Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Διλήμματα


Έχω το εξής δίλημμα...

Να συνεχίσω να αναρτώ σχόλια για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, για τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν, για τις διαδικασίες,τις ισορροπίες όπως κάνουν πολλά άλλα συντροφικά bloggs;

ή να συνεχίσω τη κουβέντα μου με το κόσμο κάτω,για τα προβλήματά του, όχι σαν να μην έγινε τίποτε, αλλά σαν να έγιναν πολλά.

κατ΄αρχάς ....ας αναφερθώ ακόμη μία φορά στα εσωκομματικά.

Τελευταία ανάμεσα στις κυρίαρχες τάσεις του ΣΥΝ, άρχισαν να διαμορφώνονται και άλλες. Για παράδειγμα η τάση της αυτοσυντήρησης του ΣΥΝ, η τάση η "Συριζίτικη"που επιθυμεί τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα με μέλη και όργανα, η τάση που επιθυμεί τη κατάργηση των τάσεων. Η τάση των συνιστωσών. η τάση του αναχωρητισμού....ναι το κατάφεραν κι αυτό..... Μπορούμε να συζητάμε συνεχώς έτσι για να αυτοικανοποιείται ο αριστερός πατριωτισμός μας...να συντασσόμαστε με τη μία ή την άλλη άποψη.....ή πολλές φορές έστω και όψιμα και με πρόσωπα....

και από την άλλη....

να κλείνει ο Ελεύθερος τύπος και να πετιούνται στο δρόμο 500 εργαζόμενοι

να κάνει βρωμερό παιχνίδι ο Καρατζαφέρης με βοήθεια των ΜΜΕ

Ο κ. Χριστοφοράκος να ανακατεύει το σκάνδαλο Siemens

Ο κ. Παπαθανασίου να παίρνει φορομπηχτικά μέτρα.

Το ΚΚΕ να μιλά για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να φανεί το μόνο συνεπές κόμμα και αυτό κάνει καλά τη δουλειά του.
Το ΠΑΣΟΚ να μιλά για μηδενική ανοχή στους μετανάστες και μεις να δίνουμε συνεντεύξεις για τα εσωκομματικά μας.

Πως θα τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά!

Η λύση (για να πω και γω την προσωπική μου άποψη) είναι συντεταγμένο κόμμα (ενν.ΣΥΝ) στις αποφάσεις των συνεδρίων του σε όλους τους τομείς , στη κεντρική πολιτική σκηνή, στη τοπική αυτοδιοίκηση, στα Πανεπιστήμια, στο συνδικαλισμό. Τήρηση του καταστατικού που με μεγάλη πλειοψηφία ψηφίστηκε στο καταστατικό συνέδριο. Σ' όλες τις διατάξεις του από όλους (και από μένα που δεν ψήφισα πολλές από αυτές) Να καταργηθούν οι τάσεις όχι με συνεδριακές αποφάσεις, αλλά κατόπιν εσωτερικής αυτογνωσίας τους και παραδοχής τους ότι δεν μπορεί να είναι μηχανισμοί δίπλα στο μηχανισμό του κόμματος. Α...να μην ολοκληρωθούν οι υπο διαμόρφωση τάσεις...εντός και εκτός του ΣΥΝ

Η λύση είναι η ενότητα. Δε μπορείς να ζητάς ενότητα και άλλα και παράλληλα να μην έχεις διαμορφώσει το τοπίο ενότητας εσωτερικά.....Βλέπω το μάτι του συντρόφου να γυαλίζει υποστηρίζοντας τη μία ή την άλλη άποψη και αγριεύομαι.

Η λύση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ . Γιατί είναι η κεντρική πολιτική γραμμή του ΣΥΝ που ψηφίστηκε απ' όλα τα τελευταία συνέδρια και μ΄αυτή είχαμε επιτυχίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ να ενισχυθεί και να αποκτήσουν με δημοκρατικές διαδικασίες όλοι λόγο και γιατί όχι να είναι κόμμα και να έχει μέλη...Να είμαστε όμως όλοι έτοιμοι να αποδεχθούμε την οποιαδήποτε συλλογική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά για να πραγματοποιηθούν χρειάζεται ο κόπος και η σύμπνοια όλων...ή τουλάχιστον αυτών που ενδιαφέρονται για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ.

το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ δεν περνά ούτε από τα έτσι ΘΕΛΩ του καθενός, ούτε από εντυπωσιακές ενέργειες που "σοκάρουν"


Ο κόσμος μας, μας έχει ανάγκη και περιμένει πολλά από μας....

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Αστυάνακτας: Η εκτίμησή μου για τις εσωκομματικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Με τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.



Οι μέρες που πέρασαν ήταν πλήρεις εξελίξεων για τον Συν και το ΣΥΡΙΖΑ. Οι μετεκλογικές «μετασεισμικές δονήσεις» (δηλώσεις Κύρκου περί ταπεινωτικής ήττας, Αλαβάνου, «δεν έχω καταλήξει ότι μετάνοιωσα για την επιλογή Τσίπρα», Τσίπρα για τις ιδρυτικές συμφωνίες του ΣΥΡΙΖΑ), έδωσαν ακόμη ένα μεγάλο σεισμό την παραίτηση του σ. Αλαβάνου, από το ίδιο ρήγμα. Οι σεισμικές δονήσεις ήταν: παραιτούμαι δεν παραιτούμαι, έως που δεν παραιτήθηκε και καλά έκανε ο καθόλα αγαπητός και άξιος σύντροφος. Εμείς ως σώμα δεν το τοποθετήσαμε εκεί για να παραιτείται. Επίσης πολύ σωστά τοποθετήθηκε ο σ. Τσίπρας σύμφωνα με την παρέμβασή του στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, όταν μίλησε για τη λειτουργία των οργάνων του ΣΥΝ και την εκλογή οργάνων με δημοκρατικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει σ΄αυτό; Εμείς δεν τον εκλέξαμε ως πρόεδρο για να λέει την προσωπική του γνώμη (δεν σημαίνει ότι αποκλείεται αυτή )
Ποιος ήταν ο στόχος των ενεργειών των ηγετικών στελεχών μας από το σ. Τσίπρα έως την ανανεωτική ,ονομαζόμενη πτέρυγα;
Ας προσπαθήσουμε να τα κωδικοποιήσουμε:
Το 4,7% δεν ήταν το ποσοστό που θέλαμε. Ήταν το ποσοστό όμως που θα πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού γιατί μέσα του κρύβει τις αγωνίες και τη δουλειά των μελών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπήρξε προεκλογική διαμάχη του διδύμου Τσίπρα-Αλαβάνου που φάνηκε με εκκωφαντικό και παράδοξο τρόπο μετεκλογικά. Ήταν διαμάχη καρέκλας, όπως τον παρουσίασαν οι αστικές φυλλάδες και τα ΜΜΕ που έτριβαν τα χέρια τους, ή διαμάχη πολιτικής αντίληψης για το ποιο κομμάτι του 4,7% θα διαδραματίσει το ρόλο μετεκλογικά. Δηλαδή το κομματικό σώμα του ΣΥΝ ή οι απλοί ψηφοφόροι; Εγώ ο μακράν της ηγετικής διαχείρισης πιστεύω το δεύτερο, ανεξάρτητα της εικόνας που δώσαμε προς τα έξω με ευθύνες πολλών προσώπων, αλλά και μηχανισμών. Ναι υπάρχουν μηχανισμοί όχι όμως ερήμην της βάσης…ΟΛΟΙ τους έχουμε συντηρήσει αυτούς τους μηχανισμούς. Θα εξακολουθήσουμε να τους συντηρούμε; Και για να προχωρήσω δεν υπάρχουν μηχανισμοί στο ΚΚΕ που επαίρεται για την μονολιθικότητά του; Βεβαίως ισχυρότατοι και αμετακίνητοι, αλλά αυτό δεν το θέλεις κανείς μας για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια η θέση του αστυάνακτα; (οι πολλές επισκέψεις στην ιστοσελίδα φαίνεται ότι ενδιαφέρει πολλούς και την αναμένουν πολλοί)
Ο αστυάνακτας έκανε μία πρώτη εκτίμηση για τα εκλογικά αποτελέσματα, πολύ γρήγορα είναι αλήθεια καταλογίζοντας ελλείψεις στην προεκλογική μας δουλειά. Παράλληλα δημοσίευσε την πρώτη τοποθέτηση Αλαβάνου, Τσίπρα, αποφάσεις της ΠΓ του ΣΥΝ, αλλά και της ομάδας «Ρόζα» και της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο αστυάνακτας έως τώρα (και ελπίζω να μη ξεφύγει) νομίζω ότι κράτησε με προσοχή μία τακτική η οποία δε θα στοίχιζε σε συντρόφους, όπως αντίθετα δυστυχώς έκαναν κάποιοι σ. bloggers, αλλά και ραδιοφωνικοί παραγωγοί. Κι αυτό όχι για να κρύψω κάτι,(άλλωστε δεν μετέχω της ηγεσίας του ΣΥΝ οπότε δε ξέρω λεπτομέρειες, αλλά και δε με ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες των μηχανισμών), αλλά όταν μιλάς την ώρα που όλοι μιλάνε ή φωνάζουν δεν ακούγεσαι. Το επίδικο για τον αστυάνακτα ήταν το εγχείρημα και η πολιτική που ενέπνευσε τον κόσμο. Αυτό προσπάθησα να διαφυλάξω. Δεν ήταν η μία ή η άλλη ηγετική προσωπικότητα, αν και δεν ενέκρινα εξ αρχής ως σωστή τη κίνηση Αλαβάνου. Επαναλαμβάνω τη κίνηση και όχι τμήματα της πολιτικής του εκτίμησης. Θεώρησα ότι δεν έλαβε υπόψη του τους απλούς ψηφοφόρους και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτούς δηλαδή που ενέπνευσε ως ηγέτης της αριστεράς. Η μεθοδολογία ακύρωσε οποιαδήποτε προσπάθεια του να αντιληφθούμε σε βάθος τη κριτική του και πολιτική εκτίμησή του. Δε νομίζω ότι αυτό ήθελε και αυτό φαίνεται από την ανάκληση της παραίτησης του. Ο αστυάνακτας δεν ενέκρινε τις κινήσεις (αυτό το λέω τώρα) και της ηγεσίας του ΣΥΝ (όχι όλες, αλλά κάποιες όπως και άστοχες δηλώσεις), αλλά και τις κινήσεις της «ανανεωτικής» πτέρυγας (αλήθεια ο Κουναλάκης και ο Γεωργακόπουλος τι ρόλο διαδραματίζουν στην προσπάθεια της ανανεωτικής πτέρυγας για την αλλαγή πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ; Πόσο ανανεωτικό είναι η αλλαγή πολιτικής με συνεννοήσεις κορυφής και όχι κατόπιν συνεδρίου;…πρόταση που υποστήριξε ο σ. Κουβέλης)
Ο αστυάνακτας είναι ένας από το 4,7%, που δεν παραιτείται, όπως δήλωσε εξ αρχής, δεν περιθωριοποιείται και δεν τεμαχίζεται (πως μπορεί να γίνει άλλωστε αυτό;) και κυρίως δε στοιχίζεται πίσω από μηχανισμούς. Ο αστυάνακτας ο κάθε αστυάνακτας (το ομολογώ όχι από αλαζονεία αλλά εκ θέσεως και μόνο) χωρίς να το ξέρουν κρατάει το μετερίζι του αγώνα της ριζοσπαστικής αριστεράς,όπως κάθε μέλος του ΣΥΝ, όταν συνολικά η ηγεσία της δεν αναπτύσσει σχέδια αλλά αναλώνεται σε ακροβατισμούς. Γι αυτή τη στάση της θα κριθεί από το 4,7% που δεν έχει τη διάθεση να πάει στα σπίτια του, ούτε να χαριστεί σε κόμματα από τη μια μεριά νεοφιλελεύθερα που ονομάζονται ΠΑΣΟΚ και από την άλλη σταλινικού τύπου όπως το ΚΚΕ. Ελπίζω δηλαδή. Δεν απέτυχε η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ναι δεν απέτυχε, αλλά σε καμιά περίπτωση όμως δε κατάφερε να απαντήσει ειδικευμένα στη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας. Μέσα στη συντήρηση τοποθετώ και την πολιτική του ΚΚΕ. Η τελευταία, χθεσινή, επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι δεν έχουν παρά μόνο το μικροκομματικό τους όφελος στο μυαλό τους, κι αυτό είναι βαθύτατα συντηρητικό,(πράξη που αφορά ως ένα σημείο και τον ΣΥΝ). Ο τρίτος πόλος και η ενότητα της αριστεράς δεν αναιρεί τη κριτική στο κόμμα αυτό.
Πως θα αξιοποιηθεί το μεγαλύτερο τμήμα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ; Ενισχύοντας μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η πλειοψηφία τον αποδέχεται ως στρατηγική επιλογή του κόμματος, ή αλλάζοντας την πολιτική μας με την αυτόνομη πολιτική υπόσταση του ΣΥΝ. Το εύκολο είναι να κάνουμε το ΣΥΡΙΖΑ νέο κομματικό μηχανισμό βάζοντας στην άκρη τους μηχανισμούς των τάσεων. Το εύκολο είναι στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΝ να κατέβει μόνος του. Το εύκολο είναι η ρήξη μέσα από τους μηχανισμούς και τις στοιχήσεις. Το δύσκολο είναι η ενότητα μέσα από τον πλουραλισμό των απόψεων, χωρίς να πετάμε κανέναν στο κάλαθο των αχρήστων. Εγώ διαλέγω το τελευταίο.
ΥΓ: Αυτό το κείμενο θα μπορούσε να είναι η τοποθέτησή μου στην οργάνωση του Συν ή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα την άκουγαν 30-50 άτομα. Τώρα ελπίζω να τη διαβάσουν περισσότεροι.Θα ακολουθήσουν και προτάσεις.

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Παρέμβαση του Προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα στη συνεδριαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στις 22/6/2009

Κατ' αρχάς θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου γιατί έστω και τη τελευταία στιγμή ο σ/φος Αλαβάνος άλλαξε απόφαση. θεωρώ ότι είναι μια θετική εξέλιξη. Μια θετική εξέλιξη η οποία βέβαια δεν έγινε δίχως φθορά. Υπήρξε φθορά την οποία πρέπει συλλογικά και με συνευθύνη να προσπαθήσουμε όλοι να την καλύψουμε, να καλύψουμε το χαμένο έδαφος.
Πιστεύω ότι βρισκόμαστε όντως σε μια κρίσιμη στιγμή Είχαμε ένα αποτέλεσμα κατώτερο των προσδοκιών. Δεν είχαμε όμως ένα καταστροφικό αποτέλεσμα που να δικαιολογεί μια καταστροφική διαχείριση, σαν αυτή που μέχρι τώρα έχουμε ακολουθήσει.
Τούτη την ώρα είμαστε αντιμέτωποι τόσο με τις ευθύνες μας, συλλογικές και ατομικές, που οδήγησαν σε ένα αποτέλεσμα κατώτερο των προσδοκιών μας, όσο όμως και με τα δομικά προβλήματα λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Νομίζω ότι πρώτιστο καθήκον για όλους μας αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι όχι τόσο ο καταμερισμός της ευθύνης για τα προβλήματα, αλλά η επίλυση των προβλημάτων. Όχι ότι δεν έχει σημασία ο καταμερισμός ευθύνης. Αλλά πρώτιστη ευθύνη όλων μας αυτή τη στιγμή είναι να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα, να λύσουμε τα προβλήματα και μετά να κάνουμε και τον καταμερισμό της ευθύνης.
Σας το λέω αυτό γιατί, σύντροφοι εγώ έχω και μια ιδιαίτερη δυσκολία, και προσωπική δυσκολία. Εγώ έχω έναν ρόλο και μια ευθύνη να ανταποκριθώ σ΄ αυτό. Είμαι πρόεδρος του ΣΥΝ, της μεγαλύτερης συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος με χιλιάδες μέλη και με ιστορική διαδρομή. Ως εκ τούτου πολλές φορές αναγκάζομαι προκειμένου να ανταποκριθώ σ΄ αυτόν το ρόλο να μην τοποθετούμαι με βάση την άποψή μου ή με βάση το θυμικό μου, αλλά να τοποθετούμαι με αίσθηση της ευθύνης του ρόλου μου. Με αίσθηση της ευθύνης να εκπροσωπήσω το σύνολο ενός κόμματος που με εξέλεξε.
Ανταποκρινόμενος, λοιπόν, στο θεσμικό ρόλο του προέδρου του ΣΥΝασπισμού, όλου του ΣΥΝασπισμού και όχι μόνο της πλειοψηφίας του, προσπάθησα αυτές τις μέρες, στο πλαίσιο του δυνατού, να μην καταθέσω τη δική μου αφήγηση για τις αιτίες και τον καταμερισμό της ευθύνης.
Σεβάστηκα και σέβομαι τις απόψεις όλων σας. Θεωρώ ότι πολλές από τις απόψεις του συντρόφου του Αλέκου έχουν βάση και πρέπει να γίνουν αντικείμενο συζήτησης. Δεν συμφωνώ, όμως, με το σύνολο της κριτικής του.
Αρνήθηκα, όμως, συνειδητά να αντιπαραβάλω τη δική μου αφήγηση. θεωρώντας ότι αυτό θα έκανε κακό στο συλλογικό μας εγχείρημα.
Πιστεύω βαθιά πώς μόνο αν ανοίξει ένας γόνιμος και ειλικρινής διάλογος μεταξύ μας, με στόχο, όμως, την αναζήτηση τομών στη λειτουργία μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα δομικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Και η κρίση που περνάμε μπορεί να ξεπεραστεί μόνο μέσα από τον σεβασμό των συλλογικών διαδικασιών. Τέτοιες διαδικασίες έχουν ξεκινήσει ήδη και στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και στον ΣΥΝασπισμό.
Εμείς έχουμε κάνει Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, έχει ξεκινήσει μια πλατιά συζήτηση στις οργανώσεις μας, σε πολλές από τις οποίες πηγαίνω και εγώ ο ίδιος και σ΄ αυτή τη συζήτηση νομίζω ότι πρέπει να προχωρήσουμε, επανεξετάζοντας όλα τα ανοιχτά ζητήματα από την αρχή και βεβαίως έχοντας στο μυαλό μας ότι απάντηση στα δομικά προβλήματα μπορεί να είναι μονάχα η διεύρυνση της δημοκρατίας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, εγώ αισθάνομαι πάρα πολύ άβολα και αισθάνθηκα πάρα πολύ άβολα διότι εκτιμώ ότι το βασικό πρόβλημα της δημιουργίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η ηγεσία. Και θα σας το πω και θέλω να το κρατήσετε αυτό.
Μέχρι σήμερα υπάρχουν κάποιοι όροι λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαστε τρελοί, δεν τους βγάλαμε από το μυαλό μας. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα αυτών των όρων.
Το ότι υπάρχουν αυτοί οι όροι δεν σημαίνει, βέβαια, ότι μπορεί να υπάρχουν επ΄ άπειρον. Αν κάποιος τους αμφισβητεί είναι σαφές -και είναι για όλους μας σαφές- ότι θα τους επανεξετάσουμε. Όμως θα επανεξετάσουμε τα πάντα από την αρχή. Τα πάντα από την αρχή.
Και θέλω να βάλω μια σειρά από ερωτήματα, κυρίως διότι δεν μου επιτρέπει το γεγονός ότι εκπροσωπώ ένα κόμμα το οποίο ακόμα δεν έχει καταλήξει σε αποφάσεις να μιλήσω με συγκεκριμένες προτάσεις. Αυτό θα το κάνω μονάχα αν οι προτάσεις αυτές είναι αποτέλεσμα συλλογικών επεξεργασιών και αποφάσεων οργάνων. Αλλά ερωτήματα μπορώ να θέσω.
• Είναι άραγε το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ ζήτημα προσώπων; Είναι θέμα του ποιος ηγείται ή μήπως το πρόβλημα είναι πώς συλλογικά λειτουργεί η ηγεσία; Πόσα κέντρα αποφάσεων υπάρχουν; Σε ποιο δημοκρατικά εκλεγμένο συλλογικό όργανο λογοδοτεί αυτή η ηγεσία;
• Μπορεί ένα πολυσυλλεκτικό σχήμα να λειτουργεί μόνο στη βάση της ισότιμης συμμετοχής των συνιστωσών ή μήπως χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη και τη δημοκρατική επιλογή της πλειοψηφίας των μελών της;
• Μπορεί ένα σχήμα να λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα την εξασφάλιση του πλουραλισμού (απαραίτητο συστατικό στοιχείο σε ένα συνεργατικό σχήμα) ή μήπως πλουραλισμός δίχως δημοκρατία είναι πουκάμισο αδειανό;
• Μπορούν να έχουν πολιτικό δικαίωμα στις αποφάσεις, στις κρίσιμες αποφάσεις και στις αποφάσεις που αφορούν , όχι μόνο τον πολιτικό προσανατολισμό, γιατί εκεί συνήθως καταφέρνουμε να συνθέσουμε- αλλά δυστυχώς (και αυτό πλέον είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που αποτελεί και έλλειμμα ηθικό απέναντι στην κοινωνία) συνήθως πρόβλημα υπάρχει όταν είναι να αποφασίσουμε για την κατάρτιση ψηφοδελτίων, ευρωψηφοδελτίων. Μπορούν λοιπόν να έχουν πολιτικό δικαίωμα σ΄ αυτές τις αποφάσεις μονάχα όσοι εκπροσωπούν συνιστώσες ή μήπως δικαίωμα στις αποφάσεις πρέπει να έχουν και όσοι αρνούνται να ενταχθούν στις συνιστώσες.
• Αλλά ακόμη και όσοι είναι μέλη των συνιστωσών. Πόσο μπορούν να εκπροσωπούνται ή να ακολουθούν αποφάσεις που παίρνονται σε ένα τραπέζι κεκλεισμένων των θυρών;
Συντρόφισσες και σύντροφοι θέτω ερωτήματα γιατί πρέπει να τα επανεξετάσουμε όλα. Και δεν είμαστε τίποτα τρελοί που ξαφνικά αποφασίσαμε να λύσουμε -και μάλιστα δια της γραφειοκρατίας- ζητήματα ηγεσίας. Είναι ζητήματα ανοιχτά. Τα συζητάει ο κόσμος μας αυτά. Και νομίζω ότι πρέπει να συνομολογήσουμε όλοι ότι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που υπάρχει σήμερα είναι αποτέλεσμα συμφωνιών ή αποφάσεων που τον συγκρότησαν κι αν δεν μας κάνει, δεν πρέπει να μας κάνει και το σύνολο τους. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει πλουραλιστική εκπροσώπηση στη Βουλή γιατί έτσι την αποφασίσαμε. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει ένα συλλογικό σχήμα ηγεσίας το οποίο όμως δεν λειτουργεί σωστά και πρέπει να δούμε γιατί δεν λειτουργεί σωστά. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει ένα modus vivendi λειτουργίας των συνιστωσών που τον αποτελούν, αλλά δεν μπορεί αυτό το μοντέλο να εκφράσει το κοινωνικό του απόθεμα που είναι ο κόσμος που θέλει να συμμετάσχει και δεν του δίνουμε δυνατότητα να συμμετάσχει.
Αποτέλεσμα αυτών των αποφάσεων είναι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που έχουμε σήμερα. Αν δεν μας κάνει, πρέπει να δούμε όλες αυτές τις αποφάσεις και να μην κάνουμε τους τρελούς, ότι δεν υπήρξαν. Βεβαίως, να τις επανεξετάσουμε, αλλά όλα από την αρχή σύντροφοι.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, επαναλαμβάνω ότι είναι μια θετική εξέλιξη που βοηθά το συλλογικό μας εγχείρημα ότι ο Αλέκος Αλαβάνος δεν επιμένει στην παραίτησή του. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι όπως δεν αποδεχθήκαμε την παραίτησή του, τουλάχιστον σε ότι αφορά τον ΣΥΝ- έτσι και δεν αποδεχθήκαμε και το σύνολο της ερμηνείας που κατέθεσε για τα αίτια, τον επιμερισμό ευθυνών.
Τώρα είναι η ώρα, με συλλογικό τρόπο, να αποτιμήσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα, τόσο στις συνιστώσες τόσο και στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές επιτροπές, στη συνεδρίαση του Πανελλαδικού συντονιστικού που θα γίνει αρχές Ιούλη και να προετοιμάσουμε συγκροτημένα την Πανελλαδική σύσκεψη του Οκτώβρη, που θα ασχοληθεί και κυρίως πρέπει να ασχοληθεί, κατά τη γνώμη μου, όχι μονάχα με την συγκυρία αλλά και με τα ζητήματα δομής και λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσον αφορά τον ΣΥΝ για άλλη μια φορά θέλω να επαναδιατυπώσω την πεποίθησή μας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στρατηγική επιλογή. Για άλλη μια φορά θέλω να διατυπώσω κι επισήμως την πεποίθησή μας ότι θα ενισχύσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτο μας μέλημα αυτή την ώρα πρέπει να είναι και θα είναι η ενίσχυση της δημοκρατίας, η ουσιαστική συμμετοχή του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ στις διαδικασίες σε τοπικό, θεματικό και κεντρικό επίπεδο. Και παράλληλα για μας είναι μέλημά μας, πρώτο μας μέλη η ενωτική παρουσία του ΣΥΝ που αποτελεί εγγύηση για το προχώρημα του ενωτικού εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ
Αυτές τις σκέψεις θέλω να καταθέσω και να ακούσω και όλους τους υπόλοιπους.

To Γραφείο Τύπου

ΔΗΛΩΣΗ ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

«Η πρώτη ευθύνη για όσα διαδραματίστηκαν από τον Σεπτέμβρη 2007 μέχρι τον Ιούνη του 2009 και οδήγησαν στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές ανήκουν στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.
Την αναλαμβάνω πλήρως.
Συζήτησα με τη Γραμματεία και την Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Κυρίως, όμως έλαβα ένα σκληρό μήνυμα από τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ. Γυναίκες και άνδρες από τη γενιά του Γλέζου, των Λαμπράκηδων, του Πολυτεχνείου που έχουν βιώσει βαρύ τον πέλεκυ του συστήματος και αβάσταχτη την απογοήτευση από ηγεσίες της αριστεράς. Μέχρι τις νέες και τους νέους του άρθρου 16 και τα παιδιά του Δεκέμβρη.
Αυτός ο κόσμος με τα βιώματα και τις καταβολές του είναι η μοναδική περιουσία μας, ελπίδα για τη χώρα μας.
Οι δύσκολες αυτές μέρες είχαν και τη χρησιμότητά τους. Αναδείχθηκαν προβλήματα, δύσκολα αλλά επιλύσιμα, έξω από το ημίφως κομματικών γραφείων. Αναδύθηκε ένας ζωντανός διάλογος ανάμεσα στις φίλες και τους φίλους μας. Απελευθερώθηκε, έστω και με τη μορφή της οργής ή της διάθεσης για παραίτηση, ένα πανίσχυρο συναίσθημα αγάπης για το πρωτότυπο εγχείρημά μας.
Αυτό το συναίσθημα είναι η μεγάλη μας δύναμη. Γιατί δίπλα στη σύγχυση του σήμερα τρέφεται η ελπίδα του αύριο.
Μπορούμε λοιπόν. Όλοι μαζί.
Μπορούμε γρήγορα να ανακτήσουμε την πολιτική πρωτοβουλία, που κάμφθηκε σοβαρά την προεκλογική περίοδο, ως η ουσιαστική, κινηματική, ριζοσπαστική δύναμη της αντιπολίτευσης απέναντι στη ΝΔ με προωθημένες προτάσεις και με πολιτικό σχέδιο έξω από τα όρια του δικομματισμού.
Μπορούμε να αναζωπυρώσουμε τους δεσμούς εμπιστοσύνης με το μεγάλο δημοκρατικό ρεύμα της κοινωνίας που θέλει αλλαγή σε βάθος. Με τον κόσμο της φτώχειας, των υποβαθμισμένων συνοικιών, της ανεργίας, της αβεβαιότητας.
Μπορούμε να αναπτύξουμε τις σχέσεις με τη νέα γενιά, με την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη της αριστεράς απέναντι στην ανταγωνιστικότητα και τον ατομισμό του συστήματος.
Βρίσκω ιδιαίτερα θετικές τις σκέψεις και τις προτάσεις του συντονιστή της Γραμματείας Γ. Θεωνά για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Έχουμε προ πολλού φθάσει στο σημείο τομής. Κάθε καθυστέρηση ή αναβολή θα είναι αρνητικά καθοριστική.
Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το κόμμα μου ο Συνασπισμός, μπορούν πια να κατανοήσουν ότι η πρόκληση δεν είναι να ελέγχουν το σχήμα συνεργασίας, ή να το βλέπουν ως διαπραγμάτευση μηχανισμών αλλά να το εμπνέουν, να το πυροδοτούν, να γονιμοποιούν την κοινή δράση, να φέρνουν ιδέες, να φιλοξενούν τους ανθρώπους της διανόησης και της τέχνης, χωρίς τους οποίους είμαστε άνυδρο τοπίο.
Τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πια το δικαίωμα να έχουν ρόλο και λόγο, να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους, να βάζουν αυτοί τη σφραγίδα τους στις πολιτικές κατευθύνσεις και την εκλογή όχι αρχηγού, αλλά συλλογικής ηγεσίας.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του φθινοπώρου είναι το σημείο δοκιμής για όλους μας. Και για μένα.
Με τις μικρές μου δυνάμεις από σήμερα συμμετέχω σε αυτή τη προσπάθεια. Όχι μόνο ως Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας. Αλλά και ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικώ να έχω την κόκκινη κάρτα για να ψηφίσω στην Συνδιάσκεψη.»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝ


Στη σημερινή συνεδρίαση η Π.Γ. συζήτησε τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών μετά την εκδήλωση της πρόθεσης του Αλ. Αλαβάνου να παραιτηθεί από βουλευτής και από Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει και της σημερινής συνεδρίασης της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και κατέληξε κατά πλειοψηφία στα εξής:
1) Αν και το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν κάτω από τις προσδοκίες όλων μας, η διαχείριση από την επόμενη μέρα δημιουργεί μια αναντίστοιχη εικόνα καταστροφής. Αντιλαμβανόμαστε την αγωνία και την απογοήτευση του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ από το γεγονός αυτό και με αίσθημα ευθύνης δηλώνουμε πως θα εργαστούμε για να αναστραφεί αυτό το κλίμα. Οι συλλογικές διαδικασίες, η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα είναι μονόδρομος για όλους μας. Με αυτή τη λογική, αλλά και με κατανόηση στα αυθόρμητα αισθήματα του κόσμου της αριστεράς, εκτιμάμε πως η συγκέντρωση που καλείται έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ πριν την συνεδρίαση της γραμματείας δεν μας βοηθάει, δεν ταιριάζει στην κουλτούρα του χώρου .
2) Για μια ακόμα φορά δηλώνουμε πως δεν αποδεχόμαστε την παραίτηση του συντρόφου Αλαβάνου και τον καλούμε να ανακαλέσει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε και το σύνολο της ερμηνείας του συντρόφου για το αποτέλεσμα ή τον επιμερισμό ευθυνών έτσι όπως μας παρουσιάστηκε στην προηγούμενη συνεδρίασή μας. Για όλους εμάς η αποτίμηση δεν μπορεί παρά να γίνει με συλλογικό τρόπο και οι ευθύνες δεν μπορούν επίσης παρά να είναι συλλογικές. Ήδη ως κόμμα έχουμε ξεκινήσει μια διαδικασία αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος που θα ολοκληρωθεί με την συνεδρίαση της επόμενης ΚΠΕ του Συνασπισμού, όπου θα συζητήσουμε και τις πρωτοβουλίες για την επόμενη μέρα και θα εκλέξουμε νέο γραμματέα και νέα Πολιτική Γραμματεία. Αντίστοιχα θεωρούμε πως η συζήτηση πρέπει να ανοίξει και στην βάση του ΣΥΡΙΖΑ με οργανωμένο τρόπο μέσω ενός κειμένου αποτίμησης της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που θα συζητηθεί στις τοπικές επιτροπές και η συζήτηση θα ολοκληρωθεί στην συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού στις αρχές Ιουλίου. Στην συνεδρίαση αυτή πρέπει επίσης τόσο να εκτιμήσουμε την νέα συγκυρία και να σχεδιάσουμε πρωτοβουλίες για την επόμενη περίοδο, όσο και να ετοιμάσουμε την Πανελλαδική Σύσκεψη του Οκτώβρη, που όπως έχουμε συμφωνήσει θα ασχοληθεί με τα ζητήματα της δομής και της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ.
3) Τούτη την ώρα αντιλαμβανόμαστε και την κρισιμότητα της κατάστασης και την αγωνία του κόσμου της Αριστεράς και επαναβεβαιώνουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την στρατηγική μας επιλογή για το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και την πρόθεση μας να συμβάλουμε καθοριστικά στα επόμενα βήματα που όλοι μαζί πρέπει να κάνουμε. Γνωρίζοντας πως ήδη έχουν ανοίξει μια σειρά από ζητήματα όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουμε πως σε αυτή την διαδικασία πρώτο μας μέλημα πρέπει να είναι η ενίσχυση της δημοκρατίας και η ουσιαστική συμμετοχή του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό, θεματικό και κεντρικό επίπεδο. Με βάση αυτά ξεκινάμε από τις αποφάσεις των πανελλαδικών συσκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ, πολλές από τις οποίες ακόμα δεν έχουν υλοποιηθεί και είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε κάθε άλλη πρόταση. Θεωρούμε πως τόσο το Πανελλαδικό Συντονιστικό όσο και η Πανελλαδική Σύσκεψη είναι εξαιρετικής σημασίας για το μέλλον του ελπιδοφόρου εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ και θα συμβάλουμε και εμείς με συγκεκριμένες προτάσεις που θα συζητήσουμε στα συλλογικά μας όργανα το επόμενο διάστημα.

Πολιτική Γραμματεία του Συνασπισμού

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ενόψει της συνεδρίασης της Γραμματείας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τη Δευτέρα 22/6/2009 στην οποία θα συζητηθεί η υποβολή παραίτησης του σ. Αλέκου Αλαβάνου, ως Ομάδα Ρόζα τονίζουμε τα εξής:

1) Ο σ. Αλαβάνος πρέπει να ανακαλέσει την παραίτηση του γιατί συσκοτίζει τις αιτίες του αποτελέσματος των ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου, απογοητεύει τον κόσμο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και υπονομεύει το συλλογικό χαρακτήρα του εγχειρήματος της ενότητας της Αριστεράς.
2) Θεωρούμε ότι για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποτελεί μονόδρομο η αριστερή πορεία του και η συμμετοχική, συλλογική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του. Αυτά σημαίνουν πρωτίστως: Άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες υπέρ των εργαζομένων, των ανέργων και των μεταναστών, όχι εσωστρέφεια και οργανωτικές αντιπαραθέσεις, σύγκλιση, σύμφωνα με τις υπάρχουσες αποφάσεις, τον Ιούλιο Πανελλαδικού σώματος που θα απολογίσει το εκλογικό αποτέλεσμα και θα προετοιμάσει Πανελλαδική Συνδιάσκεψη τον Οκτώβριο με αποκλειστικό θέμα τη «συριζοποίηση» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., την οργάνωση του ως πολιτικού χώρου και την εκλογή συλλογικής ηγεσίας.
3)Πιστεύουμε ότι η συγκέντρωση που καλείται τη Δευτέρα 22/6/2009 έξω από τα γραφεία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εντείνει την πόλωση και δεν έχει σχέση με την κουλτούρα και την παράδοση της ριζοσπαστικής Αριστεράς που είναι ξένες με τον αρχηγισμό και το μεσσιανισμό.



Ομάδα ΡOZA
20/6/2009

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στις 17/6/2009

Είδα σε πολλές ιστοσελίδες την άκρως ενδιαφέρουσα πολιτική ομιλία του σ. Αλ. Αλαβάνου την οποία και παραθέτω όπως την δημοσίευσε η Ε.Ο.Σ (Ένωση Οπαδών Συριζα)http://enosy.blogspot.com/2009/06/1762009.html . Με τα περισσότερα αυτών που λέει συμφωνώ...σε άλλα έχω μεγάλες διαφωνίες μαζί του....Επαναλαμβάνω δεν αντιλαμβάνομαι τους λόγους παραίτησης του...δεν αντιλαμβάνομαι το τρόπο παραίτησης του.....Όλα τα ζητήματα που θέτει είναι θέματα στα οποία μπορεί να γίνει λόγος, πολύς λόγος... δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δε μίλησε στα θεσμοθετημένα του Συνασπισμού όργανα.....δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν πήρε θέση για το Ευρωψηφοδέλτιο....δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν υπερασπίστηκε ανοιχτά τις απόψεις του....δεν αντιλαμβάνομαι ότι δεν αντιλαμβάνεται το "άδειασμα " των μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό άλλω στε και η επιμονή από σχεδόν όλες τις πλευρές να ανακαλέσει την απόφασή του. Σε όλα τα ζητήματα που θέτει υπάρχει λόγος, αλλά και αντίλογος...αλλά ο τρόπος και η στιγμή της παραίτησης ή και η ίδια η παραίτηση;
διατηρώντας ακέραια τη πιθανότητα του λάθους και μη υπερασπιζόμενος ποτέ πρόσωπα αλλά πολιτικές
αστυάνακτας

Καταρχήν έχει μία βάση αυτό που λέει ο Μανώλης, κι ο Μανώλης αγαπάει τον ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό το λέει αλλά και από τυπική άποψη, το θέμα έχει σχέση άμεσα με το ΣΥΡΙΖΑ και με τη θέση μου ως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Λυπάμαι που αυτά που ήθελα να πω μαθεύτηκαν πριν από τη συνάντησή μας. Με πολλούς συντρόφους, και εδώ παρόντες, που ζητήσανε να ‘χουμε μια συνάντηση, και γίνεται αυτή η συνάντηση, γνωρίζουν τι θα πω. Και πάρα πολλοί σύντροφοι επίσης στον Συνασπισμό γνωρίζουν τι θα πω. Και μ’ αυτή την έννοια νομίζω ότι η κατάσταση είναι τόσο απαξιωτική για το ΣΥΡΙΖΑ ώστε δεν έχουμε δυνατότητες να παρατείνουμε αυτή την εικόνα και αυτή την ατμόσφαιρα που επικρατεί στο χώρο και αυτό ήθελα να τονίσω κι εγώ χθες, όταν λέω ότι οι μετασεισμικές δονήσεις μπορεί να είναι και ισχυρές αλλά οι μετασεισμικές δονήσεις σταματάνε σύντομα.Μ’ αυτή την έννοια θα ‘θελα να σας πω τις παρακάτω σκέψεις.




Πρώτη σκέψη


Πηγαίναμε προς τις ευρωεκλογές, δεν θέλαμε μαζί την ταυτόχρονη διεξαγωγή ευρωεκλογών και εκλογών, ξέραμε ότι υπήρχαν πιεστικές καταστάσεις και οπωσδήποτε το ενδεχόμενο, που έγινε πραγματικότητα, ότι πηγαίνουμε μόνο στις ευρωεκλογές έδωσε μια άνεση σε μας και μας έδινε πάρα πολλές δυνατότητες.Στις ευρωεκλογές πηγαίναμε με αρνητικές και με θετικές προϋποθέσεις όσον αφορά στο πολιτικό κλίμα.Οι αρνητικές ήταν μια συνεχιζόμενη κάμψη των δυνάμεών μας, όπως εκφραζόταν από τις δημοσκοπήσεις κι όπως εμείς οι ίδιοι προφανώς τις αντιλαμβανόμασταν. Οι αρνητικές ήταν επίσης η επίδραση του Δεκέμβρη σε ένα χώρο ο οποίος σε ένα βαθμό μπορεί να ήταν κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ήταν και γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με όλη αυτή την καμπάνια και την κινητοποίηση που ‘γινε από όλο το σύστημα ενάντιά μας. Από όλο το σύστημα, πρώτα-πρώτα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πράγμα το οποίο αναίρεσε μια γενικά θετική, ας το πούμε, στάση ακόμα και ανθρώπων που δεν ψηφίζανε ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον δικό μας χώρο.Οι δύο κυρίως όμως αρνητικές εξελίξεις ήταν το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια είχαμε μία ανάκαμψη, όχι μόνο μία αναζωπύρωση του δικομματισμού σχετική, αλλά είχαμε για πρώτη φορά την παρουσία του ΠΑΣΟΚ μπροστά από τη ΝΔ. Στην πραγματικότητα αυτό είχαμε να το δούμε από τις εκλογές του 2000, όπου παρ’ ότι βγήκε τελικά το ΠΑΣΟΚ, οι δημοσκοπήσεις και το κλίμα γενικά ήταν υπέρ της ΝΔ.Το δεύτερο κύριο αρνητικό στοιχείο ήταν η πλήρης αδυναμία η δικιά μας και κυρίως των συνιστωσών που έχουν και τη μεγάλη δύναμη, να συνεχίσουν τη δικιά μας θέση για τον Δεκέμβρη με πρωτοβουλίες, με ικανότητα να συγκεντρώσουν τα πρωτοποριακά στοιχεία, πλήρης ανικανότητα και αδυναμία η οποία εκφράστηκε από μια μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη γνώμη μου, που δεν είχαμε δει στο άρθρο 16, ήττα με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην όλη εξέλιξη της πολιτικής ζωής δηλαδή το ότι ο χώρος των αντιεξουσιαστών και μάλιστα ο σκληρός χώρος των αντιεξουσιαστών μπόρεσε να αναπτύξει μια ηγεμονική παρουσία με τις δράσεις και τις μορφές που χρησιμοποιεί οι οποίες επηρεάζουν την πολιτική ζωή. Και που αν θέλετε κατά κάποιο τρόπο βιώνουμε και σήμερα ακόμη, με τα γεγονότα τα σημερινά. Εκφράστηκε επίσης με την πλήρη ρήξη που ήρθε μέσα στις δυνάμεις των καθηγητών που εκφράστηκε με την ΠΟΣΔΕΠ και με τη συνεργασία ενός τμήματος των καθηγητών με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και με το προδρομικό και πολύ προειδοποιητικό αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών.Την ίδια στιγμή όμως νομίζω ότι είχαμε μια σειρά θετικές προϋποθέσεις τις οποίες μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε.Πρώτον, τον Δεκέμβρη. Η ικανότητά μας, η στάση μας, σε αντιπαράθεση με το σύστημα, με όλο το σύστημα, με εξαίρεση ίσως την ηγεσία, τη στενή ηγεσία κι όχι τα στελέχη, του ΠΑΣΟΚ, που στάθηκαν απέναντί μας, μας έδωσε μια ταυτότητα. Ενίσχυσε αυτή την ταυτότητά μας ως μία δύναμη, η οποία είναι αντισυστημική και η οποία ακόμη και με κόστος, διαμορφώνει ας πούμε τις τοποθετήσεις μας σε τόσο κρίσιμα και συγκρουσιακά ζητήματα. Παραπέρα κινήσεις όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση του προέδρου της Δημοκρατίας ότι ο Δεκέμβρης ήταν εξέγερση, εκεί έγινε η μεγάλη συζήτηση, ενίσχυε αυτή μας την άποψη και μας έδινε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε εμείς τα θετικά του Δεκέμβρη. Θετικό στοιχείο αυτό.Το δεύτερο θετικό είναι ότι παρά την αναζωπύρωση τη σχετική του δικομματισμού και τη δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ να είναι μπροστά από τη ΝΔ, αυτό ήταν χωρίς δυναμισμό, δεν είχε κινητήριες δυνάμεις, ήταν σ’ ένα βαθμό «ψόφιο», ας το πούμε έτσι, που μας έδινε δυνατότητα εμάς να παρέμβουμε σ’ αυτές τις διεργασίες του νέου τοπίου.Ένα τρίτο είναι ότι αυτός ο μεγάλος κύκλος ο οποίος επηρέασε και ήταν το κεντρικό ζήτημα επί μήνες μέσα στην πολιτική ζωή της χώρας και επανηλήφθηκε κατά τη διάρκεια των εκλογών, δηλαδή τα θέματα της διαφθοράς. Τις τελευταίες μέρες παίζανε τα θέματα της διαφθοράς, ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τα έβγαλε με μία νίκη, δηλαδή η προσπάθεια η δικιά μας να δώσουμε μια θετική έκβαση σ’ αυτό το ζήτημα με την ακύρωση των δεσμευτικών δράσεων του άρθρου 86 του συντάγματος που οδηγούσαν σ’ όλη αυτή την κατάσταση, στην ατιμωρησία, στην παράλυση της Βουλής, στην απόσταση της Βουλής από τα μεγάλα ζητήματα κατέληξε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι μικρό πράγμα, για να μην το αξιοποιήσουμε, το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε προεκλογική κατάσταση είναι υποχρεωμένος να κάνει αυτό που έκαναν προχθές, που είπαν «θα κάνουμε την επιτροπή θεσμών και διαφάνειας» και βάζει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.Θετικά στοιχεία επίσης υπήρχαν σε σχέση με την παρουσία μας στον Οικολογικό τομέα. Και στο ζήτημα σε σχέση με τον Βοτανικό και τον Παναθηναϊκό ο οποίος μας δημιούργησε ένα πλήγμα. Και θέματα όπως η μονή Τοπλού, και ζητήματα όπως είναι ο Λιθάνθρακας, και άλλα. Είχαμε μία πάρα πολύ ενεργή παρουσία που έγινε αισθητή αρκετά.Και το κύριο βέβαια θέμα, η κρίση. Ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα ‘χουμε ένα τόσο θετικό πεδίο για την ανάδειξη και προώθηση της πολιτικής μας όσο αυτόν τον κλονισμό του νεοφιλελευθερισμού και σε εθνικό επίπεδο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ποτέ δεν περιμέναμε ότι οι προτάσεις Λαφαζάνη για κρατικοποιήσεις, θα γίνονταν, τρόπος του λέγειν, κι απ’ τον Ομπάμα. Είχαμε ένα υπόβαθρο κρίσης, άσχετα αν δεν έφτασε ίσως ακόμη στα σημεία τα οποία περιμέναμε, πάνω σε εκτεταμένες κοινωνικές ομάδες πάνω στις οποίες μπορούσαμε να κάνουμε ιδιαίτερη δουλειά. Εδώ να πούμε ότι μία δικιά μας αδυναμία ήταν η έλλειψη ικανότητας να δούμε και να αναδείξουμε ως το στοιχείο εκείνο στο οποίο θα πολιτικοποιηθεί η κρίση, το θέμα των μεταναστών. Παρότι υπήρχε η ευρωπαϊκή εμπειρία και παρότι και εμείς το βλέπαμε, στους μετανάστες κρατήσαμε μια θέση αρχής πάρα πολύ σημαντική, ανθρωπισμός, όχι στο ρατσισμό κ.λπ., την ίδια στιγμή όμως δεν συλλαμβάναμε τις διεργασίες που γίνονταν σε εκτεταμένα κοινωνικά στρώματα, κι όχι μόνο στον Αγ. Παντελεήμονα, στο Αρκαδοχώρι στην Κρήτη και σ’ όλη την Ελλάδα, που οδηγούσαν σε μια αντιδραστικοποίηση και σ’ έναν ακραίο ρατσισμό εκτεταμένες κοινωνικές δυνάμεις, τις οποίες εμείς έπρεπε να αφουγκραστούμε. Και είχαμε τη δυνατότητα να τις ακούσουμε και να προτείνουμε λύσεις μέσα ακριβώς στα πλαίσια της αντιρατσιστικής πολιτικής που έχουμε, όπως αυτά που προτείναμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ελευθερία διακίνησης μεταναστών κ.λπ. Προσπάθησα, εγώ προσωπικά, περίμενα και μια ερώτηση και στο ίδιο το debate γι’ αυτό το θέμα, προσπάθησα στον ομιλία της Θεσσαλονίκης να το βάλω, όμως ήταν αργά πλέον.


Δεύτερη σκέψη


Με αυτά τα πλαίσια οι στόχοι που έπρεπε να μπουν για μας, οι πολιτικοί, ήταν να αναδείξουμε μία εναλλακτική λύση απέναντι στη ΝΔ, πέρα από τη γνωστή λύση της εναλλαγής στο δικομματισμό και μάλιστα με ένα κόμμα το οποίο δεν έχει δυναμισμό, το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο παρότι είχε μια μεγάλη νίκη, πάνω από 4%, βλέπω ότι πολιτικά δεν μπορεί να την αξιοποιήσει καν. Να αναδείξουμε τα στοιχεία της σημασίας της αλλαγής συσχετισμού στο χώρο της Αριστεράς, και να αναδείξουμε ως κεντρικά μια σειρά ζητήματα της κρίσης.Κατά τη γνώμη μου ακολουθήσαμε μία πορεία εντελώς αυτοκαταστροφική. Και δυστυχώς ανόητη πορεία.Δεν περίμενε κανείς από την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργήσει με ηγεσία εταιρίες δημοσκοπήσεων. Όσο κι αν σ’ αυτές τις εταιρίες δημοσκοπήσεων δουλεύουν αξιόλογοι άνθρωποι. Μια παρουσία η οποία δεν ήταν πολιτική, αλλά ήταν επικοινωνιακή.Ακούσαμε τα εξής τρία στάδια, τους εξής τρεις κεντρικούς στόχους των ευρωεκλογών. Τέσσερις ευρωβουλευτές. Τι σημαίνει πολιτικά 4 ευρωβουλευτές; Σημαίνει ότι έχουμε απλώς μία θεαματική δημοσκοπική ανάπτυξη. Τίποτα παραπάνω. Δεν έχει ουδέν πολιτικό περιεχόμενο. Και θυμάστε καλά και με την παρέμβασή μου στην συνδιάσκεψη προσπάθησα να πολιτικοποιήσω τον κεντρικό μας στόχο, ερχόμενος αν θέλετε σε διάσταση με την εισήγηση η οποία ακούστηκε, και λέγοντας ότι να δούμε, ξέρουμε τις δυνάμεις μας, ας βάλουμε το στόχο των «3 ευρωβουλευτών και του τρίτου κόμματος» που τι σημαίνει; Τρίτο κόμμα σημαίνει αλλαγή του συσχετισμού και νέο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό, αλλαγή του συσχετισμού ανάμεσα σε μας και στο ΚΚΕ, το οποίο δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο στην Αριστερά, πολλοί –και το ΔΗΚΚΙ το ξέρει-, απ’ τον ευρύτερο χώρο τον σοσιαλδημοκρατικό, δημοκρατικό, πώς να τον πούμε, χώρο ενδιαφέρονται γι’ αυτό το θέμα. Και τρεις ευρωβουλευτές τι σημαίνει; Ότι δίνουμε μία μεγάλη μάχη και το αναδεικνύουμε. Να βγάλουμε ευρωβουλευτή τον Παπαδημούλη. Και προσέχουμε πάρα πολύ αυτό ρεύμα. Αυτό το ρεύμα είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, είναι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί συστατικό του στοιχείο. Η απώλεια αυτού του ρεύματος ή η αποστασιοποίηση από το ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μεγάλο κόστος. Και έχει μεγάλο κόστος. Και πληρώσαμε ήδη ένα μέρος αυτού του κόστους.Περνάμε στο 2ο σύνθημα, το οποίο εκφράζει κεντρικό στόχο, ο οποίος εκφράζεται στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για να παρουσιάσει την πολιτική του και το πρόγραμμα του στις εκλογές. «Να έχουμε τη μεγαλύτερη εκλογική δύναμη που έχει πάρει ποτέ ο χώρος». Τι σημαίνει αυτό; Το μόνο που σημαίνει είναι ότι έχουμε τον καλύτερο ηγέτη, που μας έφερε περισσότερους ψήφους. Δεν σημαίνει τίποτα άλλο. Δεν σημαίνει τίποτα απολύτως για την κοινωνία αυτό το πράγμα, απολύτως τίποτα.Και το τρίτο, το οποίο πετάμε μέσα από μια αγωνία τι επικοινωνιακό μπορούμε να πετάξουμε την τελευταία βδομάδα προκειμένου να δώσουμε μια παρουσία δικιά μας, τον «τρίτο πόλο». Έρχεται και πέφτει ο τρίτος πόλος. Και ξαναρωτάω τίνος αποφάσεις είναι όλες αυτές. Σε σχέση και με τα τρία συνθήματα αυτά, τους τρεις κεντρικούς στόχους. Ο τρίτος πόλος έχει μια βάση, ότι εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει το ανεξάρτητο ρεύμα της Αριστεράς, δεν μπορεί να διαχυθεί μέσα στο χώρο το σοσιαλιστικό, τον κεντρώο χώρο, το δημοκρατικό χώρο. Έχει την ιστορία του, έχει τις ρίζες του και έχει το μέλλον του. Ο τρίτος πόλος εκφράζεται και από τις προτάσεις που έχει κάνει και ο Γλέζος, ΚΚΕ, Ανταρσύα κ.λπ., ο Μπιτσάκης, έχει μια βάση. Όμως όταν την τελευταία βδομάδα που έχεις ένα τεράστιο πρόβλημα σε σχέση με όλον αυτό το χώρο τον ευρωπαϊστικό, ο οποίος είναι στοιχείο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι στοιχείο του Συνασπισμού, είναι στοιχείο συνιστωσών, ορισμένων συνιστωσών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έρχεσαι και τους βάζεις ότι θα κάνουμε συζήτηση με το ΚΚΕ και θα πάρουμε πρωτοβουλίες με το ΚΚΕ μετά τις εκλογές τότε ουσιαστικά ενισχύεις τις αποδυναμωτικές τάσεις.Πήγαμε εντελώς απολίτικα, χωρίς σχεδιασμό, με λάθος σχεδιασμό, με άρπα-κόλλα συνθήματα τα οποία ερχόντουσαν, χωρίς να λειτουργεί το κέντρο αυτό του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν η εκλογική επιτροπή. Ενώ θέλαμε να αναδείξουμε τα θέματα της κρίσης, 1-2-3 θέματα εδώ στις πρώτες συναντήσεις είχαμε πει να πούμε ότι ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει 1-2-3, το θυμάστε αυτό το πράγμα, τη σημασία της αλλαγής των συσχετισμών, να δώσουμε το μήνυμα σ’ αυτόν τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ο οποίος με δυσκολία ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ ότι δώστε ακόμα και στην ηγεσία σας ένα άλλο μήνυμα, ότι θέλουμε να είναι αριστερή η αλλαγή, φτάσαμε σε αυτήν την απολίτικη κατάσταση.


Τρίτη σκέψη


Ποιο ήταν το αποτέλεσμα, ότι διαμορφώσαμε ένα σύστημα το οποίο έβγαζε όλα τα αρνητικά. Ο καθένας από μας και η κάθε συνιστώσα και το κάθε σημείο δράσης μας έχει ένα θετικό πρόσημο και ένα αρνητικό πρόσημο. Εξαρτάται αν ακολουθείς μια πολιτική τέτοια που να ενισχύσεις το θετικό και να αποδυναμώσεις το αρνητικό ή το αντίθετο. Εμείς σε όλα τα στοιχεία τα οποία είχαμε, βγάζαμε το αρνητικό πρόσημο με τη μεγαλύτερη τέχνη που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.Παράδειγμα, κατά τη γνώμη μου για το Συνασπισμό είναι ένα συν το ότι έχει το δημοψήφισμα, το ότι τα ίδια τα μέλη του αποφασίζουν για τους υποψηφίους και τη σειρά που έχουν οι υποψήφιοι. Παρουσιάσαμε έναν υποψήφιο ο οποίος επιεικώς εμφανιζόταν και χαρακτηριζόταν, χωρίς ο ίδιος να έχει ευθύνες, ως γκρίζος, ως μη αιχμηρός κ.λπ.Δεύτερον, ένα στοιχείο της δυναμικής μας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, το ότι είμαστε η ενότητα της Αριστεράς, απέναντι στο ΚΚΕ είμαστε η ενότητα της Αριστεράς. Εμείς καταφέραμε να φέρουμε σε σύγκληση αντιμαχόμενα, ξένα ρεύματα, οργανώσεις, κόμματα, κινήσεις μέσα στο χώρο της Αριστεράς. Πως εμφανίστηκε αυτό; Ότι έχουμε στη δεύτερη θέση μια υποψήφια που τη φόρεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Συνασπισμό, η οποία είναι άσχετη και θα έπρεπε να είναι στο ΚΚΕ.Άλλο θέμα, είχαμε τον καλύτερο ευρωβουλευτή από το ανανεωτικό, ευρωπαϊστικό ας το πούμε, ρεύμα, ο οποίος παρότι ήταν ευρωβουλευτής του Συνασπισμού σεβάστηκε το ΣΥΡΙΖΑ, δεν έκανε καμία δράση που να έφερε σε δύσκολη θέση οποιαδήποτε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και τελικά μετατρέπεται σε αδυναμία μας γιατί πάμε να τον πνίξουμε, σε όλα τα ζητήματα σύντροφοι.Και το βίωσα και εγώ ο ίδιος αυτό, και το βίωσα πολύ έντονα και με ευθύνη που ξεκινάει από αυτόν εδώ το χώρο. Σε σχέση με το θέμα του ντιμπέιτ. Όταν έβλεπα στις εφημερίδες όλη αυτή τη φιλολογία περί «παιδοκτόνου» και ενάντια στη νεολαία, ακολουθήσαμε μια πορεία η οποία αποδιάρθρωνε το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ.


Τέταρτη σκέψη


Γιατί αυτά σύντροφοι; Κατά τη γνώμη μου οι ευθύνες των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, των άλλων πλην του Συνασπισμού είναι μικρές. Όντας στον Συνασπισμό και μένοντας στον Συνασπισμό γνωρίζω την αμηχανία των συντρόφων και των συντροφισσών του ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζω ότι περιμένουν την πρόταση από τον Συνασπισμό. Γνωρίζω, ότι με εξαίρεση ίσως το Μανόλη το Γλέζο, τον οποίο πρέπει να ακούμε περισσότερο, ενδεχομένως όπως τα θέματα με το ψηφοδέλτιο, οι σύντροφοι μόνο σε ακραίες στιγμές έρχονται σε σύγκρουση με το Συνασπισμό, μόνο όταν είναι κάτι το οποίο είναι ακραίο. Επομένως η ευθύνη, κατά τη γνώμη μου, των άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο ότι, θα μπορούσε να πει κανείς, χρειαζόταν μια πιο ενεργητική δράση απέναντι σ’ όλα αυτά τα οποία γίνονται.Εγώ έγινα δέκτης αυτής της ανησυχίας από πολλούς συντρόφους, την ΚΟΕ, την ΑΚΟΑ, το Γιάννη το Θεωνά, το Μανόλη, το Κόκκινο, από αρκετούς συντρόφους, τους περισσότερους συντρόφους εδώ μέσα. Στην πορεία όμως σύντροφοι αυτό που υπερίσχυσε στην προσπάθεια αυτή των εκλογών ήταν μια ομάδα συντρόφων μέσα στο Συνασπισμό έξω από λειτουργίες του Συνασπισμού ή του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι προωθούσανε δικούς τους στόχους, θεωρούσανε μια σίγουρη επιτυχία την οποία δεν έπρεπε να μοιραστεί με κανένα, ανατρέψανε αυτό το κλίμα και τις αξίες της συλλογικότητας τις οποίες είχαμε. Και εδώ θέλω να αναφέρω δύο στοιχεία.Το πρώτο είναι το ντιμπέιτ. Εμφανίστηκε ότι διεκδίκησα εγώ το ντιμπέιτ. Δεν διεκδίκησα τίποτα. Είχα ενημερώσει. Ήρθε και με βρήκε ο Θεωνάς, όχι. Με βρήκε η ΚΟΕ, όχι. Με βρήκε η ΑΚΟΑ, όχι. Με ποια έννοια; Με την έννοια ότι και εγώ είχα στο μυαλό μου την ιδέα ότι θα μπορούσε ίσως να σκιάζεται ας το πούμε μια νεολαιίστικη δυναμική που θα μπορούσε να αποκτήσει το εγχείρημα με έναν άλλο κεντρικό λόγο, όχι με τον δικό μου.Και προέκυψε με τυχαίο τρόπο την τελευταία στιγμή όταν δημοσκοπήσεις μας είχαν φέρει ήδη στο 4% από ένα τυχαίο τηλέφωνο και από μια επίμονη αίτηση δική μου να επιβεβαιωθεί ότι ήταν ομόφωνη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και του Συνασπισμού και με μια άμεση επικοινωνία με τον ίδιο το Φλαμπουράρη.Για ποιο λόγο σύντροφοι όλα αυτά τα παπαγαλάκια; Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο όλα αυτά τα σχέδια; Για ποιο λόγο σύντροφοι δεχόμαστε ότι είναι «προσωπικό στοίχημα» του οποιουδήποτε το πώς θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ;Το δεύτερο, στις αρχές της προεκλογικής εκστρατείας έγινε μια συνάντηση δική μου με τον πρόεδρο του ΣΥΝ σχετικά με αυτά τα ζητήματα. Όπου χωρίς να το πιστεύω εγώ, αλλά λέω ας αφήσουμε αυτή τη δυνατότητα, ναι εντάξει να εξελιχτεί με αυτό τον τρόπο. Στην πορεία όμως μπήκε και ένα ζήτημα το οποίο είχε σχέση με την εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, τη νομική και πολιτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία είναι δεδομένη, προβλέπεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής. Και το οποίο είναι ασήμαντο πράγμα στην πραγματικότητα, άνευ σημασίας. Όλα αυτά με εντυπωσίασαν εμένα. Η στάση του συντρόφου και των συντρόφων από το Συνασπισμό διότι είχα μπροστά μου τις θέσεις και τον πρόεδρο του Συνασπισμού. Ήρθαμε σε πλήρη διαφωνία. Και είπα, δεν κάνω προεκλογικά θέμα εγώ.Ρωτάω όμως. Πως γίνεται αυτό, το οποίο το ήξερα, να παίρνονται αυτές οι αποφάσεις για την πολιτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ξαναλέω, καταλαβαίνω την αμηχανία των συντρόφων, πως γίνεται να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ούτε ο Συνασπισμός, όχι ότι αρκούσε, δεν τις είχε συζητήσει καν ο Συνασπισμός. Τις είχε συζητήσει ούτε καν μια τάση του Συνασπισμού. Μία ομάδα συντρόφων χωρίς καμία ευθύνη. Μια ομάδα, η οποία καθοδήγησε και οδήγησε σε αυτή τη διάσπαση δυνάμεων, σε αυτή τη διαίρεση, σε αυτή τη μιζέρια, σε αυτήν την απολιτικότητα το όλο εγχείρημα.


Τελευταίο σημείο


Όπως καταλαβαίνετε, για τον καθένα από μας και για μένα προσωπικά μπαίνουν μια σειρά ερωτήματα. Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα δεν σταμάτησε με τις εκλογές, δεν ήταν δίδαγμα οι εκλογές.Η Κεντρική Επιτροπή του Συνασπισμού ήταν προκλητική, προκλητική όχι γιατί έχει δίκιο ή άδικο, δεν με ενδιαφέρει αν έχει δίκιο ή άδικο, αλλά γιατί σε μια στιγμή που έχει ανέβει η ακροδεξιά, που βλέπουμε κινδύνους από μια στρατηγική έντασης στη χώρα μας και από ένα εντελώς άλλο τοπίο, το οποίο θα μας θέσει εμάς στη γωνία, που αναδείχνεται κεντρικό θέμα το θέμα των μεταναστών στο οποίο έχουμε μια δυσκολία να μπούμε με νέους όρους χωρίς να αφήνουμε τις αρχές μας, που το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ότι είναι μια δύναμη που μπορεί να κερδίσει την αυτοδυναμία, που εμείς όχι μόνο δεν ήρθαμε τρίτο κόμμα αλλά ήρθαμε πέμπτο κόμμα ασχολείται με την επετηρίδα στην προεδρεία του ΣΥΡΙΖΑ.Το βίωσα στα Χανιά που ήρθαμε έκτο κόμμα. Αυτή τη στιγμή, κεντρικό ζήτημα ή ένα από τα κεντρικά ζητήματα έχει αναδειχθεί το ποιος θα είναι ο πρόεδρος και ποιος θα είναι ο κεντρικός αρχηγός.Πιστεύω ότι έχουμε περάσει σε μια απαξίωση, σε μια φάση απαξίωσης και αποδόμησης του εγχειρήματος. Εγώ ακολούθησα την τακτική, σε ένα νοσηρό κλίμα που είχε διαμορφωθεί πριν τις ευρωεκλογές, και το ξέρετε το νοσηρό κλίμα που υπήρχε, το ξέρετε, κάθε φορά που λέγαμε θα κάνουμε μια συνέλευση, μια πρωτοβουλία κ.λπ., υπήρχε μια νοσηρή κατάσταση. Την ανέχτηκα. Ανέχτηκα ξέροντας ποιοι είναι και πως καθοδηγείται και που πηγαίνει αυτό το εγχείρημα στις ευρωεκλογές.Θυμάται καλά ο Ρούντι, από την πρώτη στιγμή του ‘λεγα κάνεις μεγάλο λάθος αν νομίζεις ότι έχουμε την Ελένη τη Σωτηρίου σίγουρη. Είναι έτσι ή όχι;Έχουμε μια κατάσταση η οποία πολιτικά δεν μας οδηγεί πουθενά κατά τη γνώμη μου και έχουμε τώρα μια εικόνα αποδόμησης, όπου για μένα ένα κεντρικό στοιχείο, το κεντρικό στοιχείο το οποίο προσπάθησα από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την προεδρία του Συνασπισμού και ενεργό ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ ήτανε να δώσουμε μια εικόνα εναλλακτική. Ότι έχουμε άλλους κώδικες αξιών και λειτουργούμε με διαφορετικό τρόπο από τα άλλα κόμματα και σ’ αυτή τη βάση έγιναν οι αλλαγές στην προεδρία του Συνασπισμού, η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του Ηρακλείου.Και να κάνω εδώ μια παρένθεση, θα σας το πω αυτό, ότι έχουμε εδώ μέσα συντρόφους και στελέχη στη μεγάλη τους πλειοψηφία υψηλού ήθους, πολύ υψηλού ήθους. Θέλω να πω εδώ ότι πριν από τις εκλογές του 2007 είχα μια συνάντηση με τη Νάντια όπου ήτανε και ο Δήμος, όπου τους ζήτησα να ενισχύσουν η Νάντια το ΣΥΡΙΖΑ και να είναι υποψήφια και δέχτηκε. Λένε, σε ποια περιφέρεια, σκεφτόμαστε μια περιφέρεια της Αθήνας. Τους λέω όχι θαρθείτε στο Ηράκλειο για να ενισχύσουμε αυτή την προσπάθεια για να βγει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και να δούμε μέσα από τις αλλαγές σε λίγους μήνες ενδεχομένως να υπάρχει και η αλλαγή στον βουλευτή Ηρακλείου και ήταν οι πρώτοι που με πιέζαν συνεχώς να μη παραιτηθώ από το Ηράκλειο.Θέλω να πω, μέσα σε αυτά τα πλαίσια είναι αποδόμηση σύντροφοι, χάνει το κύριο προσόν του ο ΣΥΡΙΖΑ, έχασε το προσόν της δύναμης η οποία συμμετέχει στην πολιτική ζωή και τη διαμορφώνει και προσωρινά το πήρε το ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ επιχειρεί να κάνει αυτό που κάναμε εμείς μετά το άρθρο 16. Εμείς διαμορφώναμε την ατζέντα σε πολύ μεγάλο βαθμό, εμείς φέραμε τα θέματα της παιδείας, εμείς αποδομήσαμε τη Νέα Δημοκρατία, πρώτα απ’ όλα εμείς. Εντάξει; Εκφράζοντας, πυροδοτώντας, συμμαχώντας με τα κινήματα τα οποία γίνανε. Εμείς διαμορφώσαμε αυτόν τον εναλλακτικό ριζοσπαστικό λόγο. Και έχουμε σήμερα πολιτικό πρωταγωνιστή το ΛΑΟΣ. Χάσαμε αυτό το πολιτικό αν θέλετε πλεονέκτημα που δύσκολα κατακτιέται με το άρθρο 16 και χάνουμε και το ηθικό πλεονέκτημα το οποίο μας το κληροδοτεί η γενιά του Μανόλη του Γλέζου.Δεν μπορώ να βλέπω εγώ αυτά τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες ούτε για το ΣΥΡΙΖΑ ούτε και για τον εαυτό μου. Δεν γίνεται. Δεν γίνεται να βλέπω του Χατζόπουλου το σκίτσο τη μέρα που πέθανε ο Παπαγιαννάκης που να λέει «εις μνήμην του Παπαγιαννάκη» ο Αλαβάνος με τον Τσίπρα τσακώνονται για το ποιος θα πάει στο ντιμπέιτ επειδή υπήρξαν τα παπαγαλάκια, τα οποία θέσαν αυτό το θέμα.Με αυτήν την έννοια σύντροφοι για να προστατεύσω το ΣΥΡΙΖΑ και για να προστατεύσω και τον εαυτό μου, θέλω να προστατεύσω τον εαυτό μου, πιστεύω ότι κάθε βήμα που προστατεύει από μια αρνητική πορεία είναι κάτι το οποίο μένει στην ιστορία της Αριστεράς. Και για να υπάρξει διέξοδος σε αυτό το θέμα, δεν θα δώσω κανέναν αγώνα εγώ για καμία καρέκλα, ούτε θα χρησιμοποίησω το ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο Συνασπισμό ή ορισμένους του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο Συνασπισμό. Είναι έξω από τις δυνατότητες μου. Και για να πω ξανά ότι δεν μας ενδιαφέρει η καρέκλα και για να υπάρξει μια διέξοδος όπου θα αξιοποιηθούν όλοι οι σύντροφοι, όπου θα εναρμονιστούν οι σχέσεις του Συνασπισμού με το ΣΥΡΙΖΑ.Στις συνθήκες αυτές έχω αποφασίσει να σας ανακοινώσω την παραίτησή μου από βουλευτής προκειμένου να υπάρξει μια διέξοδος, προκειμένου να προστατεύσω το ΣΥΡΙΖΑ και προκειμένου να προστατεύσω αυτά τα λίγα πράγματα τα οποία έχω δώσει μαζί με τις αδυναμίες μου –για να κάνω την αυτοκριτική μου, βαθιά αυτοκριτική για τους τρόπους με τους οποίους χειρίστηκα μετά τις εκλογές του 2007 πάρα πολλά πράγματα, πράγμα το οποίο πιστεύω ότι θα είναι ωφέλιμο για το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Δεν παραιτούμαι!

Από το 1979 στην Αριστερά έζησα τη διαμάχη ΚΚΕ και ΚΚΕ εσ. Ανθρωποφαγία
κρίση της ΚΝΕ με τον αείμνηστο Γράψα… ανθρωποφαγία,
ενιαίος συνασπισμός με Χαρίλαο και Κύρκο ανάταση….
διάλυση Συνασπισμού και διάσπαση του ΚΚΕ… ανθρωποφαγία….
Έξω από την βουλή… ανάταση… ναι ανάταση και εκ νεκρών ανάσταση….
ΣΥΡΙΖΑ ανάταση, αριστερή στροφή ανάταση,
ΣΥΡΙΖΑ ανάταση…. και τώρα ανθρωποφαγία;
Δε το δέχομαι… ποτέ δε δέχτηκα…. αρνούμαι να πάρω θέση υπέρ κάποιου… Παίρνω θέση υπέρ της πολιτικής...
Δεν παραιτούμαι!
Γυρίζω στο κόσμο και τον κοιτάω στα μάτια… πιάνομαι από τα μάτια του πρόσφυγα… από τον άνεργο…. μου δίνουν θάρρος….. πιάνομαι από την αμηχανία του συντρόφου που κόπιασε να πείσει τους ψηφοφόρους…. Δεν περισσεύει κανείς… αλήθεια
Έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε… πολύ δουλειά και ας το καταλάβουν όλοι….
Δεν παραιτούμαι!
Τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έφτιαξε ούτε ο Τσίπρας ,ούτε ο Αλαβάνος…. τον φτιάξαμε εμείς με τις αποφάσεις μας…
Ραντεβού στους αγώνες και τα κινήματα...για τα άλλα ραντεβού στα όργανα!

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Ευρωεκλογές και πολλές ερωτήσεις

Έως σήμερα γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς δε ειπώθηκαν και πράγματα που κατα τη γνώμη μου προσβάλουν το απλό μέλος και ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ, από κορυφαία στελέχη.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε από τα "δημοσκοπικά" ποσοστά του; Ηταν καλή η συγκρότησηση του ψηφοδελτίου; Είναι καλή η κινηματική πολιτική του; Πόσο βοηθούν οι διαφορετικές συνιστώσες και η συγκρότησηση του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δεν καταφέραμε να είμαστε τρίτο κόμμα και να έχουμε τρεις βουλευτές; Μήπως είχαμε υψηλούς στόχους; Πόσο βοηθήσαν όλοι οι συντρόφοι;Έχουμε χειροπιαστές προτάσεις για τα καυτά ζητήματα;Μήπως δε βοήθησε το δίδυμο Αλαβάνου-Τσίπρα; Πόσο μας βοήθησε η οργανωτική μας συγκρότηση; Πόσο προσέφερε ο καθένας από μας; ¨ηταν καταλυτική για το αποτέλεσμα η δεύτερη θέση της σ. Σωτηρίου;...και πολλά άλλα ερωτήματα.
Σωστά λοιπόν μετά από το πέραν των προσδοκιών μας όλοι να αναρωτιώμαστε και όλα τα ερωτήματα αξίζουν επεξεργασμένες απαντήσεις...πολύ σωστά!
ΑΛΛΑ
ας κάνω και εγώ μερικές ερωτήσεις μια και δεν είμαι παρά μόνο ένα απλό και ελπίζω μαχόμενο μέλος του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά δεν αξίζει να τα συζητήσουμε στα όργανα του κόμματός μας και της πολιτικής μας συνεργασίας; ανοιχτά δεν έχω πρόβλημα, αλλά πρώτα εκεί;; ήδη άρχισε η συζήτηση στην ΠΓ και τη ΚΠΕ. Δεν χρειάζεται να πάρουμε υπόψην μας την άποψη του κάθε συντρόφου πριν ακόμη τοποθετηθούμε δημόσια κάποια από τα στελέχη μας με ύφος εκατό καρδιναλίων μέσω τηλεοπτηκών παραθύρων;
Η αυθεντικότητα των απόψεών μας δεν αποδεικνύεται αυτομάτως όταν χάσει μία μάχη η άλλη άποψη....γιατί εγώ θα μπορούσα να απαριθμίσω πλειάδα μαχών που έχασαν αυτοί που τώρα ζητούν το λόγο;.....Μου αρέσει που έχουμε διακίνηση πολλών απόψεων στο κόμμα , αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ. Πότε είναι καλό αυτό; Πάντα ή όταν μας συμφέρει; Πότε είναι καλό το δημοψήφισμα; Πάντα ή όταν το αποτέλεσμα μας βολεύει; Πως γίνεται ας πούμε να είσαι υπέρ της διακίνησης διαφορετικών απόψεων και παράλληλα να λες ότι δεν ταιριάζουν τα χνώτα του ΣΥΝ με τις άλλες συνιστώσες γιατί "αυθαδιάζουν", δε ταιριάζουν με το ΚΚΕ αλλά βουρ στον πατσά της εξουσίας με ένα ΠΑΣΟΚ που δε μας νοιάζει η φυσιογνωμία και η πολιτική του; Πως γίνεται να αυθαδιάζει μία συνιστώσα και παράλληλα να ξεχν΄ς ότι σε ανάλογα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα εσύ ως αρχηγός συνιστώσας είχες καταλάβει θέση στα όργανα, βουλευτές κλπ. Τότε ήταν καλά, σήμερα δεν είναι;
Πως γίνεται να βλέπω τον Πρόεδρο του Συνασπισμού να τοποθετείται (και πολύ σωστά ) στα όργανα και άλλους να τοποθετούνται πριν τη συνεδρίαση της ΚΠΕ συντεταγμένα και τασικά;
Χρειάζονται αλλαγές;
Τι είδους ; Να συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ; Αυτό δεν προκρίνεται επίσημα από κανέναν ,να συνεργαστούμε με τους Οικολόγους; Αυτό προτείνεται αλλά ποια είναι η πολιτική των οικολόγων; Δε χρειάζεται να συμφωνήσουν κι αυτοί στην διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως συμφώνησαν όλες οι συνιστώσες από την ΚΟΕ έως το ΔΗΚΚΙ ή θα αντιμετωπιστούν προνομιακά αυτοί; και γαι ποιο λόγο; Και γιατί να μην ανοίξουμε κουβέντα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Να διαλύσουμε το ΣΥΡΙΖΑ γαιτί είμαστε πολύ αριστεροί και οι δυνητικοί ψηφοφόροι πάνε στο ΠΑΣΟΚ;; ε τότε να γίνουμε δεξιοί για να κερδίσουμε τους δεξιούς! Γίνεται κωμικοτραγικό το ξέρω, αλλά κάποιοι πρέπει να το αντιληφθούν.
Χρειάζονται αλλαγές στην επικοινωνιακή πολιτική, χρειάζεται να δούμε σοβαρά την ίδρυση τηλεοπτικού σταθμού, χρειάζονται αλλαγές σε επιμέρους τακτικές που θα αφορούν την αναλυτική παρουσίαση των προτάσεων στη κοινωνία. Χρειάζεται κριτική στην πολιτική τόσο του ΚΚΕ, όσο και των οικολόγων. Χρειάζεται να αυθαδιάσουμε απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο, όχι σαν γριές κουτσομπόλες όπως κάνει η ηγεσία του ΚΚΕ, αλλά σαν δυναμικοί νέοι με σφρίγος ,αυθορμητισμό και επαναστατικότητα.
Ας αφήσουμε τα ερωτήματα κι ας τα πούμε στην πράξη! Βαρέθηκα την εσωστρέφεια...

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Οι "ξένοι" μας στην αρχαία Αθήνα


να πω ένα μύθο.....

Ο αστυάνακτας ο γιος του Έκτορα πολέμαρχου του Τρώα πρίγκηπα, το όνομα του οποίου χρησιμοποιώ κατεκριμνήσθη από τα τείχη της Τροίας...κατα τη τραγωδία του Ρακίνα μάλλον διέφυγε προς την Ήπειρο.... Βλ. παλαιότερη ανάρτηση http://astyanaktas-astyanaktas.blogspot.com/2008/09/blog-post_25.html Να υποθέσω ότι πέρασε νόμιμα;



και μία πραγματικότητα...

Να μιλήσω για την κλασική τέχνη που άνθισε στην αρχαία Αθήνα. Πολλοί από τους καλλιτέχνες των παραστάσεων αγγείων ήταν δούλοι....αυτοί μετέφεραν το πολιτισμό της Ανατολής στο εύφορο έδαφος της δημοκρατικής Αθήνας...άνθισε η τέχνη....Φαντάζομαι ότι ο Καρατζαφέρης της εποχής θα ήταν ένας παχουλός αρχαίος κύριος που στην Πνύκα θα λυσομανούσε κατά αυτών που φέρουν νέα στοιχεία..."Η Αθήνα ανήκει στους Αθηναίους" θα έλεγε....όμως η Ιστορία δεν τον θυμάται ποιος ήταν...η ιστορία άφησε τα χνάρια της στα αγγεία που ζωγράφισαν ο Επίκτητος (δηλ.πρόσφατα αποκτημένος),ο Πιστόξενος(δηλ.πιστός ξένος) Συρίσκος, Ευέμπορος (καλός έμπορος) Λυδός, Σκύθης, Σικανός , Σικελός, Συρίσκος, Κόλχος, Μυς, Βρύγος, Μίδας,Φιντίας κλπ.

για τις πληροφορίες χρησιμοποίησα το βιβλίο του J.Boardman Αθηναικά μελανόμορφα αγγεία,εκδ. Καρδαμίτσα, 1980

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

ΛΑΟΣ...ας ρίξουμε τη βρωμοπολυκατοικία...

Το ΛΑΟΣ αύξησε τα ποσοστά του ....προς τέρψιν όλων εκείνων που βάλθηκαν όλη την προηγούμενη περίοδο να το υπερπροβάλουν μαζί και τον μεγάλο και κατ΄άλλους "πολύπειρο" Καρατζαφέρη, από τις εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων....κέρδισε ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Βελόπουλος....αν είναι δυνατόν αυτοί να είναι το μέλλον της Ελλάδας ....και ο Πλεύρης....ναι ο Πλεύρης και κανένας από τους έγκριτους δημοσιογράφους δε τους ζητά το λόγο....
καθρέφτης της κοινωνίας λοιπόν το ΛΑΟΣ; Αλοίμονο!
ας το δούμε λοιπόν...
Το ΛΑΟΣ όμως συνεχίζει να παίζει στα κανάλια...και οι αγράμματοι μεγαλοσχήμονες δημοσιογράφοι συνεχίζουν το παιχνιδάκι μαζί του....χαριετίζονται....και το κάνουν παράγοντα- δύναμη στην πολιτική σκηνή.
Το ΛΑΟΣ κέρδισε στις λαικές συνοικίες, εκεί όπου το ΚΚΕ ειδικά είχε δύναμη....το ΚΚΕ αναρωτιέται γι αυτό...γιατί εμας στο ΣΥΡΙΖΑ μας προβληματίζει....
Το ΛΑΟΣ φαίνεται να "εκπροσωπεί" τους κατοίκους του Αγ. Παντελεήμονα αυτούς τους κατοίκους που γνωρίζουν να μας στέλνουν απειλιτικά μηνύματα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και να μας απειλούν με αγωγές....και δε ξέρω γω τι άλλο.....
Το ΛΑΟΣ θέλει ιδεολογικό χτύπημα από τους προδευτικούς ανθρώπους......τους πνευματικούς ανθρώπους που δε μιλούν...αυτοί με τι ασχολούνται;;....δεν ανησυχούν;;
Ούτε καν το ΠΑΣΟΚ δεν ανησυχεί...μικροκομματικά σκεφτόμενο σου λέει: Παίρνει το ΛΑΟΣ χάνει η ΝΔ...οπότε μούγγα....Η ΝΔ που τώρα θεωρεί ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να υιοθετήσει την ατζέντα του Καρατζαφέρη για να μη χάσει ψήφους...α και το ΠΑΣΟΚ που μιλάει για επαναπροωθήσεις....
Το ΛΑΟΣ χρειάζεται αλύπητο χτύπημα....το χάιδεμα το προσφέρουν τα ΜΜΕ ας μη το προσφέρουμε κι εμείς.....εννοώ οι Synbloggers...αλύπητο χτύπημα....να υποδείξουμε τη ακροδεξιά πολιτική του....
Εδώ είμαστε λοιπόν......

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

N. Χουντής: Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να ανοίξουν αισιόδοξοι δρόμοι

Ο Νίκος Χουντής, Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και Γραμματέας της ΚΠΕ του Συνασπισμού, δήλωσε τα εξής :
Στο Συνασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως με συλλογικό τρόπο διαμορφώσαμε τη στρατηγική, τους πολιτικούς στόχους και τους τρόπους οργάνωσης της προεκλογικής μας προσπάθειας, έτσι και τώρα με συλλογικό τρόπο θα εκτιμήσουμε τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών.Τις αμέσως επόμενες μέρες λοιπόν, έχουν προγραμματιστεί συνεδριάσεις των οργάνων του Συνασπισμού με τη συμμετοχή και των Γραμματέων των Νομαρχιακών Επιτροπών για να εκτιμήσουμε μαζί τους τη δουλειά και τα αποτελέσματα.Θέλω να επαναλάβω ότι ευχαριστούμε όλον αυτόν τον κόσμο που δούλεψε και στην προεκλογική περίοδο και που, όπως αποδείχτηκε, αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες, για να πετύχουμε το σημερινό αποτέλεσμα. Θα μπορούσαμε να δηλώσουμε ικανοποιημένοι από το σημερινό αποτέλεσμα σε σύγκριση με το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών του 2004, όμως είχαμε βάλει υψηλούς πολιτικούς στόχους και ο κόσμος της Αριστεράς είχε μεγάλες προσδοκίες, και με αυτά θα αναμετρηθεί η προσπάθεια για αποτίμηση του αποτελέσματος. Σε κάθε περίπτωση θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των συντηρητικών πολιτικών, της συσπείρωσης των δυνάμεων της Αριστεράς και για να ανοίξουν αισιόδοξοι δρόμοι για τη νέα γενιά και τον τόπο μας.

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Πρώτα συμπεράσματα για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών!

Συντρόφια φίλοι και φίλες
τα αποτελέσματα είναι στα χέρια μας.
Ο αστυάνακτας δε μπορεί να μείνει μακριά από την πραγματικότητα όσο κι αν αυτή θλίβει την ριζοσπαστική Αριστερά. Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των άλλων μικρότερων συνιστωσών όπως της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ήταν καλό.
Για το κόμμα μας.
Πρώτα τα θετικά. Θεωρώ ότι οι οργανώσεις δούλεψαν πέραν από τις δυνάμεις τους σ΄ αυτές τις εκλογές. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Η αριστερή στροφή του κόμματος μας καλώς έγινε, όπως και η στροφή στα κινήματα… από τους μετανάστες και τα οικολογικά κινήματα έως την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του ΔΕΚΕΜΒΡΗ (με μεγάλα γράμματα έτσι για να δείξω ότι δεν αποποιούμαι για κανένα ποσοστό καμιά αρχή μου). Όλα αυτά διαμόρφωσαν μία πολιτική γραμμή και μία στάση αξιών. Και για όλα αυτά που λέω δε χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.
Για τα αρνητικά στην πολιτική μας και στη προεκλογική μας τακτική.
Θεωρώ ότι η εθελούσια απομάκρυνση κάποιων επιφανών στελεχών από τον προεκλογικό αγώνα επειδή διαφώνησαν ίσως κάπου και η διαφορετικότητα απόψεων και το πώς αυτές προβάλλονταν σε θεμελιώδη ζητήματα, όπως ο Δεκέμβρης ή η Τρίτη θέση στο ψηφοδέλτιο (που δημοκρατικά τοποθετήθηκε εκεί) μας έκανε να φαινόμαστε όχι συσπειρωμένο κόμμα. Η διαφορετικότητα των απόψεων είναι ζωογόνα για την αριστερά. Απλά πρέπει να αποφασίσουμε αυτοί που εκφράζουν πότε και πως την εκφράζουν.
Θεωρώ ότι η συλλογικότητα του ΣΥΡΙΖΑ θα ’πρεπε με κάποιο τρόπο να πάρει σάρκα και οστά από τα κάτω και όχι από τα πάνω. Όχι ότι δεν έγιναν προσπάθειες αλλά ήταν λίγες.
Δεν προβάλλαμε όμως το πρόγραμμά μας γιατί όμως με ευθύνη μας δεν διαμορφώθηκε όσο συλλογικά έπρεπε.
Θεωρώ ότι δεν κάναμε ουσιαστική παρέμβαση έως και "κατάληψη" στα ΜΜΕ, έτσι ώστε να αναδείξουμε το ρουφιάνικο ρόλο που έπαιξαν.
Θεωρώ ότι δεν αναδείξαμε στο έπακρο την ταυτότητα απόψεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με αποτέλεσμα να φαίνεται το ΠΑΣΟΚ ως λύση ή ακόμη και το ΚΚΕ. Η εμμονή μας στη μη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεχιστεί.
Θεωρώ ότι δεν απαντήσαμε στην ουσία στις επιθέσεις της ηγεσίας και των στελεχών του ΚΚΕ σε σημείο που να φαινόμαστε απολογητικοί. Δεν απαντήσαμε για τους «κουραμπιέδες», για τα « ποντίκια», για την συντηρητική στροφή του ΚΚΕ στο σταλινισμό και στο αγκάλιασμα με τους νοικοκυραίους. Το υπερασπιστήκαμε ναι το υπερασπιστήκαμε… και υπερασπιστήκαμε την ηγεσία του όταν λέγαμε ότι όποιος έχει στοιχεία για το Γερμανό να τα φέρει και απολογούμασταν αν έχει ή όχι επιχειρήσεις το ΚΚΕ τη στιγμή που πρώην στελέχη του και νυν στελέχη μας ήταν επικεφαλής τέτοιων επιχειρήσεων του που τις παρέδωσαν όταν «έφυγαν» από το ΚΚΕ. Την ηγεσία του ΚΚΕ έπρεπε να την πολεμήσουμε, όχι για κανέναν άλλο λόγο , αλλά για να καταλάβουν οι ψηφοφόροι τους ότι το κόμμα που ψηφίζουν είναι ένα συντηρητικό-σταλινικό κόμμα της Αριστεράς. Απολογούμασταν για το Μάαστριχτ, απολογούμασταν για το σ. Τσίπρα που θεωρώ ότι έκανε ιδιαίτερο και εντυπωσιακό προεκλογικό αγώνα. Το ίδιο και ο σ. Αλαβάνος.
Φοβούμαστε μη θεωρηθούμε «αντικομμουνιστές» ποιοι εμείς οι δημοκράτες απολογούμαστε σε ένα ολοκληρωτικού τύπου κόμμα. Δεν είναι δυνατόν να μην απαντάμε για τον «ανύπαρκτο» σοσιαλισμό. Πολλά από τα κνιτάκια που τα έχουν κάνει ανιστόρητα χαιρόντουσαν που μας ξεπέρασε το ΛΑΟΣ και φοβούμαι ολόκληρο το ΚΚΕ.
Θεωρώ ότι η απόφαση του Αλαβάνου να φύγει από την ηγεσία ήταν σωστή, αλλά δεν ολοκληρώθηκε. Είναι τώρα η ώρα να αιμοδοτηθεί το κόμμα με τα νέα στελέχη σε υψηλές θέσεις χωρίς οι παλαιότεροι να «αποστρατευτούν»
Δεν απαντήσαμε επί της ουσία στους «κομήτες» Οικολόγους που θα θεωρήσουν οικολογικό και επαναστατική αλλαγή τη καθιέρωση σογιέλαιου στα σχολεία. Να απαντήσουμε στο Καφετζόπουλο που ξαφνικά είδε το φως το αληθινό στους οικολόγους. Στο όνομα της ενότητας, όχι βέβαια με σούργελα που κρατάνε ηλίανθους, δεν πρέπει να πατάμε τις διαφορές κάτω από το χαλί.
Στο όνομα της ενότητας με το ΚΚΕ δε μιλάμε, στο όνομα της ενότητας με τους οικολόγους δεν μιλάμε και φαινόμαστε ουσιαστικά αμυνόμενοι.
Δεν πήραμε υπόψη μας τη δυναμική του ΛΑΟΣ ή τη ψήφο διαμαρτυρίας των Νεοδημοκρατών. Δεν το χτυπήσαμε αλύπητα, δεν διαμαρτυρηθήκαμε για την υπερπροβολή του από αυτιάδες και λοιπούς.
Η επικοινωνιακή πολιτική δεν ήταν καλή. Θα έπρεπε να αναδείξουμε ότι ήμασταν πρώτοι στα κινήματα και κυρίαρχα στο άρθρο 16 και το Δεκέμβρη. Μιλάω για παράδειγμα ότι θα έπρεπε να απαντήσουμε για τις ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών δείχνοντας σποτάκι με τη συνάντηση, αλλά και τις δηλώσεις της Παπαρήγα με τους κινέζους καπιταλοφασίστες.
Τέλος άφησα τους σ. του κόμματος αλλά και τους ψηφοφόρους οι οποίοι είναι απαιτητικοί και υπερκριτικοί λες και εμείς καθορίζουμε τη τύχη αυτής της χώρας και απομακρύνονται όταν δουν έστω και κάτι ακαθόριστο. Αυτό δείχνει τη χαλαρότητα των ψηφοφόρων μας
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπεροπλία ιδεολογική έναντι των συντηρητικών δυνάμεων ένθεν και ένθεν. Όμως αυτή η ιδεολογική υπεροπλία δεν υπερπροβάλλεται.
ΥΓ Δεν παρενέβην σε καμία ανάρτηση των κομμουνιστών Bloggers. Αυτό έγινε για δύο λόγους. Πρώτον γιατί είχα πολύ δουλειά με την τοπική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και δεύτερον η συζήτηση με τους ΚΚΕ δες τους φέρνει και αναγνώστες και σχολιαστές…. αυτό δε σημαίνει ότι θα απέχω…. Οι συγκεκριμένοι αναπαράγοντας την ψευδολογία του Ριζοσπάστη πραγματοποιούσαν καθημερινά επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και αλήθεια δεν είχαν καμία αναστολή αν τα απλά μέλη και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονταν με τα ψέμματα και τη χυδαιότητα
Σύντροφοι και συντρόφισσες αγαπητές φίλοι και φίλες
Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από συλλογικές διαδικασίες θα ερμηνεύσει τα αποτελέσματα. Καιρός όλοι μας να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας χωρίς να υπαναχωρήσουμε στην πολιτική μας και στις αξίες μας καθώς και στην αριστερή στροφή μας.

Αυτά για ώρες και θα επανέλθω! διατηρώντας το δικαίωμα του λάθους!
Συντροφικά!

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

4/6/2009, Αλέκος Αλαβάνος εκπομπή ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ MEGA from SYRIZA on Vimeo.

Τότε ΣΥΡΙΖΑ...Σήμερα ΣΥΡΙΖΑ!


Δυο μέρες έμειναν έως τις εκλογές.

καιρός να θυμηθούμε κάποια πράγματα!


Σήμερα ημέρα περιβάλλοντος πρέπει να θυμηθούμε τη διπλή "ανάπλαση" του Βοτανικού.Τότε που 131 πολίτες μπήκαν μπροστά για να υπερασπιστούν με πράξεις τους ελεύθερους χώρους, τα κάγκελα στην παραλία στο Ελληνικό, το έγκλημα του Ασωπού , τη Γκιώνα, το λιθάνθρακα, το παρκάκι στη Πατησίων και άλλα πολλά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μέσα σε όλα. Με πράξεις και όχι με λόγια. Εκείνη την ώρα κάποιοι όπως ο Δήμαρχος κ. Κακλαμάνης έλεγε ότι είμαστε τρομοκράτες και θα ήταν καλύτερο να λέμε την άποψή μας και μόνο όπως κάνει το ΚΚΕ. Ήταν τότε που ο κ. Γόντικας αρθρογραφούσε στο Ριζοσπάστη, ότι το ζήτημα των ελεύθερων χώρων είναι δευτερεύον και ότι θα το δούμε στο σοσιαλισμό. (βλ. άλλη ανάρτηση). Ήταν τότε που ο κ. Βωβός ήταν κορυφαίος παράγοντας της ανάπτυξης του τόπου. Τότε που δεν υπήρχαν οι Οικολόγοι Πράσινοι.


Σήμερα ας θυμηθούμε την εξέγερση του Δεκέμβρη τότε που η Παπαρήγα μας έλεγε ότι χαιδεύουμε αυτιά και ο Παπανδρέου και τα παπαγαλάκια της μεγκατηλεόρασης μας έριχναν στ΄αυτιά. Σήμερα ο Παπανδρέου θυμήθηκε τους νεολαίους που εξεγέρθηκαν το Δεκέμβρη...α και η κ. Τρέμη....


Σήμερα ας θυμηθούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνος (και άλλοι) που στάθηκε κοντά στους εξεγερμένους νέους.

Ήταν αυτός που στάθηκε έμπρακτα στους μετανάστες, όταν κάποιοι όπως ο κ. Παπανδρέου τους αποκαλούσε λαθρομετανάστες.


Ήταν αυτός που μίλησε για την ενότητα της Αριστεράς όχι εν όψει εκλογών, αλλά εδώ και πολύ καιρό.


Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε την πάπια στις ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών όπως έλεγε το ΚΚΕ, η ηγεσία του οποίου συναντιόνταν με τους κινέζους.


Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάκουσε σε αρχηγικούς σχεδιασμούς για τη κατάρτηση του ψηφοδελτίου, αλλά ήταν πιστός στις εσωτερικές δημοκρατικότατες διαδικασίες.


Γι αυτό και για πολλούς άλλους λόγους αδέρφια ΣΥΡΙΖΑ

Μαρμαρωμένο κάστρο

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Ο Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς δεν είχε καμιά αμφιβολία: Δεν υπάρχει κανένα φρούριο -έλεγε μεταφορικά- που δεν μπορούν να καταλάβουν οι Μπολσεβίκοι...
Ομως η Ιστορία δεν δικαίωσε τον Στάλιν. Οι Μπολσεβίκοι οχυρωμένοι στο φρούριο του «Υπαρκτού» παραδόθηκαν εν μιά νυκτί στις δυνάμεις του μισητού εχθρού. Το θαύμα του Οχτώβρη και η ελπίδα της Οικουμένης για έναν άλλο κόσμο θρυμματίστηκαν σαν γυάλινο βάζο. Και παραδόθηκαν στη χλεύη των νικητών. Η τραγική μορφή του ανυποψίαστου και ευένδοτου Γκορμπατσώφ, καθώς και η αστεία φιγούρα του Γιέλτσιν θα υπενθυμίζουν εσαεί ότι εκείνο το οικοδόμημα ήταν σαθρό, πριονισμένο στους πυλώνες του από τον ίδιο τον ανελαστικό, ανελεύθερο και προβληματικό εαυτό του... Η συνέχεια είναι γνωστή: ο καπιταλιστικός τυφώνας άρχισε να σαρώνει την υφήλιο, το ωκεάνιο ανατολικό κύμα έσπερνε στις γωνιές της γης εκατομμύρια κατοίκους του «Υπαρκτού» (γέμισε ο τόπος «επιχειρηματίες», πόρνες και μαφιόζους), και τα κομμουνιστικά κόμματα της Δύσης υποχωρούσαν και έσβηναν το ένα μετά το άλλο, όπως οι πυργίσκοι στην άμμο μετά την παλίρροια... Ωστόσο υπήρξε μια αξιοσημείωτη εξαίρεση: ανάμεσα στον ερειπιώνα, ένα κόμμα ξεχώριζε διατηρώντας τη δύναμη και την επιρροή του και ξαφνιάζοντας τους πάντες. Ηταν το ΚΚΕ... Η Ιστορία δεν έχει «αποφανθεί» ακόμη αν η διάσωση του Κόμματος οφείλεται στη μαεστρία του Χαρίλαου Φλωράκη (και στα αναπόφευκτα δούναι και λαβείν που επέβαλε η συμμετοχή του ενιαίου «Συνασπισμού» στην τραγική «Συγκυβέρνηση» και τη σύμπλευση με τον Μητσοτακισμό) ή στην ιστορική διαδρομή και τους ακατάλυτους δεσμούς του ΚΚΕ με την κοινωνία. Μάλλον ισχύουν και τα δύο. Το βέβαιο είναι ότι το ΚΚΕ, αλλά εν τινι μέτρω και η ΕΑΡ η οποία διατηρούσε ως παιδί του ΚΚΕ Εσωτερικού άριστες -και επιλήψιμες- σχέσεις με τον Τσαουσέσκου, απέφυγαν την καταιγίδα των αποκαλύψεων για τις σχέσεις με τον «Υπακτό»... Ομως το Κόμμα δεν απέφυγε τις ρήξεις στο εσωτερικό του, καθώς και την έξοδο πλειάδος σημαντικών στελεχών σε όλα τα επίπεδα. Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου: ο Ενιαίος «Συνασπισμός» διερράγη, ο Χαρίλαος Φλωράκης μπήκε τιμητικά στη γωνία και το ΚΚΕ επέστρεψε στον μοναχικό δρόμο της άδολης ορθοδοξίας... Η απίσχνανση δεν κόστισε και πολύ στον Περισσό. Για όλα είχε μια πειστική εξήγηση. Πειστική για τον βαλλόμενο και αμυνόμενο κόσμο του: όσοι έφυγαν ήταν οπορτουνιστές, όσοι έμειναν συνεχίζουν με την ίδια φλόγα για τα ιδανικά του σοσιαλισμού. Οσο για τον «Υπαρκτό», αυτός λαβώθηκε από τις μηχανορραφίες και την ασίγαστη πολεμική του καπιταλισμού. Ε, κυκλοφορούσαν και κάποιες κριτικές κουβέντες για τα «πώς και τα διότι» της διάλυσης, αλλά όλα κατέληγαν στο δέλτα της αγωνιστικής αισιοδοξίας: «Πάλι με χρόνια με καιρούς». Στη σοσιαλιστική του εκδοχή... Η αισιοδοξία και ο βολονταρισμός δεν βλάπτουν, αρκεί να μη σπέρνονται στην άμμο. Και το ΚΚΕ ήξερε ότι έχει μπροστά του ένα αμμώδες χωράφι -τον θρίαμβο του καπιταλισμού και την επέλαση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης- στο οποίο η αισιοδοξία δεν έχει καμιά τύχη. Η γνώση της κατάστασης οδηγούσε μοιραία στον δρόμο της απόλυτης εναντίωσης προς όλους. Βολικός δρόμος, όταν συνδυάζεται με μαθήματα έμπρακτης ιδεολογικής καθαρότητος και αυστηρής απομόνωσης. Αυτό που οι άλλοι -της υπόλοιπης Αριστεράς- θεωρούσαν καταστροφικό, το ΚΚΕ το ανήγαγε σε απαράβατο δόγμα και οδηγό του. «Εμείς και οι άλλοι»... Αποχρώσεις, συμμαχίες -έστω και σε συνδικαλιστικό επίπεδο- διάλογος, αναζητήσεις και τα συναφή ετέθησαν εκποδών. Ο μοναχικός δρόμος ήταν πλέον άπλετα φωταγωγημένος, έστω και αν δεν φάνταζε ιδιαίτερα θελκτικός για την πλειονότητα. Το κάστρο να 'ναι καλά... Και ο δύσκολος δρόμος που αρχίζει από τις πύλες του... Κάποιες απόπειρες της λαϊκής Παπαρήγα να διακοσμήσει κάπως το μουντό οικοδόμημα (Κανέλλη, ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις στα «εθνικά» κτλ.), δεν έθεσαν το ΚΚΕ στην «κυκλοφορία». Τσίμπαγε λίγο στις εκλογές, εντυπωσίαζε με τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ (πληθώρα νέων που θύμιζε παλιές εποχές) και πέραν ου. Η υποδειγματική συνέπεια σε δεδομένες θέσεις και η συνεχής υπόμνηση ότι το ΚΚΕ αρνείται να μπει στο καθεστωτικό παιχνίδι (έξω δηλαδή από «λαμογιές», υποχωρήσεις και συμβιβασμούς) έδιναν πόντους σε συναισθηματικό επίπεδο, αλλά εκλογικά δεν ενίσχυαν ιδιαίτερα το ΚΚΕ. Ούτε βέβαια η ανυποχώρητη στάση του έναντι της Ευρ. Ενωσης και των δύο «μεγάλων», τους οποίους αντιμετωπίζει με τα ίδια κριτήρια, και δικαιώνεται από τις εξελίξεις... Αδικος κόπος: Η πρωτοφανής κρίση του καπιταλισμού, η απαξίωση της Ενωσης και η γαλαζοπράσινη μαλάρια στο πολιτικό μας σκηνικό, ουδόλως ενίσχυσαν τη θέση του ΚΚΕ. Φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, αλλά αποτελεί και κοινή αίσθηση... Φρόντισε γι' αυτό η ηγεσία του Κόμματος: την ώρα που καιγόταν ο κόσμος, το ΚΚΕ πάσχιζε για την αναστήλωση του Στάλιν, βυθίζοντας τον κόσμο του και τους φίλους του σε μια άνοστη εσωστρέφεια, η οποία πιστοποιεί ότι τα αγύριστα κεφάλια αγνοούν μονίμως τις υπόλοιπες διαστάσεις και κατευθύνσεις. Και το έχουν περί πολλού, μάλιστα... Οπως περηφανεύονται και για κάποιες άλλες θέσεις τους (π.χ. αντιμετώπιση των ναρκωτικών), οι οποίες είναι συμβατές με ό,τι πιο συντηρητικό διατηρεί στους κόλπους της η ανενημέρωτη ελληνική κοινωνία
Τη Δευτέρα, το ΚΚΕ ενδέχεται να πανηγυρίζει μετρημένα για την τρίτη θέση και να θεωρεί ότι τα δώματα του κάστρου του θα γεμίζουν σιγά σιγά από νέους ενοίκους. Τραγική ψευδαίσθηση: το κάστρο είναι μαρμαρωμένο, κατάλληλο για τις καρτ ποστάλ του μέλλοντος και όχι για τα μελλοντικά επαναστατικά εγχειρίδια...
Ελευθεροτυπία 4/06/2009
σε ανάμνηση της εξέγερσης στη ΤΙΕΝ ΑΝ ΜΕΝ
αστυάνακτας

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

Η συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ

Φοβερή συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Κοτζιά με ομιλητή το Τσίπρα. Ο αστυάνακτας ήταν εκεί και σας μεταφέρει τη δύναμη του κόσμου ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας συντρόφια.

Ετικέτες

απεργία  ΠΑΣΟΚ Οικονομικά (1) "αριστερό ρεύμα" (1) "Ελευθεροτυπία" (3) 1 χρόνος (1) 105 (1) 18ο Συνέδριο (9) 19ο Συνέδριο ΚΚΕ (1) 1ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ (3) 2010 (1) 21η Απριλίου (1) 28 Οκτωβρίου 1940 (2) 2ος χρόνος (1) 5 (1) 5 χρόνια (1) 6ο Συνέδριο ΣΥΝ (2) 8 Μάρτη (1) 902 (1) Α (1) Α. Αλαβάνος (6) Α. Βάιντα (2) Α. Κρίλοβ (1) Α.Αλαβάνος (9) Α.Σαμαράς (2) Α.Χατζησοφιά (1) Αγρότες (2) αγωνίστριες (1) Άδωνις (1) ακροδεξιά (2) Ακρόπολη (1) Αλ Σαλέχ (1) Αλ. Δημητρίου (1) αλαζονεία (2) Αλέκος Λύτρας (2) Αν.Γ... (4) Αν.Γερμανία (1) αναδημοσίευση (46) ανανεωτική Πτέρυγα (2) Ανατολική Αττική (1) Ανδρομάχη (2) ανθρώπινα δικαιώματα (2) ανθρωπιστικές επιστήμες (1) άνθρωπος (2) Άννα Αχμάτοβα (2) Αντ. Κυρίνας (1) ΑΝΤΑΡΣΥΑ (1) ΑΝΤΙ (1) Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ (1) Αντρέας Λεντάκης (1) Ανύπαρκτος σοσιαλισμός (8) Ανωνυμία (1) απεργία (4) απεργία ΠΑΣΟΚ Οικονομικά (1) απόστολος (1) Απόψεις (22) Άρης Αλεξάνδρου (3) Άρης Βελουχιώτης (4) Αριστερά (10) Αριστερή ενότητα (2) Αρχαιολογία (7) ΑΣΚΙ (1) Αστακός Αιτωλ. (1) Αστυάνακτας (20) αστυνομία (7) Αυγή (15) αυταρχισμός (2) Αυτοδιοικητικές εκλογές 2010 (14) Β.Κορέα (1) Βαν Γκογκ (1) Βασανιστές (1) Βιβλία (2) Βιβλίο Κουφοντίνα (1) Βίντεο (16) ΒΟΗΘΕΙΑ (1) Βουλή (1) Γ. Αναδρανανιστάκης (1) Γ. Καϊλατζής (1) Γ. Παπανδρέου (2) Γ. Σεφέρης (1) Γ.Βιζυηνός (1) Γ.Κοντός (2) Γ.Μπλάνας (1) Γ.Παπουτσής (1) Γ.Ρίτσος (4) Γ.Χουρμουζιάδης (1) Γ.Ψυχοπαίδης (1) ΓΑΖΑ (1) Γελοιογραφίες (24) Γερμανία (1) Γερουλάνος (1) Γεωργία (1) Γκ. Απολλιναίρ (1) Γνώμες (2) Γυναίκα (1) Δ. Γόντικας (1) Δ.Βίτσας (4) Δ.Στρατούλης (1) Δ.Χαρμς (1) ΔΕΑ (1) ΔΕΘ (4) Δεκεμβριανά (1) Δεκεμβριανά 08 (3) Δελαστίκ (1) Δελτίο τύπου (13) Δελτίο τύπου ΣΥΝ (27) Δερβενιώτης Σπ. (1) Δερμεντζόγλου (1) ΔΗΑΡΙ (1) Δηημοκρατικός συγκεντρωτισμός (1) Δημ.Παπαχρίστου (1) Δημ.Χριστόπουλος (1) ΔΗΜΑΡ (3) Δημοκρατία (1) δημοσιογράφοι (3) Δημόσιοι Υπάλληλοι (5) Δημοτικές εκλογές (1) Διαδίκτυο (2) Διαδύκτιο (1) Διακοπές (1) Διάλογος (4) Διάλογος για το Ιδρυτικό συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ (2) διαπραγματευση (1) Διαρκές Συνέδριο ΣΥΝ (6) Διάσπαση ΚΚΕ (3) διαφωνούντες (1) Διεθνή (12) Δίκτυο (1) Διόδια (4) ΔΝΤ (4) Δογματισμός (1) Δούρου (1) Δραγασάκης (1) Δρόμος της Αριστεράς (1) ΔΣΕ (5) Δυτ.Αττική (1) Δυτ.Μακεδονία (1) Ε.βενιζέλος (2) Εθνικές εκλογές 09 (20) Έθνος (1) εικαστικά (10) Εικόνες (1) εκδ.Αγρα (1) εκδηλώσεις (2) Έκκλησία (1) Εκλογές 2012 (2) Εκλογές 2015 (2) εκπαίδευση (5) εκπαιδευτικοί (1) Έκτακτο Συνέδριο (6) Ελ. Βενιζέλος (1) Ελ.Σωτηρίου (1) Ελαιώνας (1) Έλλη Παππά (1) ΕΜΣΤ (1) Εμφύλιος (2) ενικός (1) Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (1) Εξάρχεια (8) Επέτειος Πολυτεχνείου (1) Εργαζόμενοι (22) ΕΡΤ (2) ΕΣΗΕΑ (1) ΕΣΣΔ (1) εσωκομματικά (28) έτος Ρίτσου (3) Ευρωεκλογές 09 (17) Ευρωεκλογές 2009 (6) Ευρωεκλογές 2019 (1) Ευρωπαϊκή Ένωση (21) Ζάκυνθος (1) Ζαχαριαδισμός (5) Η Αποσιώπιση της αλήθειας (5) Η διάσκεψη της Γιάλτας (1) η ζωή στους Βράχους (1) Η νέα κυβέρνηση (6) Θ.Καρτερός (1) Θέατρο (1) Θεσσαλονίκη (4) Θεωρία (1) θεωρία των δύο άκρων (3) Θρησκεία (1) ιδεοληψία (1) Ιδεολογικά (9) Ιδιωτικοί Υπάλληλοι (1) Ισραήλ (7) Ιστορία (4) Ιστορία της Αριστεράς (22) Κ. Αρβανίτης (1) Κ. Καρυωτάκης (2) Κ. Κούνεβα (4) Κ. Παπαγεωργίου (1) Κ. Σχοινά (2) Κ.Βαξεβάνης (1) Κ.Καραγιώργης (1) Κ.Καρυωτάκης (1) Κ.Παλαμάς (1) Κανέλλη (3) Καρατζαφέρης (1) Κασιδιάρης (1) καταλήψεις (1) Κατερίνα Γκουλιώνη (2) Κατσαρός Μιχάλης (1) ΚΑΤΥΝ (2) ΚΕΑ (1) Κέρκυρα (1) Κίνα (1) Κινήματα (14) Κινηματογράφος (1) ΚΚΕ (65) Κοινωνία της πληροφορίας (1) ΚΟΜΕΠ (1) κουκουλοφόροι (1) Κούλογλου Στ. (3) κουλτουροφιλισταίοι (2) Κουράκης (1) Κουτί της Πανδώρας (1) Κουτσούμπας (1) Κυβέρνηση (3) Κυβέρνηση Ατιστεράς (1) Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (2) Κύπρος (2) Κωτούλας (1) ΛΑΟΣ (5) Λάρισα (1) Λόπεζ (1) Λουδοβίκος των Ανωγείων (1) Μ. Γλέζος (4) Μ. Μπρεχτ (1) Μ. Χατζηδάκης (1) Μ.Θεοδωράκης (1) Μ.Κανελλοπούλου (1) Μάρξ (1) Μάχη Φλώρινας (1) Μετανάστες (11) Μετεκλογικά (3) Μήνες (3) Μιχ. Γκανάς (1) ΜΜΕ (7) Μνημόνιο (2) Μομφή (1) Μοράλες (1) Μούνκ (1) Μουσεία (1) Μουσική (2) Μπέικον Φρ. (1) Μπελογιάννης (2) Μυρτιώτισσα (1) Ν. Βούτσης (1) Ν. Ζαχαριάδης (1) Ν. Κακλαμάνης (1) Ν. Μπάϊκας (1) Ν. Μπουχάριν (1) Ν. Πλουμπίδης (2) Ν. Σαραντάκος (1) Ν. Τεμπονέρας (2) Ν. Χουντής (2) Ν.Μαραντζίδης (1) ν.Οσεττία (1) Ν.Στουπής (1) Ναζισμός (1) Ναύπλιο (2) ΝΔ (4) ΝΕ Ζακύνθου (1) Νέα Δημοκρατία (26) νέο νομοσχέδιο (1) Νεολαία (2) Νεολαία ΣΥΝ (1) Νεοφιλελευθερισμός (1) Νίκος Γραικός (1) Νιτσιάκος (1) Νομοθεσία (1) ο κ. Κόυνερ (3) Ο Φλωρίνης Πιπεργιάς (1) Ο.Λάσκος (1) Οδ. Ελύτης (3) Οικολογικά (15) Οικολόγοι (2) Οικονομικά (9) Οικονομική κρίση (2) Οκτώβριος (1) ΟΛΜΕ (2) Ολυμπιακοί Αγώνες (1) Ολυμπιακός (1) Ομάδα Ρόζα (1) Ομιλίες (2) Ονόρε Ντωμιέ (1) οργανωτικά (1) ΟΣΕ (1) Π. Τζαβέλλας (1) Π.Κόκκαλης (1) Πάγκαλος (1) Παιδεία (5) Παλαιστίνη (8) Πανελλαδικό σώμα ΣΥΡΙΖΑ Ιούλιος 2009 (1) Παπαγιαννάκης Μιχάλης (1) Παπαρήγα (1) Παπουτσάκης Χρ. (1) ΠΑΣΟΚ (46) Πεκίνο (1) πέλαγος (1) Περιοδικά (1) περιοδικό Θέσεις (1) Περιφερειακές συσκέψεις (1) Πλάκα (1) Ποίηση (25) πόλεις (8) Πολιτικά-Επίκαιρα (91) Πολιτισμικές σελίδες (31) Πολιτισμός (13) Πόρος (1) Πρέβεζα (1) Προβοκάτσιες (1) Πρόγραμμα (3) Προγραμματικές δηλώσεις (2) προπαγάνδα (4) Προσεχώς (1) προσυνεδριακός διάλογος (2) Προτάσεις (4) Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των Κρατουμένων (1) Πρωτομαγιά (1) Πυρκαγιές 09 (3) Ρατσισμός (7) Ριζοσπάστης (8) Ρωμιοσύνη (1) Ρωσία (2) Σαλάτα εποχής (1) Σαμαράς (1) Σάτυρα (10) Σοβιετικές αφίσσες (4) Σόιμπλε (1) Σπ.Δερμεντζόγλου (1) Στάθης (14) Σταλινισμός (32) Στερεά Ελλάδα (1) Στρατούλης (1) Σύλλογος διορισμένων με ΑΣΕΠ (1) Συμβασιούχοι (7) συμπεράσματα (1) Συμφωνία των Πρεσπών (1) ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ (74) συνέντευξη (5) Συνεργσίες (1) Σύνοδος ΚΠΕ ΣΥΝ (2) Σύντροφοι και συνεργάτες (1) ΣΥΡΙΖΑ (129) Σύριζα Βύρωνα (3) ΣΥΡΙΖΑ.Προτάσεις (10) ΣΥΡΙΖΑ/ Ε.Κ.Μ (12) Σχέδιο B (1) Σώτη Τριανταφύλλου (2) Τ. Λειβαδίτης (1) Το Βήμα (1) Τοπ. Αυτοδιοίκηση (4) Τραμπουκισμοί (13) Τράπεζες (1) Τρίπολη (1) Τρόικα (1) τρομοκρατία (1) Τρότσκι (1) Τσάβες (1) Τσακαλώτος Ε. (2) Τσίπρας (37) Υγεία (1) Υπ.Πολιτισμού (10) Υπ.Τουριστικής Ανάπτυξης (1) Φαράκος Γρ. (1) Φασισμός (4) Φασίστες (7) Φεμινιστικά (3) Φίλοι (1) Φοιτητικές εκλογές 2009 (1) Φονταμενταλισμός (1) Φόρουμ Πρέβεζας (3) Φυλακές (2) Χ.Μιρό (1) Χίος (1) Χριστούγεννα 2009 (1) χρόνια πολλά (4) Χρυσή Αυγή (4) Χρυσοχοίδης (2) Bloggers (7) blogme.gr (1) Burnikov (1) Charlie Hebdo (1) David Brody (1) Free Gaza (1) K.Petrov-Votkin (1) Left.gr (3) Max Ernst (1) Modrian (1) N.Μπελογιάννης (1) Pascal Schmid (1) Plan B (1) Protagon gr (2) Reednotebook (1) troll (1) Tvxs (3) www.keli.gr (1)