Θα σας περιμένω
θα σας περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα
αδιάφορος-
δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω.
Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το
τέλος μου
ανάμεσα σεθρυμματισμένα πουκάμισα και
λεγεώνες.
Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος
χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες.
Πίσω από το χάρτινο κήπο σας
πίσω από το χάρτινο πρόσωπό σας
εγ'ω θα ξαφνιάζω τα πλήθη
ο άνεμος δικός μου
μάταιοι θόρυβοι και τυμπανοκρουσίες επίσημες
μάταιοι λόγοι.
Μην αμελήσετε
Πάρτε μαζί σας νερό.
Το μέλλον έχει πολύ ξηρασία.
(από το Ανθολογία ποιημάτων, Μιχάλης Κατσαρός, εκδ. Κάκτος 1979)
θα σας περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα
αδιάφορος-
δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω.
Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το
τέλος μου
ανάμεσα σεθρυμματισμένα πουκάμισα και
λεγεώνες.
Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος
χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες.
Πίσω από το χάρτινο κήπο σας
πίσω από το χάρτινο πρόσωπό σας
εγ'ω θα ξαφνιάζω τα πλήθη
ο άνεμος δικός μου
μάταιοι θόρυβοι και τυμπανοκρουσίες επίσημες
μάταιοι λόγοι.
Μην αμελήσετε
Πάρτε μαζί σας νερό.
Το μέλλον έχει πολύ ξηρασία.
(από το Ανθολογία ποιημάτων, Μιχάλης Κατσαρός, εκδ. Κάκτος 1979)
4 σχόλια:
Τι όμορφο! Αυτό είναι Κατσαρός! Και τι μου θύμισες να ΄ξερες!
Πριν πολλά χρόνια πήρα ένα ταξί από το Σύνταγμα και στη γωνία της Μητροπόλεως (λίγα μέτρα δηλαδή από την πιάτσα) μας έκανε νόημα ο Κατσαρός. Ο ταξιτζής όπως τον είδε έτσι ντυμένο δεν ήθελε να τον πάρει (σικ ο τύπος). Του είπα λοιπόν να σταματήσει και μπήκε ο ποιητής. Άρχισαν την κουβέντα με τον οδηγό οπότε σε κάποια στγιμή του λέει (ο οδηγός): "Άκου με εμένα που σου λέω εγώ ξέρω και πέντε γράμματα"! Κι ο Κατσαρός του απαντά: "Μα γι΄αυτό κουβεντιάζω.. για να μαθαίνω".
Όταν κατέβηκε λίγο πιο κάτω του είπα "γεια σας κύριε Κατσαρέ" και μου ανταπόδωσε το χαιρετισμό με ένα μικρό χαμόγελο κοιτώντας μια εμένα και μια τον ταξιτζή.
Ασφαλώς αντιλαμβάνεσαι το διάλογο που ακολούθησε με τον.. επιστήμονα μετά.
Σε ευχαριστώ!
Πολύ ωραίο αλέκα...πολύ ωραίο! Να ορίστε υπάρχουν κάποιες καθημερινές στιγμές αυτών των μεγάλων που είναι αυτές που τους κάνουν πραγματικά μεγάλους...
Αστυάνακτα! Μη μου πεις πως είμαστε πατριωτάκια!!!! Σε συνάντησα σε Χιώτικο blogg. Τόσο καιρό με βασάνιζε η σκέψη....Που είναι ο δεύτερος...που είναι ο δεύτερος..
Οχι-Οχι....Απλά μπαινοβγαίνω στην όπερα της πεντάρας..
Είμαι άνακτας της πόλης....
Δημοσίευση σχολίου