Σήμερα θα μιλήσουμε για Τράπεζες...για τους καρχαρίες
Όπως θα ξέρετε οι Τράπεζες είναι δύο ειδών ιδιωτικές και ημικρατικές ή καλύτερα ημιδιωτικές....Ως πολίτης βρέθηκα σε διαφορετικά υποκαταστήματα Τραπεζών τόσο στο τέλος του προηγούμενου μήνα...όσο και στις αρχές του τρέχοντος...Σε όλα τα υποκαταστήματα φοβερές ουρές που σε ανάγκαζαν να περιμένεις από μία έως δύο ώρες...Όλοι καθόμασταν αμίλητοι με το χαρτάκι στο χέρι ή στην ουρά για να ρθει η σειρά μας....Ήταν τέτοια η ανυπομονησία όλων, αλλά και η δική μου, που κάθε φορά που έρχονταν πιο κοντά το νούμερό μου ήθελα να ουρλιάξω από χαρά λες και κέρδιζα λαχνό......και να σκεφτεί κανείς ότι να πληρώσω ήθελα....
Σ΄αυτές τις ατελείωτες ώρες του περίμενε σκέψεις πηγαινοέχονταν στο μυαλό μου....
Αλήθεια οι πολίτες θα είχαν την ίδια στάση απέναντι σε μία δημόσια υπηρεσία που θα τους ανάγκαζε να περιμένουν έτσι τόσο εξευτελιστικά ή θα βγαίναν στα κανάλια διαμαρτυρόμενοι;
Γιατί τόσα χρόνια είναι αλήθεια μας έχουν πρήξει ότι ο ιδιωτικός τομέας δουλεύει καλύτερα από το δημόσιο!
Πρέπει να πληρώσω και προμήθεια από πάνω για να καταθέσω σ΄ένα λογαριασμό χρήματα;
Που στο διάβολο ξοδεύουν τα 28 δις της κυβέρνησης οι τράπεζες αν όχι στον εκσυγχρονισμό τους;...αφού δάνεια σταμάτησαν να χορηγούν;
Πόσα χρήματα παίρνουν οι άμοιροι υπάλληλοι που δουλεύουν ασταμάτητα;
Γιατί εμείς δε κάνουμε κάτι γι αυτούς που δουλεύουν μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες;
Πόσοι άνθρωποι συμπολίτες μας είναι χρεωμένοι;
Πόσοι είμαστε χρεωμένοι;
Πόσα τα έσοδα των Τραπεζών; Μήπως είμαι σε μία από τις μοναδικές πλουτοπαραγωγικές μονάδες της Ελλάδας;
και περνούσαν από το μυαλό μου ακόμη πιο ακραία ερωτήματα;
Τι θα γινόνταν αν όλοι πέρναμε ως δια μαγείας απόφαση να μη ξαναπληρώσουμε τους υπέρογκους τόκους και τις προμήθειες; Φανταστείτε σκηνή!
Πόσο πρέπει να λυπάμαι κάθε φορά που γίνεται μία ληστεία Τράπεζας;
Πόσο δίκιο έχουν οι αναρχικοί που τα βάζουν με τις Τράπεζες;....
Αλοίμονο
αν καθόμουν ακόμη λίγη ώρα μέσα εκεί η ίδια η Τράπεζα θα με έκανε από απλό εχθρό της...θανάσιμο αντίπαλο....όχι πως δεν τα έχει καταφέρει....
Μου το υπενθυμίζει κάθε τέλος και αρχές του μηνός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου