και σκέφτεται
“Τούτο δω ίσως νάναι κείνο που γυρεύω”
το παίρνει στο χέρι το ζυγιάζει και σκέφτεται
“Με τούτο δω, ίσως μπορέσω να καρφώσω μια πρόκα πίσω απ’ την πόρτα μου”
στεριώνει την πρόκα κρεμάει το σακάκι του και λέει
“Ναί, αυτό είταν που γύρευα.
Από δω και μπρος
τ ονομάζω
σφυρί”.
Η ποίηση λοιπόν είναι μια υπόθεση αντικοινωνική.
Το κόμμα οι οργανώσεις κυρίως η αγκιτπρόπ
έχουν καθήκον να...
Άρης Αλεξάνδρου
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008
Το κωμικοτραγικό συνεχίζεται
ΕΚΚΛΗΣΗ για μία ακόμη φορά!!!
Στελέχη και μέλη του ΚΚΕ εν όψει του συνεδρίου σας προβληματιστείτε , διαφωνείστε με την ηγεσία σας πάρτε το συνέδριο στα χέρια σας...Μην συμπράττετε σε μη αριστερές ενέργειες.... Ο εχθρός σας δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι φίλοι του, αλλά ο δικομματισμός με τον οποίο η ηγεσία σας συναντάται και διαλέγεται....
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Ας σταματήσει το ΚΚΕ...φτάνει πια!
Να σταματήσει η ηγεσία του ΚΚΕ να χαϊδεύει τα αυτιά της κυβέρνησης και του Πασοκ, ας μη γίνεται συνοδοιπόρος τους.....καταντάει αξιολύπητο στα μέλη του και στους απλούς ψηφοφόρους του
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
ΕΝΑΣ ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ......ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΣ....Ποιοί είναι οι γνωστοί κουμπουροφόροι της αστυνομίας....;;;
Παραθέτω και την ανακοίνωση του γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανακοίνωση Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ (7/12/2008, 2 π.μ.) για τη δολοφονία του 16χρονου στα Εξάρχεια
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
Ένας ανήλικος δολοφονήθηκε απόψε στο κέντρο της Αθήνας από τις αστυνομικές δυνάμεις. Χωρίς κανένα λόγο οι αστυνομικοί πυροβολούν και σκοτώνουν νέα παιδιά λες και η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου.
Η δολοφονία αυτή αποτελεί ένα άγριο, απαράδεκτο και αφάνταστο γεγονός, που αναδεικνύει το πού έχουμε φτάσει και θέτει γενικότερο πολιτικό πρόβλημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα τοποθετηθεί με σαφήνεια την Κυριακή, όταν και θα έχει στα χέρια του όλα τα στοιχεία αυτής της αδιανόητης και φρικτής δολοφονίας.
7/12/2008 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ώρα 2 (το πρωί)
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
Μετά τη δεκεμβριανή σύγκρουση ......
Εχω βιώσει, ως ένας των πολλών, εν τη πράξει - καπετάνιος, τότε, του λόχου ΕΛΑΣ Σπουδαστών «Λόρδος Μπάυρον» -, τα γεγονότα εκείνα, «γράφοντας» - και, μάλιστα, κυριολεκτικά με αίμα - την ιστορία τους. Δικαιολογημένα, λοιπόν, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο και οδυνηρό να προχωρώ σήμερα στην επιστημονική καταγραφή της, παίρνοντας, δηλαδή, υπόψη τις εμπειρίες των δεκαετιών που πέρασαν, τις νεότερες έρευνες και τους σύγχρονους στοχασμούς. Ενώ, παρ' όλ' αυτά, δεν έχουν πάψει ούτε στο ελάχιστο να με πλημμυρίζουν οι αναπεπταμένες κόκκινες σημαίες και το «παιδιά σηκωθείτε... με όπλα στους ώμους», όλα τα συγκλονιστικά και όμορφα, παρά τις αυταπάτες, βιώματα των χρόνων εκείνων.
Αυτό, όμως, επιτάσσει το ύψιστο χρέος μας για προσέγγιση, με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, της ιστορικής αλήθειας. Πολύ περισσότερο που ο Δεκέμβρης '44, ανεξάρτητα από την πλευρά του χαρακώματος που ο καθένας μαχόταν, αποτελεί, αναμφισβήτητα, το «λαμπάδιον δράματος» στο πρώτο μισό της ελληνικής δεκαετίας του '40.
Αξίες και απαξία
Χιλιάδες σελίδες έχουν, από πολλούς, γραφεί για την περιπετειώδη και αντιφατική, όσο και εμβληματική εκείνη περίοδο της ιστορίας μας του 20ού αιώνα, που άρχισε με το έπος μιας καθολικής κατά των κατακτητών αντίστασης και κατέληξε με τον καταστροφικό για τον τόπο μας εμφύλιο πόλεμο. Πέρα από τις αφηγήσεις των γεγονότων, πολλοί έχουν επιχειρήσει και να ερμηνεύσουν - ο καθένας, βέβαια, από τη σκοπιά του - τη, μοναδική στην Ευρώπη, ελληνική ιδιομορφία: Ενα μεγαλειώδες εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα το ακολούθησε, μετά την απελευθέρωση και, κυρίως, με τα «Δεκεμβριανά» και μετά απ' αυτά, η πλήρης ανατροπή των αξιών της εθνικής αντίστασης.
Οι περισσότεροι από τους συγγραφείς εντοπίζουν τις αιτίες στην υπογράμμιση κάποιου παράγοντα ή, έστω, δύο-τριών, είτε, το πολύ, και στις αντιδράσεις του ενός προς τον άλλον. Θεωρώ, ωστόσο, πως μία τέτοια ερμηνεία είναι ατελής. Συνήθως, εξυπηρετεί πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες. Αξιοποιώ, βέβαια, και τη δική μου συμβολή στη σχετική ιστοριογραφία, με τα βιβλία μου που έχουν κυκλοφορήσει την τελευταία δεκαπενταετία, ερανιζόμενος απ' αυτά όσα εδώ καταγράφω.
Υπογραμμίζω, κατ' αρχάς, ένα βασικό συμπέρασμα. Οι παράγοντες που καθόρισαν τότε τις ελληνικές εξελίξεις δεν ήσαν ένας και δύο, αλλά πολλοί: οικονομικοί, κοινωνικοί, πολιτικοί, πολιτισμικοί, τοπικοί (μαζί και εθνοτοπικοί), στρατιωτικοί και, βέβαια, διεθνών ανταγωνισμών (μεταξύ και των συμμάχων), αλλά και ποιότητας ηγεσιών κ.λπ. Επομένως, μια ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη των ελληνικών πραγμάτων στη δεκαετία του '40 απαιτεί τη διερεύνηση του καθενός απ' αυτούς, αλλά και όλων μαζί στη μεταξύ τους διαπλοκή.
Κατά τη γνώμη μου, μόνο στα πλαίσια αυτά, μπορεί κανείς - σήμερα, πια, εξήντα χρόνια μετά - να μιλήσει και για τα «Δεκεμβριανά» του 1944. Στο παρόν σημείωμα, κρίνω σκόπιμο να σταθώ σε δύο μόνο παραδείγματα, όσο μπορώ πιο συντομευμένα.
Το σύνδρομο εξουσίας
Στη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης και, πολύ περισσότερο, με την απελευθέρωση, ήταν επόμενο να τίθεται θέμα εξουσίας. Και φυσιολογικό, κάθε πολιτική δύναμη να επιδιώκει το μεγαλύτερο δυνατό μερίδιο. Αλλο όμως αυτό και άλλο, πώς, εξ αυτού, με ποιες μορφές και πού οδήγησε η επιδίωξή τους. Γράφει ο Γ. Θεοτοκάς στο ημερολόγιό του: «Εκτροχιαστήκαμε. Κουτή τακτική της Δεξιάς, που, με την εμπάθειά της, εμπόδισε, όσο ήτανε στο χέρι της, την πολιτική του κατευνασμού... Κουτή τακτική της Αριστεράς, που, την τελευταία στιγμή, έσπρωξε τα πράγματα στα άκρα... Υπερβολική αδιαλλαξία των Αγγλων, που εκδηλώθηκε και με πράξεις και με λόγια και που με ξενίζει βαθιά».
Μακάρι όμως να ήταν μόνο θέμα «κουταμάρας» ορισμένων. Αυτή, όπως και οι διαφωνίες στα επιμέρους προβλήματα, που τέθηκαν για την ανασυγκρότηση του νέου κράτους (δημιουργία εθνικού στρατού, εκρήξεις βίας, αυθαιρεσίες κ.λπ.), αλλά και οι διαφορετικές αντιλήψεις για τη μελλοντική διαμόρφωσή του, δημιουργούσαν, ασφαλώς, κάποιες συγκρουσιακές αφορμές. Αυτές, όμως, θα έπρεπε (και ήταν δυνατό) να αντιμετωπίζονται με συνεννόηση ή αμοιβαίο συμβιβασμό. H καθοριστική αιτία που οδήγησε στην αδυσώπητη ένοπλη σύρραξη του Δεκεμβρίου ήταν η επενέργεια, συνέργεια και αλληλεμπλοκή όλων ή πολλών από τους παράγοντες που παραπάνω ανέφερα. Τελικά, επέφερε την πλήρη «έκλειψη» λογικής, πολιτικής και ηθικής, που επικράτησε στα «Δεκεμβριανά» '44 και από τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα.
H μια πλευρά (η αντιεαμική), αδιαφορώντας για τις ριζικές αλλαγές που είχαν, στο μεταξύ, συμβεί στην Ελλάδα και τον κόσμο, θεωρούσε πως, πάση θυσία, έπρεπε να επαναφέρει την προπολεμική τάξη πραγμάτων, χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική δύναμη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ακόμα και με τις από αέρος επιδρομές που προκαλούσαν σφαγιασμό χιλιάδων αμάχων κ.λπ. Ακολουθούσε τυφλά το δόγμα που με κλασικό τρόπο έχει διατυπώσει ο Μακμίλαν: «H ελληνική αστική τάξη θέλει να εξολοθρεύσει τους κομμουνιστές. Και θα παλέψει μέχρι τον τελευταίο άγγλο στρατιώτη»!
H άλλη (η Εαμική) πλευρά, υπερεκτιμώντας το κύρος που της προσέδιδε ο αντιστασιακός της αγώνας, το μετέφραζε, πια, σε σύνδρομο εξουσίας. Υπερέβαλλε τις δυνάμεις που διέθετε, ιδιαίτερα τις στρατιωτικές, διατάσσοντάς τες, μάλιστα, αλλοπρόσαλλα. Αποσπάστηκε από τη γραμμή της εθνικής ενότητας, άρα και του, επί ίσοις όροις, συμβιβασμού, που επιτυχώς είχε ακολουθήσει προηγούμενα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι του '44 και τη στιγμή απελευθέρωσης, κλωτσώντας υπεροπτικά ακόμα και την ευκαιρία συνάντησης, τα Χριστούγεννα του '44. Αφέθηκε να παρασυρθεί στις συναισθηματικές αντιδράσεις για την επίθεση που δεχόταν. Και επιλέγοντας τη μέχρι τελικής πτώσης ένοπλη σύγκρουση, μιμούμενη ακόμα και τις πλέον απαράδεκτες μορφές του αντιπάλου (ομηρία κ.λπ.), οδηγήθηκε σε πλήρες αδιέξοδο και συντριπτική ήττα.
Οι διεθνείς ανταγωνισμοί
Σε σύνδεση με τα παραπάνω, μπορεί να σημειωθεί και ένα δεύτερο παράδειγμα: της επίδρασης των διεθνών ανταγωνισμών (ακόμα και μεταξύ των συμμάχων) και της χρησιμοποίησης από τις ελληνικές δυνάμεις των κέντρων αναφοράς τους στο εξωτερικό.
Από τη μια μεριά, η Βρετανία θεωρούσε αναφαίρετο, από αιώνος, «δικαίωμά» της, να επανακτήσει την απόλυτη κυριαρχία της επί των ελληνικών πραγμάτων. Το σχεδίαζε συστηματικά σε όλη τη διάρκεια της κατοχής και το επέβαλε στρατιωτικά, με την απελευθέρωση. Αλλωστε, μετά τη Διάσκεψη Στάλιν - Τσόρτσιλ του Οκτωβρίου 1944 στη Μόσχα, απέσπασε, ουσιαστικά, και τη συγκατάθεση των συμμάχων για τις ενέργειές της.
Από την άλλη μεριά, η ΕΣΣΔ, ξεκινώντας από τα άμεσα, δικά της στρατηγικά συμφέροντα, είχε σταθεί μακριά από τις ελληνικές εξελίξεις. Δεν είχε κανένα λόγο να παρωθήσει στη σύγκρουση. Σε παρόμοιες καταστάσεις (όπως στη Γαλλία και την Ιταλία, σύμφωνα και με τα τεκμήρια που πρόσφατα απεκάλυψα), παρενέβη κατηγορηματικά για να αποφευχθεί εσωτερική σύγκρουση. Δεν συνέβη το ίδιο με την Ελλάδα. Ισως επειδή δεν υπήρχε καν άμεση επικοινωνία της με το KKE, ώστε να του δοθεί σχετική οδηγία.
Ετσι ή αλλιώς, μετά τη δεκεμβριανή σύγκρουση και την αρκετά καθυστερημένη, πάντως αναποτελεσματική, απόπειρα συμβιβασμού στη Βάρκιζα, ο χρόνος κυλούσε, πια, σα να χλευάζει, να λοιδορεί, να «πλαστογραφεί» την ιστορία του τόπου. Το τέλος του B' Παγκόσμιου Πολέμου βρήκε τους Ελληνες χωρισμένους στα δύο. Στέκονταν αντιμέτωποι, από τις δύο πλευρές, στο χείλος μιας ανοιγμένης πλατιάς και βαθιάς τάφρου. Ορμησαν, ασυγκράτητοι, οι μεν εναντίον των δε, για να βρεθούν στο βάραθρο. «Ο πόλεμος δεν τελείωσεν ακόμα», που θα 'λεγε κι ο ποιητής.
O κ. Γρηγόρης Φαράκος είναι πρώην Γενικός Γραμματέας του KKE.
Την πολιτική ευθύνη για τις προτάσεις Μίχαλου την έχουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της Π.Γ. και υπεύθυνος εργατικής πολιτικής του ΣΥΝ, με αφορμή τις προτάσεις Μίχαλου για την τριήμερη εργασία, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
"Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να σταματήσουν να υποκρίνονται τους αιφνιδιασμένους και διαφωνούντες με τις προτάσεις Μίχαλου για την τριήμερη εργασία με αντίστοιχη μείωση των μισθών και των ενσήμων ασφάλισης.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. με το νόμο 1892/1990 και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2639/1998 ήταν που θέσπισαν αυτά που προτείνει τώρα ο κ.Μίχαλος. Σε αυτούς τους νόμους προβλέπεται η δυνατότητα των εργοδοτών να μετατρέπουν τις συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης σε μερικής απασχόλησης και να εφαρμόζουν τη λεγόμενη «εκ περιτροπής εργασία». Το ότι οι διατάξεις αυτές δεν εφαρμόστηκαν γενικευμένα μέχρι σήμερα οφείλεται κυρίως στις αντιδράσεις της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Ας αφήσουν λοιπόν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ τα κροκοδείλια δάκρυα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά εδώ και τώρα την κατάργηση των δύο νόμων των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που επιτρέπουν την εφαρμογή των αντεργατικών προτάσεων Μίχαλου. Και καλούμε την εργατική τάξη και την Νεολαία να ξεσηκωθούν για να μην επιστρέψουν σε εργασιακές σχέσεις γαλέρας".
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Ένας κακός άνθρωπος ,ένας αόρατος δικτάτορας της πόλης….
Τι θα ήταν μια πόλη;
Αλήθεια πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να είναι κακός; Υπάρχει ποσότητα και ποιότητα στη κακία; Τι είναι κακία; Η ποσότητα των πράξεών του δεν είναι εκείνη η οποία χαρακτηρίζει τον κακό, αλλά παρ΄ όλα αυτά ο κακός άνθρωπος βρίσκεται σε διαρκή παραγωγή κακιών…η ποιότητα είναι εκείνη που φθάνει τις πράξεις του σε υψηλού επιπέδου διαστάσεις…Η κακία είναι η πράξη του ανθρώπου που δεν αναγνωρίζει παρά μόνο χαμηλότατου ήθους αξίες και κυρίαρχη όλων τον αξιών είναι μία: ο εαυτός του και η επιβολή του στη κοινωνία…Στην πορεία της επιβολής των αξιών διαπράττει πράξεις που αφήνουν έντονα τη σφραγίδα τους σε ανθρώπους και πόλεις…Υπάρχουν κακοί άνθρωποι στους οποίους στο πρόσωπό τους απεικονίζεται η κακία και εκείνο το χαμένο ή τρελό βλέμμα και η ορμή του βλέμματος ενός δολοφόνου που το αναγνωρίζεις αμέσως, και το οποίο προδίδει άνθρωπο ικανό για όλα. Όχι δεν είναι ο κυρίαρχος κακός αυτός ο τύπος…αυτός κρύβει μια δόση ειλικρίνειας ανθρώπινο προτέρημα, που ο πραγματικά κακός δεν το έχει!
Ο κακός άνθρωπος είναι εκείνος που δεν έχει προτερήματα αλλά αντίθετα διαθέτει ικανότητες που ενώ στην πραγματικότητα έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον κυρίαρχο καλό, φαινομενικά θα μπορούσες να τον ταυτίσεις μαζί του. Τα χαρακτηριστικά του είναι δυνατόν να συνοψιστούν στα εξής: Καλοσυνάτο πρόσωπο, ήρεμο βλέμμα, απαλή φωνή, έτοιμος για το καλό, μετριοφροσύνη, εύκολος στις φιλίες, υπέροχος στις δημόσιες σχέσεις, κάτοχος θέσης εξουσίας, σχεδόν τέλειος.
Στην πραγματικότητα λοιπόν αυτός ο κακός είναι ο χείριστος όλων! Οι ικανότητές του που βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο τον καθιστούν όχι μόνο επικίνδυνο για μια πόλη, αλλά και για τους γύρω του…. Καταφέρνει να κρύψει το φθονερό ,θολό του βλέμμα, την εσωτερικότητά του μέσα από το χαμόγελο, την μετριότητά του, μέσα από τους με επιμέλεια επιλεγμένους μέτριους ή άγουρους «φίλους». Οι δημόσιες σχέσεις είναι εκείνες που τον βοηθούν να ικανοποιήσει τα βαθιά εγωιστικά του ένστικτα για δημιουργία όχι απλά μιας καριέρας (αυτό θα το έκανε ένας απλά κακός άνθρωπος), αλλά επίπλευσής του στην δημοσιότητα και επιβολής της κυριαρχίας του…Ο κακός άνθρωπος δεν πετά κακίες και μετά χάνεται…Έχει έντονη και περιοδική, συστηματική και μελετημένη παρουσία με κακίες που όχι μόνο κονιορτοποιούν αυτούς που εκείνος έχει καταγράψει ως αντιπάλους, αλλά με κακίες που τον θρέφουν…όπως τον θρέφουν και οι κατά φαντασία αντίπαλοί του…Ποιος θα ήταν αν δεν είχε και αντιπάλους που τον εχθρεύονται. Οι αντίπαλοι του προσδίδουν κύρος…. Το αχόρταγο του φθάνει σε κολοσικές διστάσεις που γίνεται εντονότερο όταν υπάρξει αντίδραση…έστω και μικρή από συνομιλητή του, η σύσπαση των μυών του προσώπου, το δικαιολογημένο όχι….τότε μετέρχεται όλων των μέσων για να αποδείξει την παρουσία του ως την πλέον ουσιαστική. Αντιλαμβάνεται πως μπορεί να αμφισβητηθεί η προσωπικότητα που έχει «πουλήσει» στη κοινωνία… Προσπαθεί να επιβάλλει στην αρχή τους ρυθμούς του σε όλους, την ανοησία εκείνη που φθάνει στα όρια του φαίνεσθαι (πάντα) και κατόπιν αφού αποτύχει την αποδοχή όλων, διαβάλλει, συκοφαντεί εκείνους που διαφοροποιούνται και ταυτόχρονα η συμπεριφορά του και ο λόγος του διανύει καθοδική φορά , τέτοια που σέρνεται στα λασπόνερα…Εκεί επιθυμεί να καταδείξει ότι ακόμη μία ικανότητά του είναι εκείνη του «λαϊκού παιδιού» (έτσι νομίζει ο αφελής ότι συμπεριφέρονται τα λαϊκά παιδιά), με αποτέλεσμα το στόμα του να πετά «λουλούδια»…Με τον ίδιο τρόπο είναι ικανός να απολαμβάνει τις θωπείες ανθρώπων ανωτέρων στρωμάτων…Ο κακός άνθρωπος, γι’ αυτό είναι και κακός δεν έχει ταξικότητα…ανήκει απλά στη τάξη των κακών…Ο κακός άνθρωπος επιστέφει την παρουσία του με την αιωρούμενη φαινομενική σαγηνευτικότατά που αν και τείνει από σαχλή έως δυσάρεστα σαχλή, επειδή απευθύνεται σε κατώτερες «φιλίες» είναι επιτυχής….Έτσι αν είναι άντρας έχει επιτυχίες στο γυναικείο φύλο, αν είναι γυναίκα στο αντρικό…
Ο κακός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει εύκολα σε μία μεγάλη πόλη, εκτός κι αν κατέχει ανώτατους βαθμούς εξουσίας (κι αυτό δεν είναι βέβαιο ότι τον καθιστά αντιληπτό). Το τερατώδες μυαλό του και η προσωπικότητά του τρέφεται σε μία επαρχιακή πόλη που θα μπορεί με ευκολία να επιβάλλει τις κατώτερες αξίες του και τη μετριότητά του…η κοινωνία είναι ανεκτική, εσωστρεφής, με χαμηλά αντανακλαστικά ανίκανη εν ολίγος να τα βάλλει με τον κακό άνθρωπο…Στη μεγάλη πόλη είναι ανίκανος να τα βάλλει με εκείνους που είναι αντίπαλοί του γιατί είναι κατώτερος των περιστάσεων...
του Αν.Γ..