Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009
ΡΕΚΒΙΕΜ της Αννα Αχμάτοβα
αστυάνακτας
Αντί προλόγου
Τα τρομερά εκείνα χρόνια της τρομοκρατίας του Γιεζόφ πέρασα
δεκαεπτά μήνες σε ουρές έξω από τις φυλακές στο Λένινγκραντ.
Κάποια στιγμή κάποιος με "αναγνώρισε". Τότε μια γυναίκα με
γαλανά χείλη που στέκοταν πίσω μου και πού, σίγουρα, ποτέ δεν
είχε ακούσει τ΄όνομά μου, συνήλθε από το πάγωμα που μας κα-
τείχε όλους ρην εποχή εκείνη και ψιθυριστα με ρώτησε στ' αυτί
(την εποχή εκείνη, όλοι ψιθυριστά μιλούσαμε)
-Αυτά εδώ μπορείτε να τα περιγράψετε;
και τότε εγώ είπα:
-Μπορώ.
Τότε κάτι σα χαμόγελο γλίστρησε πάνω σ' εκείνο που κάποτε
ήταν το πρόσωπό της.
1η Απριλίου 1957
Λένινγκραντ
Γιεζόφ Νικολάι Ιβάνοβιτς (1895-1940). Επικεφαλής της Επιτροπής κρατικής ασφάλειας της ΕΣΣΔ τα τρομερά χρόνια των διώξεων. Και ο ίδιος στο τέλος υπήρξε θύμα, βασανίστηκε άγρια έως παραλυσίας,δικάστηκε και εκτελέστηκε.
Προοίμιο
Συνέβη όταν χαμογελούσε ο νεκρός
που γαλήνη βρήκε μόνο αυτός.
Νεκρό το Λένινγκραντ μπροστά στις φυλακές του
Αργοσαλεύει.
Κι απ΄τα μαρτύρια τρελές
Των καρατουμένων οι στρατιές
Βάδιζαν στα χαμένα.
Τραγούδι του αποχαιρετισμού
Μέσα σε τραίνα που σφυρίζουν.
Κι από ψηλά στον ουρανό τ' αστέρια του θανάτου
Την Ρους ακίνητη κατάχαμα κρατούν
ματοβαμμένες μπότες την πατούν
Κι από την κλούβα οι μαύρες ρόδες.
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
Aνοίγουμε τα διόδια....
Δείτε εδώ τις προσυγκεντρώσεις μας : http://www.akribeia-stop.gr/index.php?view=categoryevents&id=7:-----&option=com_eventlist&Itemid=11
Για την Αθήνα : βρισκόμαστε την Κυριακή στις 10:00 στην Πλ. Καραϊσκάκη (θα φύγει λεωφορείο για τα διόδια Ελευσίνας)
Για Πειραιά : Κυριακή στις 10:30 Πλ. Κουμπάκη (Νίκαια)Για Θεσσαλονίκη : Κυριακή 11:30 Άγαλμα Βενιζέλουwww.akribeia-stop.grhttp://diodiastop.blogspot.com/
Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009
Ρεσάλτο στα φορολογικά μας.....και καπνογόνα στα δικαιώματά μας....
Οσωνούπω θα ανακοινωθούν τα νέα φορολογικά μέτρα για να αντιμετωπιστεί η τραγική κατάσταση της οιονομίας.
Επίσης θα τεθεί το ζήτημα του ασφαλιστικού επί τάπητος γιατί τα ταμεία είναι άδεια.
Τραγικές διαπιστώσεις.....
Ποιος δημιούργησε αυτή τη κατάσταση;
Ποιες κυβερνήσεις, ποια κόμματα;
Τραγικές ερωτήσεις που δεν τις απαντούν οι ένοχες κυβερνήσεις και τα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ
Μας λένε: Το Πασοκ είναι μπροστά σε μία κατάσταση. Πρέπει να δώσει εγγυήσεις στους εταίρους και στα χρηματοπιστωτικά γραφεία που βαθμολογούν τις οικονομίες. Βιάζεται!
Και τι κάνει;
Επιστρατεύει την επικοινωνία ως αρωγό...διαδίδει τη χειρότερη εικόνα της οικονομίας, των ταμείων γαι να περάσουν τα μέτρα όμορφα,απλά κι ανώδυνα.
Αρχίζουν τα κανάλια να μας μιλάνε και να μας αναλύουν τα σπρέντς...που τα ξέραμε εμείς αυτά; Αν μάλιστα κάποιος παλιότερα επιθυμούσε μία ανάλυση περί οικονομικών η απάντηση ήταν έτοιμη: «Δεν ενδιαφέρουν το κοσσμάκη αυτά» και μας έδειχναν άλλα κι άλλα....
Το έλλειμα ας πούμε, ποιος το δημιούργησε α απλός πολίτης;
Το ζήτημα είναι ποιος θα την πληρώσει τη κακή κατάσταση;
Όπως φαίνεται οι ίδιοι.
Ακούμε: Το ΠΑΣΟΚ θέλει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Οι γραφιάδες αναλύσεις επί αναλύσεων για την αναγκαιότητα της ανάγκης, την ανάγκη..... ω αναγκαιότητα. Α υπάρχει και η στήριξη της Νδουλας....
Αλλά πως;
Επιστρατεύεται ο λαικισμός.Λένε ας πούμε.... «Θα κοπούν επιδόματα και πλασματικά οδοιπορικά» .....ακούμε: «δε μπορεί ο ΧΙ δημόσιος υπάλληλος να παίρνει πλασματικά οδοιπορικά....» ποιος έδωσε αυτά τα πλασματικά οδοιπορικά;κυβερνήσεις της αριστεράς ή τα δυο κόμματα για να ρουσφετολογήσουν;
«Α να σταματήσουν κι οι συμβασιούχοι και τα stage...δεν αντέχουμε...»...Ποιος προσέλαβε αυτούς τους συμβασιούχους; Ποιος τους προσλαμβάνει; Σε ποιων γραφεία λιώνουν σόλες τα νέα παιδιά;....
Μήπως ο κάθε συμβασιούχος μοιάζει με εκλογικό φάκελλο έτοιμος να βουτήξει στη κάλπη...Μήπως τα δυο κόμματα αυτό βλέπουν μόνο;
Οι εργαζόμενοι δεν είναι δυνατόν να δεχθούν τη νέα κατάσταση.
Οι πολίτες δεν μπορούν να αντέξουν άλλα βάρη.
Έρχονται δύσκολες μέρες και θα γυρίσουν στο πρόσωπό της εξουσίας.
Η κοινωνία δεν θ΄αντέξει «πράσινα» τέλη και φορολόγηση σε ότι κινείται.
Ούτε τη δουλειά μέχρις ότου αντέχει ο καθένας μας.
Για να προλάβουν όλη τη κατάσταση επιστρατεύουν τα ΜΑΤ,του Ζητάδες και Δελτάδες....και το Χρυσοχοίδη...δηλαδή την πυγμή....δεν είναι οι κινητοποιήσεις για το Γρηγορόπουλο το επίδικο....είναι γι αυτά που έρχονται...μας λένε: εμείς εδώ θα φέρουμε τη γαλήνη.....δεν θα σας αφήσουμε...
ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ΔΕ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
Πήρε σβάρνα τα κανάλια ο κ. Χ....
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
Δήλωση του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ, Δημ. Βίτσα, με αφορμή τον έναν χρόνο από την δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου
Ένα χρόνο μετά, η στυγνή δολοφονία του Αλέξανδρου «παραμένει χαραγμένη στο υποσυνείδητο της κοινωνίας και των νέων». Ο ΣΥΝ πιστεύει πως η Νεολαία έχει λόγους που εξεγείρεται, που αγωνίζεται, που διεκδικεί. Είμαστε αλληλέγγυοι στους νεολαιίστικους αγώνες. Θέλουμε να καλέσουμε κάθε πολίτη, κάθε νέο και νέα στην αυριανή διαδήλωση και καθώς και σε αυτή της Δευτέρας σε ένα μαζικό, ειρηνικό, διεκδικητικό συλλαλητήριο.
To Γραφείο Τύπου
Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009
Ποιος φοβάται τους Δεκέμβρηδες;
Tου Αλέξη Τσίπρα αποκλειστικά για το protagon.gr
Πριν από έναν χρόνο, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τις σφαίρες ενός αστυνομικού όπλου. Αυτό που ακολούθησε ήταν πέρα από κάθε πρόβλεψη.
Ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας και αγανάκτησης , εκδηλώθηκε αστραπιαία σε ολόκληρη την Ελλάδα σαρώνοντας το γενικό κλίμα παραίτησης και πολιτικής απάθειας μέσα στο οποίο φαινόταν να ζει η ελληνική νεολαία. Και έφερε σε αδιέξοδο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, το οποίο είχε αποφασίσει να υπερασπιστεί μέχρι τέλους την εκδοχή του «μεμονωμένου ατυχούς γεγονότος».
Είναι προφανές ότι αυτή η παράλογη και ωμή δολοφονία, ήταν η σπίθα. Το εύφλεκτο υλικό ήταν τα συσσωρευμένα αδιέξοδα της νέας γενιάς. Αδιέξοδα γνωστά και ομολογημένα. Η τεράστια κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος, το αβέβαιο εργασιακό μέλλον, που στερεί από τους νέους ανθρώπους την προοπτική της ανεξαρτησίας και της ατομικής ελευθερίας, η σοβαρή οικονομική κρίση και η εργασιακή και οικονομική επισφάλεια.
Με λίγα λόγια, η βεβαιότητα ότι αυτή η γενιά θα ζήσει τη ζωή της χειρότερα από ότι έζησαν όλες οι προηγούμενες γενιές μέχρι σήμερα.
Αυτά τα προβλήματα, γέμιζαν διαρκώς το ποτήρι, που ξεχείλισε με την δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Και έτσι προκλήθηκε αυτό το πρωτοφανές κύμα οργής, που ξέσπασε σε δρόμους, πλατείες και έξω από αστυνομικά τμήματα. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Την ώρα που οι βασικοί εκφραστές του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος και τα μεγάλα ΜΜΕ προσπαθούσαν να παρουσιάσουν αυτό το ξέσπασμα μόνο ως τυφλή βία πάνω σε βιτρίνες εμπορικών καταστημάτων, δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά διαδήλωναν επί μέρες με μαζικό, δυναμικό αλλά ειρηνικό τρόπο. Και σχεδόν ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων, συγκροτώντας τις μαζικότερες οργανωμένες διαδηλώσεις των τελευταίων δεκαετιών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που υπερασπίστηκε, χωρίς να λογαριάσει το κόστος, το δίκαιο και τα αίτια αυτής της εξέγερσης. Και το πλήρωσε.
Πολύ γρήγορα η δημόσια συζήτηση σταμάτησε να επικεντρώνει στα εύφλεκτα υλικά και εστιάστηκε στα αποκαΐδια. Και όσοι τολμήσαμε να εστιάσουμε στον ορθό λόγο, μετατραπήκαμε σε ηθικούς αυτουργούς του εμπρησμού.
Δεν μετανιώσαμε και δεν κάναμε πίσω. Υπερασπιστήκαμε από θέση αρχής την εξεγερμένη νέα γενιά από την οργανωμένη συκοφαντία και παραπληροφόρηση. Και επιμόνως φέραμε στο προσκήνιο τα αδιέξοδα που προκαλούν τον θυμό της. Και ταυτόχρονα καταθέσαμε προτάσεις που θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο. Προτάσεις που αφορούσαν τον περιορισμό της καταστολής και της αστυνομικής αυθαιρεσίας, την υπεράσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης. την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων, την αντιμετώπιση της ανεργίας και της εργασιακής επισφάλειας.
Εξακολουθούμε να μη μετανιώνουμε για το Δεκέμβρη. Για τη σκληρή μάχη αρχών που δώσαμε απέναντι σε ολόκληρο το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο.
Δε μετανιώνουμε, κυρίως, γιατί πιστεύουμε ότι τα αιτήματα αυτά παραμένουν ενεργά στη συνείδηση της κοινωνίας και αναδεικνύονται πιο ζωντανά, πιο ξεκάθαρα και πιο ώριμα στους επόμενους κοινωνικούς αγώνες.
Ένα χρόνο μετά, ξέρουμε περισσότερα. Ξέρουμε ότι η σπίθα της αμφισβήτησης υπάρχει στις καρδιές των νέων ανθρώπων.
Ξέρουμε ότι η κυρίαρχη πολιτική και οικονομική στρατηγική, που για να συσσωρεύσει κέρδη στους λίγους οδηγεί την κοινωνία σε βαθειά κρίση, δεν έχει ούτε την υποστήριξη, ούτε την συναίνεση που θα ήθελε για να προχωρήσει.
Ξέρουμε ότι το να δηλώνεις αριστερά και να μοστράρεις τα σφυροδρέπανα δε σε θέτει κατά ανάγκη απέναντι στο σύστημα εξουσίας.
Το κυριότερο όμως που ξέρουμε, είναι ότι το σύστημα εξουσίας, παρά την φαινομενικά απόλυτη κυριαρχία του, έχει σοβαρές αδυναμίες και φοβάται.
Όχι τα ξεσπάσματα βίας, γιατί αυτά ξέρει ότι μπορεί να τα διαχειριστεί προς όφελός του. Φοβάται όμως τον κόσμο που διεκδικεί τα αυτονόητα, στους δρόμους, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τους χώρους εργασίας.
Φοβάται τον επόμενο Δεκέμβρη, που θα ξεσπάσει πιο συνειδητά, πιο οργανωμένα, με ξεκάθαρα διατυπωμένα τα πολιτικά και κοινωνικά του αιτήματα: αντίσταση, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια.